سرمایه گذاری برای مبتدیان از ابتدا. استراتژی های سرمایه گذاری

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

سرمایه گذاری و امور مالی به معنای عام ابزارهایی هستند که برای به دست آوردن یک نتیجه مثبت خاص مورد استفاده قرار می گیرند. می تواند پولی، دفاعی، فکری، اجتماعی و غیره باشد. چنین تفسیری از این مفاهیم خارج از محدوده بررسی اقتصادی است. از این منظر، سرمایه گذاری و امور مالی به عنوان ابزاری برای به دست آوردن مقدار زیادی پول، ایجاد درآمد یا افزایش سرمایه عمل می کند. آنها همچنین می توانند برای هر دو مورد استفاده قرار گیرند.

جوهر سرمایه گذاری

تعاریف فوق این مفهوم را به عنوان وسیله ای برای افزایش سرمایه شخصی و روشی برای دستیابی به اهداف غیراقتصادی تفسیر می کنند. به عنوان مثال، دولت با سرمایه گذاری وجوهی که از بودجه در توسعه اخترفیزیک انجام می دهد، انتظاری برای کسب سود ندارد. با این حال، تزریق سرمایه به این حوزه امکان انجام کارهای تحقیقاتی مهم را فراهم می کند. ATدر مفهوم محدود، سرمایه گذاری شامل افزایش سرمایه سرمایه گذاری شده است. تعریف کلی در قانون فدرال ارائه شده است. بر اساس مفاد آن، سرمایه گذاری ها به عنوان اوراق بهادار، وجه نقد، سایر اموال، حقوق واقعی دارای ارزش تلقی می شود. آنها در تجارت یا سایر فعالیت ها برای ایجاد درآمد یا دستیابی به یک اثر مفید دیگر سرمایه گذاری می شوند. سرمایه گذاری های سرمایه ای به عنوان سرمایه گذاری در دارایی های ثابت تلقی می شود. از جمله هزینه‌های تجهیز مجدد، ساخت و ساز و بازسازی شرکت‌های موجود، هزینه‌های خرید تجهیزات، ماشین‌آلات، موجودی، ابزار و همچنین فعالیت‌های طراحی و اختراع و غیره است. از سرمایه گذاری های سرمایه ای و به معنای محدودتر از هزینه ها. به عنوان مثال، هزینه ها می توانند یکباره و جاری باشند. اولی را می توان به سرمایه گذاری نسبت داد.

ویژگی های پیاده سازی

نظام اقتصادی مدرن انواع مختلفی از سرمایه گذاری را فراهم می کند. مشارکت وجوه در برنامه های خاصی انجام می شود که اجرای آنها دستیابی به اهداف تعیین شده را ممکن می سازد. آنها به عنوان مجموعه ای از اقدامات و اقداماتی ارائه می شوند که با هنجارهای قانون مغایرت ندارند. سرمایه گذاری در پروژه ها در یک دوره معین انجام می شود. در قانون فدرال ذکر شده در بالا، مفهوم برنامه به عنوان توجیهی برای امکان سنجی اقتصادی، زمان بندی و حجم سرمایه گذاری های سرمایه ارائه شده است. این دسته از قوانین شامل اسنادی است که مطابق با استانداردهای قابل اجرا توسعه یافته اند ومطابق استانداردهای موجود و به ترتیب مقرر تایید شده است. یک پروژه سرمایه گذاری، از جمله، شرح اقدامات عملی سرمایه گذاری (طرح تجاری) است. قانون همچنین یک مفهوم اضافی را معرفی می کند. به ویژه، مقررات چنین تعریفی به عنوان "پروژه اولویت دار" ارائه می دهد. مجموعه ای از اقدامات با حجم کل سرمایه گذاری است که الزامات تعیین شده را برآورده می کند و در فهرست مصوب دولت گنجانده شده است.

موضوعات

اجرای عملی - آغاز سرمایه گذاری - بدون اجرای برخی فعالیت های فردی یا جمعی غیرقابل تصور است. موضوعات و اشیا از عناصر جدایی ناپذیر این اثر هستند. اولی شامل سازمان ها و شهروندانی است که در فرآیند حل مشکلات طرح شده در پروژه های سرمایه گذاری فعالیت های هدفمندی انجام می دهند. موضوعات عبارتند از:

• پیمانکاران (اجرای).
• مشتریان.
• سرمایه گذاران.
• کاربران شی.
• سایر اعضا.

قانون فرصتی را برای یک نهاد فراهم می کند تا وظایف دو یا چند شرکت کننده در پروژه را ترکیب کند، مگر اینکه در یک قرارداد یا توافق ایالتی خلاف آن تعیین شده باشد.

