صنعت چرم: تاریخچه و توسعه، نتایج و چشم انداز صنعت

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

بشریت از زمان های بسیار قدیم در حال پردازش چرم بوده است. صنعت چرم در طول هزاره ها دستخوش تغییرات قابل توجهی شده است. توسعه اقتصاد کشور تا حدی به صنعت سبک بستگی دارد. تولید چرم بزرگترین مصرف کننده مواد و تجهیزات شیمیایی است.

سابقه تولید

اولین کالاهای چرمی در شرق ظاهر شد. برای تولید لباس، کفش، کشتی استفاده می شد. پوشش پوست با لباس مدرن متفاوت بود. شکارچی مواد خام را با چربی حیوانی فرآوری می کرد، آن را با دست خرد می کرد یا با دندان می جوید. با گذشت زمان، از پوست درختان، بلوط بلوط و شیره گیاهان برای دباغی کردن چرم استفاده شد.

اوج صنعت چرم در قرن هجدهم آغاز شد. اولین کارخانه در سال 1749 شروع به کار کرد. اندکی بعد آنها در فرانسه به پوشیدن انبوه چرم مشغول شدند. کارخانه ها در آلمان و انگلیس شکوفا شدند. آلمان فناوری چرم ثبت شده را از فرانسه قرض گرفت.

ویژگی چرم اختراع آلمانی ماده اولیه آن است. استفاده از گوساله های شیردهاسب، بز و گوسفند. در اروپا، هنوز هم می‌توانید کارخانه‌هایی را پیدا کنید که در آن مواد خام طبق فناوری‌های قدیمی پردازش می‌شوند.

پوست خوک ساخت انگلستان در سراسر جهان معروف است. تنوع رنگ ها آدمی را که از تکنولوژی دور است می زند. فرانسه جایگاه پیشرو در پانسمان چرم برای تولید دستکش و بالاترین درجه مواد کفش را به خود اختصاص داده است. کارخانه‌های بلژیک و دانمارک از رقبا عقب‌تر نیستند.

آمریکا پیشرو جهان در تولید چرم کفش است. اکثریت قریب به اتفاق بی کیفیت هستند. نسبتاً اخیراً فرآوری پوست کروکودیل راه اندازی شده است که به دلیل غیرمعمول بودن و ماندگاری آن خریداران را مورد توجه قرار داد.

کشورهایی که به دریاها و اقیانوس‌ها دسترسی دارند از پوست ماهی استفاده می‌کنند، اما تولید به پردازش پیچیده نیاز دارد و با مواد خام حیوانی رقابت نمی‌کند.

صنایع دستی چرم در روسیه در قرون وسطی

در روسیه پانسمان پوست حیوانات جایگاه ویژه ای داشت. پوست را به روش خاصی فرآوری می کردند و خز یا مواد خام با ارزش کفش و لباس به دست می آمد. در همان زمان، این کاردستی تقریباً بدون زباله بود. از بقیه چربی برای تهیه چسب استفاده می شد، چکمه های نمدی از پشم رول می شدند.

در قرون وسطی همه جا از کالاهای چرمی استفاده می شد. لباس، چکمه، دستکش، کلاه، کیف، کیف پول از پوست حیوانات ساخته می شد. سخت ترین کار ایجاد چکمه بود. صنعتگران ارزش گذاری شدند و دستمزد مناسبی دریافت کردند.

صنعت چرم در روسیه با صنعت اروپایی متفاوت بود. خاکستر برای پانسمان استفاده می شد. پوست خیس شده را در آهک مخلوط با خاکستر فرو می کردند. از گاو برای مواد اولیه استفاده می شد،خوک، اسب.

در سیزدهم، تکنولوژی دباغی چرم تغییر کرده است. محصول نهایی نرم و مقاوم در برابر سرما بود. مردمان شرق تأثیر خاصی بر صنعت چرم داشتند.

