کلید تقسیم‌بندی شده: تعریف، ویژگی‌ها، GOST و تعامل

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

کلیدها قطعات خاصی هستند که برای اتصال شفت و توپی به منظور انتقال گشتاور طراحی شده اند. چنین عناصری می توانند گوه ای شکل با یک مقطع مستطیلی، منشوری یا قطعه قطعه باشند. مزیت اصلی اتصالات کلیدی، سادگی طراحی است. همچنین، گره های این نوع خیلی گران نیستند و به سرعت جمع و جور می شوند.

قوی ترین اتصالات با استفاده از کلیدهای سگمنت به دست می آیند که در واقع نوعی منشور هستند. بخش‌هایی از این نوع با این واقعیت که عمیق‌ترین تناسب را دارند متمایز می‌شوند.

مزیت اصلی چنین رولپلاک ها این است که پایدارترین اتصال را ایجاد می کنند. با این حال، استفاده از قطعات این نوع یک اشکال نسبتا جدی دارد. به دلیل عمق قابل توجه شیار در چنین گره هایی، شفت ممکن است تا حدودی ضعیف شود. بنابراین، کلیدهای بخش عمدتاً برای ایمن سازی تنها قسمت هایی استفاده می شوند که در حین کار مکانیسم بیش از حد بارگذاری نمی شوند.

راه کلید چیست

قسمت هایی از این گونه از پروفیل فلزی ساخته شده است. این رولپلاک ها استوانه های کم قطر نسبتاً بزرگی هستند که به دو قسمت مساوی تقسیم می شوند. این کلید بخش در نقاشی زیر است که به خواننده ما ارائه شده است.

سایزهای کلید

ابعاد این نوع قطعه ممکن است متفاوت باشد. این پارامتر هنگام مونتاژ مجموعه بسته به قطر شفت انتخاب می شود. مقادیر مورد نیاز از جداول ویژه یاد گرفته می شود. در موارد توجیه فنی، GOST امکان استفاده از کلیدهایی با قطر کمتر از قطر ارائه شده را می دهد. هنگام استفاده از مجموعه شفت برای مونتاژ، مجاز به انجام این کار است:

• توخالی;
• درجه‌بندی شد.

همچنین کلیدهایی با قطر کمتر از آنچه در جداول نشان داده شده است را می توان در اتصالات با گشتاور کم استفاده کرد. شما نمی توانید از این روش مونتاژ در هر سه حالت فقط زمانی استفاده کنید که قطعه در انتهای شفت نصب شده باشد.

ابعاد کلیدهای بخش، و همچنین سایر عناصر اتصال مشابه، البته استاندارد شده است. ارتفاع، عرض و طول قطعه چه وابستگی دارد در جدول زیر قابل مشاهده است.

اندازه های استاندارد کلید

قطر (میلی متر)	عرض (میلی متر)	ارتفاع (میلی متر)
4	1	1.4
7	1.5…2.0	2.6
10	2.0…2.5	3.7
13	3	5
16	3…4	6.5
19	4..5	7.5
22	5…6	9
25	6	10
28	8	11
32	10	13

تعیین کلید بخش در نقشه ها شامل:

• کلید کلمه؛
• ابعاد - bh (h1);
• تعیین عملکرد؛
• تعیین استاندارد.

بر اساس GOST، از جمله موارد دیگر، انحرافات مجاز در ابعاد کلیدها و شیارها برای آنها در شفت وجود دارد. آنها همچنین توسط نقشه ها و جداول خاص تعیین می شوند.

از چه موادی ساخته شده است

کلیدهای بخش مطابق با GOST 8786-68 از فولادی ساخته شده اند که به طور خاص برای چنین قطعاتی طراحی شده اند. همچنین گاهی از برندهای دیگر مواد مشابه برای تولید این عناصر استفاده می شود. در عین حال، طبق GOST، برای ساخت کلیدهای این گونه، فقط مجاز است از فولادهای کربن متوسط با فاصله موقت حداقل [σ]≧ 600 MPa MN/m2 استفاده شود.. برای مثال می‌تواند درجه مواد St 6، 45 یا 50 باشد.

