هواپیمای شناسایی ایالات متحده: توضیحات و عکس

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

نیروهای مسلح ایالات متحده آمریکا یکی از قدرتمندترین و قدرتمندترین تشکیلات نظامی در جهان به شمار می روند. این گفته نه تنها توسط تعداد زیادی از سربازان و افسران، بلکه توسط مقدار قابل توجهی از تجهیزات مختلف تأیید شده است که در میان آنها هواپیمای شناسایی RC-135 نیروی هوایی ایالات متحده جایگاه ویژه ای را اشغال می کند. این هواپیما برای مدت طولانی در خدمت بوده است، با این حال، به لطف مدرن سازی منظم و کامل، تا به امروز یک وسیله نسبتاً متحرک و بسیار مؤثر برای انجام عملیات شناسایی است. این هواپیما در این مقاله مورد بحث قرار خواهد گرفت.

چند واقعیت

هواپیمای شناسایی توصیف شده ایالات متحده یک واحد هوایی برای جمع آوری، پردازش دقیق و سپس انتقال داده ها به نقطه اصلی است. واحد رزمی بر اساس مشخصات فنی هواپیمای بوئینگ C-135 Stratolifter است. تجهیزات RC-135 توسط شرکت های مختلفی از جمله: L-3 Communications، E-Systems، General Dynamics تولید می شود.

ایجاد و نوسازی

هواپیمای شناسایی مشخص شده ایالات متحده در اصل برای جایگزینی بوئینگ RB-50 منسوخ شده از نظر اخلاقی و فیزیکی در آسمان ساخته شد.ابر قلعه اول از همه، قرار بود 9 خودرو تولید شود، اما در نهایت تنها چهار دستگاه از خط مونتاژ خارج شدند. همه آنها نسخه بهبود یافته بوئینگ 739-700 بودند، زیرا از همان موتورها استفاده می شد. در همان زمان، سیستم پرکن به طور کامل برچیده شد و دوربین هایی که برای شناسایی و عکاسی استفاده می شد در محل آن نصب شد.

به نوبه خود، نوع RC-135B در تعداد ده دستگاه ساخته شد. آنها همچنین بر اساس یک هواپیمای نفتکش ساخته شده بودند. دوربین‌ها و رادار SLAR ویژه به‌عنوان «چشم‌های همه‌چیز» استفاده شد.

2005 سال قابل توجهی برای هواپیماهای RC-135 بود، زیرا همه آنها بدون استثنا تحت نوسازی قابل توجهی قرار گرفتند (موتورها، تجهیزات ناوبری و سایر عناصر و سیستم ها به طور کامل جایگزین شدند).

عملیات

هواپیمای شناسایی ایالات متحده که ما در نظر داریم در اصل متعلق به فرماندهی استراتژیک نیروی هوایی ایالات متحده است. اما از سال 1992 به فرماندهی رزمی نیروی هوایی منصوب شد. همه این ماشین‌ها پایگاه دائمی خود را دارند - این پایگاه هوایی Offut است.

هواپیماها در درگیری های نظامی در مناطق مختلف سیاره ما شرکت فعال داشتند. این هواپیما در طول جنگ طولانی در ویتنام، در طول عملیات ویژه "Eldorado Canyon"، "Desert Shield"، "Desert Storm"، "Unquered Freedom" استفاده شد.

River Joint

این نام رمز هواپیمای شناسایی RC-135V نیروی هوایی ایالات متحده است. این کشتی در اصل بودظاهری نسبتاً شگفت انگیز: "گونه های پف کرده" سیستم RTR با بینی دراز که به معنای واقعی کلمه با تجهیزات اطلاعاتی ارتباطی AN / AMQ-15 پر شده است. در زیر بدنه تعدادی آنتن با کالیبرهای مختلف قرار دارد. روی آداپتور رادار رادوم سه آنتن شلاقی وجود داشت. آنتن های لوبی با صفحات بیضی به تعداد چهار قطعه در زیر قسمت مرکزی نصب شد. پشت بال مکانی برای یک آنتن L شکل و چندین آنتن شلاقی دیگر وجود داشت.

