هلیکوپتر Mi-10: توضیحات با عکس، تاریخچه ایجاد، مشخصات و کاربرد

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

همانطور که تمرین نشان می دهد، اغلب پیشرفت های نظامی در نهایت نه تنها برای هدف مورد نظر خود، بلکه در حوزه غیرنظامی نیز به طور فعال مورد استفاده قرار می گیرند. نمونه بارز این موضوع، تاریخچه ایجاد و بهره برداری از یکی از ماشین های بالدار به نام هلیکوپتر جرثقیل Mi-10 است. در مقاله به تفصیل در مورد این هواپیمای جالب صحبت خواهیم کرد.

شروع

در 20 فوریه 1958، رهبری شوروی وظیفه بسیار مهمی را به مهندسان صادر کرد - ایجاد "جرثقیل پرنده" که قادر به بلند کردن بارهایی با وزن 12 تن و حمل آنها در مسافت 250 کیلومتری بود.. در عین حال، نشانگر حداکثر ظرفیت حمل باید برابر با 15 تن باشد.

در فرآیند تشکیل شرایط، وزرای اتحاد جماهیر شوروی یک بند را ارائه کردند که بالگرد Mi-10 قرار بود ناقل موشک‌های کروز و بالستیک شود.

برای پروازهای طولانی مدت، دستگاه می تواند به مخازن سوخت کمکی مجهز شود. شایان ذکر است که قرار بر این بود که این کالا توسط بالگرد مذکور توسط دو نفر حمل شودراه‌ها: استفاده از گیره‌های هیدرولیک بسیار مطمئن و استفاده از پلت فرم مخصوص نصب شده روی ارابه فرود.

اولین پرواز

برای اولین بار هلیکوپتر Mi-10 که عکس آن کمی در زیر نشان داده شده است در سال 1961 از زمین بلند شد. فقط یک سال بعد، ماشین پرنده توانست یک رکورد جهانی را ثبت کند - باری به وزن 15 تن را به ارتفاع بیش از 2 کیلومتر برد. و یک سال بعد، کل پروژه در معرض خطر قرار گرفت، زیرا دولت از حمل و نقل موشک های نظامی با هلیکوپتر به دلیل خطر بالای آن خودداری کرد. در آن زمان، 24 فروند Mi-10 قبلا تولید شده بود.

تراژدی

در می 1961، در حین پرواز از کازان به مسکو، هلیکوپتر Mi-10 شماره 04101 سقوط کرد. موضوع این است که در یک نقطه خاص از زمان، خدمه متوجه کاهش شدید فشار روغن در گیربکس اصلی شدند و فرمانده آنوفریف تصمیم به فرود اضطراری گرفت. خلبان با دیدن چمنزاری در لبه باتلاق به ناوبر دستور داد تا محل را بررسی کند. کلپیکوف (نام خانوادگی دستیار) تشخیص داد که ارابه فرود سمت چپ مستقیماً بالای باتلاق قرار دارد و بنابراین برای فرود چراغ سبز نشان نداد. در نتیجه، تیم مجبور شد دوباره به دنبال مکان فرود جدید باشد. در همان زمان، دستگاه در فرآیند حرکت افقی، کاملاً بدون روغن کاری گیربکس بود، سرعت پرواز بسیار افزایش یافت. در نهایت، هلیکوپتر به داخل تپه ای که قبلا روی زمین بود پرواز کرد، غلت زد و آتش گرفت. فقط کلپیکوف توانست از مرگ فرار کند که با کوچکی فرار کردآسیب بدنی. در میان کشته شدگان یک فرمانده بود که در داخل دیوارهای بیمارستان منطقه جان باخت، خلبان دوم، تکنسین هواپیما، تکنسین.

یک ساعت پس از فاجعه، میل شخصاً از ماجرا مطلع شد و او به همراه یک نماینده نظامی و یک مهندس از موسسه تحقیقات نیروی هوایی به محل حادثه رفتند. در ادامه بررسی وضعیت مشخص شد که علت حادثه خرابی پمپ روغن در گیربکس اصلی بوده است.

به زودی دومین نمونه اولیه 04102 درگیر آزمایشات پروازی شد.این هلیکوپتر Mi-10 که تاریخچه آن هنوز دارای لحظات مثبت بیشتری نسبت به موارد منفی است، سیستم روغن گیربکس اصلاح شده را دریافت کرد و همچنین به چرخ های دوتایی مجهز شد. قفسه ها کابل‌های ویژه‌ای روی بدنه نزدیک صندلی‌های خلبان نصب شده بود که برای فرار اضطراری خلبانان از کابین خلبان به زمین در صورت وقوع یک موقعیت فورس ماژور طراحی شده بود.

