مرغ فاورول. نژاد مرغ فرانسوی

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

کشاورزان مدرن که به کشاورزی معیشتی اشتغال دارند، ترجیح می دهند از نژادهایی با جهت گیری جهانی برای پرورش پرندگان استفاده کنند و هم گوشت و هم تخم مرغ را به مقدار کافی برای خانواده فراهم کنند. به همین دلیل است که اخیراً پرورش نژادهای طیور که برای همین منظور پرورش داده شده اند رایج شده است. و امروز ما در مورد دو نوع از این قبیل صحبت خواهیم کرد: در مورد جوجه های نژاد Faverolle و مرغ های نژاد Kuchinsky.

مرغ فاورول: توضیحات

کسانی که به طور حرفه ای طیور پرورش می دهند، مدت هاست با نژاد منحصر به فرد فایرول ها، به اصطلاح مرغ های فرانسوی، آشنا هستند.

پرنده هیچ مشکلی برای شما در هنگام تولید مثل ایجاد نمی کند. به عنوان یک قاعده ، اینها جوجه هایی با شخصیت متعادل هستند که دارای اندازه های نسبتاً بزرگ و پرهای باشکوه هستند. یکی از ویژگی های بارز ظاهر این نژاد، شانه ای با شکل خاصی است که به آن شکل برگ می گویند، و ریشی با اندازه نسبتاً بزرگ که بلافاصله زیر منقار قرار دارد.

جوجه ها به سرعت رشد می کنند و در بزرگسالان شکل می گیرند، در حالی کهکیفیت گوشت عالی دارند.

پرنده دارای حالتی آرام و حتی بلغمی است. این نژاد مرغ فرانسوی ترجیح می دهد سبک زندگی بی تحرکی داشته باشد که اغلب منجر به چاقی می شود. در این راستا تغذیه پرنده باید محدود شود.

جوجه های این نژاد با افزایش تولید تخم در هر زمان از سال متمایز می شوند، بنابراین در زمستان نیز بدون تخم مرغ خانگی نمی مانید. این به این دلیل است که بدن پرنده با پرهای کرکی پوشیده شده است، بنابراین جوجه های نژاد گلوله آتشین کار بسیار خوبی برای کاهش دمای محیط انجام می دهند. و اگرچه پرهای دم کوتاه هستند، پنجه های پرنده نیز دارای پرهای سرسبز هستند که به آنها کمک می کند در سرمای زمستان یخ نزنند. یکی دیگر از تفاوت های قابل توجه بین این نژاد طیور وجود پنجه انگشت پا روی پنجه است.

مرغ های فاورول دارای پرهای بسیار زیبا هستند و بسیار غیرعادی به نظر می رسند. در عین حال، آنها حتی می توانند از نظر رنگ متفاوت باشند و در برابر پس زمینه مرغ های تخمگذار ساده به خوبی ظاهر شوند. رایج ترین آن فاورول سالمون است. در همان زمان، پشت، ناحیه کمر و بال ها با پرهای قرمز ماهی قزل آلا پوشیده شده است (از این رو نام آن است). فاورول کلمبیایی بسیار کمتر رایج است که رنگ پرهای نقره ای غیرمعمولی دارد.

خروس این نژاد پرهای بسیار درخشان تری نسبت به مرغ های تخمگذار دارد. بیشتر اوقات، خروس گلوله آتشین یک پرنده سیاه و سفید بزرگ است.

ویژگی های محتوا

یک ویژگی بارز این نژاد عشق به حرکت آزاد است، زیرا جوجه ها ترجیح می دهند به دنبال غذای خود باشند.به دنبال حشرات مختلف در خاک و به دست آوردن مواد معدنی مورد نیاز خود هستند. در این راستا، تغذیه مداوم جوجه ها با مکمل های معدنی و ویتامین های مصنوعی ضروری نیست.

مرغ‌های فاورول دوست دارند در فضای باز ورزش‌های آرامی انجام دهند، بنابراین نگهداری آنها در کنار سایر نژادهای طیور، متحرک‌تر و شلوغ‌تر، نامطلوب است.

نگهداری گلوله های آتشین در محوطه های تنگ و سرپوشیده می تواند منجر به شیوع بیماری شود، زیرا پرندگان به رطوبت بالا کاملاً حساس هستند. و این در محوطه های تنگ کاملاً اجتناب ناپذیر است.

سازمان سوف

از آنجایی که جوجه ها کاملاً سنگین و در عین حال دست و پا چلفتی هستند، توصیه نمی شود یک سوف بلند ترتیب دهید. پرندگان از آن سقوط می کنند و صدمه می بینند. صندلی های مخصوص گلوله های آتشین بهتر است به صورت کم، گرد و در حالت ایده آل، مجهز به نردبان باشند. با توجه به تمایل طبیعی پرندگان به چاق شدن، بهتر است پله ها نسبتاً پهن ساخته شوند.