کارخانه تولید کالاهای چرمی در سال 1688 ظاهر شد. این شرکت با فرمان تزار الکسی میخایلوویچ ساخته شد. ابزار، تجهیزات خریداری شد، گودال هایی برای دباغی مواد خام حفر شد. فناوری پانسمان چرم در روسیه تا آغاز قرن بیستم تغییر نکرد.

زمان جدید در روسیه

تاریخ صنعت چرم در قرن بیستم تغییر کرده است. در این زمان، محصولات چرمی در همه جا مورد نیاز بود. از این ماده زین، بند، صندلی ماشین، روکش دوخته می شد. مردی با شلوار، دستکش و ژاکت مد روز محسوب می شد. روسیه در کیفیت مواد اولیه قهرمان جهان شد و اروپا را تامین کرد.

بعد از شروع جنگ جهانی اول، لباس های چرمی فقط نزد افراد ثروتمند ممتاز باقی ماند. صنعت چرم و کفش به کار خود ادامه داد، اما پوشاک کمتری تولید شد. تا دهه 1950، محصولات چرمی محبوبیت نداشتند، تولید برای کفش دوباره آموزش داده شد. کشورهای جنگ زده توانایی تولید انبوه با کیفیت بالا را نداشتند. کالاهای مصرفی ظاهر شد. ژاکت های چرمی در اتحاد جماهیر شوروی توسط شورشیان و "جوانان طلایی" پوشیده می شد. برای بقیه مردم، چنین لباس هایی رویایی باقی ماندند.

در دهه 1980، روسیه دوباره تحت تأثیر رونق چرم قرار گرفت. تا به حال چنین لباس هایی نشانه رونق است. بیشتر کالاها و مواد اولیه از کشورهای دیگر وارد می شود.

چرم و کفشآسیاب

تاریخ توسعه کارخانه های چرم با تهیه لباس برای سربازان ارتش روسیه آغاز شد. در استان ویاتکا، کره‌ساز محلی Porfen Timofeevich Vakhrushev یک تولید کوچک صنایع دستی ایجاد کرد که روزانه 12 چرم تولید می‌کرد. به تدریج تعداد محصولات افزایش یافت. در سال 1868، 5000 یفت تولید شد. در سال 1986، تولید به 250000 پوست گاو افزایش یافت.

پانسمان چرم کف پا تا 12 ماه طول کشید. همه چیز با دست انجام شد. تنها در سال 1903 اولین دستگاه نصب شد، روند سریعتر پیش رفت. در زمان جنگ، این کارخانه برای دوره خصومت ها برچیده شد. بعداً ظرف 2 ماه بازسازی شد. در دوره شوروی، تولید چرم در این کارخانه 50 برابر شد.

در سال 1839، کارخانه دیگری در شهر کیروف ساخته شد. در زمان اتحاد جماهیر شوروی، فناوری های تولید چرم سخت به طور فعال روی آن برای ایجاد کفش های بادوام معرفی شد. در دهه 90 قرن بیستم، این کارخانه به دلیل بحران و خصوصی سازی دچار تحولات شدید شد. این شرکت به سفارش دولتی وابسته بود که در این دوره بسیار کم دریافت شد.

در سال 1915، کارخانه کفش Zarya Svoboda ایجاد شد. ایجاد آن انگیزه ای برای توسعه صنعت چرم و کفش در منطقه باسمانی مسکو بود. در سال 1985 ظرفیت 3 میلیون جفت در سال بود. بحران تجدید ساختار شرکت را تحت تأثیر قرار داد، اما از سال 2000 شرکت شروع به افزایش ظرفیت خود کرد و به کیفیت و سبک محصولات نهایی توجه کرد.

بازار جهانی

صنعت چرم جهان با انقباض مواجه استدام تایلند با افزایش میزان پانسمان چرمی و محصولات نهایی وارد بازار جهانی شد. بیش از 470 کارخانه در کشور وجود دارد که سالانه حدود 120 میلیون جفت کفش برای صادرات تولید می کنند.

