سازمان های تجاری: مفهوم، انواع، ساختار، ویژگی ها

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

سازمان های تجاری اساس نظام اقتصادی مدرن هستند. بدون آنها، تصور چرخه های پیچیده ایجاد محصولات مبتنی بر علم و فناوری دشوار است. اگر از آنها صرف نظر شود، فقط در سطح ابتدایی تولید (مثلاً یک مزرعه فرعی).

مقدمه

برای چه چیزی مورد نیاز هستند؟ سازمان‌های اقتصادی برای رفع علایق و نیازهای یک فرد و جامعه در بیرون، در ارتباط با سازمان، محیط مورد نیاز هستند. برای این کار، آنها می توانند محصولاتی تولید کنند که به شکل کالا، خدمات، دانش یا اطلاعات باشد. در واقع، سازمان های اقتصادی عبارتند از:

1. اشخاص حقوقی از همه اشکال. استثناء سازمان های عمومی و مذهبی است. به عنوان مثال می توان به شرکت های سهامی، تعاونی های مصرف کننده و موارد مشابه اشاره کرد.
2. اشخاص غیر حقوقی از همه اشکال. اینها تقسیمات سازمان ها، انجمن ها بر اساس فعالیت های کارگری فردی و موارد مشابه هستند.

آنها نوعی مالکیت دارنددولتی، عمومی، اجاره ای، خصوصی، گروهی. گاهی اوقات ترکیبی از آنها وجود دارد. به عنوان مثال، یک شرکت سهامی که بخشی از سهام آن متعلق به دولت است و بقیه متعلق به اشخاص حقوقی و حقیقی است.

درباره سایز

در مورد سازماندهی بنگاه های اقتصادی باید به این نکته اشاره کرد که در مجموع چهار گروه خرد، کوچک، متوسط و بزرگ وجود دارد. به عنوان معیار برای چنین تقسیم بندی، تعداد پرسنل، ارزش محصولات، بهای تمام شده مجتمع املاک و سهم بازار اشغال شده استفاده می شود. مهمترین موارد هنگام اشاره به یک گروه خاص عبارتند از:

1. سهم سرمایه مجاز.
2. مقدار حد میانگین تعداد کارمندان. در اینجا حوزه ای که فعالیت در آن انجام می شود نقش مهمی ایفا می کند. بنابراین، برای سازمان های علمی، معیارهای یک کسب و کار کوچک تا 30 نفر است. در حالی که سازه های صنعتی و ساختمانی می توانند تا صدها نفر را تشکیل دهند.

اگر تعداد پرسنل به طور قابل توجهی کمتر از آنچه برای یک شرکت کوچک ارائه شده باشد، آن شی متعلق به سازمان های خرد است. به عنوان مثال، یک شرکت ساختمانی شش نفره که در زمینه برق رسانی تخصص دارد.

طبقه بندی

سازمان های تجاری را می توان بر اساس بیش از اندازه آنها گروه بندی کرد. هنوز تعداد زیادی رویکرد مختلف وجود دارد که به شما امکان می دهد آنها را طبقه بندی کنید. بله دربه عنوان پایه، شما همچنین می توانید انتخاب کنید:

1. براساس مدت زمان. موقت و دائمی وجود دارد. قید مدت فعالیت در مدارک ثبت نام الزامی است. یک سازمان می تواند برای یک روز، ماه یا سال ثبت شود.
2. با توجه به فصل اکشن فعال. این وضعیت به سازمان این فرصت را می دهد که برای یک دوره چرخه ای معینی کارگر جذب کند. زمستان، تابستان، فصل بارانی و مانند آن وجود دارد.
3. با توجه به مقیاس تولید. می تواند تک، سریال و جرم باشد.
4. با توجه به طیف وظایف انجام شده. تولید تخصصی و جهانی وجود دارد.
5. با توجه به طیف محصولات. آنهایی را که روی یک محصول متمرکز شده اند (گروه آنها) و متخصص در یک مجموعه بزرگ متمایز کنید.

