اردک مسکووی (اردک هندی): پرورش، کشت، نگهداری. حالت جوجه کشی اردک مسکو

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

اردک مسکووی (در مردم هندوستان، لات. Cairina moschata) یک گونه مستقل از اردک درختی است که جمعیت آن به ویژه در آمریکای جنوبی و مکزیک رایج است. برای بوقلمون ها، برخلاف تصور رایج، صدق نمی کند. که توسط آزتک های باستان اهلی شده است، امروزه تقریباً در همه کشورها، به ویژه در روسیه رایج است. در بین مرغداران آماتور شهرت زیادی دارد. امروز در مورد اردک های مشک دار صحبت خواهیم کرد. پرورش، پرورش، نگهداری این طیور نیز در چارچوب مقاله ما به تفصیل مورد بحث قرار خواهد گرفت.

توضیح کوتاه

اردک مسکووی بسیار اصیل است و از نظر ظاهری با افراد قبیله دیگر تفاوت زیادی دارد. او با گردن نسبتاً کوتاه، سینه‌ای پهن دارد، بال‌هایش بلند و قدرتمند، متناسب، پاهایش کوتاه، با پنجه‌های نوک تیز.

اردک مسکویی آرام، کاملا مقاوم، نسبتاً بی تکلف، کمی حساس است.برای بسیاری از بیماری های پرندگان، قادر به انجام بدون مخزن است. در مرغداری ها از هم جدا می شود، سر و صدا نمی کند، شرکت ها را دوست ندارد، اما وارد دعوا هم نمی شود.

وزن یک نر (دریک)، طبق استاندارد، نزدیک به 6 کیلوگرم است، یک ماده (اردک) - به 3.5 کیلوگرم. تولید تخم مرغ - 100-110 تخم مرغ، هر کدام حدود 75 گرم وزن دارند.

طعم

گوشت قرمز رژیمی بدون چربی کامل. محتوای چربی، بر خلاف، به عنوان مثال، از اردک پکن، کم است (تا 25٪). توده عضلانی بالا. بافت عضلانی حدود 41 درصد است. وزن خوراکی ترین قسمت (سینه) به 800 گرم می رسد اردک هندی طعمی شبیه شکار با طعم عالی دارد. برخلاف پرندگان آبزی طعم خاصی ندارد. در فرانسه، این اردک‌ها مدت‌هاست که جایگزین بسیاری از نژادهای دیگر شده‌اند.

تخم مرغابی مسکوی خوراکی و بسیار خوشمزه است. آنها بزرگ، با زرده بزرگ و پروتئین متراکم هستند.

هیبرید

اردک مسکوی با اردک های خانگی ساده بدون مشکل صلیب می کند. هیبریدها (مولاردی) زودرس هستند، وزن کشتار حدود 4 کیلوگرم است. فرزندان نمی دهند (استریل). رنگ پرنده عمدتاً تیره است. در اروپا، آنها اغلب با اجبار تغذیه می‌شوند و در نتیجه کبد بسیار چرب (فواگرا) بسیار مورد توجه افراد خوش‌خوراک است.

Colors of Indoutocks

اردک مسکووی می تواند سفید، قهوه ای، سیاه، آبی باشد. رنگ وحشی گسترده، از جمله "آینه". با این حال، استثناهایی وجود دارد. به عنوان مثال، در اروپا، رنگ های دیگری که توسط استاندارد تشخیص داده نمی شوند، به طور فزاینده ای یافت می شوند.قابل توجه است که آنها پایدار هستند و به اولاد منتقل می شوند. شاید خیلی زود چنین رنگ هایی شناخته شوند و در استانداردهای رسمی منعکس شوند.

