مدیریت تولید ابزاری موثر برای مدیریت سازمانی است

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

مدیریت را می توان به مفاهیمی نسبت داد که برای بیشتر افراد از دوران کودکی آشنا هستند. در قرن اخیر، علم حیات یافته است که مطالعه آن صرف نظر از مکان مدیریت و نگرش به موضوعات مورد مطالعه، اصول کلی مدیریت را هدف قرار داده است. این جهت علمی "سایبرنتیک" نامیده می شود. دانشمند آمریکایی نوربرت وینر که برخی او را "پدر سایبرنتیک" می نامند، سهم قابل توجهی در توسعه آن داشت.

سیستم مدیریت سازمانی

مدیریت تولید بخشی از سایبرنتیک است که فرآیندهای مدیریت را در سطح اقتصاد خرد بررسی و مطالعه می کند. مانند هر جهت علمی، موضوعات و موضوعات مدیریت وجود دارد. افراد رؤسای شرکت و نهادهای مختلف مدیریتی هستند. اشیا خودشان هستندواحدهای تجاری، کارگران یا گروه های کارگری، منابع طبیعی، و همچنین اطلاعات و پتانسیل علمی و فنی.

تعریف مفهوم

مدیریت تولید سیستمی از اقدامات کنترلی است که در قالب قوانین، طرح ها، فرامین، برنامه ها، مقررات، مصوبات، دستورالعمل ها و اهرم های مالی ارائه می شود. حلقه مرکزی مهم در این جهت از فعالیت مدیریت، بنگاهی است که در مسیر فعالیت اصلی خود به تولید کالا می پردازد. و این هدف و وظیفه اصلی عملکرد آن است.

مدیریت تولید ابزاری است برای مدیریت فرآیند تولید، صرف نظر از نوع محصول نهایی (چه کالا، خدمات، اطلاعات یا فقط دانش). برای ایجاد هر محصول اقتصادی باید از منابع مختلفی در قالب نیروی کار، تجهیزات، مواد اولیه، مواد، اطلاعات و پول استفاده کرد. به همین دلیل است که تنها گزارش مدیریت تولید نشان دهنده اثربخشی استفاده از آنها و همچنین اثربخشی مدیریت کارکنان و ظرفیت های فناورانه شرکت است. بنابراین، تمام موارد فوق موضوع مفهوم مورد بررسی است.

به عبارت دیگر، مدیریت تولید، سیستمی از روش ها و اشکال مدیریت یک واحد تجاری است که هدف آن کسب نتایج بهینه در فعالیت های تجاری، مالی و تولیدی آن است. هر موجودی مختص به خود را داردتکنولوژی مدیریت با این حال، منطق خاصی از تعامل برخی از کارکردها نیز وجود دارد که ناشی از توالی منطقی ساخت کل فرآیند رهبری است.

ساختار سازمانی

مدیریت تولید در شرکت مبتنی بر چهار مرحله از اجرای آن است. مرحله اول - هدف از ایجاد و عملکرد جسم شکل می گیرد، برخی از ویژگی های کمی تعیین می شود. مرحله دوم مسئول سازماندهی شرایط لازم برای عملکرد شی است. مرحله سوم شامل نگهداری سوابق و نظارت بر وضعیت جسم از نقطه نظر به دست آوردن چنین نتایجی است که امکان ارزیابی سطح دستیابی به اهداف را فراهم می کند. در مرحله چهارم، انحرافاتی که در فرآیند اجرای چنین اهدافی به وجود می‌آیند، تنظیم می‌شوند و همچنین مشوق‌هایی ارائه می‌شود که در تشویق کارکنان به بهبود عملکردشان بیان می‌شود.