تغذیه گلوله های آتشین

برای پذیرایی، نباید فیدرها را روی زمین نصب کنید، زیرا فاورولی ها مانند جوجه های نژادهای دیگر دوست دارند هنگام بالا رفتن از فیدرها غذا را پراکنده کنند. به همین دلیل است که دانخوری‌ها باید آویزان باشند، اما به گونه‌ای قرار بگیرند که جوجه‌ها بتوانند غذا دریافت کنند.

هنگام برنامه ریزی ترکیب رژیم غذایی مرغ فاورول، پرورش دهنده طیور باید قبل از هر چیز تمایل پرندگان این نژاد به پرخوری و در نتیجه چاقی را در نظر بگیرد. بنابراین، به ویژه ضروری است که هنجارهای تغذیه را به شدت رعایت کنید، وهمچنین مواد بدون کالری را برای رژیم انتخاب کنید.

فایرول های کوتوله

پرورش دهندگان آلمانی به منظور افزایش تولید تخم این نژاد، یک پرنده بهبود یافته را از این نظر پرورش دادند - فاورول کوتوله. این جوجه ها بسیار کوچک هستند. وزن پرنده حتی به یک کیلوگرم هم نمی رسد، اما در عین حال آنها تخم ها را بسیار فعال تر از گلوله های آتشین معمولی حمل می کنند. به دلیل اندازه کوچکشان، گلوله های آتشین کوتوله عمدتاً برای تخم گذاری استفاده می شوند و نه به عنوان نژاد گوشتی.

پرورش فایرول

این نژاد کمیاب در نظر گرفته نمی شود، اما در شکل خالص آن، پرندگان به ندرت یافت می شوند. دلیل این امر تولید ناکافی تخم مرغ این نژاد است، در حالی که خواص گوشت آن به اندازه کافی با کیفیت شناخته شده است.

چند ظرافت

برای پرورش، از یک فروشنده چند جوجه و از فروشنده دیگر یک خروس می خرند. متخصصان طیور خرید حیوانات جوان از یک خانواده را توصیه نمی‌کنند، زیرا بدشکلی‌های مختلفی در فرزندان در طول تقاطع نزدیک مشاهده شده است.

از شش ماهگی، معمولاً مرغها شروع به تخمگذاری می کنند. تخم ها باید قبل از شروع فرآیند جوجه کشی در انکوباتور گذاشته شوند. دمای انکوباتور ثابت نگه داشته می شود. نگهداری بیش از دو هفته تخم مرغ توصیه نمی شود و بهتر است تخم مرغ های تازه را برای جوجه کشی مصرف کنید.

جوجه های این نژاد یک عیب قابل توجه دارند - آنها عملاً غریزه جوجه کشی را از دست داده اند، بنابراین استفاده از دستگاه جوجه کشی صنعتی برای پرورش مرغ ارجحیت دارد، زیرا در این صورتشما نمی توانید بترسید که آنها توسط مرغ در وسط یا در پایان فرآیند جوجه ریزی پرتاب شوند.

جوجه های فاورول تقریباً به طور همزمان از تخم بیرون می آیند. پس از آن، آنها باید یک اتاق خشک و دمای ثابت را فراهم کنند. حیوانات جوان با فرنی ذرت و تخم مرغ خرد شده تغذیه می شوند. سپس به تدریج به خوراک تخصصی و محدوده آزاد منتقل شوید.

جوجه کوچینسکی جوبیلی

برخلاف گلوله های آتشین فرانسوی، جوجه های کوچینسکی مدرن محصول پرورش دهندگان داخلی هستند و در زمان های نه چندان دور پرورش یافته اند.

توضیحات نژاد

مرغ های نژاد کوچینسکی با پای معمولی کاملاً متفاوت است. تفاوت خارجی بزرگی بین جوجه و خروس وجود دارد.

خروس سر کوچکی دارد. شانه به وضوح به پنج دندان تقسیم می شود. پرنده با منقار قوی، پرهای مجاور بدن و پنجه های عضلانی متمایز می شود.

در جوجه ها شانه نیز به پنج دندانه تقسیم می شود اما ارتفاع آن نسبتاً کم است. جوجه‌های نژاد کوچینسکی از نظر رنگ به دو نوع تقسیم می‌شوند: دوتایی و حاشیه‌دار.

