اسب های سنگین: توضیحات، محتوا، عکس

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

اسب های بلند از زمان های قدیم یاوران ضروری دهقانان در کار سختشان بوده اند. در حال حاضر از چنین حیواناتی در کشاورزی استفاده می شود، البته به ندرت. البته به عنوان انواع جانوران این نژادها تا به امروز زنده مانده اند.

تاریخچه یک کامیون سنگین

پرورش این اسب های جالب در اروپا، در قرون وسطی آغاز شد. تجهیزات رزمی شوالیه ها در آن روزها همانطور که می دانید بسیار سنگین بود. و برای حرکت رزمندگان به ترتیب اسب های سرسخت و قوی لازم بود.

اولین کامیون های سنگین بسیار بزرگ بودند. رشد آنها در جثه می تواند به دو متر و وزن - بیش از یک تن برسد. با این حال، این گونه اسب ها، متأسفانه، در سرعت حرکت بالا و استقامت خاص تفاوتی نداشتند. فقط کمی بعد نژادهایی پرورش یافتند، نه چندان بزرگ، اما بسیار سریعتر، بی تکلف و قادر به پریدن.

اسب های سنگین حتی پس از پایان جنگ های صلیبی و جنگ های شوالیه ای در اروپا پرورش داده شدند. نوادگان چنین حیواناتی در این نقطه از جهان تا به امروز زنده مانده اند. اولین نسل خود را از اسب های قرون وسطایی از این گونه، کامیون های سنگین مدرن از نژادهای زیر تشکیل می دهند:

• Percherons فرانسوی;
• Brabancons بلژیکی;
• English Shires.

بر اساس این سه اروپایی بود که تمام نژادهای کامیون های سنگین که امروزه در جهان پرورش داده می شوند، پرورش یافتند.

تاریخچه اسب در روسیه

علیرغم اینکه قبل از انقلاب نیاز به خودروهای سنگین در کشور ما بسیار زیاد بود، ما برای مدت طولانی انتخاب هدفمندی با آنها انجام ندادیم.

در واقع اسبهای سخت کار در روسیه در دوران ایوان مخوف شروع به پرورش کردند. با این حال، کار انتخاب با آنها ماهیت غیر سیستماتیک داشت و در آن زمان هیچ گونه نژاد واقعی در کشور ما وجود نداشت. اسب های سنگین در روسیه برای مدت طولانی به عنوان گونه ای وجود نداشتند.

توجه بیشتر در کشور ما به این گونه حیوانات تنها در پایان قرن نوزدهم آغاز شد. در آن زمان کامیون های سنگین از اروپا برای عبور با مادیان های کارگر خانگی به روسیه آورده شدند. در نتیجه چندین صلیب بسیار مقاوم و قوی پرورش داده شد. همچنین، اولین نژاد واقعی داخلی به دست آمد - کامیون سنگین روسی.

اسب های مهاری سنگین در اتحاد جماهیر شوروی

یک کار واقعاً در مقیاس بزرگ برای پرورش چنین اسب‌هایی در روسیه پس از انقلاب آغاز شد. در آن زمان، کشاورزی کشور جوان به شدت به نیروی پیش نویس ارزان نیاز داشت، که انگیزه خوبی برای کارهای پرورشی در مقیاس بزرگ شد. بنابراین، به عنوان مثال، پس از انقلاب در کشور ما، دو گونه محبوب تا به امروز و همچنین انواع شناخته شده در جهان پرورش داده شد -ولادیمیر و کامیون سنگین شوروی. این نژاد اسب ها تا به امروز در روسیه پرورش داده می شوند.

کامیون سنگین روسی: توضیحات

این نژاد که در قرن نوزدهم پرورش یافته است، امروزه در کشور ما رایج ترین است. ویژگی های اصلی متمایز کامیون های سنگین روسی عبارتند از:

• squat - حداکثر ارتفاع در جماهیر این اسب ها 150 سانتی متر است؛
• پژمرده گسترده و قفسه سینه توسعه یافته؛
• سر کوچک روی گردن بلند؛
• دم و یال ضخیم.

نژاد اسب کامیون سنگین روسی حتی قبل از انقلاب نیز پرورش داده شد، اما در نهایت تنها در دهه 50 قرن گذشته شکل گرفت. این حیوانات با عبور از مادیان‌های کارگر اهلی با نریان بلژیکی به دست آمدند.

با وجود چمباتمه زدن، اسب های این نژاد از نظر قدرت و استقامت بسیار متمایز می شوند. همچنین، این اسب ها از نظر شرایط بازداشت مطلقاً غریب نیستند.

کامیون سنگین ولادیمیر: تاریخچه نژاد

Gavrilov Posad زادگاه این نژاد محبوب است. تاریخچه اسب کامیون سنگین ولادیمیر در سال 1886 - پس از ایجاد اصطبل کارخانه دولتی در این محل آغاز شد. در آن روزها برای پرورش یک نژاد خانگی جدید، پرچرون ها، آردن ها و سافولکس ها به گاوریلوف پوساد آورده شدند.