تولد RC-135W

به نوبه خود، هواپیمای شناسایی RC-135W نیروی هوایی ایالات متحده با همتای خود RC-135V تفاوت داشت زیرا ورودی های هوای مبدل حرارتی روی ناسل های موتور ویژه ای که در خارج از موتورها قرار داشت نداشتند. پس از مدتی مشخص، "گونه های متورم" خودروها تا حدودی اصلاح شد تا عملکرد آیرودینامیکی بهبود یابد. قسمت های جلویی فیرینگ ها نیز دستخوش تغییراتی شده اند - تا حدودی طولانی تر شده اند، در نتیجه فیرینگ سمت چپ حتی اندکی دریچه ورودی را مسدود کرده و در نهایت پوشش دومی نهایی شده است.

در دهه 1990، زمانی که ماشین‌ها کار خود را در منطقه درگیری نظامی یوگسلاوی سابق آغاز کردند، مهندسان تأسیسات ویژه‌ای را بالای نازل همه موتورهای موجود نصب کردند که تداخل مادون قرمز ایجاد می‌کنند. این کار به منظور افزایش درجه حفاظت در برابر موشک های ضد هوایی مجهز به سر حرارتی انجام شد.

تیم

هواپیمای شناسایی RC-135 ایالات متحده توسط یک تیم نسبتاً بزرگ اداره می شود.که شامل:

- افسران فرماندهی جنگ هوایی.

- سه اپراتور جنگ الکترونیک (امنیت رادار): شناسایی خودکار، شناسایی دستی، ناظر شیفت. وظیفه این گروه ردیابی موقعیت هواپیماهای دشمن و همچنین سامانه های موشکی ضدهوایی با انتشار راداری آنهاست که به نوبه خود توسط سامانه AEELS رهگیری می شود.

- 12-16 اپراتور که بخشی از بخش اطلاعات هوایی هستند. ماموریت رزمی آنها استفاده از یک سیستم شناسایی چند کاناله در برد امواج فوق کوتاه برای نظارت رادیویی رهگیری های انجام شده توسط جنگنده ها و همچنین ارتباطات بخش های دفاع هوایی دشمن است. یعنی در واقع این سربازان برای افشای نیات دشمن کار می کنند.

- 7 اپراتور فنی که دقیق ترین نظارت را بر کلیه انتشارات رادار از اجسام واقع در هوا، روی زمین و دریا کنترل می کنند. به موازات آن، این متخصصان نتایج جستجوی خودکار و طبقه‌بندی را با استفاده از کاوش دستی اصلاح می‌کنند. پس از آن، ارتش پیام‌های رسمی را تشکیل می‌دهد و به جزئیات وضعیت الکترونیکی را نشان می‌دهد. تمام اطلاعات دریافتی به تحلیلگرانی که اعضای گروه کاری هواپیما هستند منتقل می شود.

تحلیلگر-کنترل کننده پیشرو مستقیماً در تشکیل نقشه وضعیت رادار دخالت دارد و دو تحلیلگر دیگر تابع او هستند: اولی با اهداف زمینی سروکار دارد ، دومی با اهداف هوایی. علاوه بر این، همه آنها کنترل می کنند که تمام اطلاعات ارسال شده از هواپیما به مرکز هر دو بار به روز شوددقیقه (حداقل)، و در صورت نیاز فوری - هر ده ثانیه یک بار.

به طور جداگانه، ارزش توجه به دو اپراتور دیگر را دارد که همه سیگنال‌های غیر استاندارد یا ناشناس را که قبلاً توسط دشمن استفاده نشده است، شناسایی و ثبت می‌کنند. این امر به منظور به روز رسانی به موقع و کامل سیستم جنگ الکترونیک انجام می شود. اپراتورها همچنین تمام تلاش های دشمن برای غلبه بر حفاظت از سیستم ارتباطات هوایی آمریکا را زیر نظر دارند.

علاوه بر متخصصان فوق که به طور دائم در ایستگاه های جنگی خود مستقر هستند، یک اپراتور نیز در انتقال داده ها به هواپیمای E-3 AWACS و چند متخصص تعمیر و نگهداری پرواز نقش دارند.

