بانک دولتی. بانک های با مشارکت دولتی

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

بانک های دولتی روسیه تاریخچه جالب و ویژگی های کاری خاص در شرایط کشور ما دارند. بیایید ببینیم بخش روابط بین مقامات و بخش بانکی چگونه کار می کند.

بانک مرکزی و بانک دولتی: همبستگی مفاهیم

در محیط سفسطه گرایانه، اصطلاحات «بانک مرکزی» و «بانک دولتی» گاهی شناسایی می شوند. از یک طرف، اشتباه خاصی در اینجا وجود ندارد: بانک مرکزی یک بانک دولتی است که کاملاً در اختیار مقامات است. از سوی دیگر، تعبیر رایج دیگری از کلمه "بانک دولتی" وجود دارد - این یک موسسه اعتباری تجاری است که سهام کنترل کننده آن (بیش از 50٪ سهام) متعلق به دولت است (معمولاً توسط دولت ارائه می شود). تفسیر دوم معمولاً در مطبوعات و روزنامه نگاری روسیه استفاده می شود. بانک های بزرگ مدرن با مشارکت دولتی عبارتند از VTB24، Sberbank (SB RF)، Gazprombank، Rosselkhozbank. به نوبه خود، موسسه اعتباری غیردولتی ("تجاری") خواهد بود که سهام کنترل کننده آن متعلق به افراد خصوصی (یک یا چند نفر) است.

چرا "بانک مرکزی" را بانک دولتی می نامند؟ عمدتاً به این دلیل که مانند یک مؤسسه قدرتمند، از اعتبار تجاری جدا استموسسات، موضوع پول را مدیریت می کند، سیستم مالی ملی را تنظیم می کند، به طور کلی مشکلاتی را حل می کند، که عمدتاً مربوط به کسب سود نیست، بلکه نزدیک به عملکرد دولت است.

بانک دولتی و غیر دولتی: تفاوت های اصلی

اندازه سهم ایالت در مالکیت بانک تنها یک ویژگی متمایز رسمی است. بانک‌های دولتی و مؤسسات وام‌دهی تجاری به دلیل بسیاری از شاخص‌های دیگر که معمولاً با عملکرد فعالیت آنها تعیین می‌شود، با یکدیگر متفاوت هستند. موارد زیر قابل تشخیص است. بانک دولتی اغلب وام هایی با نرخ بهره کمتر از موسسات مالی خصوصی ارائه می دهد. دلیل این امر شرایط کاری ترجیحی است که توسط دولت تضمین شده است.

هیچ کس چنین امتیازاتی را به یک مؤسسه تجاری نمی دهد و مجبور است زیان را از طریق افزایش نرخ وام جبران کند. بانک‌های دولتی نسبت به ساختارهای خصوصی نرخ‌های سود کمتری برای سپرده‌ها دارند، و این نیز کاملاً قابل درک است: اولی از اعتماد سنتی مردم برخوردار است، در حالی که دومی مجبور به جذب سرمایه در گردش هستند. بانک‌های دولتی به دلیل کاهش ریسک (که نتیجه شرایط ترجیحی دولت است) در سیاست نرخ وام مسکن انعطاف‌پذیرتر هستند.

تاریخچه: بانک های دولتی امپراتوری روسیه

ظاهر بانک های دولتی با دوران سوسیالیسم که دولت همه چیز از جمله مؤسسات اعتباری را کنترل می کرد، مرتبط نیست. سیستم بانکی با نقش رهبری دولت در روسیه داردتاریخ قدیمی موسسات به اصطلاح دولتی (که در قرن هجدهم ظاهر شدند) نمونه اولیه بانک های دولتی مدرن شدند. از جمله معروف ترین آنها می توان به بانک وام (تاسیس در سال 1733)، بانک وام برای اشراف و بانک تجارت و بازرگانان (هر دو در سال 1754 ظاهر شد) اشاره کرد. یک واقعیت جالب این است که هر سه موسسه به دلیل عدم امکان بازپرداخت وام های صادر شده با «بدهی بد» مواجه شدند و ورشکست شدند.