اشیاء

آنها دارایی های مختلفی هستند که توسط سازمان ها و مؤسسات در بخش های غیر تولیدی و صنعتی، گواهی ها، اوراق قرضه، سهام و سایر اوراق بهادار، محصولات علمی و فنی، مالکیت و سایر حقوق (از جمله حقوق معنوی) ایجاد می شوند.اموال)، سپرده های نقدی. اشیاء پیوست را نیز می توان متمایز کرد:

• اکتشاف زمین شناسی.
• اشیاء ارتباطی و حمل و نقل.
• ساخت و ساز مسکن.
• تاسیسات کشاورزی.
• ساختارهای حوزه اجتماعی (موسسات آموزشی، پزشکی، فرهنگی و آموزشی) و غیره.

طبقه بندی

استراتژی های سرمایه گذاری بر اساس معیارهای مختلف شکل می گیرند:

• برای اشیاء پیوست.
• شرایط سرمایه گذاری.
• شکل مالکیت.
• گرایش سرزمینی.
• منابع وجوه.
• حوزه های اقتصادی.
• با تمرکز بر صنعت.
• فرصت های مشارکت در حکمرانی و غیره.

طبقه بندی فعالیت های سرمایه گذاری بر اساس اشیاء اصلی ترین است. مطابق با این ویژگی، سرمایه گذاری های مالی و واقعی از هم متمایز می شوند. دومی، به نوبه خود، به ناملموس و ملموس، دومی - به نمونه کارها، مستقیم و دیگران تقسیم می شود.

سرمایه گذاری واقعی

ساختمان‌ها، تجهیزات، ماشین‌آلات، ساختمان‌ها، و غیره به عنوان اهداف سرمایه‌گذاری مادی عمل می‌کنند. سرمایه گذاری های نامشهود با هدف کسب مجوزها، پتنت ها، اجرای برنامه هایی برای آموزش پیشرفته و بازآموزی پرسنل و پرداخت هزینه برای فعالیت های تحقیقاتی انجام می شود. در چارچوب رویه آماری، سرمایه گذاری های واقعی را مشارکت در دارایی های غیر مالی می نامند. حسابداری آنها طبق روش IMF انجام می شود.

سرمایه گذاری نقدی

سرمایه گذاری های مالی به عنوان سرمایه گذاری در اوراق قرضه، سهام، گواهینامه ها و سایر اوراق بهادار و همچنین حساب های بانکی ارائه می شود. همانطور که در بالا ذکر شد، آنها به سپرده های پرتفوی، واقعی و سایر سپرده ها تقسیم می شوند. اولی شامل سرمایه گذاری در سهام JSC برای دریافت سود سهام و حقوق مشارکت در فعالیت های مدیریتی است. آنها توسط سازمان ها و افرادی انجام می شوند که به طور کامل مالک شرکت هستند یا حداقل 10٪ از سهام (مجاز) سرمایه یا اوراق بهادار را کنترل می کنند. پرتفولیو به سرمایه گذاری در انواع مختلف سهام که متعلق به ناشران مختلف است، اطلاق می شود تا احتمال کسب درآمد را افزایش دهد. این دسته شامل خرید اوراق قرضه، سهام، قبوض و سایر اوراق بدهی است. سهم آنها کمتر از 10 درصد در سرمایه سهم (مجاز) است. آن دسته از سرمایه‌گذاری‌هایی که در دسته‌های فوق قرار نمی‌گیرند به عنوان "سایر" نشان داده می‌شوند. از جمله، وام های تجاری، وام های دولتی از کشورهای خارجی تحت ضمانت و غیره.

فرم ملک

بر اساس این معیار قاعدتا سرمایه گذاری های خارجی، خصوصی، دولتی و مختلط از هم متمایز می شوند. برای سرمایه گذاران تازه کار، مواد روش شناختی مربوطه توسعه یافته است که طبقه بندی گسترده ای را ارائه می دهد. به طور خاص، در عمل آماری، مشارکت های شهرداری، مشارکت در تعاونی های مصرف، سازمان های مذهبی و عمومی مشخص شده است. سرمایه‌گذاری‌های مختلط به سرمایه‌گذاری‌های مشترک داخلی و روسیه-خارجی طبقه‌بندی می‌شوند.

