انواع و انواع اصلی طرح های تجاری، طبقه بندی، ساختار و کاربرد آنها در عمل

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

هر طرح کسب و کار منحصر به فرد است، زیرا برای شرایط خاص خاصی تدوین شده است. اما شما باید با انواع مختلف طرح های تجاری آشنا شوید تا ویژگی های کلیدی آنها را درک کنید. کارشناسان توصیه می کنند این کار را قبل از تدوین چنین سندی انجام دهید.

طرح کسب و کار چیست؟

امروزه تعداد زیادی طبقه بندی از طرح های تجاری وجود دارد. هر نویسنده دستورالعمل و نکات کلیدی خود را دارد که این طبقه بندی می تواند بر اساس آنها اتفاق بیفتد. اما با یک تحلیل دقیق می توان فهمید که در هر سه جهت اصلی شرح داده شده است. البته به هیچ وجه نمی توان چنین درجه بندی را سفت و سخت و سخت گیرانه نامید. اما با همه اینها، به لطف او است که می توانید درک کاملی از نوع برنامه ریزی که برای توسعه طرح کسب و کار خود باید انتخاب کنید، با در نظر گرفتن وظایف تعیین شده به دست آورید.

طرح کسب و کار طرح یا برنامه ای است که عملیات تجاری و اقدامات یک شرکت را هدایت می کند. در چنینسند باید حاوی اطلاعاتی در مورد شرکت، کالاها و خدمات ارائه شده، تولید، بازارهای فروش برنامه ریزی شده، بازاریابی، و همچنین سازماندهی عملیات مختلف و تجزیه و تحلیل اثربخشی آنها باشد.

طرح کسب و کار یک محصول نرم افزاری است که در طول برنامه ریزی تجاری ایجاد می شود.

انواع طرح های تجاری بر اساس هدف

اولین جهت یک طرح تجاری است که برای دریافت منابع مالی از منابع خارجی طراحی شده است. به عنوان چنین منابعی می توان استفاده کرد:

• وام بانکی؛
• سرمایه گذاری از شرکای تجاری یا سهامداران؛
• وجوه دریافتی از سازمان های کمک مالی.

سرمایه گذاران بالقوه الزامات طرح تجاری خاصی دارند که باید رعایت شوند. علاوه بر این، اغلب، سرمایه گذاران بالقوه حتی فرم های خود را دارند که برای پر کردن برنامه ها استفاده می شود. چنین اسنادی استاندارد شده اند و شرکت ها سال ها روی آنها کار می کنند. در واقع، به لطف آنها، می توانید یک طرح کسب و کار ایده آل برای یک سرمایه گذار تهیه کنید که تمام مزایای سرمایه گذاری پول را به خوبی نشان دهد.

همچنین نوعی طرح تجاری وجود دارد که منحصراً برای استفاده داخلی ایجاد می شود. چنین سندی باید خطرات احتمالی و همچنین ویژگی های شرکت آینده را نشان دهد، از جمله:

• مشخصات؛
• پتانسیل در کار؛
• فرصتها.

چنین سندی را می توان با نوعی نقشه راه مقایسه کرد که برای تأیید در طول مدیریت ضروری است.شرکت. در این نقشه است که می‌توانید هنگام تصمیم‌گیری حرکت کنید.

در میان انواع طرح های تجاری یک شرکت، یکی از آنها متمایز است که زمانی استفاده می شود که لازم باشد چیزی را در شرکتی که قبلاً در حال کار است تغییر دهید. به عنوان مثال:

• معرفی خدمات یا محصول جدید؛
• راه اندازی یک بخش یا جهت جدید؛
• شرکت را از ابتدا راه اندازی مجدد کنید.

به لطف یک طرح تجاری مدون است که می توانید درک جامعی از اقدامات لازم برای دستیابی به نتایج دلخواه داشته باشید.

انواع طرح های تجاری نیز وجود دارد (بسته به افق برنامه ریزی):

• استراتژیک؛
• کوتاه مدت؛
• میان ترم;
• بلندمدت.

روش های گردآوری چنین اسنادی ممکن است متفاوت باشد. علاوه بر این، آنها را می توان برای انواع مختلف سازمان ها و بخش های آنها توسعه داد. هم برای شرکت‌های موجود و هم برای شرکت‌های تازه ایجاد شده اعمال می‌شود.

برنامه های کوتاه مدت و میان مدت

این نوع طرح کسب و کار، به عنوان یک طرح کوتاه مدت، برای دوره ای که از یک سال تجاوز نمی کند، تهیه می شود. همیشه بر اساس منابعی است که از قبل در دسترس هستند. در عین حال، وضعیت واقعی مالی و تیم باید ماهانه برنامه ریزی شود.

