تعداد کارمندان تعریف، روش های محاسبه

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

کارکن تعداد کارکنان لازم برای عملکرد عادی شرکت است که توسط رئیس با در نظر گرفتن استانداردهای جاری ایجاد می شود. معمولاً توسط یک سند داخلی تهیه می شود که در آن تمام بخش های ساختاری ارائه شده در سازمان ثبت می شود. آنها چنین سندی را "ساختار و کارکنان" می نامند.

اسناد: اطمینان از عملکرد شرکت مطابق با هنجارها

چگونه این سند داخلی سازمان را تنظیم کنیم؟ قانون فعلی هیچ استاندارد رسمی سازی اجباری را ایجاد نمی کند، بنابراین باید روی استانداردهای اتخاذ شده در شرکت و همچنین دستورالعمل های کاری اداری که توسط مدیر عامل تایید شده است تمرکز کنید.

تأیید سطوح کارکنان - چیست؟ به عنوان یک قاعده، این روش شامل تشکیل یک سفارش برای شرکت است. این مقاله توسط مدیر ارشد - مدیر کل یا کارمند دیگری که بالاترین مقام را در سلسله مراتب دارد امضا می کند. در برخی موارد، تاییدیه به دستور شخصی است که مدیر اختیارات مربوطه را به او تفویض کرده است.حتماً ساختار سلسله مراتبی شرکت را با جزئیات شرح دهید. زیرمجموعه ها بر اساس تابعیت فهرست شده اند. در مقابل هر موقعیت نشان می دهد که چند واحد در شرکت برای کار تمام عیار شرکت لازم است. سند مبنایی برای تهیه جدول کارکنان است. یک سند نمونه از کارکنان برای یک منشی که اسناد داخلی را تهیه می کند در واقع مورد نیاز نیست. نکته اصلی این است که به درستی موقعیت ها را مشخص کنید و متن را به درستی بنویسید. مشکل اصلی محاسبه واقعی تعداد کارکنان است که معمولاً با حسابداری انجام می شود.

پایه نظری

واحد ساختاری بخشی است که توسط اسناد رسمی در ساختار شرکت برجسته می شود. او وظایف خاصی دارد، یک وظیفه، واحد (رئیس آن) مسئول وظایف اصلی است.

زیرمجموعه ساختاری هیچ علامتی از شخص حقوقی ندارد. نباید با بخش های جداگانه سازمان اشتباه گرفته شود. کارکنان بخش تا حد زیادی به جهت کار آن بستگی دارد. برجسته:

• خدمات;
• منطقه تولید؛
• اتاق آزمایشگاه؛
• بخش;
• هیئت حاکمه؛
• دفتر.

سیستم کاری و تعداد کارگران

بر کسی پوشیده نیست که در هر شرکتی، کارمندان طیف محدودی از وظایف به آنها محول می شوند. در قرارداد کار نوشته شده است. با انعقاد قرارداد با او برای یک قرارداد کار، می توان عملکرد اضافی را به کارمند داد. کارمندان مختلف در موقعیت های مختلف می توانند تصمیم بگیرندوظایف مشابه این به شما امکان می دهد آنها را در یک واحد ساختاری ترکیب کنید. اما این همیشه ضروری نیست.

استانداردها و تعداد واقعی کارکنان شرکت به کمک می آیند. آنها چند نفر را در این شرکت تجزیه و تحلیل می کنند، سپس استانداردها را مطالعه می کنند و تصمیم می گیرند که آیا یک بخش ایجاد کنند یا خیر. در واقع، استانداردها دقیقاً برای استانداردسازی فرآیند تشکیل بخش‌ها در شرکت‌های سراسر کشور مورد نیاز است. علاوه بر این، استانداردهایی که بر اساس آن کارکنان تعیین می شود، توزیع صحیح کار بین کارکنان شرکت و تدوین مسئولیت های شغلی برای همه کارکنان را ممکن می سازد.

به اعداد با استفاده از یک مثال

فرض کنید شرکتی وجود دارد. طبق فهرست ها، بیش از هفتصد کارگر در آن استخدام شده است. چنین تعدادی از پرسنل امکان تشکیل دفتری را که مسئول حفاظت از کار است، می دهد. در این مورد، تعداد کارمندان بیش از پنج نفر نیست (اما نه کمتر از سه نفر). این شماره همچنین شامل یک فرد مسئول - رئیس یک واحد ساختاری جدید است.

