کارخانه خودروسازی گورکی (GAZ): تاریخچه کارخانه و اتومبیل ها، ویژگی ها و حقایق جالب

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

امروزه تخصص کارخانه خودروسازی گورکی تولید وسایل نقلیه ویژه و باری است. با این حال، آشنایی با تاریخچه آن به ما این امکان را می دهد که بگوییم این شرکت در طول فعالیت خود اتومبیل های زیادی را توسعه و تولید کرد که نقش بسزایی در زندگی کشور داشتند.

تاریخ کارخانه خودروسازی گورکی در سالهای قبل از جنگ آغاز شد. در ابتدای تأسیس آن را به گونه ای دیگر می نامیدند. این کارخانه خودروسازی نیژنی نووگورود بود. V. M. Molotov. پس از ایجاد آن، شرکت فعالانه در صنعتی شدن دولت شوروی شرکت کرد، موفقیتی که در آن به اتحاد جماهیر شوروی اجازه داد تا به یکی از قدرتمندترین قدرت های جهان تبدیل شود.

شروع

در بهار سال 1929، دولت کشور جوان شوروی تصمیم گرفت کارخانه خود را برای تولید اتومبیل بسازد. وظیفه اصلی پیش روی چنین شرکتی تهیه تجهیزات حیاتی دولت برای آن بود که در آن سال هامجبور به خرید در خارج از کشور شدم.

1929-04-03 فرمان شماره 498 شورای عالی اقتصاد ملی اتحاد جماهیر شوروی صادر شد. در این بیانیه آمده است که دولت این کشور تصمیم گرفته است تا یک کارخانه خودروسازی با ظرفیت سالانه 100000 خودرو بسازد. یک ماه بعد، سایتی برای شرکت انتخاب شد. این منطقه نه چندان دور از نیژنی نووگورود در مجاورت روستای Monastyrek تبدیل شد. این مکانی است که کارخانه خودروسازی گورکی تا به امروز در آن قرار دارد.

چنین انتخابی تصادفی نبود. قبلاً در آن سالها که صنعتی شدن سوسیالیستی وارد مرحله اول توسعه خود شد، استان نیژنی نووگورود یکی از بزرگترین مناطق صنعتی کشور به حساب می آمد. در خود شهر و همچنین در اطراف آن تعداد زیادی کارخانه فلزکاری و ماشین سازی کار می کردند. در میان آنها متالیست و کراسنایا اتنا، کراسنویه سورموو و همچنین آنها هستند. شرکت تعمیر کشتی وروبیوف، V. I. Ulyanov و برخی دیگر. به لطف این، نیژنی نووگورود نیروی کار به اندازه کافی ماهر داشت. اما این همه عواملی نیست که بر تصمیم برای شروع ایجاد کارخانه خودروسازی گورکی در این منطقه خاص تأثیر گذاشت. بسیار نزدیک به نیژنی نووگورود - اورال. و این یک پایه متالورژیکی چشمگیر است. دو رودخانه که محل تلاقی آنها در نزدیکی شهر قرار دارد نیز مورد توجه قرار گرفت. آنها این امکان را فراهم کردند که هر آنچه برای نیازهای شرکت لازم بود توسط ارزان ترین آبراه تحویل داده شود.

قرار بود ساخت کارخانه خودروسازی گورکی توسط دولت تامین شود.تجهیزات حیاتی که قبلاً در خارج از کشور خریداری شده اند.

اجرای طرح های برنامه ریزی شده به تعویق نیفتاد. بلافاصله بخش Avtostroy ایجاد شد که وظیفه آن ساخت ساختمان های تولیدی بود. ریاست آن را S. S. Dyvets بر عهده داشت.

ریشه های آمریکایی

سازندگان کارخانه خودروسازی گورکی فعلی با انتخاب سختی روبرو شدند. آنها باید تصمیم می گرفتند که متخصصان خود را تربیت کنند که قرار بود چندین سال طول بکشد یا از کمک کشورهای دیگر استفاده کنند. پس از اندکی تفکر، انتخاب به گزینه دوم افتاد. به هر حال، حتی کوچکترین تاخیر منجر به عدم تحقق برنامه ها می شود.

