نسبت حقوق صاحبان سهام نشانگر ثبات مالی قابل اعتماد است

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

فعالیت یک شرکت را می توان بر اساس شاخص های خاصی تجزیه و تحلیل کرد. آنها به این منظور محاسبه می شوند که مشخص شود عملکرد یک واحد تجاری چقدر مؤثر است، آیا توسل به وام دادن به فعالیت ها توصیه می شود و چشم انداز آینده آن چیست.

یکی از مهمترین حوزه های تجزیه و تحلیل، ثبات مالی است که توانایی یک شرکت برای تأمین مالی مستقل فعالیت های خود را مشخص می کند. سطح پایداری توسط تعدادی شاخص تعیین می شود که بر اساس محاسبه آنها نتایجی در مورد قابلیت اطمینان یک واحد تجاری گرفته می شود.

نسبت حقوق صاحبان سهام شاخصی از گروه آنهایی است که ثبات مالی را مشخص می کنند. به عنوان نسبت سرمایه در گردش خود و سرمایه در گردش شرکت تعریف می شود:

Kos=SOK/OS،

که در آن SOC مقدار خود استسرمایه در گردش،

OS - مقدار سرمایه در گردش.

سرمایه در گردش حقوق صاحبان سهام شاخصی است که تفاوت بین حقوق صاحبان سهام و ارزش دارایی های غیرجاری را نشان می دهد:

SOK=SK-NoA،

که در آن IC مقدار حقوق صاحبان سهام است،

NoA - دارایی های غیرجاری.

گاهی اوقات، برای تعیین دقیق تر سرمایه در گردش خود، ارزش دارایی های غیرجاری از مقدار حقوق صاحبان سهام، درآمد معوق و ذخیره ای برای هزینه های آتی کم می شود. اما، به عنوان یک قاعده، این مورد برای شرکت های بزرگ قابل اجرا است، زیرا در کسب و کارهای کوچک و متوسط، دو شاخص آخر بیشتر هنگام تنظیم ترازنامه وجود ندارد.

نسبت حقوق صاحبان سهام نشان دهنده توانایی آن در تامین مالی فعالیت ها از سرمایه در گردش بدون توسل به وجوه قرض شده است. نتیجه زمانی بهینه در نظر گرفته می شود که مقدار شاخص بیش از 0.1 باشد گاهی اوقات این شاخص به عنوان نسبت سرمایه در گردش نیز تعریف می شود. الگوریتم محاسبه آن با روش شاخص توصیف شده یکسان است.

در کنار این، نسبت سهام با سرمایه در گردش خود نیز وجود دارد. با تقسیم سرمایه در گردش خود بر مقدار ذخایر (مقدار از فرم 1 صورتهای مالی - ترازنامه گرفته شده است):

Koz=SOC/Zap، که Zap مقدار ذخایر است.

این شاخص و همچنین ضریب خودکفایییعنی میزان پایداری شرکت را منعکس می کند و نشان می دهد که چگونه موجودی ها توسط منابع تامین مالی خود شرکت پوشش داده می شود. مقدار توصیه شده آن باید از 0.5 تجاوز کند، اگرچه هر چه مقدار ضریب بزرگتر باشد، برای شرکت بهتر است. در عمل، این به ندرت اتفاق می افتد.

مواردی وجود دارد که مقادیر ضرایب نشان داده شده می تواند منفی باشد. این زمانی اتفاق می‌افتد که دارایی‌های غیرجاری از منابع مالی خود فراتر رود. سپس شاخص سرمایه در گردش خود دارای یک مقدار منفی است که به نوبه خود در کلیه نتایج محاسباتی منعکس می شود. این وضعیت در شرکت نشان می دهد که نه تنها سرمایه در گردش، بلکه دارایی های ثابت نیز تحت پوشش وجوه قرض گرفته شده است.

نسبت حقوق صاحبان سهام در درجه اول برای شرکت های تولیدی محاسبه می شود، زیرا آنها دارای حجم زیادی از سهام در دسترس هستند و منبع اصلی تامین مالی سرمایه در گردش است. چنین شاخص هایی عمدتاً مورد توجه شرکا و سرمایه گذاران هستند، زیرا امکان ارزیابی قابلیت اطمینان شرکت را فراهم می کنند.