دارایی های غیر اصلی: مدیریت، فروش، فروش

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

اکثر واحدهای اقتصادی بزرگ دارایی‌های غیر اصلی دارند که می‌توانند ضرر و سود قابل توجهی را به همراه داشته باشند. نکته اصلی این است که آنها را به درستی مدیریت کنید.

مفهوم دارایی های غیر اصلی

این دارایی یک شرکت یا شرکتی است که در فرآیند تولید و بازاریابی دخالتی ندارد و برای تعمیر، نگهداری، حسابداری فرآیند اصلی تولید استفاده نمی شود. این همچنین شامل ساخت و ساز ناتمام، سهام، اوراق بهادار، قطعات موجود در سرمایه مجاز شرکت دیگری است که دارای یک خط تجاری متفاوت است. یعنی این تمام چیزی است که در فعالیت های اصلی موسسه دخیل نیست.

یک مثال وضعیتی است که یک شرکت دارای یک خوابگاه، یک مهدکودک، یک کمپ سلامت در ترازنامه خود است. این موسسات ممکن است درآمدزایی نداشته باشند، اما همیشه باید برای آنها پول خرج کنند.

مدیریت دارایی غیر اصلی

این دارایی های غیرفعال اغلب به هزینه های نگهداری قابل توجهی نیاز دارند و هزینه های کلی را افزایش می دهند. دو راه برای دریافت بازده مادی این دارایی در ترازنامه وجود دارد:

1. فروش دارایی های غیر اصلی(اجرا).
2. تجدید ساختار.

فروش دارایی های غیر اصلی به شرکت این امکان را می دهد که از شر اموالی که نمی خواهد در آن سرمایه گذاری کند خلاص شود. مدیریت سازمان ممکن است چشم اندازهای استفاده از آن را نبیند و به چنین استراتژی تجاری پایبند باشد که این دارایی در آن دخالتی نداشته باشد. سپس فروش دارایی های غیر اصلی بهترین راه برای رهایی از بار است. اگر شرایط خاصی برای آن وجود داشته باشد، پیاده سازی ترجیح داده می شود:

• رابطه ضعیف اموال غیر اصلی با تولید اصلی؛
• خریداران بالقوه وجود دارد؛
• این ملک مورد تقاضا است؛
• یک دارایی ارزش بالایی دارد.

در اینترنت اغلب می توانید اطلاعیه های شرکت های بزرگ برای فروش ملک را بیابید. اینها همه نوع ساختمان هستند، مانند کارگاه ها، انبارها، آپارتمان ها، پانسیون ها، امکانات ورزشی، زمین، ماشین، تجهیزات و بسیاری موارد دیگر.

تجدید ساختار

را می توان به روش های مختلف انجام داد. مسیرهای زیر وجود دارد:

1. معرفی به تولید اصلی - این مناسب ترین زمانی است که با تضعیف کنترل، خطر به دست آوردن یک محصول نیمه تمام کم کیفیت یا گران قیمت وجود دارد، محصولی که در فعالیت اصلی استفاده می شود..



2. انتقال به مقامات محلی - معمولاً دارایی های اجتماعی مانند مهدکودک ها، کلینیک ها، مراکز بهداشتی.
3. بدهی - اگردارایی از نظر اخلاقی یا در واقع منسوخ است، یا اگر یافتن خریدار برای فروش این دارایی غیرممکن نباشد.
4. لیزینگ یا انتقال به مدیریت. در صورتی استفاده می شود که بین تولید اصلی و دارایی های غیر اصلی سازمان رابطه معنی داری وجود داشته باشد و اختلالات عرضه با از دست دادن کامل کنترل از سوی مالک اصلی رخ دهد. لیزینگ زمانی ارجح است که ارزش بازار ملک پایین باشد یا اگر مالک قصد دارد از ملک در آینده در تولید اصلی استفاده کند.

توالی کار با ویژگی غیر اصلی

تجدید ساختار باید قبل از بازنگری کامل مدیریت انجام شود. به شرح زیر انجام می شود:

1. ارزیابی دارایی های غیر اصلی.
2. تعیین کارایی اقتصادی ملک.
3. بازار این محصول را برآورد کنید.
4. تجزیه و تحلیل روشهای بازسازی مناسب.
5. ارزیابی خطرات مرتبط با حذف اموال.
6. فروش، اجاره در حراج.
7. ایجاد روابط با دارایی های تخصیص یافته.

کسب دارایی غیر اصلی

از یک طرف چنین اموالی می تواند تا حدی تداخل داشته باشد و از بین بردن آن مطلوب است. از طرفی می تواند به یک تجارت اضافی تبدیل شود و با هدف سرمایه گذاری وجوه خریداری شود. بانک های بزرگ، هلدینگ ها، شرکت ها همیشه در تلاش هستند تا چنین دارایی های سرمایه گذاری داشته باشند. نگهداری از شرکت های دیگر در واقع مزاحمتی برای آنها ایجاد نمی کند، برعکس سود و درآمد دارد.

برای مثال،دارایی های غیر اصلی گازپروم در هلدینگ رسانه ای گازپروم-مدیا ادغام شده است. این شامل ایستگاه های رادیویی است:

• Relax-FM.
• City-FM.
• رادیو کودک.
• پژواک مسکو.

