سرمایه وام، ساختار و اشکال آن

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

سرمایه وام اموالی است که توسط مالک به وام گیرنده منتقل می شود. در این صورت نه خود سرمایه بلکه فقط حق استفاده موقت از آن منتقل می شود.

سرمایه نوعی کالاست که ارزش آن با امکان استفاده از آن توسط وام گیرنده و تأمین سود تعیین می شود که بخشی از آن می تواند برای پرداخت سود وام استفاده شود.

شکل از خود بیگانگی سرمایه وام خاص است، زیرا انتقال آن به وام گیرنده در زمان تمدید می شود، برخلاف معامله معمول: کالاهای فروخته شده بلافاصله پرداخت می شوند، منابع اعتباری پس از مدت معینی بازگردانده می شوند. برخلاف سرمایه تجاری و صنعتی، اعتبار فقط به صورت پول وجود دارد.

تعریف

به گفته ک. مارکس، سرمایه قرضی دارایی سرمایه است، نه کارکرد سرمایه. تفاوت بین اول و دوم گردش کامل در سازمان های وام گیرنده و سود است. شکل گیری سرمایه اعتباری با دوشاخه شدن آن همراه است: برای سرمایه دار پولی، دارایی است که در پایان مدت وام به او باز می گردد.با بهره و کارکردی برای سرمایه داران تجاری و صنعتی که آن را در شرکت های خود سرمایه گذاری می کنند. در بازار مالی، سرمایه وام به عنوان یک کالا عمل می کند که ارزش آن در توانایی آن برای عملکرد و کسب سود منعکس می شود. بهره - بخشی از سود دریافتی - برای توانایی سرمایه برای ارضای نیاز به ارزش استفاده می پردازد.

ویژگی های سرمایه

به عنوان یکی از اشکال تاریخی سرمایه، سرمایه قرضی بازتابی از روابط تولید سرمایه داری است که به عنوان بخشی جداگانه از سرمایه صنعتی بیان می شود. وجوه آزاد شده در فرآیند بازتولید، منابع اصلی سرمایه اعتباری هستند.

ویژگی های آن:

• سرمایه وام یا اعتبار، که ملک معینی است، توسط مالک در ازای کارمزد معین برای مدت محدود به وام گیرنده منتقل می شود.
• سود حاصل از استفاده از سرمایه برای وام گیرنده ارزش مصرف آن را تعیین می کند.
• فرایند بیگانگی سرمایه با مکانیزم پرداختی که در زمان شکسته شده مشخص می شود.
• جابجایی سرمایه فقط به صورت نقدی انجام می شود و در فرمول "D-D" منعکس می شود، زیرا به شکل مشابه اما با سود وام داده می شود و بازگردانده می شود.

تشکیل سرمایه وام

منابع سرمایه وام منابع مالی هستند که توسط مؤسسات اعتباری دولتی، اشخاص حقیقی یا حقوقی جذب می شوند. با توجه به سیستم در حال تحولپرداخت های غیرنقدی که در آن مؤسسات اعتباری به عنوان واسطه عمل می کنند، وجوه آزاد شده در نتیجه گردش سرمایه تجاری و صنعتی می تواند به منبع سرمایه تبدیل شود. این وجوه عبارتند از:

• استهلاک وجوه.
• سهم سرمایه در گردش آزاد شده از فروش یک محصول و هزینه های انجام شده.
• سود صرف شده برای فعالیت های اصلی سازمان ها و شرکت ها.

پول در حساب موسسات اعتباری و سایر موسسات انباشته می شود. نقش اقتصادی بازار سرمایه وام در انباشت مقادیر پولی رایگان در بخش‌های خاصی از اقتصاد برای یک دوره زمانی خاص نهفته است.

تفاوت نوع وام سرمایه از تجاری و صنعتی در این است که صاحبان بنگاه ها آن را در فعالیت های شرکت ها سرمایه گذاری نمی کنند، بلکه آن را برای استفاده موقت برای دریافت سود وام به واحدهای تجاری منتقل می کنند..

تقاضا و عرضه

عوامل تعیین کننده عرضه و تقاضا برای سرمایه اعتباری:

• مقیاس رشد بخش اقتصادی تولیدی.
• میزان پس‌انداز و پس‌انداز متعلق به سازمان‌ها، مشاغل و خانوارها.
• میزان بدهی عمومی.
• چرخه های توسعه اقتصادی.
• شرایط تولید فصلی.
• تغییر در نرخ ارز.
• شدت فرآیندهای تورمی.
• وضعیت بازار جهانی سرمایه وام.
• وضعیت تراز پرداختها.
• سیاست عمومیاقتصاد و سیاست مالی بانک صادرکننده.