ارزش گفتن چند کلمه در مورد رنگ ثابت را دارد. ما یک عقیده مشترک داریم که رنگ های مخلوط نشان دهنده وجود نژادهای دورگه است. با این حال، چنین گزینه هایی با استانداردهای اروپایی ارائه شده است. به عبارت دیگر، نه تنها اردک های مشک دار ساده را می توان اصیل کرد. در شرکت های پرورشی در خارج از کشور، آنها خطوط جدیدی را "اجبار" می کنند، جایی که رنگ ها فقط مخلوط می شوند. قابل توجه است که این اردک ها به ویژه مولد هستند و وزن بیشتری نسبت به نمایندگان قهوه ای دارند. رنگ های ترکیبی به طور فزاینده ای در نمایشگاه های آماتور اروپا ظاهر می شوند. افسوس، ما کار گسترده ای با ایندوچکا (در سطح مؤسسات بزرگ) داریم و به طور جدی انجام نشده است، بنابراین فقط چیزی را دریافت کردیم که زمانی از اروپا آورده شده بود. بیشتر آنها پرندگان قهوه ای، تا حدودی سفید و سیاه بودند. این امر شیوع این رنگ را در عرض های جغرافیایی ما توضیح می دهد. اگرچه، به لطف درجه بندی ساده و با نگرش صحیح، پرورش اردک های مسکوی می تواند نتایج مثبت بیشتری به همراه داشته باشد. به عنوان مثال، افراد سفیدپوست با وزن 4.7 کیلوگرم تا سن سه ماهگی کاملاً ممکن است. البته، این نیاز به "انفوزیون خون خوب" دارد.

اردک های مسکووی (نژادها)

1. سفید. رنگ با نام مطابقت دارد. پرها هیچ نشانه ای از زردی ندارند. منقار باید صورتی روشن، در نوک روشن تر باشد. متاتارسوس زرد. چشمها فقط خاکستری مایل به آبی هستند.
2. سیاه و سفید. چشم هامعمولا قهوه ای روشن (گاهی اوقات آبی روشن)، متاتارسوس زرد (لکه های سیاه قابل قبول است). رنگ اصلی پر سیاه است، با درخشندگی مشخص (در پشت با رنگ سبز، در غیر این صورت با بنفش). پرهای سفید طرحی را در اطراف سر، گردن، سینه و "آینه" با بال‌های تا شده تشکیل می‌دهند.

3. قهوه ای وحشی. رنگ اصلی آن شکلاتی است. پرهای پروازی، پوششی و دم تیره تر، با براقی مایل به سبز است. حیوانات جوان پرهای سفید کمی در بال های خود دارند، در حالی که بالغ ها قسمت بزرگی دارند. قهوه ای پایین، روشن. منقار قرمز است، نوک آن تیره، رنگدانه در پایه است. چشم ها و متاتارس قهوه ای هستند. نقاط روشن مجاز است. در مردم از این نژاد فقط به عنوان "اردک مشک قرمز" یاد می شود.

4. قهوه ای و سفید. رنگ اصلی قهوه ای شکلاتی (با رنگ سبز) در نظر گرفته می شود. پرهای سفید طرحی را در اطراف سر، گردن و سینه تشکیل می دهند. پر مگس مرتبه دوم قهوه ای است، اولی سفید ("آینه"). منقار قرمز است (نوک تیره تر است)، رنگدانه روشن قابل قبول است. چشم ها و متاتارس قهوه ای هستند.
5. مشکی. رنگ با نام مطابقت دارد. رنگ پرنده کاملا سیاه است. پشت و بالها رنگ مایل به سبز دارند و سایر قسمتها بنفش هستند. پایین خاکستری، تیره. چشم ها قهوه ای است. متاتارس و منقار سیاه هستند.
6. آبی. رنگ با نام مطابقت دارد. رنگ آبی تلفظ می شود. پرهای منفرد دارای لبه تیره هستند (ساختار قلم متفاوت). چشم ها قهوه ای است. متاتارس با منقار تقریبا سیاه.
7. وحشی. رنگ غالب مشکی، اشباع، با رنگ مایل به سبز در پشت و بال ها، بنفش در سینه وبنفش در غیر این صورت بالهای پوششی بزرگ در یک پرنده بالغ عمدتاً سفید هستند، در پرندگان جوان تعداد کمتری از آنها وجود دارد. منقار و چشم ها قهوه ای است. متاتارس سیاه است، انگشتان کمی روشن تر هستند (ممکن است مایل به زرد باشند).

8. آبی وحشی. رنگ آن عمدتاً آبی است. پرهای منفرد با نوارهای تیره باریک (ساختار متفاوت) لبه دارند. در اردک آبی، مانند اردک معمولی وحشی، بیشتر پرهای پوششی سفید هستند (در پرندگان بالغ). منقار تقریباً سیاه، محو شده تا آبی مایل به قرمز (در پایه)، با نوک تیره است. متاتارسوس نزدیک به سیاه. چشم ها قهوه ای است.

9. سفید با طرح. پایه سفید است. سطوح جامد سیاه در پشت، گردن، تاج سر، پرهای پرواز (رتبۀ دوم)، پهلوها، دم، روی ساق پا، روی بال ها (پر داخلی) مشاهده می شود. منقار سیاه است، محو به قرمز مایل به آبی، با نوک سیاه است. چشم ها قهوه ای و روشن است. متاتارسوس زرد (لکه های سیاه قابل قبول است).