در حال حاضر از آغاز سال 1929، متخصصان شوروی چندین بار از ایالات متحده بازدید کردند. در اینجا آنها اسناد فنی ایجاد شده برای ساخت کارخانه اتومبیل گورکی فعلی را هماهنگ کردند. علاوه بر این، توافق نامه ای در مورد استفاده از پیشرفت های آمریکایی برای تولید دو مدل اول امضا شد که قرار بود به مدل های پایه تبدیل شوند. فورد به عنوان شریک اصلی انتخاب شد که در آن زمان بزرگترین نماینده در بازار جهانی محسوب می شد. در 31 مه 1929، شورای عالی اقتصادی اتحاد جماهیر شوروی با او قرارداد همکاری امضا کرد. بر اساس این سند، اتحاد جماهیر شوروی باید از آمریکایی‌ها کمک فنی دریافت می‌کرد که برای ساخت و راه‌اندازی یک کارخانه جدید ضروری بود و همچنین حق تولید یک خودروی سواری فورد-A و یک فورد-1.5 تنی را داشت. کامیون مارک AA. چنین خودروهایی از سال 1927 از خط مونتاژ فورد خارج شده اند. علاوه بر این، طرف آمریکایی نیاز به آموزش داشت.متخصصان مدت همکاری طبق توافقنامه معادل 9 سال بود.

تاریخ کارخانه خودروسازی گورکی به لطف یک شرکت خارجی دیگر آغاز شد. این یک شرکت سهامی از ایالات متحده آمریکا "Austin and Co" بود. متخصصان آن در ایجاد نقشه های کاری و پروژه های فنی برای ساخت ساختمان ها شرکت کردند.

ساخت

آماده سازی سایت برای کارخانه خودروسازی گورکی در نزدیکی نیژنی نووگورود در روزهای آگوست 1929 آغاز شد. قبلاً در 1930-02-05، تخمگذار شرکت به طور رسمی در اینجا برگزار شد.

برای ساخت کارخانه خودروسازی گورکی (GAZ)، تقریبا 50 هزار نفر درگیر بودند. آنها توسط مهندس عمران M. M. Tsarevsky رهبری می شدند. در سال 1917، در حالی که هنوز 20 ساله بود، به صفوف حزب بلشویک پیوست. در سال 1918 در ارتش سرخ داوطلب شد. او در نیروهای OGPU و VK خدمت کرد. از سال 1925، تساروفسکی بر تعدادی از پروژه های مهم ساختمانی نظارت داشت. در آنجا بود که استعداد او به عنوان یک سازمان دهنده و سازنده کاملاً آشکار شد.

پس از پی ریزی، گام های اصلی برای ساخت صنعتی کارخانه خودروسازی گورکی (GAZ) برداشته شد. علاوه بر ساختمان های تولیدی کارگاه ها، این شرکت به یک نیروگاه حرارتی و نیروگاهی، یک سیستم پیچیده ارتباطات و یک ورودی آب نیاز داشت که تصمیم گرفته شد از رودخانه اوکا انجام شود. همچنین ساخت یک منطقه مسکونی بزرگ در نزدیکی کارخانه آغاز شد.

به لطف پیشرفت های طراحی به خوبی اجرا شده، سازماندهی کاری عالی و مسئولیت شخصی هر متخصص، کارخانه مدرن خودرو با سرعتی سریع در حال رشد بود. بعد از فقط 1.5سالها پس از پایه گذاری، در محل یک زمین بایر واقع در نزدیکی یک روستای کوچک، تقریباً تمام ساختمان های صنعتی برای مرحله بعدی - نصب تجهیزات - آماده بودند. نوامبر 1931بود

نصب تجهیزات نیز با سرعت بیشتری انجام شد. تنها در مدت 2 ماه، با کمک متخصصان خارجی، 450 دستگاه و ماشین ابزار و تقریباً 80 هزار درایو الکتریکی در 30 ساختمان عظیم نصب شد. آثاری به این اندازه در مقیاس خود هرگز در کشور جوان شوروی انجام نشده است.