در پایان قرن هجدهم، بانک‌های دولتی ظاهر شدند که سپرده‌ها را می‌پذیرفتند (میز صندوق‌های امن)، و عمل انباشت سرمایه از طریق سپرده‌ها ظاهر شد. در سال 1786، "بانک زمین دولتی" تأسیس شد، جایی که نمونه های اولیه برنامه های وام مسکن امروزی شروع به کار کردند. اولین انتقال پول در امپراتوری روسیه در آغاز قرن نوزدهم ظاهر شد. آنها شروع به اجرای "بانک تجاری دولتی" کردند. در اواسط قرن، موسسات اعتباری به طور فعال خصوصی شدند، سهم قدرت در آنها رو به کاهش بود. در آغاز قرن بیستم، کمتر از ده بانک دولتی در روسیه باقی مانده بود، حدود 50 سازمان مالی خصوصی، چند صد انجمن کمک مالی متقابل و هزاران مشارکت کوچک در حال فعالیت بودند. پس از انقلاب 1917، سیستم موسسات اعتباری دستخوش یک سازماندهی مجدد شد.

تاریخ: سیستم بانکداری دولتی در اتحاد جماهیر شوروی

بلشویک ها انحصار انحصاری قدرت بر بانکداری را اعلام کردند. موسسات وام دهی تجاری ملی شدند. سازمان مالی پیشرو کشور، بانک خلق RSFSR بود که به نارکومفین پاسخگو بود، کار ساختارهای خارجی ممنوع بود. ATدر چند سال اول قدرت شوروی، مؤسسات اعتباری تا حدی استقلال داشتند، اما در اواخر دهه 1920 کار آنها در واقع به زیرگونه برنامه ریزی ملی تبدیل شد. "بانک دولتی اتحاد جماهیر شوروی" ظاهر شد، در چارچوب خط حزب، کنترل بر صدور وام و پذیرش سپرده اعمال شد.

در اواسط قرن بیستم، مؤسسات اعتباری بسیار کمی در اتحاد جماهیر شوروی کار می کردند. اصلی ترین آنها بانک دولتی، استروی بانک، ونشتورگ بانک و همچنین بانک های پس انداز بودند. در طول سالهای پرسترویکا، چندین سازمان مالی بخشی ظاهر شدند - Promstroibank، Zhilsotsbank، Agroprombank، و Savings Bank. یک موسسه اعتباری برای خدمات دهی به تسویه حساب های تجارت خارجی - Vnesheconombank تاسیس شد. در آغاز دهه 90، قوانینی ظاهر شدند که یک سیستم بانکی نزدیک به واقعیت های مدرن ایجاد کردند.

تاریخچه: بانک های دولتی در روسیه مدرن

قانون "در مورد بانک ها و فعالیت های بانکی فدراسیون روسیه" که پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی به تصویب رسید، تعیین کرد که یک "بانک مرکزی"، یک "Sberbank" و همچنین موسسات تجاری مستقل وجود دارد.. بانک مرکزی می توانست بر اساس مجوز بانک مرکزی کار کند و حق تعیین نرخ سود و انجام معاملات ارزی را داشت. تعداد چنین مؤسساتی با جهش و مرز افزایش یافت و هر سال چند صد مورد از آنها ظاهر شد. ثبات مالی این "بانک های سریع" چیزهای زیادی را باقی گذاشت، بسیاری از آنها ورشکست شدند. با این حال، باثبات‌ترین بانک‌های دولتی فدراسیون روسیه بودند.

تاریخ: بانک دولتی اصلی کشور

Sberbank -بانک دولتی، که پیشرو در روسیه تلقی می شود، خود را به عنوان یک موسسه با سابقه بیش از یک قرن و نیم قرار می دهد: در سال 1841، با فرمان امپراتور نیکلاس اول، بانک های پس انداز در روسیه ظاهر شدند. کار آنها در میان افراد دولتی شروع به "تبلیغ" شد ، به آنها توضیح داده شد که مزایای سپرده ها چیست. در دوره قبل از انقلاب چندین میلیون دفتر پس انداز در این موسسات صادر می شد و چندین هزار بانک پس انداز در کشور وجود داشت. با وجود دگرگونی های پیچیده در سال های اول ساخت سوسیالیسم، میزهای نقدی کمک زیادی به اقتصاد کشور کرد. به خصوص در طول جنگ بزرگ میهنی، زمانی که شهروندان می توانستند با یک روبل به جبهه کمک کنند و پس از آن می توانستند اقتصاد ویران شده را احیا کنند.

