Penzhinskaya TPP: وضعیت پروژه و چشم اندازها

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

Penzhinskaya TPP یکی از بزرگترین نیروگاه های جزر و مدی در جهان است که ساخت اولین مرحله آن تا سال 2035 برنامه ریزی شده است. در مورد پروژه، انرژی الکتریکی با عبور حجم زیادی از آب از توربین های نیروگاه در طول جزر و مد تولید خواهد شد. متوسط تولید سالانه می تواند بین 50 تا 200 میلیارد کیلووات ساعت باشد.

پیشینه تاریخی

چشم انداز نیروگاه های جزر و مدی در دهه 1920 بسیار ارزشمند بود. با این حال، توسعه علمی و فناوری اجازه ساخت چنین تأسیسات بزرگی را نداد. در سال 1966، فرانسه ساخت یکی از بزرگترین نیروگاه های برق در جهان به نام La Rance را به پایان رساند که می تواند تا 240 مگاوات برق تولید کند. دو سال بعد، اتحاد جماهیر شوروی ایستگاه آزمایشی Kislogubskaya را در شبه جزیره کولا با ظرفیت 0.4 مگاوات راه اندازی کرد که بعداً به 1.7 مگاوات افزایش یافت. پس از آن، ساختارهای مشابه در ایالات متحده آمریکا، کانادا، هند، بریتانیای کبیر، چین ظاهر شد.

در سال 2011، جزر و مد سیخوینیک نیروگاه در کره جنوبی با رکورد تولید 254 مگاوات. اما حتی نمی توان آن را با TPP پنژینسکایا که در روسیه طراحی می شود مقایسه کرد، تولید انرژی که در آن می تواند از 100 گیگاوات تجاوز کند.

پروژه قرن

چنین تعریف پر سر و صدایی برای کار بلندپروازانه ای که پیش روی مهندسان، مهندسان نیرو و سازندگان روسی تنظیم شده است، مناسب است. در سال 1972، موسسه پروژه هیدروپروژه و موسسه تحقیقات علمی ساخت و سازهای انرژی مسکو کار تحقیقاتی را بر روی طراحی TPP Penzhinskaya آغاز کردند. وضعیت پروژه در دست توسعه و بحث فعال بین تعدادی از بخش های علمی و صنعتی است. مسائل مربوط به لجستیک و جذب سرمایه گذاری از کشورهای شریک از آسیا که علاقه مند به برق ارزان قیمت سازگار با محیط زیست هستند در حال بررسی است، فن آوری های ساخت و ساز منحصر به فرد در حال آزمایش هستند.

خلیج شلیخوف به طور تصادفی به عنوان محل TPP منحصر به فرد انتخاب نشده است. منطقه حوضه بزرگ است (20500 کیلومتر2)، در حالی که تنگه، که قرار است مسدود شود، از نظر استانداردهای اقیانوسی کاملاً باریک و کم عمق است. آب دریای اوخوتسک در اوج جزر و مد به 13 متر می رسد که عملکرد بالای ایستگاه را تضمین می کند.

کارها

در مجموع، برنامه ریزی شده است که دو صف از شیء ایجاد شود:

• «دروازه شمالی» (Penzhinskaya TPP-1) به طول 32 کیلومتر در اعماق تا 26 متر امتداد خواهد داشت و ظرفیت آن 21 گیگاوات خواهد بود که برابر با 72 میلیارد کیلووات ساعت برق در سال است.
• "جنوبیتراز» (PES-2) حتی بزرگتر خواهد بود: عمق تا 67 متر، طول حدود 72 کیلومتر. ظرفیت مرحله دوم باورنکردنی خواهد بود - 87.4 گیگاوات (بیش از 200 میلیارد کیلووات ساعت).

راه اندازی این ایستگاه نه تنها مشکل انرژی کل منطقه خاور دور روسیه را حل می کند، بلکه دارای پتانسیل صادراتی باورنکردنی است. با این حال، قبل از اجرای عملی پروژه، بسیاری از وظایف پیچیده هنوز باید مورد بحث قرار گیرند: از مسائل ساخت و ساز و بهره برداری در شرایط سخت آب و هوایی (ضخامت یخ در زمستان به 1.5 متر می رسد)، تا انتقال برق در فواصل طولانی..

فناوری ساختمان

اگر پروژه بتواند در مقیاس برنامه ریزی شده اجرا شود، عکس TPP Penzhinskaya با مقیاس باورنکردنی تحت تأثیر قرار می گیرد. این ایستگاه به یکی از بزرگترین اشیاء ساخته دست بشر تبدیل خواهد شد.

سخت ترین بخش ساختن پلاتین جامد است. از آنجایی که ساخت و ساز به روش حجیم به دلیل مشکلات استخراج و تحویل مصالح ساختمانی غیرممکن است (حجم عظیمی از خاک، سنگ، بتن مورد نیاز خواهد بود)، تصمیم گرفته شد که سد را با خاک آبرفتی از کف زمین "رشد" کنیم. خلیج خوشبختانه، جهان تجربه غنی در ایجاد جزایر مصنوعی جمع آوری کرده است.

سپس، بلوک‌های جدار نازک بتنی (250 متر طول و 30 متر عرض) به پلاتین وارد می‌شوند که در آن هیدروتوربین‌هایی (10 در هر بلوک) نصب می‌شود که می‌توانند تحت تأثیر آب جزر و مدی بچرخند. جریان می یابد. ظرفیت هر واحد 20 مگاوات خواهد بود.

به طور طبیعی، دروازه‌هایی در طراحی TPP Penzhinskaya ساخته می‌شوند.که تردد شناورها انجام می شود و همچنین امکانات ویژه عبور ماهی. به هر حال، یک بزرگراه در امتداد بالای سد قرار خواهد گرفت که ماگادان و قلمرو کامچاتکا را در یک خط مستقیم به هم متصل می کند.

کشورهای منطقه اقیانوس آرام (در درجه اول کره جنوبی) مطمئناً به عنوان شریک عمل خواهند کرد. بخشی از بلوک ها (و احتمالاً همه) در اینجا با آمادگی کامل عملیاتی ساخته می شوند، سپس از طریق دریا به خلیج پنژینسکایا منتقل می شوند و روی یک پایگاه آماده نصب می شوند. به هر حال، تجربه مشابهی از همکاری قبلاً در توسعه میدان نفت و گاز ساخالین آزمایش شده است.

رقبا

تعدادی از کشورهای آسیایی در حال اجرای پروژه های ایستگاه جزر و مد هستند. اول از همه، اینها چین و کره جنوبی هستند. در چین، از سال 1980، فن آوری ها بر اساس نیروگاه Jianxia (3.2-3.9 مگاوات) آزمایش شده است. در آینده قرار است تاسیسات بزرگتری در دهانه رودخانه های یالو و یانگ تسه ساخته شود. ظرفیت دومی ممکن است 22.5 گیگاوات باشد که چهار برابر کمتر از TPP Penzhinskaya است.

کره جنوبی بسیار فراتر رفته است. علاوه بر بزرگترین نیروگاه در استان Gyeonggi، کار طراحی برای ساخت تاسیسات مشابه در اینچئون در حال انجام است. بهره وری آن به 800 (و احتمالاً 1320) مگاوات خواهد رسید.