در مورد برنامه های میان مدت، آنها می توانند دوره ای معادل 3-5 سال را پوشش دهند. آنها با جزئیات شاخص های کمی عملکرد شرکت را توصیف می کنند. در عین حال، هدف اصلی برنامه ریزی نیاز به تامین مالی است.منابع تولید، تحقیق و توسعه پیشرفته و نمودار سازمانی شرکت.

برنامه کسب و کار استراتژیک

چنین سندی معمولاً برای مدت بیش از 5 سال تهیه می شود. جزئیات بسیار کمتری دارد و عمدتاً اطلاعات مربوط به حوزه های اصلی مدیریت با الزامات تجویز شده برای توسعه و رشد را در خود جای می دهد.

برنامه استراتژیک به انواع اصلی برنامه های تجاری اشاره دارد و شامل اهداف بلندمدتی است که بسته به مأموریت شرکت تجویز می شود. هنگام تهیه پیش نویس، راه های ممکن برای دستیابی به اهداف نیز در نظر گرفته می شود.

عوامل زیادی بر افق برنامه ریزی تأثیر می گذارند، اما مهم ترین آنها پایداری محیطی است که شرکت در آن فعالیت می کند. با افزایش تعداد ریسک ها و عدم اطمینان، دوره پوشش برنامه ها کاهش می یابد. البته می توان یک برنامه را برای مدت طولانی حتی با ریسک های بالا ترسیم کرد، اما کارشناسان خاطرنشان می کنند که در این مورد بیشتر یک توصیه است.

طرح تجاری بر اساس نوع پروژه

طبقه بندی های زیادی از طرح های تجاری وجود دارد که در آنها شرایط مختلفی برای عملکرد پروژه به روشی تجویز می شود. اما همه کارآفرینان باید طبقه بندی طرح های تجاری بر اساس نوع پروژه را در نظر بگیرند. بنابراین، آنها می توانند تخصیص دهند:

• پروژه تجاری؛
• پروژه بودجه (یا دولتی).

خیلی اوقات، محاسبه نیز در اینجا گنجانده شده است، و همچنین مطالعه بخش اجتماعی پروژه.

این نوع و اشکال طرح کسب و کار نیز وجود دارد:

1. گسترش شد.
2. طرح کسب و کار با نظر متخصص.
3. مطالعه امکان سنجی (شامل توجیه فنی و اقتصادی پروژه انتخاب شده).
4. طرح تجاری - ارائه.
5. مختص شده (این طرح تجاری شامل محاسبات مالی نمی شود).

اهداف و مخاطبان هدف

به طور خلاصه، انواع طرح های تجاری را نیز می توان با توجه به مخاطبان هدف طبقه بندی کرد. امکان ایجاد چنین سندی برای استفاده داخلی توسط مدیریت یا گروهی از مدیران وجود دارد. همچنین آدرس‌دهنده‌ها می‌توانند:

• بانکداران در نظر گرفتن وام؛
• سرمایه گذارانی که به دنبال شرکت های امیدوارکننده و جذاب برای سرمایه گذاری های مالی بعدی هستند؛
• سهامدارانی که تصمیم به گسترش کسب و کار دارند؛
• کارمندان دولتی که وظیفه ارزیابی اهمیت اجتماعی پروژه را بر عهده دارند؛
• شرکای تجاری که در مورد مشارکت مشترک در پروژه تصمیم می گیرند.

اغلب می توان آن را بر اساس هدف طبقه بندی کرد، که در میان آنها اغلب موارد زیر متمایز می شوند:

• تمدید تولید موجود؛
• ایجاد یک شرکت جدید؛
• بازیابی مالی شرکت؛
• پیش نویس استراتژی توسعه؛
• ایجاد یک برنامه کاری به روز شرکت.

آنها طبقه بندی را بر اساس اشیاء تجاری متمایز می کنند. این نوع فراهم می کند که امکان برنامه ریزی برای گروهی از شرکت ها یا برای کل شرکت (شایدهم جدید باشد و هم از قبل کار کند). یک پروژه سرمایه گذاری همچنین می تواند یک هدف تجاری باشد.

استانداردهای توسعه

جامعه بین المللی تعداد زیادی سازمان را اعلام می کند که روش های استانداردی را برای توسعه طرح های تجاری گردآوری کرده اند (انواع و ساختار آنها ممکن است متفاوت باشد). مزیت چنین اسنادی این است که آنها صرفاً در قالب توصیه ها تهیه می شوند و در شرایط مختلف (ویژگی های تجارت و همچنین منطقه عملیاتی و اندازه آن) بررسی و اعمال می شوند. شرکت، نقشی ایفا نکنید).