بانک های پس انداز قبل از اصلاحات سیستم بانکی اواخر دهه 80 وجود داشتند - در آن زمان بود که یک مؤسسه اعتباری با نام معمول - بانک پس انداز، دولتی، با وجود روندهای بازار پرسترویکا ظاهر شد. اولین دستگاه های خودپرداز ظاهر شد. عمدتاً به لطف زیرساخت های توسعه یافته در دوران شوروی، Sberbank روسیه به موسسه اعتباری پیشرو کشور تبدیل شده است.

مزایای بانک های دولتی برای اقتصاد

دوران سوسیالیستی به پایان رسیده است، اکنون کشور ما در حال ساختن یک اقتصاد سرمایه داری است. به نظر می رسد فرقی نمی کند که کدام بانک ها دولتی هستند و چه کسی سهام خاصی در مالکیت دارد. با این حال، دیدگاهی در بین اقتصاددانان وجود دارد که اینطور نیست. واقعیت این است که منافع بانک های خصوصی، به عنوان یک قاعده، همیشه با منافع ملی منطبق نیست: دومی نشان می دهد که فرآیندهای پولی بیش از حد فشار نمی آورد.اقتصاد، و مردم خدمات کافی برای وام و سپرده دریافت کردند. بانک های تجاری به نوبه خود به سود اهمیت می دهند و نقش اجتماعی در درک آنها در پس زمینه محو می شود. آنها علاقه مند به تورم هستند که تقاضا برای پول را تحریک می کند، نرخ بهره را افزایش می دهد و جریان سرمایه سفته بازانه به بانک ها را افزایش می دهد. اقتصاد و ثبات اجتماعی کشور ممکن است با پدیده های بحرانی همراه باشد. این به نفع دولت نیست و اکثر شهروندان به آن نیاز ندارند. بنابراین برای حفظ ثبات در کشور به بانک های دولتی روسیه نیاز است. وجود اینها به هیچ وجه با اصول اقتصاد بازار در تضاد نیست: بانک های دولتی در کشورهای پیشرفته غربی نیز نقش مهمی ایفا می کنند.

نقش منفی بانک های دولتی برای اقتصاد

دیدگاهی وجود دارد که بر اساس آن فعالیت بانک های دولتی آسیب هایی به اقتصاد ملی وارد می کند. چند سال پیش، کارشناسان سیستم های بانکی ده ها کشور را برای ارتباط بین کار بانک های دولتی و کسری بودجه (یعنی سطح بدهی عمومی) تجزیه و تحلیل کردند. مشخص شد که تعهدات مقامات در مورد وام های خارجی در کشورهایی که موسسات اعتباری عمدتا خصوصی هستند کمتر است.

در جایی که شرکت های دولتی نقش اصلی را ایفا می کنند، بدهی دولت به طور متوسط 45٪ از تولید ناخالص داخلی است. در کشورهای تحت سلطه موسسات مالی تجاری، تعهدات استقراض خارجی 7 درصد کمتر است. با این حال، کسری بودجه در ایالت هایی که تحت سلطه اعتبار خصوصی هستند، اندکی بیشتر است.موسسات، اما نه زیاد - حدود 0.4٪ از تولید ناخالص داخلی.

بانک های دولتی در خارج از کشور: تجربه آلمانی

آلمان کشوری است که بانک‌های دولتی در آن با بانک‌های خصوصی تفاوت زیادی دارند، علی‌رغم اینکه مؤسسات نوع دوم در اکثریت هستند. وظیفه اصلی محول شده به بانک های دولتی آلمان، اعطای وام به پروژه هایی است که برای کل اقتصاد مهم هستند. در بانک های دولتی آلمان، می توانید وام نسبتاً جذابی برای تجارت دریافت کنید: نرخ ها حدود 1.5-2٪ در سال است. جالب اینجاست که سرمایه گذاران خارجی نیز می توانند روی این شرایط حساب کنند، فقط باید به موسسه اعتباری نشان داد که این پروژه قادر است تعداد قابل توجهی شغل ایجاد کند و به نفع اقتصاد آلمان باشد.

بانک‌های دولتی آلمان وجود دارند، مهم نیست که چقدر خارق‌العاده به نظر می‌رسد، وام‌هایی بدون بهره و حتی آن‌هایی که تحت شرایط خاص قابل برگشت نیستند. همه این حقایق نشان می دهد که خط جدایی بین سازمانی از نوع "بانک دولتی" و یک موسسه اعتباری خصوصی در آلمان سرمایه داری توسعه یافته بسیار بیشتر از روسیه است.