در قرن بیستم، شارز و کلایدزدیل نیز برای ساختن یک اسب سنگین جدید در کارخانه سلطنتی استفاده شد. در نتیجه متخصصان اصطبل چندین صلیب بسیار خوب را پرورش دادند. با این حال، کار انتخاب برای ایجاد نژادهای جدیددر گاوریلوف پوساد در آن روزها، متأسفانه، هرج و مرج بود.

این وضعیت فقط در زمان شوروی - در دهه 30 قرن گذشته - اصلاح شد. سپس، بر اساس گیاه سلطنتی در Gavrilov Posad، یک مهد کودک پرورش دولتی ایجاد شد. متخصصان آن بعداً کار در مقیاس بزرگی را روی سیستم‌بندی و انتخاب بهترین صلیب‌های گیاه سلطنتی انجام دادند. در نتیجه، چند سال بعد، یک نژاد جدید به نام کامیون سنگین ولادیمیر به دست آمد. این به طور رسمی در سال 1946 ثبت شد.

توضیحات کلی

در حال حاضر این حیوانات بهترین اسب سنگین اهلی محسوب می شوند. نژاد ولادیمیر، در میان چیزهای دیگر، با ویژگی های زیر متمایز می شود:

• ارتفاع در قسمت پژمرده - 165-167 سانتی متر؛
• سینه - 198 سانتی متر؛
• وزن اسب نر - 780 کیلوگرم، مادیان - 585 کیلوگرم؛
• سر بزرگ و گردن قدرتمند؛
• پاهای قوی استخوانی با تنظیم صحیح؛
• کت کوتاه و ضخیم تقریباً مخملی.

رایج ترین لباس کامیون های سنگین ولادیمیر، bay است. اما قرمز و مشکی نیز وجود دارد. عکسی از اسب های سنگین این نژاد در زیر ارائه شده است. بهتر است ظاهر و نمای بیرونی باشکوه خود را به وضوح نشان دهید.

کامیون های سنگین ولادیمیر، در میان چیزهای دیگر، با استقامت و قدرت بسیار متمایز هستند. این اسب ها در مدت 5 دقیقه قادرند مسافت 2 کیلومتری را با بار 1.5 تنی طی کنند. این حیوانات می توانند در سخت ترین شرایط کار کنند - در باران، گرما، برف. علاوه بر این، کامیون سنگین ولادیمیر یک نژاد اسب است که کاملا مطیع و مطیع است.شخصیت.

کامیون سنگین شوروی

این اسب‌ها با تلاقی مادیان‌های کارگر اهلی با برابانکن‌های بلژیکی پرورش داده شدند. به طور رسمی، نژاد اسب، کامیون سنگین شوروی، در سال 1952 ثبت شد. یکی از ویژگی های آن این است که علاوه بر کیفیت کاری عالی، خاصیت شیری بالایی نیز دارد.

مزارع گل میخ موردوفسکی و پوچینکوسکی برای پرورش این نژاد در اتحاد جماهیر شوروی استفاده می کردند. بنابراین، در حال حاضر دو نوع اصلی کامیون های سنگین شوروی وجود دارد. حیوانات Pochinkovskiye در درجه اول با فیزیک بسیار بزرگ مشخص می شوند. اسب‌های موردوی دارای چارچوب کمی فشرده‌تر و خشک‌تر هستند.

می توانید کامیون سنگین شوروی را با: تشخیص دهید

• گردن کوتاه قوی و سر متوسط؛
• ماهیچه های گونه و سوراخ های پهن بینی؛
• گوش های کوچک عمودی؛
• اندام عقبی عظیم.

میانگین وزن نریان نژاد شوروی 900 کیلوگرم، مادیان ها - 700 کیلوگرم است. ارتفاع این جانوران در قسمت پژمرده معمولاً به 1.5-1.7 متر می رسد. در زیر می توانید عکس های اسب های سنگین این نژاد را مشاهده کنید.

Percherons: توضیحات کلی

نژادهای داخلی کامیون های سنگین در واقع با ظاهر چشمگیر و عملکرد عالی متمایز می شوند. با این حال، اسب های روسی از این گونه، همانطور که قبلا ذکر شد، بر اساس تولید کنندگان خارجی پرورش داده شدند. به این ترتیب اسب‌هایی با کامیون‌های سنگین روسی، ولادیمیر، به دست آمد.شوروی.

برای پرورش نژادهای داخلی البته فقط بهترین گونه های خارجی استفاده می شود. یک بار کامیون سنگین فرانسوی معروف Percheron به این منظور به روسیه آورده شد. این اسب عظیم الجثه از دیرباز افتخار نرماندی بوده و در حال حاضر یکی از قدیمی ترین نژادهای روی کره زمین است. دانشمندان دریافته اند که اجداد این حیوانات در لشکرکشی های ژولیوس سزار شرکت داشتند.

