علف علوفه ای: غم و اندوه بز، شبدر، یونجه، شبدر شیرین. خواص مفید، کشت

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

علف‌های علوفه‌ای یکساله یا چند ساله از محصولات کشاورزی ارزشمندی هستند که برای خوراک دام رشد می‌کنند. عملکرد و ارزش غذایی مناسبی دارند و در تقویت پایه علوفه بسیار مهم و همه کاره هستند. آنها برای علوفه سبز، سیلاژ، یونجه، یونجه، پودر علف و به عنوان محصولات مرتعی کشت می شوند.

علف علوفه ای یک خوراک با ارزش است زیرا حاوی پروتئین، کربوهیدرات، فیبر، ویتامین ها و مواد معدنی مختلف است که برای رشد و نمو طبیعی حیوانات ضروری است. اهمیت اقتصادی آن به ارزش غذایی، بهره وری، مصرف دام و توزیع در مناطق مختلف بستگی دارد.

انواع چمن علوفه

بیش از 80 گونه از این محصول در کشور ما کشت می شود و حدود 5000 گونه در زمین های طبیعی می روید.

همه علف های علوفه ای به 4 گروه تقسیم می شوند:

• حبوبات;
• غلات؛
• sedge;
• forbs.

براساس مدت زمانچمن علوفه ای می تواند سالانه و چند ساله باشد.

خانواده گیاهان حبوبات

علف علوفه ای لوبیا به مقدار کم در زمین های علوفه ای کشور ما یافت می شود، اما دارای خواص علوفه ای نسبتاً بالایی است: این فرهنگ غنی از پروتئین است و توسط حیوانات کاملاً خورده می شود. شایع ترین آنها شبدر (قرمز، سفید، صورتی)، پرنده شاخدار، یونجه زرد، درجه علفزار و غیره است.

خانواده گرس گراس

این گروه تقریباً در همه مناطق (به جز بیابان) پراکنده است و بیشتر علوفه مرتع یا یونجه (اغلب تا 80-90٪) را تأمین می کند. بیشتر غلات ارزش علوفه ای بالایی دارند، به خصوص در حالت جوان. در هنگام برداشت یونجه در هنگام خشک شدن، این علف ها به خوبی برگ های خود را که با ارزش ترین قسمت ها هستند، حفظ می کنند. گسترده ترین محصولات غلات مانند چمن پر، چمن کاناپه، تند و غیره.

علف‌های علوفه‌ای سج

این گروه از گیاهان شامل گیاهانی از خانواده‌های راش و خروس است. این محصولات از ارزش غذایی پایین در نظر گرفته می شوند و توسط حیوانات نسبتاً ضعیف خورده می شوند، اما در مناطق شمالی منطقه جنگلی اغلب قسمت اعظم یونجه را تشکیل می دهند (جنگ آبی، جگر باریک و غیره). و در بیابان و نیمه بیابان، بسیاری از جگرها یک گیاه علوفه ای با ارزش هستند.

Forbs

این گروه شامل سایر خانواده‌های گیاه‌شناسی است. فوربس - علفزارهای علوفه چمنزار، که گاهی اوقات می تواند 60-70٪ از علوفه را تشکیل دهد. بخش اصلی ازاز اهمیت اقتصادی بالایی برخوردار هستند. گیاهان این گروه مغذی تر از غلات هستند، اما بیشتر آنها به دلیل طعم تلخ، خاردار، بلوغ و غیره توسط حیوانات بسیار بدتر خورده می شوند. (تا 20٪) - یک مخلوط مطلوب است، زیرا به بهبود ترکیب معدنی خوراک و خوش طعم بودن آن توسط دام کمک می کند.

تعداد زیادی از گیاهان این گروه در علف های یونجه بسیار نامطلوب است، زیرا:

• حبوبات و غلات ارزشمندتر را از بین می برد؛
• در میان علفهای هرز بسیاری از علفهای هرز (علفهای هرز مزرعه، خار زرد و غیره) و گیاهان سمی (رانگولوس سمی، هلهبور، نقاط عطف سمی، آکونیت و غیره) وجود دارد.

علف‌های یکساله علوفه

ویژگی علف های علوفه ای سالانه این است که چرخه رشد آنها در عرض یک سال به پایان می رسد و از بین می روند. برای به دست آوردن سبزی برای پانسمان بالا، برای سیلو و همچنین برای به دست آوردن خوراک غلیظ کاشته می شود. علف‌های یکساله محصول سبز زیادی دارند، ارزش غذایی نسبتاً بالایی دارند و فصل رشد کوتاهی دارند.

با توجه به اینکه بلوغ قلمه گیاهان در حدود 50-60 روز اتفاق می افتد، این محصولات در محصولات میانی، در آیش شلوغ، ضروری هستند.