اما اگر شش نفر یا بیشتر مسئول حفاظت از کار باشند، تشکیلات جدید یک بخش نامیده می شود. برخی از شرکت ها مقررات داخلی را معرفی می کنند - حداقل 4 کارمند باید مسئول حفاظت از نیروی کار باشند.

مقررات در شرکت های خصوصی

حداکثر تعداد کارکنان در یک شرکت خصوصی چقدر می تواند باشد؟ معمولاً رئیس سازمان استانداردها را انتخاب می کند. ایالت بر اساس تقسیم بندی به بخش ها تشکیل شده است. لزومااطمینان حاصل کنید که بخش های کوچکی که بیش از سه کارمند ندارند، موقعیت غالبی را در اختیار نگیرند. در غیر این صورت مسئولیت بین تعداد زیادی از افراد تقسیم می شود، در واقع هیچکس مسئول تصمیمات اتخاذ شده نیست و این منجر به افول شرکت می شود.

اگر کارکنان اجازه می دهند، لازم است بخش های به اندازه کافی بزرگ ایجاد شوند. هر چه تعداد افراد زیردست رئیس بخش بیشتر باشد، میزان مسئولیت بالاتر، فرد با دقت بیشتری به کار نزدیک می شود. اما باید پذیرفت که با رشد مسئولیت، مطالبات مردم برای دستمزد افزایش می یابد.

اسناد به عنوان توجیه

هنگام ایجاد یک بخش جدید در یک شرکت، کارکنان آن معمولاً تصادفی انتخاب نمی شوند. تجربه شرکت های بزرگ و موفق، اسناد نظارتی معتبر در قلمرو کشور ما، LNA داخلی به کمک می آیند.

مهمترین مقالات رسمی عبارتند از:

• مصوبه وزارت کار مصوب 1995 به شماره 56 که حاوی استانداردهای حسابداری، فعالیت های مالی است.
• قطعنامه شماره 10 که توسط همین نهاد در سال 2001 صادر شد و استانداردهای اندازه را برای نهادهای مسئول حفاظت از کار اعلام کرد.
• دستورات کمیته ساخت و ساز ایالتی در سال 1999 تحت شماره های 65، 69. آنها استانداردهای اندازه را برای برخی مناطق مشخص می کنند.
• دستورالعمل شماره 252 وزارت سوخت و نیرو سال 1377 مبنی بر اینکه چه تعداد نیرو در مجتمع سوخت و انرژی باید باشد.

نحوه شمارشدرست است؟

در حال حاضر هیچ الگوریتمی به طور کلی شناخته شده و مورد تایید قوانین برای محاسبه عدد واقعی و حداکثر وجود ندارد. واقعی، همانطور که قبلاً از خود اصطلاح آمده است، با یک محاسبه ساده از تعداد کارمندان در سازمان تعیین می شود.

محدودیت منظم توسط مدیر عامل شرکت تعیین می شود. به طور معمول، ارزیابی با در نظر گرفتن ساختار شرکت و همچنین وظایف یک بخش خاص انجام می شود. به طور کلی، رئیس شرکت این حق را دارد که حرفه ها، تعداد کارمندان برای هر عملکرد تولیدی را به سلیقه خود انتخاب کند. اما سازمان‌ها، مؤسسات جداگانه‌ای وجود دارند که استانداردهای تعیین شده توسط قوانین برای آنها قابل اجرا است. ادارات و موسسات دولتی در محدودترین چارچوب فشرده شده اند.

قوانین و محدودیت

محدودیت های اعمال شده بر نهادهای دولتی به ویژه با مطالعه لیست کارکنان مقامات اجرایی آشکار است. به عنوان مثال دفتر مرکزی را در نظر بگیرید. اینجا یک رهبر هست که می تواند تعداد کارمندان را تایید کند، اما لیست حقوق و دستمزد از بالا تعیین می شود. یعنی حتی اگر تمایل به استخدام افراد بیشتری وجود داشته باشد، این غیرممکن است، زیرا حقوق به سادگی کافی نیست. لیست حقوق و دستمزد توسط رئیس جمهور و دولت تأیید می شود. برای این کار، موقعیت ها مطابق با ثبت متمرکز در نظر گرفته می شود، و همچنین توسط برخی از قوانین قانونی دیگر هدایت می شوند، که از آنها به دست می آید که تعداد پرسنل در بخش باید چقدر باشد. به طور رسمی، این روند با یک فرمان دولتی که در سال 2005 به تصویب رسید، با شماره 452 شرح داده شده است.