متاسفانه روند پرورش پرچرون هنوز کمی مطالعه شده است. تنها با اطمینان مشخص است که این نژاد با مشارکت اسب های عرب ایجاد شده است. ویژگی های Percheron، در میان چیزهای دیگر، عبارتند از:

• قد در قسمت پژمرده تا 170 سانتی متر و دور سینه تا 200 سانتی متر؛
• سر رسا با پیشانی برجسته؛
• گردن و کروپ عضلانی;
• یال و دم زیبا.

کت و شلوار این اسب ها اغلب خاکستری یا مشکی است. اما پرچرون های روان یا قرمز نیز وجود دارند.

از مزایای این نژاد، در میان چیزهای دیگر، می توان به آرامش، صبر و مراقبت بی تکلف اشاره کرد. توانایی یادگیری خوب نیز از فضیلت این حیوانات در نظر گرفته می شود.

نژاد اسب های سنگین Brabancons: توضیحات

این اسب ها، مانند تمام اسب هایی که در بالا توضیح داده شد، مطمئناً بسیار مقاوم و قوی هستند. در اروپا، این اسب های برابانکن هنوز در چرای گاوها و گاوهای کوچک و همچنین در کارخانه های چوب بری استفاده می شوند. ویژگی های متمایز این حیوانات عبارتند از:

• ارتفاع تا 170 سانتی متر؛
• سر کوچک؛
• گوش های کوچک نعوظ؛
• سوراخ بینی بزرگ؛
• سم سنگین؛
• پاهای عضلانی خشک با رویه سنگین؛
• مانتو ضخیم با زیرپوش.

در حال حاضر سه خط اسب برابانکن در حال پرورش هستند: خلیج گروس د لا دندر، روان گری از هاینو، و کولوس د لا موهاین، که پاهای بسیار قوی دارند.

در پروسه پرورش این نژاد فقط مهربان ترین و مهربان ترین نریان به عنوان تولید کننده انتخاب شدند. بنابراین، Brabancons، در میان چیزهای دیگر، با خلق و خوی بسیار مطیع و مهربان متمایز است. همچنین از مزایای این اسب ها می توان به توانایی پاسخ سریع به گفتار انسان اشاره کرد. شلاق به ندرت هنگام کار با چنین حیواناتی استفاده می شود.

Horses English Shires

این نژاد از کامیون های سنگین امروزه معتبرترین در جهان محسوب می شود. از زمان های قدیم، چنین اسب هایی در مبارزات نظامی استفاده می شده است. در حال حاضر، انگلیسی شارز بلندترین و قدرتمندترین کامیون های سنگین روی کره زمین هستند. رکورد رشد چنین حیواناتی در جماهیر 2.2 متر است.این اسب ها می توانند تا 1200 کیلوگرم وزن داشته باشند. این رقم در برخی اسب نرها تا 1500 کیلوگرم نیز می رسد. همچنین ویژگی های متمایز این اسب ها عبارتند از:

• سر بزرگ؛
• چشم ها و سوراخ های بینی بزرگ؛
• تنه بشکه;
• گردن بلند قدرتمند و کروپ عضلانی؛
• پاهای قوی با سم های پهن.

رنگ این اسب ها می تواند تقریباً هر رنگی باشد. اسب های خلیجی، سیاه، خاکستری، روان از این نژاد وجود دارد. یکی از ویژگی های متمایز همه جوراب های سفید در پشت است.پاها و لکه های طاس پشت گوش.

شرایط نگهداری کامیون های سنگین

در حال حاضر نژادهای زیادی از این گونه اسب ها وجود دارد. همه آنها، البته، با کیفیت کار بسیار عالی متمایز می شوند. اما نژادهای اسب کامیون سنگین روسی، ولادیمیر، شوروی، پرچرون، برابانکن و شایر در جهان، البته، محبوب ترین هستند. یکی از مزایای بدون شک آنها بی تکلفی و استقامت است. با این حال، کامیون های سنگین، مانند اسب های معمولی، البته، نیز به مراقبت خوب نیاز دارند.

تکنولوژی نگهداری از این گونه حیوانات عملاً با روش پرورش اسب های ساده نژادی و کار تفاوتی ندارد. تنها نکته این است که حیوانات این گونه معمولا کمی غذای بیشتری مصرف می کنند. در بیشتر موارد، برای یک اسب معمولی روزانه 1.5 جیره به کامیون های سنگین داده می شود.

اتاقی که این اسب ها در آن نگهداری می شوند باید به اندازه کافی گرم و دارای تهویه مناسب باشد. وجود آبکش در اصطبل با اسب های سنگین نباید مجاز باشد. از آنجایی که این حیوانات حجیم هستند، معمولاً مقدار زیادی غذای حاوی مقدار زیادی پروتئین به آنها داده می شود.

در کارهای سنگین امروزه به ندرت از این گونه اسب ها استفاده می شود. با این حال، هنوز هم لازم است که هر از گاهی آنها را در معرض فعالیت بدنی قرار دهید. نگهداری دائمی کامیون های سنگین در اصطبل غیرممکن است. پیش نیاز مراقبت صحیح از چنین اسب هایی پیاده روی روزانه است.