علف‌های سالانه به دو نوع تقسیم می‌شوند:

• حبوبات;
• بلوگراس (غلات).

محصولات حبوبات علوفه ای سالانه در اوایل بهار کاشته می شوند. با ارزش ترین گیاهان - ماشک بهاریو زمستان، رتبه، لوپین علوفه، سرادلا.

علف های یکساله دانه گرما دوست تر هستند، آنها در خاکی که به خوبی گرم شده است برای کاشت محصولات اوایل بهار کاشته می شوند. با ارزش ترین آنها عبارتند از: علف سودانی، موگار، سورگوم، چچم یک ساله، چومیزا، ارزن آفریقایی و غیره.

علوفه علف های چند ساله

علف‌های علوفه‌ای چند ساله گیاهانی علفی هستند که طول عمر آنها بیش از یک سال است. برای خوراک دام پرورش یافته است.

کشت شامل بیش از 50 گونه گیاهی است. آنها اغلب به صورت مخلوط چمن کاشته می شوند که تأثیر مثبتی بر کیفیت علوفه و حاصلخیزی خاک دارد. آنها همچنین محصولات پاکیزه می کارند و مراتع کشت شده را خارج از تناوب زراعی ایجاد می کنند.

در سال اول زندگی، علف های چند ساله به آرامی رشد می کنند، با علف های هرز بیش از حد رشد می کنند و می توانند عملکرد کمی داشته باشند. بنابراین، کاشت آنها بعد از غلات یا محصولات ردیفی، در خاکهایی که با کود کود یا کمپوست کود داده شده اند، توصیه می شود.

علف‌های چند ساله علوفه نیز به: تقسیم می‌شوند

• بلوگرس (غلات). رایج ترین آنها: تیموتی، بروم بدون ریشک، چچم چند ساله، علف گندمی، چچم بلند، علف چمنزار، چچم چند بریده، چمن کاناپه بدون ریشه، پا خروس، علف خمیده سفید، علفزار و فسکوی قرمز، دم روباه و غیره..
• گیاهان لوبیا: یونجه، شبدر سفید، شبدر قرمز، شبدر صورتی، اسپرس، نیلوفر شاخدار.

برای ایجاد یک گیاه دارویی بسیار پربازده، رعایت اصول کشاورزی ضروری است.کشت.

Goat's Rue

Goat's Rue متعلق به یک گیاه علفی چند ساله از خانواده حبوبات است. ساقه منشعب، راست، معمولاً به ارتفاع 1 متر می رسد و در خاک های حاصلخیز می تواند تا 1.5 متر رشد کند سیستم ریشه دارای نوع شیری است، تا عمق 80 سانتی متر رشد می کند. بر روی ریشه اصلی، فرزندان متعددی تشکیل می شود. ابتدا به صورت افقی تا 30 سانتی متر رشد می کنند، سپس جوانه می زنند و ساقه های جدیدی تشکیل می دهند.

برگ‌های این گیاه به شکل پته‌ای، دمبرگ به طول تا ۳۰ سانتی‌متر است.

گل بز، علف علوفه ای با گل های بنفش کم رنگ یا آبی، شبیه زنگوله ها است که در برس های گل آذین جمع آوری می شوند. روی هر ساقه می توان 3-5 تکه تشکیل داد. باردهی در سپتامبر تا اکتبر رخ می دهد. لوبیاها کوچک (طول 2-4 سانتی متر)، نارنجی تیره، تقریباً قهوه ای، با 3-7 دانه در میوه هستند. گیاه بز با رشد نسبتاً آهسته مشخص می شود و اگر تا پاییز به ارتفاع 20 سانتی متر نرسد، برداشت آن بیشتر به سال بعد منتقل می شود.

بذور می توانند کیفیت جوانه زنی را تا 8 سال حفظ کنند.

Goat's Rue گیاهی نسبتاً مقاوم در برابر یخبندان است که می تواند حتی زمستان های بسیار سخت را نیز تحمل کند.

2 نوع از این گیاه شناخته شده است: گیاه بز شرقی (علف علوفه ای) و دارویی.

چچم سالانه

گیاه علوفه ای بسیار با ارزش که علوفه سبز خوش خیم و یونجه را فراهم می کند. توده سبز حاوی 3.2٪ پروتئین، 2.3٪ پروتئین، 8٪ فیبر است. دام ها با کمال میل آن را می خورند، علاوه بر این، یک پانسمان عالی برای آن استپرندگان اهلی یونجه چچم یکساله از نظر خواص غذایی نسبت به یونجه موگار، علف سودانی و سایر محصولات غلات کم‌تر نیست. حیوانات کاه را خوب می خورند. عملکرد سالانه یونجه حدود 7-8 تن در هکتار، توده سبز - تا 20-30 تن در هکتار، دانه - 0.5-0.6 تن در هکتار است.

