مرغ جنگی: نژادها، توضیحات، ویژگی های محتوا، عکس

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

عملاً هر فرد مدرنی در مورد جنگ خروس شنیده است. در کشور ما ریشه نگرفته اند، اما در بسیاری از کشورهای جهان بسیار محبوب هستند. اما یک مرغ جنگنده می تواند مکمل خوبی برای یک خانواده معمولی باشد. البته برای این کار باید در مورد این نژاد، ویژگی ها و محتوای مناسب آن بیشتر بدانید.

تاریخچه نژاد

بیایید با این واقعیت شروع کنیم که نژاد اصلی جوجه های جنگنده "ingigames" نام دارد. و وطن او هند نیست، همانطور که معمولاً باور می شود، بلکه انگلستان است.

در قرن هجدهم، هند مستعمره امپراتوری قدرتمند بریتانیا بود. جای تعجب نیست که سربازان و افسرانی که در سواحل آلبیون مه آلود به دنیا آمدند به سرگرمی های محلی - جنگ خروس ها - علاقه مند شدند. پس از آن، پرندگان مورد استفاده برای این اهداف به انگلستان آورده شد. معلوم شد که آنها با قدرت خاصی نمی درخشند. بنابراین، او با جوجه های جنگی مالایی و انگلیسی تلاقی کرد. در نتیجه، پرنده نه تنها روحیه جنگندگی خود را حفظ کرد، بلکه سریعتر، قوی تر و ماندگارتر شد. جوجه‌های جنگی مدرن یا «انگیگیم‌ها» اینگونه ظاهر شدند.

متعاقباً آنها به آمریکای لاتین صادر شدند، جایی که جنگ خروس بسیار محبوب شد. البته، پرورش دهندگان محلی آزمایش هایی را با تلاقی خروس های جنگی با مرغ هایی از نژادهای محلی انجام دادند. بنابراین، چندین ده گونه دیگر از نژادهای پرنده ایجاد شد.

از اینجا، خروس‌ها و مرغ‌ها فعالانه به هند بازگردانده شدند، جایی که نوادگان مسافران بهترین مبارزان شدند.

چه شکلی هستند

شایان ذکر است که نژادهای جوجه جنگی حتی از نظر ظاهری کاملاً با مرغ های معمولی متفاوت هستند.

وزن آنها بسیار زیاد است. جوجه ها حدود 3 کیلوگرم وزن دارند اما خروس ها به 4 و حتی 5 کیلوگرم می رسند! یک شاخص بسیار خوب برای کشاورز که می خواهد گوشت مرغوب زیادی دریافت کند.

خود مرغ ها خیلی بلند نیستند، اما محکم زمین خورده اند. پاها از هم جدا، بسیار قوی. ساق پاها و ران ها به خوبی توسعه یافته اند - نسل های زیادی از پرورش دهندگان به چنین نتیجه ای دست یافته اند.

پشت و سینه قدرتمند، کمی گرد هستند. و گردن ضخیم، کوتاه و عضلانی است که به لطف آن خروس ها در هنگام دعوا ضربات بسیار قوی را به حریف وارد می کنند.

سر بسیار کوچک است، به همین دلیل است که در پس زمینه یک بدن قدرتمند بسیار نامتناسب به نظر می رسد. گوشواره و شانه کوچک است - این هم نتیجه کار هدفمند صنعتگران است.

دمها کرکی، ضخیم و کوتاه هستند.

پرها با تراکم و رنگ غیر معمول خود متمایز می شوند. رایج ترین آنها مرغ های مبارز سفید و زرد هستند. اما گاهی اوقات می توانید ببینیدپرندگان قهوه ای، سفید و حتی آبی.