سازماندهی حسابداری برای فعالیت اقتصادی تا حد زیادی به شکل انتخابی بستگی دارد. تمایز بین ساختارهای اقتصادی غیرانتفاعی و تجاری. اولی شامل تعاونی های مصرف، انجمن های عمومی و مذهبی، بنیادهای خیریه و سازمان های مشابه است. تجاری - اینها مشارکت ها، شرکت ها، شرکت های واحد شهری و دولتی هستند. اتحاد در قالب اتحادیه ها و انجمن ها بین سازمان های مختلف جایز است.

درباره اشخاص غیر حقوقی

حسابداری فعالیت های مالی و اقتصادی یک سازمان به نکات مهم زیادی بستگی دارد. به عنوان مثال، آیا وضعیت یک شخص حقوقی را دارد؟ برای دریافت آن باید به روش مقرر ثبت نام کنید، حساب بانکی داشته باشید، دارایی جداگانه،مسئولیت تعهدات، کسب حقوق، انجام تعهدات، عمل به عنوان شاکی یا متهم در دادگاه، داشتن ترازنامه مستقل. شخص غیرحقوقی سازمانی است که هیچ یک از نکات ذکر شده در بالا برای آن موجود نیست. لازم به ذکر است که به عنوان یک قاعده، سازمان های اقتصادی دارای جایگاهی هستند که آنها را به سطح کیفی فعالیت می رساند. بنابراین، در اغلب موارد، اطلاعات بر اشخاص حقوقی متمرکز می شود. اگرچه مطالب مورد بررسی تا حد زیادی برای کسانی که چنین وضعیتی ندارند و همچنین برای سازمان های غیر رسمی مناسب است. از این گذشته، سازمان حسابداری و عملیات اقتصادی تعداد بی‌شماری گزینه اجرایی ندارد.

اصطلاحات مهم

حالا باید یک انحراف کوچک انجام دهیم. هنگام تجزیه و تحلیل موضوع، یک عامل مهم سازماندهی حسابداری فعالیت های مالی و اقتصادی است. اما برخی افراد در استفاده از اصطلاحات مشکل دارند. برای جلوگیری از سردرگمی، لازم است معنی تعدادی از کلمات را در نظر بگیرید:

1. تصرف - این به تملک واقعی یک چیز خاص اشاره دارد. ممکن است قانونی باشد یا نباشد. باید توجه داشت که مالک همیشه مالک نیست. راهن و مستاجر می توانند نقش او را ایفا کنند.
2. استفاده - این به معنای حق مصرف یک چیز بر اساس هدف آن است. این عملیات اموال، تجهیزات، زمین و دریافت درآمد از آنهاست.
3. سفارش - این به این معنی استحق تعیین سرنوشت قانونی یک چیز معین. شخص ممکن است وارد معاملات اجاره، فروش، اهداء و تخریب شود. سه گزینه آخر با سلب مالکیت همراه است.
4. مسئولیت - این به معنای تعهد به غرامت، پرداخت جریمه برای خسارت وارده به مالک است. یکپارچه، فرعی و مشترک است. مسئولیت نوع اول در قرارداد تعیین می شود و در مواردی پیش بینی می شود که موضوع تعهدات غیر قابل تقسیم باشد. در عین حال، مطالبات می تواند هم به همه بدهکاران و هم به تنهایی از یک نفر باشد. مسئولیت فرعی حضور ضامن - اشخاص ثالث را فراهم می کند. آنها به عنوان ضامنی عمل می کنند که تأیید می کنند که سازمان قادر به انجام تعهدات خود خواهد بود. و مسئولیت مشاع زمانی است که چندین بدهکار وجود داشته باشد و همچنین روند پرداخت تعهدات ناشی از قرارداد وجود دارد.