نمایش

در 9 ژوئیه 1961، هلیکوپتر Mi-10، که شرح آن حتی امروزه مورد توجه بسیاری از مردم است، برای اولین بار در جشن روز هوای اتحاد جماهیر شوروی به عموم مردم نشان داده شد. زور. این خودرو در رژه هوایی به حاضران ارائه شد و خود هواپیما خانه گروه زمین شناسی را به غرفه های مهمانان آورد که بعداً یک فروشگاه خرده فروشی در آن افتتاح کردند.

در 23 سپتامبر، خدمه به رهبری خلبان زمسکوف توانستند محموله ای به وزن 15103 کیلوگرم را بر روی Mi-10 به ارتفاع 2200 متر ببرند که رکورد جهانی مطلق را به نام خود ثبت کرد و در همان روز توسط دیگری شکسته شد. گروه خلبانان.

فینالتأیید

در طول آزمایشات دولتی، هلیکوپتر Mi-10 که مشخصات آن در ادامه آورده خواهد شد، بارها برای امکان حمل محموله های مختلف چه در داخل و چه در خارج با استفاده از پایه ها و سکوهای ویژه مورد آزمایش قرار گرفت. طی این دستکاری ها، هلیکوپتر کامیون ها، اتوبوس ها، کانتینرهای راه آهن را حمل می کرد. و با وجود اینکه بسیاری از این اشیاء در حین پرواز مشکلات آیرودینامیکی برای هلیکوپتر ایجاد می‌کردند، دستگاه همچنان قادر به حمل و نقل با کیفیت، سریع و ایمن بود.

در نهایت، کمیسیون دولتی به پروازهای هلیکوپتر پاسخ مثبت داد. رسما حمل و نقل اقلامی با وزن بیش از 15 تن را تایید کرد. با این حال، در همان زمان، برخی از کاستی های دستگاه نیز شناسایی شد که از جمله آنها می توان به:

• ارتعاش عالی هنگام پرواز با سرعت پایین.
• عملکرد ضعیف سیستم تلویزیونی نصب شده برای نظارت بر بارگیری/تخلیه اقلام. در ابتدا قرار بود او در این زمینه به خلبانان کمک کند، اما در حقیقت خلبانان مجبور شدند برای کنترل این عملیات سر خود را از پنجره کابین بیرون بیاورند.
• ارابه فرود طولانی به دلیل اندازه آنها باعث شد هلیکوپتر در هنگام فرود یا برخاستن تکان بخورد.

ویژگی های طراحی

هلیکوپتر Mi-10 که سرعت آن می تواند به 235 کیلومتر در ساعت برسد، بر اساس طرح تک روتور تولید شد. پیچ فرمان نیز وجود دارد. تعداد ارابه فرود چهار است. بدنه خودرو نیمه مونوکوک با کابین دو نفره استخلبانان خود کابین از همه جهات دید خوبی دارد.

محفظه بار بسیار بزرگ ساخته شده و حجم آن 60 متر مکعب است. در سمت راست ماشین دری با وینچ وجود دارد که با کمک آن بارهای تا وزن 200 کیلوگرم را بلند می کنند. یک گوندولا در زیر کابین نصب شده است که با کمک آن محموله سوار می شود. این به خلبانان اجازه می دهد تا به وضوح این فرآیند را کنترل کنند.

روتور اصلی هلیکوپتر با پنج پره ساخته شده و قطر آن ۳۵ متر است. تیغه ها کاملاً فلزی مستطیل شکل هستند و مجهز به سیستم ضد یخ زدگی و هشدار آسیب اسپار هستند.

روتور دم دارای چهار تیغه و قطر 6.3 متر است. هر تیغه با ضخامت متغیر و به شکل ذوزنقه ساخته می شود. جنس: چوب دلتا با نوک فولادی.

برای حفظ موقعیت افقی کابین خلبان روی زمین، ارابه فرود سمت راست 300 میلی متر کوتاهتر از سمت چپ ساخته شد.

از سال 1975، همه هلیکوپترها سیستمی برای میرایی ارتعاشات و ارتعاشات بار متصل به زنجیر خارجی دریافت کردند.

شناسایی بین المللی

در سال 1965، هلیکوپتر Mi-10 در نمایشگاه هوافضای XXVI در شهر Le Bourget به نمایش درآمد. اما پیش از آن، این خودرو بر حریم هوایی 6 کشور اروپایی غلبه کرد و سوخت گیری را در 6 شهر این قاره به پایان رساند. در نتیجه این بالگرد مسافت 7 هزار کیلومتری را تا مقصد طی کرد. در خود نمایشگاه، Mi-10 حمل و نقل را بر روی سکوی اتوبوس LAZ انجام داد که باعث خوشحالی مردم شد. همچنین بودارائه شده به مخاطبان و فیلمی در مورد یک هلیکوپتر.