این مرغ مزایای زیادی دارد. اول از همه، آنها از نظر شرایط زندگی کاملاً بی تکلف هستند: آنها هم در حیاط های کوچک و هم در کارخانه های بزرگ احساس خوبی دارند. هنگام تغییر محل بازداشت، به عنوان یک قاعده، جوجه ها رفتار مثبتی دارند. جوجه ها به اندازه کافی سریع وزن اضافه می کنند.

در جوجه ها یک روز پس از تولد به راحتی می توانید جنسیت را تعیین کنید. علاوه بر این، قابلیت جوجه کشی جوجه ها از تخم بسیار بالاست.

همراه با فواید این پرندهاین نژاد نیز دارای معایبی است. و این تمایل به اضافه وزن به خصوص در سال دوم زندگی است. در عین حال، تولید تخم مرغ در جوجه ها رو به وخامت است.

پرورش

جوجه‌های نژاد کوچینسکی امروزه بدون هیچ مشکلی پرورش می‌یابند، زیرا در روسیه بسیار رایج است. برای این کار کافی است جوجه های جوان، بالغ یا فقط تخم مرغ تازه بخرید.

جوجه‌های کوچولو در ابتدا باید گرم باشند، بنابراین باید در محیطی خشک و روشن گرم و راحت نگهداری شوند. تغذیه نوزادان باید بر اساس نیاز آنها سازماندهی شود: جوجه ها حدود 9 بار در روز تغذیه می شوند و به مدت 6 ساعت استراحت شبانه دارند. بعداً در فواصل سه ساعته به بچه ها غذا می دهند. با یک مدیریت ایده آل، غذای جوجه های کوچک باید به طور مداوم در دانخوری ها وجود داشته باشد. در عین حال، باید به شدت نظارت کنید که خراب نشود و به موقع آن را با یک نمونه تازه جایگزین کنید.

مدیریت جوجه های بالغ

مرغ های نژاد کوچینسکی در تغذیه بی تکلف هستند، بنابراین تغذیه آن تفاوت چندانی با رژیم غذایی مرغ های دیگر ندارد.

در ابتدا جوجه های کوچک با بلغور تغذیه می شوند. به تدریج، با افزایش سن، شروع به اضافه کردن سبزیجات خرد شده، مکمل های پروتئینی و محصولات ریشه ای به رژیم غذایی می کنند. جوجه ها به اندازه کافی سریع رشد می کنند، به خصوص اگر تمام توصیه های نگهداری رعایت شود.

بزرگسالان با خوراک دانه های مختلف تغذیه می شوند و برای افزایش بهره وری پرنده، مواد افزودنی لازم را به آنها اضافه می کنند. همچنین لازم است رعایت رژیم آشامیدنی را به خاطر بسپارید: آبباید دائما تازه و در فیدرهای قابل دسترسی آسان باشد.

نگهداری و مراقبت

سازمان اسکان و مراقبت از جوجه های نژاد کوچینسکی نیازی به آموزش خاصی ندارد. این پرنده کاملاً با هر گونه تغییر در آب و هوا سازگار است، بنابراین زمستان بدون مشکل می گذرد.

جوجه های کوچینسکی نژادی آرام و غیر تهاجمی هستند، اگر در مورد نگرش آنها نسبت به انسان صحبت کنیم، اما آنها پرندگان بیگانه را در قلمرو خود تحمل نمی کنند.

در این راستا، مرغداران به جوجه‌های کوچینسکی توصیه می‌کنند که اتاق جداگانه‌ای را برای نگهداری و در عین حال نگهداری یک دسته ثابت از پرندگان بدون کاشت جوجه‌های تازه وارد در آنها اختصاص دهند.

پرنده این نژاد چه در محیط آزاد و چه در قفس احساس راحتی می کند. عقیده ای وجود دارد که نگهداری جوجه های این نژاد در قفس بسیار ارجح تر است ، زیرا به شما امکان می دهد میزان مصرف غذا را کنترل کنید ، که مخصوصاً برای این نژاد دارای اضافه وزن صادق است. علاوه بر این، در یک فضای محدود، خطر ابتلا به بیماری ها کاهش می یابد، زیرا پرنده با نمایندگان گونه های دیگر تلاقی نمی کند.

هر دو نژاد فایرول و کوچین در بین مرغداران به یک اندازه محبوب هستند. همچنین شایان ذکر است که اینها بهترین نژادهای گوشتی مرغ هستند. اما همچنان در بین کشاورزان داخلی مرغ کوچین به دلیل سازگاری با شرایط آب و هوایی کشورمان از محبوبیت بیشتری برخوردار است. علاوه بر این، این نژاد نسبت به سازماندهی نگهداری بسیار کمتر نیاز دارد و در قفس احساس خوبی دارد. در حالی که گلوله های آتشین که عاشق فضای باز هستند،قاطعانه این نوع سرگرمی را نمی شناسم.