چنین استانداردهایی در تولید کلیدهای سگمنت بدون نقص رعایت می شود. در عین حال، صفحات در نظر گرفته شده برای ساخت چنین قطعاتی معمولاً تحت عملیات حرارتی بهبود یافته قرار می گیرند. در انجام این روش، از جمله موارد دیگر، این نکته در نظر گرفته شود که سختی سطح کلیدها در انتها باید تمام شود.زیر همان پارامتر عناصر جفت گره خود یکسان است.

در زیر کلیدهای معمولی، شیارهای شفت با فرزهای ساده ساخته می شوند. شیارها در زیر عناصر قطعه با استفاده از ابزار دیسک بریده می شوند. فقط برش هایی که مطابق با استانداردهای GOST خاص ساخته شده اند برای شیارهای کلید استفاده می شود.

انواع اصلی

برای اتصال شفت ها و هاب ها، از دو نوع کلید قطعه استفاده می شود:

• نرمال، نمایانگر یک بخش کامل؛
• بخش کم برش.

کلیدهای نوع دوم به ندرت هنگام مونتاژ قطعات استفاده می شوند. طبق مقررات، آنها فقط با توافق دوجانبه سازنده و مصرف کننده قابل استفاده هستند. کلیدهای برش دار معمولاً به سادگی برای تعمیر جزئیات مونتاژ استفاده می شوند. یعنی زمانی که گشتاور فقط به دلیل اصطکاک منتقل می شود در اتصالات با فرود ثابت استفاده می شود.

جفت

گره ها با استفاده از کلیدهای بخش با در نظر گرفتن استانداردهای تعیین شده توسط GOST 24071 مونتاژ می شوند. هدف اصلی عناصر از این نوع جلوگیری از روشن شدن شفت قطعه است. در این مورد، سه سطح در صرف مشارکت می کنند:

• شیارهای روی شفت؛
• اسلات در آستین؛
• سطح خود کلید.

کلیدهای بخش اتصال شل می شوند. در عین حال، آنها مانند منشورهای معمولی با چهره های جانبی کار می کنند. عناصر قطعه اغلب در اتصالات ثابت استفاده می شود. که در آندومی می تواند باشد:

• طبیعی;
• متراکم.

GOST همچنین امکان اتصال رایگان کلید سگمنت با آستین و شفت را فراهم می کند. چنین قطعاتی معمولاً فقط در گره هایی با قطر جفت گیری کوچک - تا 38 میلی متر استفاده می شود.

محاسبه کلید

اتصالات با کلید بخش، البته، مطابق با استانداردهای GOST انجام می شود. هنگام مونتاژ مجموعه ها، چنین قطعاتی ابتدا از نظر فروپاشی بررسی می شوند. علاوه بر این، محاسبات برای خود اتصال - برای برش - انجام می شود. فرمول های بررسی کلید و جفت گیری از موارد زیر استفاده می کنند:

• Q cm=4T/dhl < [Q cv];
• r=2T/dlb <=[r].

در اینجا T گشتاور روی شفت است که بر حسب Nmm اندازه گیری می شود، h ارتفاع کلید، d قطر شفت، l طول کلید، b عرض کلید در میلی متر، [r] تنش برشی مجاز است.

مقادیر به دست آمده در نتیجه اعمال فرمول ها با مقادیر مجاز مقایسه می شوند. در صورت ناکافی بودن قدرت اتصال، دو یا حتی سه کلید در طول توپی نصب شده روی شفت نصب می شود. البته، این گره به شما اجازه می دهد تا نسبتا قابل اعتماد و کاربردی ایجاد کنید. اما با این روش به دلایل واضح شفت تا حدودی ضعیف می شود. بنابراین، اتصالات کلیدی در چنین گره هایی گاهی اوقات با چرخ دنده ها جایگزین می شوند. این خطر خرابی را کاهش می دهد.