با این حال، نیاز ایالت به خودرو بسیار زیاد بود. به همین دلیل است که بدون انتظار برای راه اندازی غول گورکی، خودروهای واحدهای وارداتی شروع به مونتاژ در کارخانه مسکو به نام آن کردند. KIM، و علاوه بر این، در شرکت شهر "Gudok Oktyabrya".

آموزش

همزمان با ساخت کارخانه خودروسازی، از سال 1930، پایگاه های آموزشی Avtstroy متخصصانی را برای آن آماده کردند. بخش پرسنل کارخانه خودروسازی گورکی کارگرانی را که قرار بود روی کانتینر اصلی کار کنند برای گذراندن دوره کارآموزی در شرکت شهر "گودوک اوکتیابریا" فرستاد. علاوه بر این، کشتی سازی نیژنی نووگورود به نام. V. I. Ulyanova به تراشکاران و کارگران ریخته گری، مونتاژکنندگان و قفل سازان آموزش داد. ابزارسازان آموزش دیده دوره های CIT.

تا دسامبر 1931، 11503 متخصص و کارگر برای اولین شیفت در تاریخ کارخانه آموزش دیدند. در سال 1932، صفوف آنها با پرسنل آموزش دیده در شرکت های مسکو و لنینگراد، روستوف-آن-دون و استالینگراد، و همچنین خارکف تکمیل شد.

شروع به کار

1932-01-01 کارخانه خودروسازی واقع در نزدیکی نیژنی نووگورود شروع به فعال شدن کرد. در 29 ژانویه 1932، ساعت 19:15، با فریادهای "هورا!"، تشویق و صدای بوق شرکت، اولین کامیون در تاریخ کارخانه از خط مونتاژ خارج شد. آنها به "GAZ-AA" تبدیل شدند. در 31 ژانویه 1932، 25 خودرو از این دست وجود داشت. از 26 فوریه 1932، این شرکت تصمیم گرفت روزانه پنج خودرو تولید کند.

در دو دهه اول کار، متخصصان کارخانه 136 "یک و نیم" را مونتاژ کردند. در عین حال، کلیه مواد و مجموعه هایی که زودتر به انبار تحویل داده شده بود، کار شد. قطعات یدکی کارخانه خودروسازی گورکی تمام شد و هیچ تحویل جدیدی انجام نشد. این منجر به توقف نوار نقاله شد. برای شناسایی علل این وضعیت، گ.ک وارد شهر شد. Ordzhonikidze. در گزارش او که در 20 آوریل 1932 توسط کمیته مرکزی شنیده شد، گفته شد که از نظر تجهیزات و تجهیزات، شرکت کاملاً قادر است نه تنها وظایف محوله را انجام دهد، بلکه از وظایف محوله نیز فراتر رود. Ordzhonikidze دلایل مشکلات کارخانه خودروسازی گورکی را در رهبری نامناسب می دید. پس از آن، کار آموزشی و سازمانی فعال در تمام بخش ها و مغازه های GAZ راه اندازی شد. وظیفه اصلی آن تبیین ضرورت مبارزه با ازدواج و سازماندهی تولید انبوه ماشین آلات باکیفیت با توسعه همزمان فناوری جدید بود.

مشکلات کارخانه به آرامی برطرف شد. این دلیل اصلی بود که تا 27 ژوئن 1932، این شرکت غول پیکر تنها 1008 دستگاه NAZ-AA تولید کرد.

در ژوئیه 1932 درکارخانه خودروسازی یک مدیر جدید دارد. S. S. Dyakonov به این سمت منصوب شد. وی پیش از این در سمت معاونت سازمان VATO (اتحادیه خودرو و تراکتورسازی) بود. تیم GAZ بلافاصله احساس کرد که یک رهبر با استعداد فوق‌العاده متبحر در تولید، وسعت فکر و با استعداد به کارخانه آمده است.