اشکال حقوقی اساسی

عملیات تجاری سازمان، گزارش‌دهی و موارد دیگر بستگی به این دارد که دقیقاً چگونه سیستم برای انجام فعالیت‌ها ساخته شده است. اجازه دهید به طور خلاصه انواع اصلی و ویژگی های ساختاری آنها را مرور کنیم:

1. شرکت با مسئولیت محدود. همچنین به عنوان LLC شناخته می شود. این انجمنی از شهروندان و اشخاص حقوقی است که برای فعالیت های اقتصادی مشترک ایجاد شده است. سرمایه مجاز منحصراً از سهام (سهام) موسسین تشکیل می شود. شرکت LLC بر اساس تفاهم نامه و اساسنامه تأسیس شده و فعالیت می کند.اما اگر تنها توسط یک نفر تأسیس شده باشد، تنها سند دوم مورد نیاز است.
2. شرکت با مسئولیت اضافی (تا تاریخ 1393/09/1). همچنین به عنوان ODO شناخته می شود. ویژگی این شکل قانونی این است که شرکت کنندگان در قبال خسارات وارده در جریان فعالیت خود مسئولیت فرعی دارند. همچنین بر اساس اساسنامه و اساسنامه فعالیت می کند. اگر توسط یک نفر ایجاد شده باشد، تنها سند دوم مورد نیاز است.
3. شرکت سهامی (JSC). این یک سازمان تجاری است که سرمایه مجاز آن به تعداد معینی سهام تقسیم می شود. آنها برای تأیید حقوق اجباری شرکت کنندگان در شرکت در رابطه با شخص حقوقی خدمت می کنند. شرکت های سهامی باز (OJSC) و بسته (CJSC) هستند. در حالت اول، می توانید اوراق بهادار را بدون رضایت سایر شرکت کنندگان خارج کنید. علاوه بر این تعداد سهامداران محدود نیست. CJSCها در این زمینه محدودتر هستند. بنابراین، سهام آنها را می توان به طور انحصاری بین بنیانگذاران یا سایر حلقه های از پیش تعیین شده از افراد توزیع کرد. در عین حال تعداد سهامداران نباید از پنجاه نفر بیشتر شود. مسئولیت اشخاص حقوقی در حدود اموال آنها است. سهامداران - در چارچوب مشارکت کامل. اینها محبوب ترین گزینه ها هستند.

اشکال خاص

علاوه بر گزینه هایی که در بالا مورد بحث قرار گرفت، برنامه اقتصادی سازمان ممکن است ایجاد انجمن هایی را که اکنون کمتر آشنا هستند فراهم کند:

1. شرکت عمومی. این یک سازمان تجاری است که اعضای آن برابر هستندشرکا فعالیت ها بر اساس یک قرارداد منعقد شده انجام می شود. شرکت کنندگان در قبال تمام وسایل (حتی شخصی) مسئولیت کامل دارند.
2. همراهی در ایمان. این نه تنها شامل شرکت کنندگان، بلکه مشارکت کنندگان نیز می شود. وضعیت مشابه شکل سازمانی در بند شماره 1 است. اما در عین حال سرمایه گذاران در فعالیت های کارآفرینی شرکت نمی کنند. و آنها خطر را در محدوده مشارکت خود متحمل می شوند. شرکت تضامنی بر اساس یک تفاهم نامه فعالیت می کند. حضور منشور فراهم نیست.
3. شرکت واحد. این یک سازمان تجاری است که مالکیت اموال واگذار شده به آن را ندارد. هر چیزی که هست یا متعلق به مدیریت عملیاتی یا مدیریت اقتصادی است. دارایی یک شرکت واحد غیرقابل تقسیم است.
4. تعاونی مصرف. این انجمنی از شهروندان و اشخاص حقوقی است که برای رفع نیازهای مادی و دیگر شرکت کنندگان ایجاد شده است. این فرم مشارکت سهام و مسئولیت محدود در قبال تعهدات تعاونی را فراهم می کند.
5. فند. این سازمانی است که توسط شهروندان یا اشخاص حقوقی بر اساس مشارکت داوطلبانه اموال ایجاد شده است. برای دستیابی به اهداف اجتماعی، خیریه، فرهنگی و سایر اهداف مفید اجتماعی ایجاد شده است. بنیاد برای عضویت در نظر گرفته نمی شود. برای اجرای وظایف قانونی، بنیاد می تواند به فعالیت های کارآفرینی، مشارکت و حتی ایجاد شرکت های تجاری بپردازد.