توسعه و زمان‌بندی کشت

در اینجا لازم است ویژگی های بیولوژیکی نژاد را در نظر بگیریم. پرهای ایندوتوک دارای سه لایه است: پایین، پر کوچک و بزرگ (لایه بالایی). جوجه ها چگونه به دنیا می آیند؟ بدن آنها فقط با پر پوشیده شده است. این قسمت بالای پرها است که بعداً دوباره رشد خواهند کرد. کرک اولیه به تدریج فرسوده می شود. یک پر پوششی برای جایگزینی آن رشد می کند (پس از بیستمین روز از تولد و تا یک ماه و نیم). به زودی پوست اندازی جوانی (به اصطلاح جوانی) شروع می شود. دقیقاً چنین لحظه ای است که ما باید منتظر بمانیم - این دقیقاً زمانی است که جوجه اردک ها برای کشتار آماده می شوند. چرا؟ اول، شما از "کاهش" اجتناب خواهید کرددر حین کندن، و ثانیاً، در این زمان، تشکیل بافت استخوانی (استخوانی شدن) به پایان می رسد. دوره پوست اندازی یک ماه و نیم و گاهی دو ماه طول می کشد. این بدان معنی است که مهلت کشتار 12 هفته است، هفته بعدی - 24 هفته. مزارع قابل توجه فرانسوی را می توان به عنوان مثال در نظر گرفت. شرایط کشتار در این شرکت ها 85 روز برای دراک و 70 روز برای اردک است. تراکم کاشت در طول پرواربندی آخرین مکان نیست. بهتر است جوجه اردک ها را روی توری گالوانیزه (ریز، 1×1 سانتی متر، از بدو تولد و حداقل تا سه هفته) نگهداری کنید. این باعث افزایش خشکی می شود. علاوه بر این، شما تقریباً صد در صد بقا خواهید داشت! تراکم کاشت - 20 سر (حداکثر) در متر مربع تا 10 روز. بعد، مساحت افزایش می یابد. پس از فرود، استفاده از تراشه های بزرگ (ممکن است متوسط) بسیار مطلوب است. در موارد شدید، خاک اره مناسب است، اما بزرگ است. خاک اره قدیمی تا حدی حذف می شود و خاک اره های جدید اضافه می شود. کل ملافه تغییر نکرده است.

مرتع سبز در فصل گرم به شما امکان می دهد هزینه خوراک را کاهش دهید و به افزایش وزن سریع برسید.

ویژگی های پرورش

چگونه از اردک مسکویی نگهداری کنیم؟ برای استراحت پرندگان در خانه سکوهای کم ارتفاع بسازید. اردک های مسکووی به شرایط کمی متفاوت نیاز دارند. بر خلاف سوف های بوقلمون، باید نیمکت های بلند در ارتفاع کم (20 سانتی متر) بسازید که از دیوار 35 سانتی متر عقب بروید. عرض سوف 18 سانتی متر است.

اردک مسکوی نمی تواند خاک و رطوبت را تحمل کند. بهترین دما برای تخمگذاری 19 درجه است، حداقل آن 16 است. کف ایده آل مشبک است (در مورد آن نوشته شده بوددر بالا). اندازه سلول - 24x24 میلی متر. شبکه باید 2/3 از کل کف جوجه اردک را اشغال کند. چنین ساختاری در امتداد دیوار دور ساخته شده است. "بالش" (فاصله تا کف) - 30 سانتی متر ضخامت حوض - حداقل 2 میلی متر. بهتر است یکی از لبه های کف مشبک را روی لولاها بسازید - هنگام تمیز کردن می توان آن را بلند و ثابت کرد. نوشیدنی ها روی شبکه قرار می گیرند. فیدرها در فاصله سه متری آبخوری ها نصب می شوند. برای گچبری همانطور که گفته شد از خاک اره درشت استفاده می شود. بستر مرطوب کپک زده می تواند باعث شیوع (آسپرگیلوزیس) شود.

اردک های مسکووی (نژادها مهم نیست) با تراکم 3 گرم در متر نگهداری می شوند. تشکیل مولدین را 1.5 ماه قبل از شروع تخمگذاری شروع کنید. برای پنج مرغ تخمگذار یک دریک لازم است. دومی باید یک ماه بزرگتر باشد. در این مورد، بلوغ اندوتوک کمی زودتر خواهد آمد. نسبت سنی را می توان با حفظ بهترین نرها از یک دسته تولید مثل دیگر به دست آورد. مولدین معمولاً در ماه مه تا ژوئیه تشکیل می شوند.