گازپروم همچنین مالک انتشارات هفت روز است که روزنامه ها و مجلاتی مانند Itogi، Caravan of History، Tribuna، Panorama TV را منتشر می کند. گازپروم در زمینه تلویزیون و سینما، شرکت فیلمسازی NTV-kino را مدیریت می کند، از سینماهای کریستال پالاس و اکتیابر پشتیبانی می کند و صاحب منبع اینترنتی Rutube است.

در بخش مالی، گازپروم مالک شرکت های زیر است:

• صندوق بازنشستگی غیردولتی به نام "Gazfond"؛
• Gazprombank LLC.

Sberbank و VTB

بانک ها اغلب شرایطی دارند که دارایی های غیر اصلی در ترازنامه آنها ظاهر می شود. این امر به این دلیل است که مشتریان بانک وام های دارای وثیقه می گیرند و در صورت عدم امکان بازپرداخت وام، این اموال از آنها برداشت می شود.

در طول بحران، Sberbank مقدار زیادی از چنین اموال را به دست آورد، از جمله ساختمان های مختلف، شبکه ای از تاسیسات خرده فروشی و سهمی در تجارت نفت و گاز. با توجه به هزینه های بالای نگهداری دارایی های غیر اصلی بانک، تصمیم به فروش آنها گرفته شد. برای این منظور، خانه حراج روسیه ایجاد شد.

یکی دیگر از بانک های بزرگ کشور، VTB، مالک Hals-Development است که در ساخت ساختمان های مسکونی و غیر مسکونی تخصص دارد. این شرکت "دنیای کودکان" را بر روی لوبیانکا، مجموعه ای از نخبگان، ساختمسکن "Literator"، مجتمعی در منطقه تفریحی "Camellia" در سوچی. علاوه بر این، VTB دارای خاصیت در صنعت گاز است.

JSC راه آهن روسیه

بزرگترین سازمان حمل و نقل کشور در پروژه های زیادی سرمایه گذاری می کند و مالک چندین شرکت مختلف است. دارایی های غیر اصلی راه آهن روسیه:

• سهام کیت فاینانس یک بانک تجاری است؛
• سهم مالکیت در "TransCreditBank" - این موسسه مالی به بخش حمل و نقل و حوزه های مرتبط خدمات می دهد؛
• صندوق غیردولتی "رفاه" - کارگران صنعت به آن پول اهدا می کنند و با رسیدن به سن بازنشستگی از آن مستمری دریافت می کنند؛
• JSC Mostotrest سازمانی است که پل‌های جاده‌ای و ریلی، پایه‌ها، تقاطع‌های جاده‌ای، روگذرها و غیره را می‌سازد.

سایر مشکلات اموال غیر اصلی

سرمایه گذاران ترجیح می دهند پول خود را به یک تجارت روشن و شفاف بدهند. اگر یک شرکت دارای این ویژگی باشد، از نظر سرمایه گذاران جذابیت کمتری دارد. برای انجام این کار، بسیاری از بانک ها شرکت های مدیریت جداگانه ای ایجاد کرده اند که منحصراً با دارایی های غیر اصلی سر و کار دارند و کاملاً از بخش بانکی جدا هستند.

چگونه مقدار را افزایش دهیم و شروع به استفاده کنیم؟

اگر مدیریت شرکت تصمیم به فروش دارایی های غیر اصلی دارد، می توان اقداماتی را برای کمک به آنها انجام داد.افزایش قیمت معامله این موارد عبارتند از:

1. امتیاز کل.
2. خلاصه دارایی های ارائه شده برای فروش.
3. تنظیم تفاهم نامه سرمایه گذاری. این سندی است که ایده اصلی تجاری یا مدل پروژه، مزایا، مزایا و هر چیز دیگری را برای نشان دادن جذابیت سرمایه گذاری دارایی توصیف می کند.
4. انتخاب خریداران احتمالی.
5. ارائه مستقیم اطلاعات برای آنها.
6. تبلیغ.
7. مذاکرات.
8. ممیزی شریک.
9. انعقاد قرارداد و امضای اسناد.

فرایند طرد شدن بسیار پر زحمت و پیچیده است. مراحل تخصیص دارایی های غیر اصلی:

1. مشخص کنید که چگونه دارایی نمایه شده است.
2. تجزیه و تحلیل اثربخشی استفاده از آن.
3. بازار این محصول را مطالعه کنید.
4. گزینه های بازسازی را شناسایی کنید.
5. ارزیابی دارایی را انجام دهید.
6. خطرهای ناشی از واگذاری دارایی ها و اقدامات کاهشی احتمالی را شناسایی کنید.
7. اجرای اجاره یا فروش.
8. ایجاد روابط با دارایی های اختصاصی.

دارایی‌های غیر اصلی در ترازنامه تقریباً همه سازمان‌ها و نهادهای تجاری بزرگ هستند. بخشی از این اموال از زمان اتحاد جماهیر شوروی و یا در اثر تغییر در مسیر فعالیت آنها به ارث رسیده است. از سوی دیگر، دارایی‌های غیر اصلی اغلب برای سرمایه‌گذاری در کسب‌وکارهای اضافی مورد استفاده قرار می‌گیرنددرآمد مربوطه.

اگر این دارایی فقط یک بار و بالاست است که پول را "مک" می کند، پس تصمیم درست فروش یا بازسازی این دارایی ها خواهد بود. در صورت عدم نیاز و خریدار واقعی می توانید آن را بفروشید. در موارد دیگر بهتر است لیزینگ یا انتقال به تولید اصلی را انتخاب کنید. انحلال در صورتی امکان پذیر است که ملک کاملاً غیرقابل استفاده و منسوخ باشد.