منابع سرمایه

منبع اصلی سرمایه وام وجوهی هستند که سرمایه پولی را انباشته می کنند و در فرآیند بازتولید آزاد می شوند:

• استهلاک با هدف بازگرداندن سرمایه ثابت.
• سود در نظر گرفته شده برای تجدید و گسترش تولید.
• سرمایه آزاد شده از گردش به دلیل عدم تطابق در زمان دریافت درآمد و پرداخت هزینه ها.

منبع دوم سرمایه رانت خواران است، سرمایه دارانی که هدفشان کسب سود از اعطای وام به دولت یا سایر سرمایه داران و دریافت سود وام به شرط بازگشت سرمایه اولیه است.

سومین منبعی که سرمایه وام و بهره وام را تشکیل می دهد، انجمن های طلبکاران هستند که پس اندازهای خود را در مؤسسات اعتباری سرمایه گذاری می کنند. اینها شامل صندوق بازنشستگی، شرکت‌های بیمه، درآمد مؤسسات و طبقات مختلف، منابع مالی موقتاً رایگان بودجه دولتی است.

منابع سرمایه می تواند پول نقد آزاد باشد که در نتیجه گردش سرمایه تجاری و صنعتی، انباشت دولت یا بخش خصوصی ایجاد می شود.

ساختار و فعالان بازار

بازار سرمایه وام حوزه خاصی از روابط است که در آن هدف معامله، سرمایه پولی است که به صورت وام ارائه می شود. از دیدگاه عملکردی، بازار سرمایه اعتباری به عنوان یک سیستم درک می شودروابط بازاری که سرمایه را انباشته و بازتوزیع می کند تا اعتبار نظام اقتصادی را تامین کند. از دیدگاه نهادی، بازار سرمایه مجموعه ای از مؤسسات مالی و سایر مؤسسات است که حرکت سرمایه وام از طریق آنها انجام می شود.

سوژه های بازار سرمایه، واسطه ها، سرمایه گذاران اولیه و وام گیرندگان هستند. منابع مالی رایگان عمدتاً متعلق به سرمایه گذاران اولیه است. نقش واسطه های تخصصی را سازمان های اعتباری و بانکی ایفا می کنند که وجوه جذب و به عنوان سرمایه قرض الحسنه سرمایه گذاری می کنند. وام گیرندگان اشخاص حقیقی و حقوقی و همچنین سازمان های دولتی هستند. بازار مدرن سرمایه اعتباری با دو ویژگی مشخص می شود: موقت و نهادی.

علائم و اهداف بازار

بر اساس ویژگی زمانی، بازار سرمایه – منابع بلند مدت و میان مدت – و بازار اعتبار کوتاه مدت متمایز می شود. بر اساس نهادی، بازار به بازار اوراق بهادار یا سرمایه و سرمایه بدهی طبقه‌بندی می‌شود.

عملیات بازار اوراق بهادار با هدف ارائه مکانیسمی برای جذب سرمایه گذاری از طریق برقراری ارتباط بین سرمایه گذاران و افراد نیازمند به منابع مالی است.

بازار اوراق بهادار شرایطی را برای دو نوع جذب منابع ایجاد می کند:

• در قالب وام با این انتظار که در آینده توسط وام گیرندگان بازپرداخت شود. چنین شرایطی حاکی از آن است که وام گیرنده به آن بهره پرداخت خواهد کردحق استفاده از پول برای مدت معین. کمیسیون با پرداخت های معمولی که به عنوان درصدی از وجوه قرض گرفته شده محاسبه می شود نشان داده می شود.
• وام گیرنده می تواند از مالکیت یک شرکت یا شرکت به عنوان وثیقه استفاده کند. انتظار نمی رود که وام بازپرداخت شود زیرا وام گیرنده به صاحبان جدید شرکت فرصتی می دهد تا در سود سهیم شوند.

طبقه بندی بازارهای وام

بازار اوراق بهادار به بازارهای اولیه، ثانویه، خارج از بورس و بورس تقسیم می شود. تحت اولیه بازار اوراق بهادار اولیه را درک کنید که سرمایه گذاران در ابتدا آنها را در آن قرار می دهند. اوراق بهاداری که قبلا در بازار اولیه منتشر شده بودند در بازار ثانویه معامله می شوند و اوراق بهادار در حال گردش منتشر می شوند. بازارهای اولیه و ثانویه می توانند مبادله ای و خارج از بورس باشند.