مدیر با محاسبه حداکثر تعداد واقعی گزارش ها را تهیه می کند. برای اینکه اشتباه نکنید، منطقی است که از مقامات مسئول، یعنی کسانی که باید گزارشی از تعداد کارمندان شرکت ارسال کنید، اطلاعاتی را درخواست کنید. اما مراقب باشید: همه این درخواست‌ها باید به صورت کتبی و تحت شماره بخش ورودی ثبت شوند. در غیر این صورت، احتمال زیادی وجود دارد که سوال بی پاسخ بماند و به سادگی گم شود.

تقریبا مفاهیم

با تجزیه و تحلیل اسناد هنجاری و قانونی که در حال حاضر معتبر هستند، می بینید که آنها از دو عبارت استفاده می کنند:

• میانگین تعداد کارمندان؛
• میانگین تعداد کارمندان.

در نوع اول، کسانی که در شرکت به عنوان محل اصلی کار می کنند در نظر گرفته می شوند. دومی شامل در نظر گرفتن همه کارگران پاره وقت و همچنین افرادی است که معدل با آنها منعقد شده است.

ویژگی ها

تعداد متوسط شامل میانگین تعداد کارمندان می شود، اما علاوه بر آنها، تعداد کارگران پاره وقت خارجی و همچنین تعداد افراد درگیر در معدل را به طور متوسط در نظر می گیرد.

لیست متوسط شامل افرادی است که به طور دائم در شرکت کار می کنند. کارگران را به صورت تمام وقت و پاره وقت در نظر بگیرید. آنها همچنین کسانی را می شمارند که با آنها قراردادهای بی پایان و مدت معین منعقد می شود. باید کارگران فصلی، کارکنان موقت را در نظر گرفت.

اگر شرکت دارای کارکنان پاره وقت داخلی باشد، آنها یک واحد برای حقوق و دستمزد در نظر گرفته می شوند. اگر فلان شخصکار پاره وقت از شرکت دیگری آمده است، در لیست حقوق و دستمزد لحاظ نمی شود. برای کسانی که طبق قوانین استخدام پاره وقت خارجی پذیرفته می شوند سوابق جداگانه ای نگهداری می شود.

اختیاری مورد نیاز

چنین قوانینی وجود دارد که توسط مقامات کشور تصویب و به عنوان مشورتی تصویب شده است. البته، اسناد مشابهی وجود دارد که کارکنان را در شرکت تنظیم می کند.

جامع ترین و محدودکننده ترین توصیه ها برای سازمان های بودجه اعمال می شود. آنها موظف به رجوع به استانداردهای کار هستند، که از آن به چند نفر در شرکت برای کار عادی و کارآمد نیاز است.

فرمول: خوب است

می توانید تعداد کارمندان را بر اساس استانداردهای کار به صورت زیر محاسبه کنید:

(هزینه سالانه برای کل مقدار کار بر حسب ساعت): (استاندارد برای یک کارمند در ساعت) x (ضریب با در نظر گرفتن تعطیلات، غیبت، مرخصی استعلاجی)

استانداردها معمولاً 2000 ساعت در سال تقویمی تخمین زده می شوند.

جمع بندی

کارکنان یک ارزیابی کمی از کارکنان شرکت است. توسط رئیس شرکت با در نظر گرفتن استانداردها و توصیه های جاری ایجاد می شود. اکثر اسناد قانونی غیر الزام آور، اما مطلوب برای اجرا هستند. اما در سازمان های بودجه ای رعایت هنجارها و ضوابط تعیین سطح نیروی انسانی که در قوانین کشور معرفی شده است مهم است.

رئیس یک سازمان خصوصی ممکن است با همان استانداردهایی هدایت شودتوسط شرکت های دولتی انجام می شود. در عین حال، توصیه می شود در صورت امکان از تقسیم شرکت به بخش های کوچک خودداری شود، در غیر این صورت ساختار سلسله مراتبی نقض می شود، مرزهای مسئولیت محو می شود. برای اینکه ساختار شرکت مشخص و کارآمد باشد، توسط یک سند داخلی مورد تایید مدیر اعلام می شود.