بعد از 180 روز، ساعات روز به تدریج به 17 ساعت (قبل از تخمگذار) تنظیم می شود. این حالت به مدت 4 ماه پشتیبانی می شود. مراقب رعد و برق باشید، زیرا اردک های مسکوی آدمخوارهای بالقوه ای هستند. بنابراین، قدرت (شدت) روشنایی تنها به 2 وات بر متر تنظیم می شود. در صورت نیاز به نور اضافی، لامپ ها را قرمز رنگ کنید (نارنجی خوب عمل می کند).

تخم گذاری خود چرخه ای است. برخلاف اردک های معمولی، اردک های مشک دار به مدت 15 ساعت تخم می گذارند. آنها را حداقل سه بار در روز (ترجیحا بیشتر) جمع آوری کنید. شما می توانید 80 قطعه در هر چرخه دریافت کنید.

عجیب وغریزه جوجه کشی اردک مسکویی در یک لانه خالی خیلی طولانی نمی ماند. او همچنین از لانه های دیگران اجتناب می کند و فقط تخم های خودش را جوجه می کشد. اگر کلاچ در عرض سه (گاهی دو) هفته برداشته نشود، ماده برای جوجه کشی در آنجا می نشیند. در طول این مدت، 12-15 تخم مرغ جمع آوری می شود.

غریزه جنسی دریک فصلی است. در ماه های اول، باروری بالا است (96٪)، تا پاییز به 50٪ کاهش می یابد. بنابراین، جوجه کشی اردک های مسکووی عمدتا در بهار انجام می شود. برای پرورش هیبریدهای بین گونه ای، بهتر است اردک های پکنی را با دریک مشک مخلوط کنید.

جوجه کشی تخم اردک مسکو

چه چیزی می خواهید بدانید؟ تخم اردک مسکو دارای پوسته نسبتا متراکمی است که پوسته آن را می پوشاند و از کم آبی بدن جلوگیری می کند. با این حال، در همان زمان، حذف گازهای خروجی و نفوذپذیری اکسیژن کاهش می یابد. این تا حدودی رشد جنین را پیچیده می کند. تخم های قدیمی که به مدت دو هفته در دمای بیست درجه نگهداری می شوند، قابلیت جوجه ریزی بهتری نسبت به تخم های کاملا تازه دارند. مرغ مادر وحشی اغلب لانه را برای "حمام کردن" ترک می کند. پس از بازگشت، او خود را روی لانه تکان می دهد و تخم های جوجه کشی را آبیاری می کند. علاوه بر این، مادر باردار آنها را با پنجه های خود می چرخاند و فیلم را جدا می کند و در نتیجه مناطقی را برای تبادل گاز باز می کند. بنابراین، جوجه کشی اردک های مشک باید یا در حالت شیبدار یا افقی انجام شود (به این ترتیب جنین بهتر رشد می کند). برای اینکه هنگام چرخاندن از سینی بیرون نریزند، آنها را با توری می پوشانند که با نخ یا قیطان محکم محکم می شود.

جوجه کشی های سریالی مدرن برای تخم های این نژاد عالی هستند."یونیورسال" (IUV 15، IUV 45). بسیار مهم است که سیستم خنک کننده را فراموش نکنید. جوهر آن چیست؟ در روز شانزدهم جوجه کشی (و بعد از آن)، با روش ترکیبی، تخم ها دو بار - در ساعت 8:00 و 20:00 (تقریبا) برگردانده می شوند. در ابتدا با دو بار چرخاندن درام به بیست دقیقه خنک کننده هوا نیاز است. سپس آنها را (4 دقیقه) از سمپاش آبیاری می کنند (موقعیت سینی ها افقی است).

موارد زیر یک روش جوجه کشی برای اردک های مسکووی است.

مرحله 1 (1-16 روز انکوباسیون). دما - 37، 8 درجه سانتیگراد. چرخش به محور، 45 درجه. رطوبت 32 درصد یخچال و سمپاشی لازم نیست.

مرحله 2 (17-21 روز انکوباسیون). دما 37.6 درجه سانتی گراد. چرخش از محور، 45 درجه. رطوبت 30.5٪. دو بار سرد کردن، هر کدام 25 دقیقه. اسپری - دو بار در روز.