کمی درباره شخصیت

قبل از شروع مبارزه با مرغ و خروس، باید تمام مزایا و معایب را به طور جدی بسنجید. با این حال، برخلاف اکثر نژادها، آنها کاملاً تهاجمی هستند. جای تعجب نیست - برای قرن ها این ویژگی مهم برای مبارزان پرورش داده شده است. بنابراین، محتوا باید بسیار دقیق باشد. توصیه می شود خروس های نژادهای مبارز را جدا از دیگران قرار دهید. بله، و دو خروس در یک قلم، غیر از قفس، نیز توصیه نمی شود. در غیر این صورت دعواهای دائمی وجود خواهد داشت که یکی از آنها دیر یا زود به مرگ پرنده ضعیف تری ختم می شود.

اما خروس ممکن است به صاحبش نیز حمله کند. علاوه بر این، این می تواند کاملاً غیر منتظره اتفاق بیفتد - فقط به این دلیل که متجاوز فکر می کند که فرد نوعی خطر برای او و خانواده اش ایجاد می کند. در بهترین حالت، کیس به خراش‌های عمیق ختم می‌شود.

بهره وری

اما مرغ جنگنده هندی نمی تواند به تولید بالای تخم مرغ ببالد. به طور متوسط، او حدود 100 تخم برای کل سال می آورد، اما اغلب حتی کمتر. تخم مرغ ها خیلی بزرگ نیستند - حدود 58-60 گرم. رنگ پوسته کرم یا سفید.

همانطور که قبلا ذکر شد، پرندگان این نژاد بسیار بزرگ هستند. با این حال، آنها به آرامی رشد می کنند. در حدود 7 تا 8 ماهگی، مرغ ها شروع به تخم گذاری می کنند و خروس ها کاملاً از نظر جنسی بالغ می شوند. با این حال، آنها تنها تا سال با تغذیه مناسب و متعادل به وزن فوق می رسند. بنابراین، محبوبیت گسترده جوجه های مبارزه در روسیهدریافت نکرده اند. خروس‌بازی به عنوان یک ورزش در کشور ما چندان رایج نیست. این جوجه ها نسبت به سایر نژادها بسیار کمتر تخم می گذارند. علاوه بر این، هر کشاورز تمایلی به نگهداری پرندگانی که به دقت پروار و مراقبت می‌کنند را برای یک سال کامل برای تهیه گوشت ندارد.

بنابراین، اگر آنها روشن باشند، معمولاً فقط از روی کنجکاوی و میل به امتحان چیز جدیدی است که فراتر از کشاورزی معمول است.

رژیم غذایی مناسب

یکی از مزیت های اصلی جوجه های جنگی هندی وزن زیاد آنهاست. با این حال، برای اینکه پرندگان به حداکثر حد مجاز برسند، تهیه رژیم غذایی مناسب برای آنها بسیار مهم است. در غیر این صورت، اگرچه آنها از اکثر نژادها بزرگتر خواهند بود، اما هنوز به حد خود نخواهند رسید.

برای شروع، آنها باید مقدار زیادی پروتئین دریافت کنند. در تابستان با چرای آزاد تا حدودی مشکل حل می شود. پرندگان از خوردن کرم ها، سوسک ها، لاروها و سایر حشراتی که می توانند پیدا کنند خوشحال هستند. در زمستان، این نیاز باید کاملاً مصنوعی برآورده شود. توصیه می شود از افزودنی های ویژه غذایی و خوراک مرکب استفاده کنید.

مواد معدنی و ویتامین ها را فراموش نکنید. پرندگان بزرگ به ویژه به آنها نیاز دارند - در غیر این صورت استخوان ها خیلی ضعیف می شوند که منجر به صدمات و بیماری های مکرر می شود. بنابراین، پودر استخوان کمکی قابل اعتماد در حل این مشکل خواهد بود.

و البته، تامین آب آشامیدنی تمیز برای پرندگان بسیار مهم است. جوجه های شامو مانند هر مرغ دیگری به شدت مستعد ابتلا به بیماری های عفونی هستند. و بسیاری از بیماری ها منتقل می شودفقط از طریق آب کثیف به همین دلیل، بهتر است آب‌خوری‌های مخصوصی را در جوجه‌خانه یا آغل نصب کنید که پرندگان همیشه بتوانند از آن آب تمیز و تازه بنوشند.