نیروگاه

هلیکوپتر Mi-10 که موتور آن توسط P. A. Solovyov توسعه یافته است، دارای سیستم های روغن مستقل و خنک کننده های روغن است. این ماشین پرنده مجهز به دو موتور توربین گازی است که هر کدام 5500 اسب بخار قدرت دارند. در عین حال، در صورت لزوم، جرثقیل پرنده قادر است با یکی از موتورها در هوا حرکت کند.

برنامه

به طور کلی، هلیکوپتر Mi-10، که کار آن گاهی اوقات با مشکلاتی همراه بود، در نیروی هوایی "زائد" بود. و همه به این دلیل که در طول عملیات طولانی مدت آن، همه هدف اصلی خود را فراموش کردند، که طراحی آن را تغییر داد. تخصص نسبتاً محدود این هلیکوپتر خلبانان را ملزم به کار کردن تاکتیک‌ها و سبک کنترل خاصی می‌کرد که ارزش رزمی ماشین توسعه‌یافته را زیر سوال می‌برد.

با این وجود، Mi-10 برای مدتی در خدمت گردان های هلیکوپتر لوهانسک، اسکندریه، ژامبول بود و حتی برای مقاصد غیرنظامی، به عنوان مثال، برای حمل و نقل قطب های انتقال برق استفاده می شد.

به هر حال، هلیکوپتر Mi-10K برای استفاده در اقتصاد ملی ایجاد شد که دارای ارابه فرود کمی کوتاه شده و یک کابین معلق کمکی در یک گوندولا در زیر دماغه بدنه بود. در این کابین خلبان می توانست محموله را به وضوح ببیند و به طور همزمان کل دستگاه را کنترل کند.

نمی توان این واقعیت را نادیده گرفت که این هلیکوپتر حتی در جنگ در افغانستان شرکت داشته و چندین برابر آسیب جدی از گلوله باران دریافت کرده است.

مدلها

• Mi-10GR - جهت یاب هوا، مجهز به سال 1970.
• Mi-10PP یک مسدود کننده است. وظیفه او مقابله با رادار دشمن بود.
• Mi-10R یک رکورد است. چندین دستاورد در سطح جهانی ایجاد کرده است.
• Mi-10RVK - حامل سامانه موشکی 9K74.
• Mi-10UPL - حامل آزمایشگاه میدان جهانی.

پارامترها

هلیکوپتر Mi-10 توسط سازندگانش با نشانگرهای زیر وقف شد:

• خدمه - سه نفر.
• ظرفیت عادی 12000 کیلوگرم است.
• وزن بار روی سیستم تعلیق 8000 کیلوگرم است.
• طول خودرو 41.89 متر است.
• بدنه - 32، 86 متر.
• ارتفاع با روتور دم - 9.9 متر.
• مساحت تحت پوشش روتور - 962 متر مربع. m.
• ترخیص خودرو - 3.73 متر.
• پیست شاسی بلند - 7.55 متر.
• وزن هلیکوپتر خالی 27100 کیلوگرم است.
• وزن برخاست عادی - 38000 کیلوگرم.
• حداکثر وزن برخاست 43550 کیلوگرم است.
• حداکثر جرم مجاز سوخت 8230 کیلوگرم است.
• حجم مخازن سوخت 10620 لیتر است.
• نوع موتور – TVD D-25V.
• محدودیت سرعت 235 کیلومتر در ساعت است.
• سرعت کروز با جرم تا 38000 کیلوگرم - 220 کیلومتر بر ساعت.
• حداکثر سرعت بالابر عمودی 6.3 متر بر ثانیه است.
• برد عملی پرواز - 250 کیلومتر.
• مسافت پرواز - 695 کیلومتر.
• حداکثر ارتفاع پرواز 3000 متر است.

نتیجه گیری

از بسیاری جهات عجیب و غریب، Mi-10 هنوز هم می تواند باشددرگیر حل بسیاری از مسائل در یک دوره زمانی نسبتاً طولانی است. ما نباید فراموش کنیم که این هلیکوپتر بر اساس Mi-6 ساخته شده است که همچنین تنظیماتی را در طراحی آن انجام داده است. به طور کلی، میل و تیمش جوایز دولتی را برای توسعه ماشین دریافت کردند و خود مهندس ارشد نیز عنوان قهرمان کار سوسیالیستی را دریافت کرد.

یک واقعیت شگفت انگیز: در سال 1982، در شهر یاکوتسک، یک برج تلویزیونی با ارتفاع 241 متر تنها در پنج روز نصب شد. پیچیدگی عملیات این بود که تمام اجزای برج به لطف Mi-10 مونتاژ شدند. سازندگان ارتفاع بالا از این دستگاه خوشحال شدند.

در مجموع، 55 مورد از آنها در تمام مدت وجود هلیکوپتر ایجاد شده است. با این حال، تنها یک نسخه در خارج از کشور فروخته شد.