اولین تولید

آزمایش‌های مداوم خودروهای فورد منتقل شده به اتحاد جماهیر شوروی نشان داد که وسایل نقلیه ایجاد شده توسط آمریکایی‌ها الزامات کشوری با زیرساخت‌های جاده‌ای ضعیف را برآورده نمی‌کنند. به همین دلیل است که آنها شروع به مدرن سازی ماشین های موجود کردند. آنها قرار بود توسط کارخانه خودروسازی گورکی مونتاژ شوند. بنابراین، یک سیستم فرمان جدید برای وسایل نقلیه شوروی توسعه یافت. او بسیار قابل اعتماد بود. علاوه بر این، خودروهای ما دارای یک محفظه کلاچ تقویت‌شده هستند که می‌تواند بارهای بزرگ را تحمل کند.

طراحان شوروی به طور مستقل بدنه را طراحی کردند. بنابراین، GAZ-AA، که تا پایان سال 1932 NAZ-AA نامیده می شد، که مخفف کارخانه خودروسازی نیژنی نووگورود بود، تجهیزات جدیدی دریافت کرد. این یک سکوی داخل هواپیما و همچنین یک کابین ساخته شده از مقوا فشرده و چوب بود.

سوخت موتورهای چنین کامیون هایی از طریق نیروی گرانش وارد می شود. در عین حال، سیستم الکتریکی کاملاً ساده بود و درایو سوپاپ از نوع غیرقابل تنظیم بود. تعمیر و نگهداری چنین ماشینی آسان بود. در عین حال به راننده اجازه داده شد که دانش خاصی در زمینه فناوری نداشته باشد.

کامیون هایی که جرم آنها 1.5 تن بود،به نام "یک و نیم". در آن زمان آنها راه حل های فنی نسبتاً مدرنی داشتند. طراحی آنها شامل یک استارت الکتریکی، پیستون های آلومینیومی، چرخ دنده های مارپیچ و یک جعبه دنده 4 سرعته بود.

همانطور که در بالا ذکر شد، اولین کامیون هایی که خط مونتاژ کارخانه خودروسازی نیژنی نووگورود را ترک کردند، نام تجاری NAZ-AA را دریافت کردند. پس از اینکه شهر نام نویسنده ام. گورکی را گرفت، چندین ماه دیگر حفظ شد. پس از آن، کارخانه نام جدید خود را دریافت کرد - کارخانه خودروسازی گورکی یا به اختصار GAZ.

در سال 1934، طراحان برای اولین بار کامیون را بهبود بخشیدند. کابین های چوبی «یک و نیم» با کابین های تمام فلزی جایگزین شد. علاوه بر این، کارخانه شروع به تولید یک خودروی بزرگتر GAZ-AAA کرد. مجهز به سه محور بود و ظرفیت بار آن 2 تن بود.

تولید خودروهای سواری

در آغاز، خودروهای شوروی با واحد قدرت فورد تولید می شدند. حجم کاری آنها 3.2 لیتر و قدرت آن 40 لیتر است. با. در همان زمان، یک ماشین خالی می تواند تا 70 کیلومتر در ساعت شتاب بگیرد. GAZ-A به همان موتور مجهز شد. این خودروی سواری از اواخر سال 1932 توسط کارخانه شروع به تولید کرد و دیگر NAZ نامیده نشد. این خودرو برای نیازهای سازمان های مختلف دولتی، واحدهای نظامی و مقامات عالی کشور ارسال شد. چندین وسیله نقلیه متعلق به افراد خصوصی بوده است.

اولین اتوبوس

به تدریج انواع جدید محصولات کارخانه خودروسازی گورکی را توسعه داد. بنابراین، در سال 1933، یک اتوبوس هفده نفره GAZ-4 تولید شد. این خودرو دارای اسکلت چوبی بود که غلاف داشتروکش فلزی چوب. GAZ-4 بر اساس تغییرات تجربی GAZ-2 و همچنین GAZ-3 ایجاد شد. دستگاه جدید با فن آوری های داخلی و شرایط عملیاتی سازگار شد. کابین GAZ-AA اساس آن بود. یک سکوی بار پشت به پشت به آن متصل شده بود که در طرفین آن 2 نیمکت تاشو وجود داشت. این خودرو می‌تواند افراد و 400 کیلوگرم بار را به همان اندازه خوب حمل کند.