یکی از ویژگی های بارز ایران، ساخت کفش های مقاوم و سبک وزن از چرم طبیعی است. از پوست گاو، بوفالو، شتر و تمساح استفاده می شود. هر سال، این کشور 4.6 میلیون متر 2 مواد خام نهایی تولید می کند. ایران رتبه اول صادرات چرم اختصاصی را دارد.

جمهوری یمن عمدتاً از گوسفند، بز، الاغ، شتر و گاوهای کوچک چرم تولید می کند. کیفیت مواد اولیه بسیار پایین است. تولیدات صنایع دستی حتی در داخل کشور جوابگوی تقاضا نیست.

روسیه در بازار جهانی

پیشروان صنعت چرم و کفش ترکیه، ایتالیا، اسپانیا، فرانسه، چین، کره هستند. چرم ایتالیایی بیشترین درخواست را دارد. روسیه دومین واردکننده بزرگ کالاهای چرمی ساخت ترکیه است.

تولید کنندگان توجه دارند که مواد خام متراکم بیشتری در فدراسیون روسیه تولید می شود که برای استفاده از محصولات نهایی بسیار سودآورتر است. 80 درصد مواد اولیه مرغوب به کشورهای دیگر صادر می شود و 20 درصد چرم بی کیفیت داخل آن باقی می ماند.

بحران اقتصادی و تحریم ها منجر به افزایش ظرفیت صنعت چرم شده است. اما منابع این کشور اجازه نمی دهد همه روس ها را با کفش های تولید داخل بپوشانند.

در روسیه

صنعت چرم و کفش در روسیه به دلیل تولید محصولات چرم و خز مشهور بود. کشور دارای حجم عظیمی استپتانسیل. اما دهه 90 قرن بیستم به طور جدی وضعیت اقتصاد کشور را فلج کرد. صنعت چرم وارد دوره رکود شده است.

توسعه کوچک در آغاز قرن بیست و یکم آغاز شد. بنگاه ها ظرفیت خود را افزایش دادند. تعداد کسب و کارهای کوچک افزایش یافته است و این امر تا تحریم های سال 2014 ادامه داشت. در پس زمینه اقتصاد بی ثبات و افزایش قیمت مواد خام وارداتی، سیستم مدیریت در شرکت ها در حال تغییر بود. تاکید بر کیفیت و سبک است.

در حال حاضر حدود 50 تولیدکننده کفش وجود دارد. بهره وری آنها 160 میلیون جفت در سال است. چنین ظرفیتی برای پوشش نیازهای جمعیت کشور کافی نیست. اگر کارخانه ها تمام مواد خامی که در حال حاضر در روسیه تولید می شود را پردازش کنند، شرکت ها با ظرفیت کامل بارگیری نخواهند شد. صنعت با این سوال مواجه است که چگونه می توان تولید مواد اولیه را افزایش داد. روسیه برای رقابتی شدن در بازار جهانی به سرمایه گذاری نیاز دارد.

آموزش حرفه ای

موسسات صنعت چرم در روسیه برای آموزش متخصصان آینده در زمینه فناوری صنعت سبک ایجاد شده است. دانش آموزان مسائل زیست محیطی، فن آوری های مدرن، خواص فیزیکی و شیمیایی پوست را مطالعه می کنند. رشته های اصلی عبارتند از:

• اصلاح ساختاری پروتئین ها؛
• مواد شیمیایی برای صنعت چرم؛
• علوم مواد؛
• مدیریت کیفیت؛
• کنترل مدیریت.

فارغ التحصیلان در بازار کار مورد تقاضا هستند. این به دلیل کمبود استپرسنل واجد شرایط و دانش با کیفیت بالا از متخصصان آینده.

تولید مدرن

هنگام عمل آوری پوست حیوان، آن را به سه قسمت تقسیم می کنند که بسته به هدف محصول، تبدیل یا جدا می شود. لایه اول نازک ترین است. دومی اصلی است و از فیبرهای پروتئین و کلاژن تشکیل شده است. یک محصول را تشکیل می دهد. لایه سوم از چربی تشکیل شده است. درجه حذف آن بستگی به پردازش بعدی دارد.