بازار بورس یک بازار سازمان‌یافته است که توسط مجموعه‌ای از بورس‌ها نشان داده می‌شود که در آن اوراق بهادار با کیفیت بالا معامله می‌شود و تمام معاملات توسط فعالان حرفه‌ای بازار انجام می‌شود. بورس‌ها هسته حرفه‌ای، تجاری و فناوری بازار اوراق بهادار هستند.

معاملات اوراق بهادار خارج از بورس تحت پوشش بازارهای فرابورس است. بیشتر اوراق جدید از طریق بازار خارج از بورس عرضه می شود. همچنین اوراق بهاداری را معامله می کند که در قیمت سهام پذیرفته نمی شوند. سیستم های معاملاتی اوراق بهادار مبتنی بر کامپیوتر را می توان بر روی ایجاد کردمبنای گردش خارج از بورس معیارهای انتخاب شرکت کنندگان در چنین سیستم های معاملاتی و پذیرش اوراق بهادار در بازار متفاوت است.

عملکردهای بازار

کارکردهای زیر برای بازار اوراق بهادار معمولی هستند:

• افزایش سرمایه به گردش مالی افراد.
• ترکیب منابع مالی برای پوشش بدهی ها و کسری بودجه در سطوح مختلف.
• تجمیع سرمایه برای ایجاد ساختارهای مختلف بازار - شرکت ها، بورس ها، صندوق های سرمایه گذاری.

کارکرد بازار سرمایه بدهی متفاوت است:

• سرویس گردش کالا با کمک وجوه اعتباری.
• انباشت منابع مالی از سوی واحدهای اقتصادی.
• تبدیل پس اندازهای انباشته به سرمایه وام.
• افزایش دامنه فرصت های سرمایه گذاری سرمایه برای خدمات رسانی به فرآیند تولید.
• اطمینان از دریافت وجوه به طور موقت رایگان در اختیار مالکان.
• تمرکز و تمرکز پول برای تشکیل ساختارهای شرکتی.

عوامل متعددی بر سطح توسعه بازار سرمایه وام تأثیر می گذارد:

• سطح توسعه اقتصادی.
• سنت ها و نشانه های عملکرد بازار مالی دولتی.
• درجه توسعه سایر بخش‌های بازار.
• نرخ پس انداز.
• سطح انباشت تولید.

بازار بدهی بین المللی

بازار بین المللی نوعی سیستم اعتباری بین المللی است که ماهیت آن استارائه وام های قابل بازپرداخت از موسسات بانکی، دولت ها و شرکت ها می باشد. وام دهندگان ممکن است سازمان های بانکی بین المللی باشند که به دولت ها، شرکت ها و مؤسسات بانکی سایر ایالت ها وام می دهند.

سرمایه وام جهانی مکانیزم قدرتمندی است که به شما امکان می دهد با امکان جذب واسطه، سرمایه آزاد را بین وام گیرندگان و وام دهندگان به طور مؤثر توزیع کنید. چنین روابطی بر اساس عرضه و تقاضای سرمایه ایجاد می شود.

انواع بازارهای بین المللی

در بازار سرمایه جهانی، معاملات عمده از نوع اعتباری بین کشورها انجام می شود. به دو نوع تقسیم می شود:

• یک بازار وام خارجی که در آن معاملات با افراد غیر مقیم کشور انجام می شود.
• بازار یورو که در آن معاملات سپرده و وام در خارج از کشور صادرکننده و به ارز خارجی انجام می شود.

ساختار بازارهای بین المللی

اجزای بازار جهانی به شرح زیر است:

• بازار پول، که در آن با معاملات کوتاه مدت برای اعطای وام هایی که به سرمایه در گردش کمک می کنند، نشان داده می شود.
• بازار سهام که در آن معاملات خدمات اوراق بهادار انجام می شود.
• بازار سرمایه. این از وام های کوتاه مدت و بلندمدت با هدف خدمات رسانی به دارایی های ثابت تشکیل شده است.
• بازار وام مسکن. این بر اساس کل معاملات وام منعقد شده در بازار املاک شکل می گیرد.

عملکرد بازار

بازار بین المللیبر اساس اصول زیر عمل می کند:

• فوریت. شرایط بازپرداخت وام همیشه در انعقاد قراردادها مورد مذاکره قرار می گیرد.
• قابلیت بازگشت. وام گیرنده برای مدت معینی وجوه دریافت می کند.
• پرداخت. پردازش وام فقط با بهره امکان پذیر است.

عملکرد اصلی بازار بین المللی جابجایی سرمایه وام و تبدیل آن به وجوه استقراضی است، یعنی نقش واسطه بین وام گیرنده و وام دهنده.