محبوب ترین روش ها عبارتند از:

1. UNIDO. بخش توسعه صنعتی سازمان ملل متحد. این در کشورهایی کار می کند که با سطح نه چندان بالایی از توسعه صنعتی مشخص می شود. هدف اصلی بهبود رفاه منطقه است. در عمل بین المللی، این تکنیک دقیق ترین و بسیار دقیق است. کارشناسان توصیه می کنند از آن به عنوان یک راهنما برای کارآفرینانی استفاده کنند که برای اولین بار با نیاز به توسعه یک طرح تجاری دقیق مواجه هستند.
2. EBRD. استاندارد برنامه ریزی بانک اروپایی برای بازسازی و توسعه در جامعه جهانی به رسمیت شناخته شده است، اما عمدتا توسط کارآفرینان با تجربه استفاده می شود. دلیل این امر این است که روش کاملاً مختصر است و بخش‌های بزرگی نکات اصلی را گرد هم می‌آورد. این نوع طرح کسب و کار در برنامه ریزی کسب و کار بر مطالعه عمیق قسمت مالی طرح تمرکز دارد. در عین حال، وجوه قرض گرفته شده به ویژه با دقت در نظر گرفته شده و کنترل می شود.بودجه.
3. KPMG. این استاندارد توسط یک شبکه مشاوره و حسابرسی بین المللی تهیه شده است. این یک رویکرد متعادل برای کمی کردن اطلاعات دارد.

همه موارد فوق توسط جامعه جهانی به رسمیت شناخته شده اند و امروزه به طور فعال مورد استفاده قرار می گیرند. اما روش های بسیار دیگری نیز وجود دارد، به عنوان مثال:

• داخلی;
• منطقه ای;
• صنعت.

هیچ کس مانع از موسساتی که سرمایه گذاران بالقوه هستند استاندارد خود را با الزامات کاملاً تعریف شده صادر نمی کند. فقط مطابقت دقیق با آنها به شما امکان می دهد سند را برای بررسی بپذیرید.

ساختار

فهرست انواع و انواع اصلی طرح های کسب و کار کمک می کند تا تنوع آنها را بررسی کنید، اما باید درک کرد که هر یک از این اسناد منحصر به فرد است. آنها با ساختاری متحد شده اند که تقریباً برای هر طرح تجاری یکسان است. البته، تفاوت های ظریف زیادی وجود دارد که در این است که نقاط طرح چقدر عمیق کار شده، چگونه نام گذاری شده اند یا در کجای متن قرار گرفته اند. مهم است که انتظارات کسانی که چنین سندی برای آنها در حال تدوین است، موجه باشد.

تقریباً همیشه شامل بخش‌های زیر است:

1. عنوان. این بخش همیشه اول است و چهره سند محسوب می شود. این برداشت از صفحه عنوان است که مهمترین شرط برای تصمیم گیری در مورد بررسی بیشتر پروژه است. به خصوص وقتی صحبت از سرمایه گذارانی می شود که هر دقیقه در حساب خود دارند. در اینجا باید اطلاعاتی در مورد نویسندگان قرار دهید (باید موقعیت وتجربه)، شرکت، پیشنهاد (ماهیت و هدف آن)، نیاز به اجرا، و همچنین سایر اطلاعات ضروری (به عنوان مثال، نکات مهم و محرمانگی).
2. محتوا. صرف نظر از انواع طرح های تجاری، این مورد همیشه وجود دارد. فهرست کردن بخش‌های اصلی که به کارشناسان کمک می‌کند تا در سریع‌ترین زمان ممکن اطلاعات مورد نیاز خود را پیدا کنند، الزامی است. به هر حال، به لطف محتوای خوب توسعه یافته است که می توانید درک کنید که سازندگان پروژه چقدر واضح برنامه اقدام را درک می کنند.
3. خلاصه. کارشناسان توصیه می کنند که این قسمت در هر مورد به صورت جداگانه تدوین شود. در اینجا باید به نیازها و انتظارات سرمایه گذاران بالقوه ای که پروژه در یک مورد خاص به آنها ارائه می شود توجه داشت. باید درک کرد که مخاطبان مختلف انگیزه های متفاوتی دارند که بدون درک روشنی از آن، شانس جذب سرمایه گذار بالقوه بسیار کم است. انواع و اقسام طرح کسب و کار شامل چنین بند است. در اینجا باید نقاط قوت شرکت، میزان سرمایه گذاری مورد نیاز، ریسک های احتمالی و زمان بازگشت سرمایه سرمایه گذاری شده را یادداشت کنید.
4. شرح شرکت. کمک می کند تا درک دقیقی از نوع شرکت و همچنین ویژگی های ساختار سازمانی آن و کارهایی که انجام می دهد شکل بگیرد. مطمئن شوید که اطلاعاتی در مورد اینکه چرا شرکت قادر به اجرای طرح تجاری تعیین شده است را درج کنید. هر نوع و شکلی از یک طرح تجاری شامل اطلاعاتی در مورد امکانات و تجهیزات تولید و همچنین پیشرفت‌های منحصر به فرد، دانش فنی و راه‌حل‌های تکنولوژیکی است. توجه ویژه ای باید به سیستم های کنترل کیفیت و مدیریت شودتولید می‌توانید درباره تیم متخصصانی که روی پروژه کار خواهند کرد، و در مورد شایستگی‌ها و حرفه‌ای بودن آنها بگویید.
5. برنامه بازاریابی. این بخش مستلزم پاسخگویی به تمامی سوالات در مورد سیاست قیمت گذاری شرکت و همچنین ویژگی های تبلیغ خدمات یا محصولات، روابط عمومی و تبلیغات است. همچنین باید به پتانسیل بازار اشاره کرد. این بخش شامل توضیحاتی درباره برنامه بازاریابی محصول است.
6. طرح سازمانی. در این مرحله، باید شرح مفصلی از طرح تعامل برای همه بخش‌های شرکت بدون استثنا ارائه دهید. همچنین در این مرحله هماهنگی و کنترل کار کارکنان شرکت لحاظ شده است.
7. برنامه مالی. همه انواع طرح های تجاری باید این مورد را شامل شود، زیرا او است که برای سرمایه گذاران جالب ترین است. بهتر است خدمات مالی شرکت در توسعه آن مشارکت داشته باشد. لازم است کلیه درآمدها، هزینه های مورد انتظار و سایر شاخص های مالی با تاریخ اجرا به طور دقیق مشخص شود.
8. ارزیابی ریسک. تجزیه و تحلیل ریسک باید در برنامه گنجانده شود. همچنین ضروری است که گزینه‌هایی برای کاهش آسیب‌های ناشی از خطرات یا خنثی کردن آن‌ها بررسی شود.
9. برنامه ها. صرف نظر از انواع و اشکال طرح کسب و کار، این بخش باید حاوی اطلاعاتی باشد که به نحوی اعتبار طرح تجاری را تایید کند.

برای راه اندازی یک کسب و کار در شهرک های شهری به چه نوع طرح تجاری نیاز دارید؟

ساکنان شهرهای کوچک اغلب به راه اندازی کسب و کار خود فکر می کنند. شایان ذکر است که یک طرح تجاری برای یک شهرک از نوع شهری همان پیش نیاز استو برای شهرهای بزرگ، زیرا در اینجا شما همچنین باید چشم اندازها را بررسی کنید و خطرات احتمالی را در نظر بگیرید.

امیدوار کننده ترین زمینه های فعالیت عبارتند از:

• تجارت؛
• خدمات;
• تولید.

بنابراین، اغلب در چنین شهرهای کوچکی آرایشگاه، داروخانه، مغازه لاستیک باز می کنند. یکی از امیدوار کننده ترین آنها کشاورزی خواهد بود. با حداقل سرمایه گذاری می توانید درآمد بسیار خوبی داشته باشید.

چگونه موسسه آموزشی خود را باز کنیم؟

به لطف اصلاح نظام آموزشی و همچنین شرایط مدرن اجتماعی-اقتصادی، افتتاح یک موسسه آموزشی (EI) در کشور ما به یک تجارت کاملاً سودآور تبدیل شده است. بازپرداخت سریع و سود قابل توجه به طور مداوم تعداد زیادی از کارآفرینان را به خود جذب می کند. انواع و انواع اصلی طرح کسب و کار OU نشان می دهد که لازم است ارزیابی ریسک چنین کسب و کاری بسیار دقیق انجام شود. اما در عین حال، به دلیل تقاضای رو به رشد برای آموزش، چشم انداز بسیار بالاست.

در میان چیزهای دیگر، می توانید مؤسسات زیر را باز کنید:

• دوره های آموزشی؛
• موسسات آموزشی کامل؛
• مراکز رشد کودک و غیره

انواع و انواع اصلی طرح های تجاری برای ایجاد چنین سندی عالی هستند. شما باید درک کنید که نوشتن شاخص های مالی، تهیه یک برنامه بازاریابی و بررسی ریسک ها ضروری است.