هنگامی که خشک، دباغی، خام یا خام به دست می آید. پوست تازه حاوی الیاف انعطاف پذیر است که آن را نرم نگه می دارد. هنگامی که خشک می شود، الیاف برنزه می شوند و مواد خام به راحتی می شکند. برای جلوگیری از این امر از تانن استفاده می شود که الیاف را از یکدیگر جدا می کند و از سفت شدن مواد اولیه جلوگیری می کند. قبلا از تانن های طبیعی استفاده می شد و با رشد صنایع شیمیایی از قطعات مصنوعی ارزان قیمت استفاده می شد. درمان پوست به روشی متفاوت باعث تولید چربی هایی می شود که از خشک شدن آن جلوگیری می کند.

تولید محصولات مراحل زیر را طی می کند:

1. پوست، بقایای اپیدرم و چربی های روی پوست، اجزای اضافی را از بین می برد.
2. Deashing به شما این امکان را می دهد که بقایای نمک های معدنی را که در طول فرآیند برنزه شدن تشکیل شده اند، از بین ببرید. در صورت صرف نظر از این مرحله، کیفیت مواد اولیه به شدت کاهش می یابد. پوست شکننده خواهد شد.
3. شستشو با آب ساده آخرین مرحله است. پس از آن، پوست به مرحله ساخت چرم فرستاده می شود.

مواد اولیه صنعتی

پوست حیوانات مختلف به عنوان مواد اولیه استفاده می شود. اکثرگاو محبوب در نظر گرفته می شود. از پوست حیوانات بزرگ استفاده می شود: گاو، گاو نر، اسب. پوست گوساله های شیرده و گوساله های مرده به دنیا آمده نرم است. هر نوع ماده اولیه علامت گذاری خاص خود را دارد. بز نان از بزهای شیری و بز استپی از بزهای خز تهیه می شود. کره کره اسب - پوست کره های شیرخوار. پوست اسب حیوانی با وزن بیش از 10 کیلوگرم.

در طبقه بندی روسی پوست شتر و تمساح وجود ندارد. در کشورهای دیگر از این حیوانات به عنوان مواد اولیه استفاده می شود.

مشکلات صنعتی

مشکل اصلی در صنعت چرم، ظرفیت استفاده نشده است. واردات مواد خام از کشورهای دیگر به دلیل تحریم ها محدود شده است. مواد اولیه ای که وارد کشور می شود با توجه به رشد ارز در بازار بسیار گران است. در حال حاضر صادرات پوست خام ممنوع است.

تعداد گاو در سالهای اخیر کاهش یافته است. مشکل اصلی این صنعت کمبود مواد اولیه در بازار داخلی بود. صنایع بزرگ 30 درصد از بازار مواد اولیه را به خود اختصاص داده و مابقی را صنایع کوچک خصوصی اشغال کرده اند.

مشکل دوم کاهش کیفیت مواد اولیه به دلیل کنترل ناکافی دامپزشکی است. کاهش کیفیت بر دامنه و کمیت محصولات نهایی دریافتی تأثیر می گذارد.

چشم انداز توسعه

دولت فدراسیون روسیه در حال سرمایه گذاری در توسعه دامپروری در سیبری و خاور دور است. نتایج بلافاصله ظاهر نمی شوند، اما پس از چند سال. هرچه حمایت فعال‌تری از دام‌پروران انجام شود، دباغ‌ها مواد اولیه با کیفیت‌تری دریافت خواهند کرد.

کیفیت پوست حیوانبستگی به دام دارد این نیاز به خوراک با کیفیت، بهداشت، کنترل بیماری دارد. فقدان پرسنل واجد شرایط بر کل صنایع تأثیر منفی می گذارد. افزایش علاقه نسل جوان به دامپروری ضروری است. کمک های مالی و تجهیزات فنی نقش مهمی در توسعه دارند.

صنعت چرم در حال تحولی است که به آن امکان می دهد به سطح جدیدی از تولید چرم برسد.