طراح پیشرو در توسعه اتوبوس N. I. Borisov بود. این خودرو در کارخانه شماره 1 تولید شده است. از سال 1946، او نام خود را به کارخانه اتوبوس گورکی (GZA) تغییر داد. در هسته خود، GAZ-4 همان "یک و نیم" بود که سالن دیگری به آن متصل شده بود.

Emka

در سال 1936، لیست محصولات کارخانه خودروسازی گورکی با یک مدل جدید پر شد. این شرکت تولید GAZ M-1 یا Molotovets-1 را راه اندازی کرد که بیشتر با نام Emka شناخته می شود.

توسعه این مدل به تیم GAZ اجازه داد تا به سطح فنی بالاتری صعود کند و پیش نیازهای رشد خلاقانه تیم طراحان را ایجاد کند.

GAZ M-1 مدل بیوگرافی عجیبی دارد. در طول سال ها، به طور مداوم مدرن و بهبود یافته است، که به این خودرو اجازه می دهد تا از اواخر دهه سی تا دهه پنجاه به اندازه کافی به مردم خدمت کند. مدل M-1 پایه ای برای وانت GAZ-415 شد که در سال 1937 توسعه یافت و به تولید انبوه رسید. ظرفیت حمل این وسیله نقلیه 400 کیلوگرم بود. Emki نیز با موتور شش سیلندر تولید شد. اینها خودروهای GAZ-11 هستند.

مدرنیزاسیونمدل های

از لحظه راه اندازی کارخانه و در تمام مراحل فعالیت آن، طراحان به طور مداوم مدل های موجود را بهبود بخشیده اند. بنابراین، بیش از دوازده ماشین آزمایشی در نسخه های تک توسعه و ایجاد شد. پیشرفت‌های مشابه بعداً کاربرد خود را در توسعه پروژه‌های ماشین‌های جدید پیدا کردند.

قبل از شروع جنگ، وسایل نقلیه آفرود ارتش GAZ-64 شروع به خارج شدن از خط مونتاژ کارخانه کردند و علاوه بر آن، GAZ-67. آنها بر روی شاسی متعلق به GAZ-61 ایجاد شدند و آن را در امتداد پایه 755 میلی متر کوتاه کردند. مدل‌های جدید خودروهای چهار چرخ متحرک بودند. بدن باز داشتند. درهای آنها جایگزین بریدگی شدند.

علاوه بر این، برای نیاز ارتش، کارخانه تولید تانک های سبک را راه اندازی کرد. بین سالهای 1936 و 1941 GAZ 35 T-38 تولید کرد. از سال 1938، کارخانه GAZ-AAA مجهز به یک توپ ضد هوایی تولید کرد.

در سال 1937، مجوزی برای تولید یک موتور نسبتاً قدرتمند Dodge D5 برای آن زمان خریداری شد. با شش سیلندر 3.5 لیتری خود توانست تا 76 لیتر قدرت تولید کند. با. چنین موتوری شروع به نصب روی Emka کرد که نام تغییر یافته GAZ-11-73 را دریافت کرد.

علاوه بر این خودروهای شناخته شده، در سال های قبل از جنگ، GAZ مدل های بسیاری دیگر از وسایل نقلیه را ایجاد کرد. به ویژه، اینها آمبولانس ها و همچنین کامیون های کمپرسی هستند که بر اساس کامیون "یک و نیم" ساخته شده اند که بدنه آن به دلیل فشار بار پایین آمده است.

سالهای جنگ

هم اکنون در اولین روزهای مبارزه با فاشیسم، خودروهای غیرنظامی کارخانه خودروسازی گورکی از خط مونتاژ حذف شدند. این شرکت به تولید تجهیزات نظامی روی آورد.

اینجا بود که GAZ-64 تولید شد که اولین SUV مسافربری کشور شد. پس از آن، طراحی آن به عنوان مبنایی برای توسعه UAZ-469 در نظر گرفته شد.

پس از 2 سال، مدل GAZ-67B نور را دید. این یک تراکتور توپخانه کوچک با طراحی خشن و موتور 54 اسب بخار بود. s.