چگونه از آنها مراقبت کنیم

جوجه های این نژاد به طرز شگفت انگیزی فعال هستند. بنابراین به هیچ وجه نمی توان آنها را در تمام طول سال در مرغداری یا حتی بیشتر در قفس نگهداری کرد. بهترین انتخاب یک پادوک معمولی خواهد بود. در اینجا پرندگان می توانند به طور فعال بدود و رشد کنند.

همچنین باید فیدرهای مناسبی را انتخاب کنید - در غیر این صورت جوجه های فعال دائماً آنها را از بین می برند. نوشیدنی‌ها قبلاً در بالا ذکر شده‌اند.

نژادهای مرغ جنگی را نباید با دیگران نگهداری کرد. از یک طرف، این منجر به درگیری های مکرر می شود. از طرفی قطعاً منجر به از بین رفتن خلوص ژنتیکی می شود. با این حال، اگر هدف شما به دست آوردن هیبریدی است که تخم های زیادی تولید کند و در عین حال جرم زیادی داشته باشد، در این تصمیم باید تجدید نظر شود.

پرهای این نژاد متراکم است، اما خیلی ضخیم نیست. بنابراین جوجه ها سرما را خیلی خوب تحمل نمی کنند. برای فصل سرد، بسیار مهم است که یک قفسه مرغ گرم و دنج فراهم کنید که در آن پرندگان بتوانند از یخبندان پنهان شوند. بسیار مهم است که محافظت قابل اعتماد در برابر پیش نویس ها ارائه شود. آنها می توانند به هر پرنده ای آسیب برسانند، و اینها که در آب و هوای معتدل پرورش داده می شوند، مطمئناً حکم اعدام در یک بادکش سرد را خواهند داشت.

اگر نمی توان آنها را در یک اتاقک بزرگ نگهداری کرد، حداقل باید پیاده روی روزانه را فراهم کرد. حتی در زمستان، اگر دما خیلی پایین نباشد، جوجه ها حداقل یک یا دو ساعت می ایستنداجازه دهید از مرغداری خارج شود. به لطف این، آنها سالم تر می شوند، چارچوب ماهیچه ای تقویت می شود، ایمنی به طور قابل توجهی بهبود می یابد.

شما همچنین باید تمیز باشید. جوجه ها عموماً کثیفی را دوست ندارند - به دلیل آن، عفونت های مختلف و انگل های ساده می توانند ایجاد شوند که می توانند آسیب جدی به سلامت پرندگان وارد کنند. بنابراین، تمیز کردن هفتگی (و اگر تعداد زیادی جوجه در یک منطقه کوچک زندگی می کنند، تقریباً روزانه) باید به بخشی آشنا از برنامه شما تبدیل شود.

هچینگ

باورش سخت است، اما اکثر نمایندگان نژاد مرغ جنگی هندی مرغ های عالی هستند. اما تفاوت‌های ظریفی در اینجا وجود دارد.

خواننده از قبل می داند که جوجه ها بسیار سنگین هستند. بنابراین، مطمئن شوید که مادر باردار تخم ها را له نمی کند. برای انجام این کار، آنها باید یک پوسته نسبتاً قوی داشته باشند. بنابراین، حداقل برای دوره ای که مرغ ها تخم می گذارند و قرار است جوجه ها از آن بیرون بیایند، غنی سازی رژیم غذایی آنها با مواد معدنی - در درجه اول کلسیم - بسیار مهم است.

همچنین مطمئن شوید که تخمک ها بارور شده اند. برای این کار، یک اووسکوپ ساده مفید است. متأسفانه، برخی از خروس های مبارز ترجیح می دهند با مخالفان خود بجنگند تا اینکه با همسران متعدد خود وقت بگذرانند. همیشه نمی توان یک گزینه مناسب پیدا کرد. خوب، گذاشتن تخم‌های بارور نشده زیر مرغ، احمقانه است که به یک نسل خوب امیدوار باشیم.

در پایان، شایان ذکر است که برخلاف سایر نژادهای جوجه، نمایندگان این یکی دارای پرهای بیش از حد گسترده نیستند. بنابراین، نمی توان تعداد زیادی تخم مرغ را زیر یک مرغ گذاشت.