سایر معیارها

عملیات آماری از طبقه بندی بر اساس جهت استفاده استفاده می کند. به عنوان مثال، سرمایه گذاری در سرمایه ثابت بر اساس اشکال مالکیت، بخش های اقتصادی و غیره تقسیم می شود. بسته به ویژگی منطقه ای (سرزمینی)، سرمایه گذاری داخلی باید متمایز شود. برای افراد مبتدی فعالیت مورد نظر، آنها اغلب به عنوان ساده ترین و مؤثرترین ابزار برای کسب سود عمل می کنند. سرمایه گذاری در اقتصاد داخلی به نوبه خود بر اساس مناطق تقسیم می شود. علاوه بر این، سرمایه گذاری خارجی نیز وجود دارد. برای سرمایه گذاران تازه کار، این گزینه می تواند راه بسیار امیدوارکننده ای برای افزایش سرمایه نیز باشد. بسته به حوزه اقتصادی، انواع فعالیت های تولیدی و غیرتولیدی متمایز می شوند.

سطح خطر

بر این اساس طبقه بندی های مختلفی وجود دارد. کتاب‌های سرمایه‌گذاری، برای مثال، دسته‌هایی مانند سرمایه‌گذاری محافظه‌کارانه، تهاجمی و متوسط را متمایز می‌کنند. اولی با سطح پایین ریسک و نقدینگی بالا مشخص می شود. دسته آخر با مقادیر متوسط احتمال ضرر مشخص می شود. سرمایه گذاری تهاجمی با سودآوری و ریسک بالا، نقدینگی کم مشخص می شود. مطابق با طبقه بندی دیگری، سرمایه گذاری های بالا، متوسط، کم و غیر سودآور وجود دارد.

چگونه سرمایه گذاری را شروع کنیم؟

شما نمی توانید از سرمایه گذاری در زمینه سرمایه گذاری درآمد کسب کنید. برای کسب درآمد باید سرمایه خاصی داشته باشید. قبل از شروع سرمایه گذاری، باید وضعیت مالی را بررسی کنید. در مدرنشرایط، هزینه های زندگی به سرعت در حال رشد است و پرداخت های اجباری در حال افزایش است. در این راستا، وجوهی که قرار بود در جایی سرمایه گذاری شود، ممکن است کافی نباشد.

اصول اساسی

دانستن آنها برای سرمایه گذاری صحیح ضروری است. از کجا شروع کنیم؟ روی چه برنامه ای سرمایه گذاری کنیم؟ برای انجام اولین سرمایه گذاری چقدر پول نیاز دارید؟ برای سرمایه گذاران تازه کار، این سوالات مرتبط ترین هستند. برای حرکت در سیستم، باید اصطلاحات اساسی را بدانید و آنها را به درستی درک کنید. در این صورت تصمیمات اتخاذ شده نتیجه مطلوب را به همراه خواهد داشت. درک تفاوت بین سپرده، وجوه متقابل، اوراق قرضه، سهام ضروری است. مطالعه تعدادی از نظریه های اقتصادی توصیه می شود. به عنوان مثال، بررسی مسائل بهینه سازی پورتفولیو، کارایی بازار، تنوع بخشی مفید است. تمام اطلاعات مفید در کتاب های سرمایه گذاری موجود است. این نشریات اصطلاحات اساسی را که باید بدانید، طرح های سرمایه گذاری مختلف، نمونه هایی را ارائه می دهند. علاوه بر این، بزرگترین کارگزاران داخلی فرصت حضور در دوره های سرمایه گذاری آنلاین را فراهم می کنند. سمینارهای مربوط به این فعالیت نیز بسیار محبوب هستند.

هدف

هر راهنمای سرمایه گذاری حاوی این مورد است. قبل از سرمایه گذاری، باید هدف این عملیات را مشخص کنید. به طور کلی همه سرمایه گذاران به دنبال درآمد هستند. با این حال، سود حاصل به روش های مختلف استفاده خواهد شد. هدف از سرمایه گذاری به سن، چشم انداز، برنامه های زندگی، تجربه کاری،ویژگی های فعالیت حرفه ای و سایر شرایط.

تعیین ریسک قابل قبول

بلافاصله قبل از سرمایه گذاری، باید مشخص شود که آزمودنی چه سطحی از احتمال ضرر را می تواند بپذیرد. در این صورت بیشتر به سن بستگی دارد. به عنوان یک قاعده، جوانان آماده هستند تا ریسک کنند، سرمایه گذاری کنند، ضرر کنند، دوباره سرمایه گذاری کنند. برعکس، نسل قدیمی‌تر برای کسب درآمد پایدار تلاش می‌کند. پروژه های سرمایه گذاری موجود سطوح مختلفی از ریسک را در بر می گیرند. از بین این موارد، می توانید مناسب ترین را انتخاب کنید.