چچم یک ساله پس سوز بالایی دارد و در طول فصل رشد 2 تا 3 برش ایجاد می کند. پس از برش دوم، پس از رشد می توان تا عمیق ترین پاییز به عنوان علوفه مرتعی استفاده کرد، زیرا یخبندان های کوچک پاییزی را به خوبی تحمل می کند.

Donnik

این یک حبوبات یکساله یا دوساله بی تکلف است که می تواند در فقیرترین خاک های شنی، سنگی و رسی و همچنین در مناطقی که لایه حاصلخیز وجود ندارد رشد کند. گیاه ملیلوت از خاک های شور و قلیایی نمی ترسد، اما زمین های سنگین باتلاقی و شناور اسیدی را با موقعیت نزدیک آب های زیرزمینی تحمل نمی کند. سیستم ریشه قدرتمند و به خوبی توسعه یافته است، به لطف آن این چمن قادر است در مناطق خشک، جایی که سایر محصولات علوفه ای در حال سوختن هستند، برداشت خوبی داشته باشد. با بارندگی کافی، عملکرد توده سبز می تواند به 7-8 تن در هکتار برسد.

گیاه شبدر شیرین با موفقیت نه تنها برای غذا، بلکه برای کود سبز نیز استفاده می شود.

بذرها در دمای 2 تا 50 درجه سانتیگراد جوانه می زنند، نهالها قادر به مقاومت در برابر یخبندانهای 6- … -5 درجه سانتیگراد هستند و برخی از گونه های دوساله مقاوم در برابر سرما از یخبندان تا 40 درجه سانتیگراد نمی ترسند..

شبدر یک گیاه علوفه ای با ارزش و پرپروتئین است که از نظر تغذیه ای چیزی کمتر از شبدر، یونجه و اسپرس ندارد. اغلب می توان آن را در مراتع یافت،زمین های بایر، کنار جاده ها.

این گیاه مقاوم به خشکی، یخ زدگی و مقاوم در برابر بیماری ها و آفات، مناسب برای سبزه کاری، سیلو کردن و یونجه سازی است. می توان آن را هم در مخلوط چمن و هم به طور مستقل رشد داد.

شبدر سفید

در خاکهای شنی، لومی، کمی اسیدی یا خنثی به خوبی رشد می کند. در سال اول علف (شبدر) قادر به گل دادن و تولید دانه است. در سال دوم زندگی، رشد کامل رخ می دهد. در یک مکان می تواند تا 9-10 سال رشد کند.

علف (شبدر) رطوبت و آفتاب دوست، مقاوم در برابر سرما. بهترین رشد را در مناطقی با آب و هوای خنک مرطوب دارد که خشکسالی وجود ندارد.

شدر سفید کاشته شده یک گیاه علوفه ای عالی است که حاوی مقدار زیادی پروتئین است. لگدمال كردن گاوها در هنگام چرا باعث كاهش گياه نمي شود، بلكه برعکس به رشد بهتر آن كمك مي كند. کاشت این حبوبات حاصلخیزی خاک را بهبود می بخشد. گنجاندن آن در مخلوط با علف تیموتی، چچم و سایر گیاهان کیفیت علوفه علف مرتعی را بهبود می بخشد - محتوای پروتئین، فسفر، چربی، کلسیم، پتاسیم باعث افزایش و کاهش سطح فیبر می شود. عملکرد توده سبز در مراتع حدود 60-120 سانتی‌گراد در هکتار، یونجه حدود 18-35 سانتی‌گراد در هکتار، دانه‌ها 0/3-5 سانتی‌گراد در هکتار است.

یونجه

این یک علف علوفه ای چند ساله از خانواده حبوبات است. هم به عنوان علوفه سبز و هم برای تولید یونجه مرغوب استفاده می شود. از دانه های یونجه برای مصارف دارویی نیز استفاده می شود. کشت ساختار خاک را بهبود می بخشد و همچنین خاک را با نیتروژن غنی می کند و علف های هرز را از بین می برد.از نظر مقاومت به خشکی بالا و سختی زمستانی متفاوت است. در هربیج می تواند تا 10 سال یا حتی بیشتر نگه دارد. پس از چمن زنی، به آرامی رشد می کند.

این چمن علوفه ای چرنوزم، لوم استپی جنگلی، خاک خاکستری قهوه ای و شاه بلوطی و دیگر خاک های غنی از آهک را ترجیح می دهد. یونجه در خاک های پرآب و رسی سنگین به خوبی رشد نمی کند.

این گیاه حاوی مقدار زیادی ویتامین و پروتئین است. توسط گیاهخواران به خوبی هضم می شود. بذر یونجه هم به صورت خالص و هم به صورت مخلوط کاشته می شود.