در تاریخ GAZ همچنین مدل هایی از ماشین زرهی BA-64 و همچنین نسخه بهبود یافته BA-64B ایجاد شد. آخرین آنها یک مسیر طولانی داشت که با آن می توانست بر مناطق دشوار از جمله تالاب ها غلبه کند.

اما این با فهرست کاملی از وسایل نقلیه نظامی که توسط کارگران شرکت‌ها در طول سال‌های جنگ تولید می‌شد، فاصله زیادی دارد. طراحان این کارخانه در توسعه تانک های ارتش سرخ شرکت کردند. در ابتدای جنگ، اینها مدل های T-60 و همچنین نسخه ارتقا یافته آن از T-70 بودند.

پایه توپخانه سبک SU-76 ابتدا در کارخانه خودروسازی گورکی و سپس مدل مدرن آن، SU-76M ساخته شد.

دپارتمان طراحی این شرکت بیش از 20 وسیله نقلیه با قابلیت افزایش یافته در میان کانتری توسعه داده است. در میان آنها ردیابی شده و همچنین نیمه ردیابی شده است. اما بسیاری از آنها هرگز منتشر نشدند و تنها در قالب نمونه های اولیه و نقاشی زنده ماندند. آنها خمپاره‌های راکت‌کش یا کاتیوشا را در کارخانه GAZ و BM تولید کردند.

در کارگاه های بنگاه، کارگران به تولید اقلامی مشغول بودند که ربطی به حمل و نقل نداشت. این سلاح، خمپاره، گلوله و فشنگ بود. پیش از این پس از پایان جنگ علیه فاشیسم، این کارخانه و همچنین طراحان آن، دولت را دریافت کردند.جوایز این امر بر شایستگی آنها در شکست دادن دشمن تأکید داشت.

سالهای پس از جنگ

بعد از پیروزی بزرگ، کشور به کامیون نیاز داشت. با این حال، با وجود این، دولت اتحاد جماهیر شوروی این وظیفه را برای GAZ تعیین کرد تا تولید یک خودروی سواری جدید را راه اندازی کند. و قبلاً در سال 1946 ، GAZ-M20 نوآورانه از خط مونتاژ کارخانه خارج شد. نام این مدل برای بسیاری آشنا است - "پیروزی". پیش از این، صنعت خودروسازی داخلی هرگز از ساختار بدنه مونوکوک و طرح پانتون استفاده نکرده بود. این باعث شد هیچ شکافی بین گلگیرها و کاپوت ایجاد نشود. این خودرو برای آن زمان ها به یک موتور مدرن مجهز بود که حجم آن 2.1 لیتر و قدرت آن معادل 52 لیتر بود. s.

در سالهای پس از جنگ، "لاری" معروف برای استراحت فرستاده شد. مدل های GAZ-51 که دارای دیفرانسیل عقب، 2.5 تن ظرفیت حمل بار بودند، و همچنین GAZ-63 با چهار چرخ محرک و ظرفیت بار 2 تن جایگزین شد.

در سال 1949، به جای SUV ارتش GAZ-67B، کارخانه شروع به تولید GAZ-69 معروف کرد که مردم آن را "بز" نامیدند. در سال 1950 طراحان این شرکت یک خودروی سواری جدید تولید کردند. آنها به مدل GAZ-12 یا ZIM تبدیل شدند. این خودرو مجهز به یک موتور شش سیلندر قدرتمند 3.5 لیتری بود که توانست قدرت 90 لیتری را توسعه دهد. s.

از پیروزی تا امروز

در سال 1956، تولید خودروهای ولگا در کارخانه آغاز شد. این مدل ها جایگزین پوبدای قدیمی شده اند. تولید آنها نقطه عطف مهمی در فعالیت های صنعت خودروسازی داخلی بود. این خودروها سدان های کلاس متوسط بودند، باقدرت موتور 70 لیتر با. این کارخانه شروع به تولید مدل های لوکس Volg کرد که صادر شد. در سال 1970، مدل GAZ-24 از خط مونتاژ خارج شد. در مقایسه با مدل قبلی خود، فضای داخلی و صندوق عقب جادارتری داشت و موتور آن 98 اسب بخار قدرت داشت. s.