سبک شخصی

او با توجه به نگرش به ریسک انتخاب می شود. سرمایه گذاران می توانند محافظه کار یا تهاجمی باشند. در حالت اول، حدود 70 تا 75 درصد پس‌انداز توسط سرمایه‌گذاران در دارایی‌های کم ریسک (مثلاً اوراق قرضه دولتی) نگهداری می‌شود. تهاجمی ترین سرمایه گذاران معمولاً 80 تا 100 درصد سرمایه خود را در سهام سرمایه گذاری می کنند.

ارزش سپرده

هر چه پرداخت برای خرید دارایی بیشتر باشد، درآمد کمتری می توانید از سرمایه گذاری دریافت کنید. به عنوان یک قاعده، روش غیرفعال کمترین هزینه را در نظر می گیرد و تجارت - حداکثر. در بورس اوراق بهادار برای معاملات کارمزد کسر می شود. کارگزاران آن را دریافت می کنند. سرمایه گذاران مبتدی احتمالاً عاقلانه خواهند بود که به نمایندگی های ارزان تر یا نرخ های پایین مراجعه کنند. اما در این مورد، خدمات به احتمال زیاد محدود می شود. در این صورت برای انجام هر گونه اقدام غیر استاندارد نیاز به پرداخت اضافی خواهد بود. اگر سرمایه گذاری در صندوق های سرمایه گذاری مشترک انجام شده است، کارشناسان توصیه می کنند که بخش ها را به دقت مطالعه کنیدقراردادهای مربوط به نشانه گذاری و تخفیف، و همچنین کمیسیون برای سرمایه گذاری موفق.

جستجو عامل

این مرحله برای یک سرمایه گذار تازه کار مهم ترین مرحله محسوب می شود. هنگام انتخاب یک شرکت مدیریت یا کارگزار، باید به موارد زیر توجه کنید:

1. شهرت.
2. پیشرفت در یک دوره طولانی.
3. تطابق طرح های تعرفه ای با سبک سرمایه گذاری انتخابی.

توصیه می شود رتبه بندی شرکت های کارگزاری را مشاهده کنید، نظرات را بخوانید، با کارشناسان مشورت کنید.

انتخاب شی پیوست

کارشناسان توصیه می کنند سرمایه موجود را به سه قسمت تقسیم کنید:

1. برای اوراق قرضه.
2. برای سهام.
3. موجودی نقدی.

وجوهی که در سهام و اوراق قرضه سرمایه گذاری می شوند باید به چند بخش دیگر تقسیم شوند. آنها را می توان در اوراق بهادار مختلف سرمایه گذاری کرد. ممکن است برای پرداخت به کارگزار و انجام هر گونه خرید در دوره های آینده به پول نقد نیاز باشد. اندازه سهامی که وجوه به آنها تقسیم می شود به سبک سرمایه گذاری بستگی دارد. به طور مشابه، می توانید سرمایه را برای سرمایه گذاری در صندوق های سرمایه گذاری مشترک، سپرده ها تقسیم کنید.

کنترل احساسات

اغلب، درآمدزایی با ترس یا طمع محدود می شود. هر پرتفوی سرمایه گذاری در معرض نوسانات کوتاه مدت است. در برخی موارد، آنها می توانند کاملاً قابل توجه باشند. در چنین مواقعی نباید از موفقیت ناگهانی وحشت داشته باشید یا خیلی خوشحال باشید. اگر احساس اضطراب برای سرمایه شخصی فرد شروع به ایجاد کندناخوشایند است، بهتر است آن را تجدید نظر کنید تا بیشتر با سبک و اهداف سرمایه گذاری مطابقت داشته باشد.

بررسی سرمایه

در مراحل اولیه سرمایه گذاری، افراد طبق یک برنامه خاص، اوراق قرضه، سهام یا سهام به دست می آورند و ریسک های احتمالی و سود مورد انتظار را تقسیم می کنند. با این حال، با گذشت زمان، ممکن است معلوم شود که ارزش یک بخش از دارایی ها به شدت افزایش یافته است، در حالی که بخشی دیگر کاهش یافته است. این وضعیت نسبت اوراق بهاداری که در ابتدا در پرتفوی گنجانده شده اند را تغییر می دهد. و این به نوبه خود برنامه های سرمایه گذار را نقض می کند. در چنین مواردی، پرتفوی مجدداً متعادل می شود. این رویه عبارت است از فروش بخشی از دارایی های افزایش قیمت و خرید بخشی از دارایی های کاهش قیمت.