بی انگیزگی است بی انگیزگی: تعریف، علل، عوامل و مثال ها

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

بی انگیزگی کارکنان به اندازه انگیزه در فرآیند مدیریت پرسنل مؤثر است. با این حال، استفاده از آن نیاز به درایت و سیستماتیک خاصی دارد.

بی انگیزگی سیستمی از روش های تأثیرگذاری بر پرسنل است

در کنار مفهوم شناخته شده و برای بسیاری آشنا به عنوان "انگیزه" (تشویق، تشویق، تعیین اهداف واقعی)، بی انگیزگی وجود دارد - کاملاً برعکس.

بی انگیزگی به معنای وسیع کلمه، هرگونه سرزنش، ادعا یا نارضایتی است که به عنوان واکنشی در برابر کلمات، اعمال یا بی عملی بیان می شود. اغلب این اصطلاح توسط متخصصانی که با پرسنل شرکت ها و سازمان ها کار می کنند استفاده می شود. در محافل آنها مرسوم است که بی انگیزگی را مجازات های مادی و انضباطی و همچنین استرس های عاطفی فردی ترکیب شده در یک سیستم می نامند. هدف آنها این است که کارمند را به این ایده سوق دهند که اقدامات او انتظارات مدیر را برآورده نمی کند و همچنین راه های اصلاح را نشان می دهد.موقعیت ها درست است، غیرمعمول نیست که یک کارمند پس از به کارگیری این تکنیک ها کار را ترک کند.

اصول بی انگیزگی

با توجه به اثربخشی چنین اهرم قدرتمندی در مدیریت پرسنل مانند بی انگیزگی، تعداد زیادی از مدیران برای اجرای سریع خط مشی جدید در نظر گرفته شده اند. با این حال، رعایت قوانین خاصی در اینجا مهم است، سپس تکنیک های مورد استفاده بیشترین سود را به همراه خواهند داشت. بی انگیزگی پدیده ای همراه با مجازات، تنبیه، توبیخ و تذکر است که عزت نفس کارکنان را به شدت تحت تأثیر قرار می دهد. بنابراین، استفاده از چنین تکنیک هایی باید دوز، شایسته و به موقع باشد.

بی انگیزگی کارکنان به گونه ای طراحی شده است که کارمند را وادار کند تا در نگرش خود نسبت به انجام وظایف کاری تجدید نظر کند. از او انتظار می رود که نقش و سودمندی خود را در سازمان به اندازه کافی ارزیابی کند. بنابراین، هدف از تکنیک های بی انگیزه، هوشیار کردن کارمند و تحریک عملکرد او است.

شرط اصلی همه روش‌های کاربردی باید رعایت قوانین کار باشد.

چه جریمه های مالی را می توان اعمال کرد؟

مثالی از بی انگیزگی می تواند کاهش در میزان پاداش های تعلق گرفته (سایر پرداخت های تشویقی) یا لغو کامل آن باشد. اما کارفرما به هیچ عنوان حق کاهش نرخ کارمند را ندارد. استثناء کارکنان مسئول مالی هستند.

به عنوان یک بی انگیزگی مادی می تواند باشداستفاده شده:

• غذا پاداش ها یا کمیسیون هایی که به عنوان پاداش برای یک کار خوب انجام شده است.
• کاهش کمیسیون، پاداش یا حق بیمه.
• کاهش مزایای بسته اجتماعی.

جنبه روانشناختی

مفاهیمی مانند "انگیزه"، "بی انگیزه شدن"، "تعامل کارکنان" و دیگران ارتباط نزدیکی با تفاوت های ظریف روانی دارند. همانطور که می دانید، کارمندی که به فرآیند کار علاقه دارد وظایف خود را بسیار بهتر از کسی که خود را مجبور به حضور در محل کار می داند انجام می دهد.

برای آشکار کردن پتانسیل هر یک از اعضای تیم یا بازگرداندن غیرت برای کار، می توانید نه تنها تأثیر مادی، بلکه اخلاقی (تذکر، توبیخ، توبیخ شدید) اعمال کنید. البته، در اینجا الزامات درایت، به موقع بودن و اعتدال در اقدامات بی انگیزه بیشتر از همیشه مرتبط است.