اشکال دیگر

تکمیل تحلیل فعالیت اقتصادیسازمان ها:

1. موسسه. آنها برای اجرای کارکردهای اجتماعی-فرهنگی، مدیریتی و سایر عملکردهای غیرتجاری ایجاد می شوند. موسسات به طور کامل یا جزئی توسط مالکان تامین مالی می شوند. این فرم به عنوان پایه ای برای یک گروه مالی و صنعتی، یک هلدینگ و سایر انجمن ها مناسب است. آنها مدیریت استراتژیک را متمرکز می کنند.
2. اتحادیه ها و انجمن ها. این امر مستلزم ایجاد سازمان‌های غیرانتفاعی است که توسط ساختارهای تجاری برای محافظت از منافع خود و هماهنگ کردن این فرآیند ایجاد می‌شوند. در عین حال، شرکت کنندگان در انجمن استقلال و وضعیت یک شخص حقوقی را حفظ می کنند. برنامه فعالیت مالی و اقتصادی سازمان در چنین مواردی مسئولیت فرعی را پیش بینی می کند.

ویژگی های فرم های سازمانی

در این مورد، تقسیم به دو نوع انجام می شود:

1. فرمهای سازمانی واحد. در این صورت جوامع معمولی، شرکت های خصوصی و ساختارهای مشابه ایجاد می شوند. آنها با این واقعیت مشخص می شوند که در بین بنیانگذاران بیش از یک شخص حقوقی وجود ندارد. به عنوان مثال می توان به کارگاه ها، شرکت های کوچک ساختمانی و غیره اشاره کرد.
2. انجمن ها بر اساس اصول همکاری یا تمرکز ساخته شده اند. طیف گسترده ای از گزینه های ممکن برای همکاری و روابط وجود دارد. به عنوان مثال، یک انجمن، زمانی که سازمان ها بر اساس فناوری متحد می شوند. علاوه بر این، کارتل ها، کنسرسیوم ها، کنسرت ها، شرکت ها، سندیکاها،تراست، گروه های مالی و صنعتی، شرکت های هلدینگ.

هر گزینه در نظر گرفته شده دارای ویژگی های خاص خود است که بر سازمان حسابداری کسب و کار، مدیریت، گزارش دهی به سهامداران و بنیانگذاران، میزان آزادی در فرآیند تصمیم گیری و موارد مشابه تأثیر می گذارد. به عنوان مثال، کنسرسیوم یک انجمن قراردادی طولانی مدت از شرکت های همگن است که هنگام تعامل با شرکا، به عنوان یک نهاد واحد عمل می کنند. در حالی که کارتل ساختاری است که وظیفه آن ایجاد زیرساخت مناسب برای انجام تجارت است. و شرکت ها به طور کلی شبیه به یک شرکت سهامی هستند، با تنها تفاوت آنها در این است که آنها شرکت های جداگانه ای را شامل می شوند که هر یک "وزن" خاص خود را در تصمیم گیری دارند.

نتیجه گیری

در اینجا به طور خلاصه بررسی می شود که سازمان های اقتصادی چیست. افسوس، اما همه اینها با اندازه مقاله محدود شده است. اما اگر به تفصیل در نظر بگیریم، برای توصیف تنها یک، به عنوان مثال، یک شرکت با مسئولیت محدود، و همچنین سایر اشکال، ممکن است به مقدار اطلاعاتی متناسب با آن (و حتی بیشتر) که در اینجا آمده است، نیاز باشد.