اماوقتی او روی تخم مرغ می نشیند، نمی توانید نگران باشید - او قطعاً موضوع را به پایان می رساند.

مراقبت از جوجه

متاسفانه، درصد جوجه های زنده مانده خیلی زیاد نیست - به ندرت از 70٪ بیشتر می شود. افراد ضعیف در روزها و حتی ساعات اولیه زندگی می میرند. واقعیت این است که آنها به کوچکترین تغییرات دما بسیار حساس هستند.

یک خطر اضافی عفونت است. بنابراین، نظافت باید در بالاترین سطح حفظ شود.

در روزهای اول زندگی بهترین غذا برای جوجه ها ارزن آب پز و تخم مرغ آب پز خواهد بود. به تدریج، می توانید سبزی های ریز خرد شده - قاصدک، گزنه جوان را معرفی کنید.

شایع ترین بیماری ها

بسیاری از نژادها دارای کمبودهای ژنتیکی خاصی هستند. و جوجه های جنگنده، عکس هایی که به مقاله پیوست شده اند، از این قاعده مستثنی نیستند. عیب اصلی آنها سلامت ضعیف است. حتی اگر شرایط عالی برای آنها ایجاد کنیم و غذای باکیفیت در اختیارشان قرار دهیم، درصد مشخصی از نوجوانان و حتی بزرگسالان خواهند مرد.

بیشتر مشکلات ناشی از انگل است. به عنوان مثال، کنه ها و کک ها می توانند ناقل عفونت های باکتریایی و ویروسی باشند و در عین حال ایمنی کلی را کاهش دهند. برای جلوگیری از این اتفاق، باید پوست جوجه ها را به صورت دوره ای بازرسی کنید.

کوچولوها مشکلات زیادی ایجاد می کنند و پوشش نازکی از کرک را از بین می برند. افسوس، در این مورد، درمان جوجه ها معمولا کار نمی کند. قرار دادن آنها زیر چاقو آسان تر است - چنین حمله ای به هیچ وجه بر طعم گوشت تأثیر نمی گذارد.

یکی دیگر از بیماری های احتمالی آسم است. اما معمولا اتفاق می افتدفقط تحت شرایط نامناسب به عنوان مثال، اگر جوجه ها تمام عمر خود را در اتاق های تنگ، با تهویه ضعیف و گرد و غبار زندگی کنند. اگر تهویه مناسب و هوای پاکی را فراهم کنید، مطمئن باشید که جوجه ها با چنین بیماری ناخوشایندی مواجه نمی شوند.

مزایا و معایب این نژاد

با آمدن به پایان مقاله، باید به طور خلاصه آن را خلاصه کنید و نقاط قوت و ضعف اصلی نژاد را برجسته کنید.

مزه های بدون شک شامل طعم عالی گوشت است. و مقدار زیاد یک محصول با ارزش در هر مرغ و خروس یک مزیت بسیار جدی است. ظاهر جالبی را نیز می توان به مزایای این نژاد نسبت داد. در نهایت، مرغ جنگنده هندی دارای غرایز بسیار خوبی برای پرورش است و پرورش را آسان تر می کند.

افسوس، بدون منفی کار نمی کند. در میان آنها، ایمنی نه چندان خوب برجسته است، به همین دلیل جوجه ها اغلب از بیماری های ویروسی رنج می برند. همچنین لازم به ذکر است که دقیق بودن خوراک - شما باید مقدار زیادی پروتئین به پرندگان بدهید. در نهایت، مرگ و میر بالا در بین جوجه ها نیز بعید است که پرورش دهنده را خوشحال کند.

نتیجه گیری

این مقاله ما را به پایان می رساند. اکنون درباره مرغ مبارز هندی بیشتر می دانید. بنابراین، می‌توانید تصمیم بگیرید که آیا این نژاد برای شما مناسب است یا اینکه شروع به پرورش نژادهای مناسب‌تر دیگر منطقی است.