گلوگاه هواپیما

هواپیمای جاسوسی آمریکا در قالب ارتباط محدود بین خود و هواپیمای E-3 آواکس با مشکل قابل توجهی مواجه است. انتقال داده ها از طریق یک کانال دیجیتال در قالب TADIL-A انجام می شود.

این کانال است که مطلقاً تمام تصاویر نمادین-گرافیکی افق هوایی دریافت شده به روش راداری را که توسط اپراتورهای کشتی E-3 تشکیل شده است از خود عبور می دهد. پس از پردازش، اطلاعات به صورت دیجیتال بازگردانده می شود. در عین حال، با انواع نشانگرهای ویژه برای تشخیص و تمایز همه اهداف هوایی بدون استثنا تکمیل می شود.

عملکرد

هواپیمای شناسایی نیروی هوایی ایالات متحده که توسط ما به تفصیل مورد مطالعه قرار گرفته است، شاخص های زیر را به عنوان شاخص اصلی خود دارد:

• طول بالها -39.88 متر.
• طول کل هواپیما –39.2 متر.
• ارتفاع هواپیما 12.7 متر است؛
• مساحت هر بال 226.03 متر مربع است.
• وزن هواپیمای خالی 46403 کیلوگرم است.
• حداکثر وزن برخاست - 124967 کیلوگرم.
• تغییر موتور - توربوفن Pratt Whitney TF33-P-9.
• تراست - 4 x 80.07 کیلونیوتن.
• حداکثر سرعت هوای مجاز 991 کیلومتر در ساعت است.
• سرعت کروز - 901 کیلومتر در ساعت.
• برد عملی پرواز - 9100 کیلومتر.
• محدوده ماشین - 4308
• حداکثر ارتفاع پرواز - 12375 متر.

حادثه بر فراز دریای سیاه

25 ژانویه 2016 هواپیمای شناسایی ایالات متحده به مرز فدراسیون روسیه نزدیک شد. در نتیجه، هواپیمای Su-27 به آسمان بلند شد که هواپیمای آمریکایی را رهگیری کرد. به گفته کاپیتان دانیل هرناندز، نماینده رسمی فرماندهی نیروی دریایی آمریکا در اروپا، رهگیری هواپیمای شناسایی آنها به شیوه ای بسیار ناامن و غیرحرفه ای انجام شده است که نمی تواند رهبری آمریکا را نگران کند، زیرا این حادثه فقط وضعیت پرتنش را تشدید می کند.. این افسر آمریکایی همچنین ادعا کرد که RC-135U Combat در حال انجام یک پرواز برنامه ریزی شده در فضای بین المللی بر فراز دریای سیاه است، بدون اینکه مرزهای دولتی کسی را نقض کند. نمایندگان روسیه نیز به نوبه خود متوجه شدند که هواپیمای آمریکایی با ترانسپوندر خاموش در آسمان است.

طبق اطلاعات دریافتی از واشنگتن فری بیکن، یک جنگنده روسی بههواپیمای آمریکایی در فاصله شش متری و پس از مدتی در کنار هم پرواز کرد. سپس خلبان روسی مانور داد و ناگهان به پهلو منحرف شد. در نتیجه، جریان جت از Su-27 به معنای واقعی کلمه هواپیمای شناسایی هوایی ایالات متحده را هل داد که باعث شد کنترل آن را از دست بدهد.

دوئل بر فراز بالتیک

14 آوریل 2016 بار دیگر یک هواپیمای شناسایی آمریکایی به سمت مرزهای روسیه پرواز کرد. کاملاً منطقی است که این وضعیت مورد توجه نیروی هوایی فدراسیون روسیه قرار نگرفت. فرماندهی روس ها تصمیم گرفت تا تلاش برای نقض مرز دولتی را متوقف کند، که برای آن یک جنگنده جت به هوا بلند شد. در نتیجه، Su-27 توسط یک هواپیمای شناسایی آمریکایی رهگیری شد. این مانور به گفته سران ارتش آمریکا باز هم به شیوه ای متهورانه انجام شد و خدمه هواپیمای آمریکایی را به خطر انداخت.