مرحله 3 (22-30 روز انکوباسیون). دما 37.4 درجه سانتی گراد. چرخش از محور، 45 درجه. رطوبت 28.5٪. دو بار سرد کردن، هر کدام 30 دقیقه. حالت اسپری یکسان است.

مرحله 4 (30-31 روز انکوباسیون). دما 37.2 درجه سانتی گراد. بدون نیاز به چرخش رطوبت 31 درصد دوبار سمپاشی خنک کردن - دو بار در روز به مدت 25 دقیقه.

مرحله 55 (32-35 روز انکوباسیون). دما 36.9 درجه سانتی گراد، رطوبت 35%. بدون نیاز به چرخش خنک کردن - دو بار در روز به مدت 30 دقیقه.

تغذیه

اردک های مسکوی چه می خورند؟ تغذیه این پرنده را نیز می توان به مراحل اولیه (جوجه ها) و بالغ (در حال رشد، بالغ) تقسیم کرد.

سه روز (از بدو تولد) بهتر است به یک مرغ (یا اردک) تخم مرغ ریز خرد شده بدهید. سپس شروع کنیدپنیر دلمه را اضافه کنید، له کنید (الزام شکننده - هم لبنیات و هم آبگوشت). در همان سن، سبزی ها قبلا داده می شود (گزنه به ویژه مفید است). در دو هفته، محصولات ریشه معرفی می شوند. غلات را می توان جوشاند، یا می توان آن را به صورت خشک تغذیه کرد. دو جعبه در این نزدیکی قرار داده شده است، پر از شن (الزام خوب) و ماسه (رودخانه). در زمستان از شاخه ها، سبزیجات و یونجه برای تغذیه استفاده می شود. جوجه اردک مشک دار، مانند بزرگسالان، کنگر فرنگی اورشلیم (هم غده و هم سبزی) را دوست دارد. علاوه بر این، هنگام تغذیه این گیاه، وزن سریعتر افزایش می یابد، پرها می درخشند و تولید تخم افزایش می یابد. تا زمستان، توصیه می شود سیلوی گیاهان (گزنه، قاصدک، شپش چوب و غیره) را ذخیره کنید. چمن باید له شود، در کوزه ها (شیشه ای)، فشرده شود، کمی نمک زده شود (یک قاشق نمک در هر 3 لیتر کافی است)، یک قرص آسپرین در بالا قرار داده شود. چنین جاهای خالی در انبار ذخیره می شوند.

گنجاندن ذرت آب پز کم نمک چاشنی شده با چربی در رژیم غذایی باعث افزایش سرعت چاق شدن می شود.

به طور کلی، وقتی صحبت از تغذیه به میان می آید، اردک های مسکو کاملاً بی نیاز هستند.

بیماری ها، پیشگیری

در اصل، مصونیت در اردک های مشک دار بسیار بالاست. با این وجود، ممکن است به هپاتیت ویروسی، نداشتن پر، پاستورلوز (وبا)، آسپرژیلوز، سالمونلوز (پاراتیفوئید) و غیره مبتلا شوند. تغذیه آلودگی آبخوری ها به فیدر غیرقابل قبول است. اتاق ها باید همیشه تمیز و خشک نگه داشته شوند.

اغلب، مرغداران آماتور با یکی از مشکلات جدی روبرو هستند - "آنفولانزای اردک جدید". با پاسخ به موقع، می توان شیوع بیماری را با یک آنتی بیوتیک - داروی "ترامایسین" سرکوب کرد. جوجه اردک ها می توانند به دلیل هپاتیت ویروسی مستعد آسیب کبدی باشند. مرگ و میر ناشی از این بیماری، صراحتا، بسیار بالا است. در اینجا ایمن سازی می تواند تنها روش مبارزه باشد. برای این اهداف چه چیزی را توصیه کنیم؟ یک نمونه واکسن Capevac است. حاوی ویروس طاعون (تضعیف شده، شکل لیوفیلیزه)، سویه یانسن است. این واکسن امکان ایمن سازی فعال حیوانات جوان را فراهم می کند. دو بار در هفته چهارم و هشتم و همیشه قبل از تخمک گذاری با تزریق زیر جلدی انجام می شود. مقدار مصرف - میلی لیتر در هر پرنده. اگر منطقه ناکارآمد باشد، پس از 21 روز شروع به واکسیناسیون می کنند. واکسیناسیون مجدد - در دو، حداکثر سه هفته.