نصب چندین قسمت

ابعاد بخش کلید، همانطور که قبلا ذکر شد، مطابق با قطر شفت، طبق GOST انتخاب می شود. طول عنصر بستگی به طول داردهاب ها گاهی اوقات کلیدهای سگمنت روی شفت هایی با اختلاف قطر پله ها نصب می شوند. در این حالت از کلیدهای هم اندازه برای قسمت های جداگانه همان قطعه استفاده می شود. در همان زمان، طبق GOST، عنصر پله با کوچکترین قطر به عنوان پایه در نظر گرفته می شود.

نحوه انتخاب ولتاژهای مجاز

این پارامتر در درجه اول به ماهیت بار و شرایط عملیاتی اتصال بستگی دارد. هنگام استفاده از شفت های فولادی، تنش مجاز خواهد بود:

• برای توپی فولادی در اتصالات ثابت - 130…200 MPa؛
• برای توپی های ساخته شده از چدن یا فولاد چدنی در اتصالات ثابت - 80…100 MPa؛
• در اتصالات بدون بار متحرک برای توپی های فولادی - 20…40 MPa.

مقادیر بزرگ هنگام مونتاژ گره ها در بار ثابت در نظر گرفته می شود. با یک شوک یا متغیر، پارامترهای کوچکتر به عنوان پایه در نظر گرفته می شوند. با بار معکوس، نشانگر مجاز 1.5 برابر کاهش می یابد. برای برش کلیدها، نشانگرهای تنش محدود کننده 70 … 100 مگاپاسکال در نظر گرفته شده است. در این مورد، مانند حالت اول، با یک بار ثابت، پارامتر بزرگتر به عنوان پایه در نظر گرفته می شود.

برش برای کلیدهای بخش

برای برش شیارها برای قطعاتی از این نوع، از ابزارهایی استفاده می شود که مطابق با استانداردهای مقرر در GOST 66-4879 ساخته شده اند. شیارها برای کلیدهای قطعه بندی شده با استفاده از برش هایی با دندانه های مستقیم و چند جهته ساخته می شوند. می توان از ابزارهای ساق استوانه ای استفاده کرد:

• مسطح;
• صاف.

خود برش‌ها برای شکاف دادن کلیدهای قطعه‌بندی شده از فولاد با سرعت بالا ساخته شده‌اند (GOST 19265). ابزارهایی با قطر بیش از 13 میلی متر جوش داده می شوند. ساقه آسیاب بر اساس GOST 4543 از فولاد درجه 40X یا طبق GOST 1050 از درجه مواد 50 یا 40 ساخته شده است.

هنگام مونتاژ ابزارهای این گونه، قوانین زیر رعایت می شود:

• روی سطح کار کاتر تمام شده نباید مکان هایی با سختی کاهش یافته یا لایه ای کربن زدایی وجود داشته باشد؛
• پارامترهای زبری سطح برش ها باید با GOST 2789 مطابقت داشته باشد؛
• تحمل ریزش شعاعی لبه های دندان های مجاور نسبت به ساقه نباید از 0.03 میلی متر تجاوز کند، در مقابل - 0.05 میلی متر؛
• تحمل خروجی انتهایی لبه ها نباید بیشتر از ۰.۰۲ میلی متر باشد.

هنگام علامت گذاری برش ها برای کلیدهای تقسیم شده، GOST تجویز می کند که علامت تجاری سازنده و درجه فولاد مورد استفاده برای قسمت برش را روی گردن یا ساقه نشان دهد. همچنین، سازنده باید اطلاعاتی مانند عرض کلید با تعیین میدان تحمل و قطر اسمی آن را در اختیار مصرف کننده قرار دهد.