علاوه بر این، فرماندهی ارتش ایالات متحده "عمیق ترین نگرانی" را ابراز کرد که ناشی از "اقدامات غیرحرفه ای و غیرایمن خلبان روسی" بود.

درگیری ژاپن

در 22 می 2016، سامانه پدافند هوایی روسیه یک فروند هواپیمای شناسایی آمریکایی RC-135 را بر فراز دریای ژاپن شناسایی کرد. در آن لحظه او در نزدیکی مرز روسیه مشغول شناسایی بود. شایان ذکر است که هواپیمای آمریکایی با ترانسپوندر خاموش در آسمان بوده و اطلاعات مسیر را به کنترل کننده های منطقه مخابره نمی کند که این امر به خطر برخورد هواپیماهای غیرنظامی کمک می کند. علاوه بر این، هواپیماهای آمریکاییدقیقاً در آن رده هایی قرار داشت که پروازهای پروازهای عادی هوانوردی غیرنظامی انجام می شد. البته، Su-27 هواپیمای شناسایی آمریکا را رهگیری کرد.

به منظور توضیح آنچه رخ داده است، وابسته نظامی سفارت آمریکا برای گفتگو به وزارت دفاع روسیه احضار شد. رهبران روسیه توجه همکار آمریکایی خود را به جلوگیری از بروز شرایط مشابه در آینده و اتخاذ تدابیر مناسب برای تضمین ایمنی هواپیما در آسمان جلب کردند.

کمی بعد مشخص شد که هواپیمای شناسایی به صورت بصری توسط خدمه یک هواپیمای مسافربری دوربرد سوئیس شناسایی شده است. به گفته خلبانان، آنها یک هواپیمای سنگین چهار موتوره را دیدند که هیچ علامت شناسایی نداشت.

برخورد با چینی ها

بار دیگر، رهگیری یک هواپیمای شناسایی آمریکایی در ماه می ۲۰۱۶ بر فراز آب‌های بین‌المللی در دریای چین جنوبی صورت گرفت. همانطور که آمریکایی ها تصریح کردند این حادثه در حریم هوایی بین المللی رخ داده است. به گفته پنتاگون، جت های جنگنده نیروی هوایی چین یک هواپیمای جاسوسی آمریکا را به طور ناامن رهگیری کردند. چنین بیانیه ای از سوی آمریکایی ها دیگر هیچ کس را شگفت زده نمی کند، زیرا چنین فرمولی در هر موقعیتی استاندارد است. این افسر آمریکایی همچنین خاطرنشان کرد که هواپیمای شناسایی در حال انجام "گشت زنی های معمولی" است.

علل درگیری با چین

این حادثه با افزایش سریع تنش ها در این منطقه از دریای چین جنوبی آغاز شد. همه چیز توضیح داده شده استافزایش فعالیت چین در زمینه ساخت جزایر مصنوعی. در عین حال، کشورهای همسایه امپراتوری آسمانی، از جمله ایالات متحده، به شدت نگران وضعیت فعلی هستند، زیرا معتقدند چین در آینده یک سیستم دفاع موشکی را در این جزایر ساخته دست بشر مستقر خواهد کرد. عمدتاً به همین دلیل، ایالات متحده به بهانه تضمین سطح مناسب امنیت برای کشتیرانی بین‌المللی، نیروی دریایی خود را به منطقه مشکل‌ساز اعزام کرد که کاملاً منطقی باعث نارضایتی رهبران جمهوری خلق چین شد.

چنین توجه دقیق به ناحیه به ظاهر غیرقابل توجه سطح دریا با این واقعیت توضیح داده می شود که دریای چین جنوبی محل اختلاف بین چین، تایوان، ویتنام، برونئی، فیلیپین و مالزی است. و همه به این دلیل که در این بخش از جهان ذخایر قابل توجهی از منابع طبیعی مختلف وجود دارد: گاز، نفت و غیره.