مفاهیم بی انگیزگی حلال و غیرقانونی

کاهش یا امتناع از پرداخت آن مبالغی که کارفرما موظف است به طور کامل به کارمند بدهد (شاخص دستمزد، هزینه های سرگرمی) غیرقانونی است.

بی انگیزگی قانونی - اینها مجازات هایی هستند که قانون تعیین می کند (تذکر، توبیخ، اخراج). اگر در مورد اعمال مراحل اولیه بی انگیزگی صحبت می کنیم، یادداشت توضیحی بهترین تأثیر را دارد. به هر شکلی تنظیم می شود و در پرونده شخصی کارمند سرمایه گذاری می شود.

عوامل بی انگیزه

مدیر بر اساس ارزیابی در مورد اعمال اقدامات بی انگیزه تصمیم می گیردوضعیت و روحیه کارکنان خود را. به انتخاب ابزار و انواع مجازات نیز بستگی دارد. کارفرما با تجزیه و تحلیل وضعیت تیم به عوامل زیر توجه می کند:

• وضعیت محیط کسب و کار؛
• وضعیت داخلی شرکت؛
• لیست اهداف تعیین شده برای بخش فروش؛



• مهارتهای خاص کارگران در مشاغل خود؛
• ویژگی های فردی کارگران.

اشتباهات رهبران

کارفرما با فراتر رفتن، اعمال تدابیر بی انگیزه بیش از حد سخت و نامناسب، اغلب به نتیجه کاملاً معکوس دست می یابد: کارمندان را در مقابل خود قرار می دهد، وفاداری و اعتماد آنها را سلب می کند.

تحریفات اصلی زمانی رخ می دهد که رهبر به روش های غیر استاندارد تنبیه اخلاقی متوسل شود:

• محدود کردن دسترسی کارکنان به مشوق‌ها.
• نکات یا صحبت آزاد در مورد اینکه کارمندان بیشتر از آنچه لیاقتشان را دارند دریافت می کنند.
• انتقاد، سازنده و بیش از حد.
• استفاده از تاکتیک نادیده گرفتن کارکنان، که در آن مدیر مستقیماً با زیردستان ارتباط برقرار نمی کند، بلکه وظایفی را تعیین می کند و با کمک یک واسطه مسائل را حل می کند.
• کم کردن شایستگی، ابتکارات و مشارکت کارکنان.
• تنظیم اهداف ناسازگار و مبهم.

لازم به ذکر است که به سختی می توان چنین رفتاری را حرفه ای نامید.

چرا ممکن است نیاز داشته باشیدبی انگیزگی؟

کارمندان ممکن است به دلایل بسیار متفاوتی علاقه کمتری به کار داشته باشند. اینها می تواند هم مشکلات شخصی و هم نارضایتی از وضعیت داخلی سازمان باشد.

شایع ترین دلایل بی انگیزگی:

• شکست تصادفی یا عمدی کارفرما در رعایت توافقات ضمنی.
• فقدان فرصت برای کارمندان برای ابتکار عمل و استفاده کامل از پتانسیل خود.
• وضعیتی که در آن کارکنان احساس نمی کنند در سازمان دخالت دارند.
• فقدان فرصت های پیشرفت شغلی.
• سیستم پاداش ناکافی، باعث می شود کارمندان احساس کم ارزش شدن کنند.

پیدایش مشکلات خانوادگی رایج ترین انگیزه شخصی برای کاهش اشتیاق کارگران است. وظیفه همکاران و مدیر حمایت روانشناختی زیرکانه از چنین کارکنانی است. همچنین شایان ذکر است که احتمال فرسودگی عاطفی یک فرد وجود دارد. می توانید با استراحت یا مرخصی کوتاه، اشتیاق او به کار را بازیابی کنید.

یک دلیل مهم برای کاهش وفاداری تیم، رفتار و روش مدیریتی است که توسط رهبر استفاده می شود. کارمندان به دلیل انگیزه نادرست یا نادیده گرفتن انگیزه های درونی خود علاقه خود را به کار از دست می دهند.

یک رهبر یا مدیر خوب باید به وضوح بفهمد که چه چیزی زیردستانش را هدایت می کند، از چه معیارهایی برای تصمیم گیری استفاده می کنند و چه چیزی برای آنها غالب است.انگیزه ای برای کار.