در پایان دهه 60، تولید GAZ-13، یک چایکای هفت سرنشین، تسلط یافت. خودروی جدید مجهز به شیشه های برقی، واشر نصب شده روی شیشه جلو، صندلی های تاشو و چراغ های مه شکن بود. مدل بعدی این سری، GAZ-14، در دهه 70 وارد بازار شد و دارای موتور 220 اسب بخار بود. s.

این کارخانه دائماً روی نوسازی و تولید کامیون ها کار می کرد. تولید GAZ-52 راه اندازی شد و علاوه بر آن GAZ-53A و علاوه بر این GAZ-66. از دهه 80، GAZ شروع به نصب موتورهای دیزلی روی وسایل نقلیه خود کرد. اولین مورد از این خودروها GAZ-4301 بود.

24.08.1971 شرکت مادر، و همچنین تمام کارخانه های وابسته به آن، بخشی از انجمن تولید شدند، که به نام AvtoGAZ شناخته شد. از سال 1973، با داشتن 11 شرکت در ساختار خود، شروع به نامگذاری PO "GAZ" کرد. کارخانه خودروسازی گورکی در سال 1992 وضعیت OJSC را دریافت کرد. پس از پایان دوره اتحاد جماهیر شوروی، این شرکت یکی از اولین شرکت هایی بود که به ریل های اقتصاد بازار روی آورد. در سال 1995، Gazelle توسط این کارخانه تولید شد. این مدل 3302 است که محبوبیت خاصی دارد.

در سال 2000، سهام کنترلی متعلق به OAO GAZ توسط Basic Element خریداری شد. بعد از آنشرکت گورکی بخشی از هلدینگ RusPromAvto شد که بعداً به گروه GAZ تبدیل شد.

امروز، این شرکت سهامی به توسعه و تولید مدل‌های جدید خودرو ادامه می‌دهد. همچنین قطعات یدکی خودروهای خود را تولید و به فروش می رساند. TIN کارخانه خودروسازی گورکی - 5200000046. این و جزئیات دیگر را می توانید در وب سایت رسمی انجمن پیدا کنید. آدرس کارخانه خودروسازی گورکی نیز در اینجا نشان داده شده است. این شرکت در نیژنی نووگورود در خیابان لنین در 88 واقع شده است.

در سال 1965، موزه تاریخ کارخانه خودروسازی گورکی افتتاح شد. در مرکز آموزشی شرکت قرار داشت. موزه کارخانه خودروسازی گورکی در دو طبقه قرار دارد. در اولین آنها می توانید با نمایشگاه ثابت "خودروها و سازندگان آنها" آشنا شوید. در اینجا مدل های برند GAZ جمع آوری شده است. در طبقه دوم نمایشگاه "تاریخچه و توسعه شرکت" وجود دارد. موزه کارخانه خودروسازی گورکی در آدرس: نیژنی نووگورود، خیابان لنینا، 95 واقع شده است.

ایجاد آن توسط مدیریت شرکت و پیشکسوتان آن آغاز شد. در داخل دیوارهای موزه، امکان جمع آوری مجموعه ای بی نظیر از اتومبیل ها و همچنین مطالب مستند بسیار جالب وجود داشت. و تا به حال، مجموعه ای از نمایشگاه هایی که در مورد زندگی کارگران شرکت و کارخانه می گوید در اینجا ادامه دارد.

بازدید از موزه و همچنین آشنایی با نمایشگاه های آن به بازدیدکنندگان این امکان را می دهد تا ایده خود را از تاریخچه کارخانه خودروسازی GAZ ایجاد کنند. علاوه بر این، مردم به خصوص به مدل‌هایی از خودروهایی کهمیراث گیاه هستند. همه آنها در نتیجه کار بزرگ انجام شده خریداری شدند. علاوه بر این، هر یک از ماشین‌های موجود در دیوارهای موزه نه تنها بازسازی شده‌اند، بلکه در شرایط کاری نیز هستند که دائماً در سطح مناسب نگهداری می‌شوند.