هوانوردی روسیه. بمب افکن های روسیه

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

بسیاری بیش از یک بار در مورد قدرت تانک روسیه شنیده اند. بمب افکن ها، به اندازه کافی عجیب، بسیار کمتر ذکر شده اند. اما از حمل و نقل هوایی و همچنین ناوگان غافل نشوید. این یک جزء بسیار مهم است که به شما امکان می دهد حریم هوایی کشور را کنترل کنید، از آن محافظت کنید یا از هوا به دشمن حمله کنید. در این مقاله فقط در مورد بمب افکن ها و جنگنده های استراتژیک روسیه که در خدمت هستند صحبت خواهیم کرد.

بمب افکن استراتژیک

قبل از پرداختن مستقیم به موضوع، می خواهم در مورد اینکه چه تجهیزاتی متعلق به کلاس استراتژیک هستند صحبت کنم، زیرا این است که برای هوانوردی مدرن بیشترین اهمیت را دارد. بنابراین، یک هواپیمای جنگی استراتژیک برای انجام حملات هسته ای با پرتاب بمب یا موشک بر روی اهداف استراتژیک مهم دشمن طراحی شده است. در عین حال نباید تجهیزات نظامی استراتژیک و تاکتیکی را با هم اشتباه گرفت. دومی برای از بین بردن تجهیزات و نیروی انسانی دشمن استفاده می شود. شایان ذکر است که در حال حاضر تنها دو کشور در جهان به تجهیزات استراتژیک مجهز هستندبمب افکن ها، این روسیه و ایالات متحده است. خب، حالا بیایید به بررسی مدل‌های خاص بپردازیم.

Tu-160، یا "Blackjack"

همه هواپیماها طبقه بندی و نام ناتو را دریافت می کنند. در این مورد، بلک جک است. در عین حال، نام کارخانه "ابجکت 70" است. چنین بمب افکن های روسی متعلق به کلاس بمب افکن های استراتژیک با بال جابجایی متغیر هستند. این واحد در دهه 1970 در آکادمی توپولف توسعه یافت و هنوز هم مورد استفاده قرار می گیرد.

امروزه بزرگترین و قدرتمندترین هواپیمای کلاس خود است، با هندسه بال متغیر و حداکثر وزن برخاست. خلبانان اغلب Tu-160 را "قوی سفید" می نامند. می توان گفت که در طول توسعه بمب افکن، الزامات سختگیرانه ای مطرح شد که باید برآورده می شد. به عنوان مثال، جرم کل بار جنگی حداقل 45 تن و برد پرواز - حداقل 10-15 هزار کیلومتر بود. از آنجایی که همه الزامات برآورده شد، بیش از 25 نسخه به تولید انبوه رسید و حدود 8 نمونه اولیه وجود داشت.

مختصری در مورد مشخصات فنی Tu-160

همانطور که در بالا ذکر شد، هواپیما دارای یک بال جابجایی متغیر است. حداقل دهانه 57.7 متر است. جالب ترین جزئیات نیروگاه است که از 4 موتور NK-32 تشکیل شده است. هر موتور یک مدار 2 محوره با جابجایی جریان ها در خروجی است. در مورد سیستم سوخت، برای 171000 لیتر سوخت هوانوردی (نیترید) طراحی شده است. با این حال، برای هر موتوریک مخزن جداگانه وجود دارد، اما بخشی از سوخت برای مرکز کردن رزرو شده است. سوخت‌گیری هوایی امکان‌پذیر است.

در مورد تسلیحات، Tu-160 بمب افکن های روسی هستند که قدرت تخریبی دارند. در ابتدا، این واحد منحصراً به عنوان حامل موشک های کروز دوربرد توسعه یافت. اما در آینده تصمیم گرفته شد تا حدودی برد مهمات را گسترش دهیم. در حال حاضر، آنها در حال تلاش برای اضافه کردن موشک های کروز دوربرد با دقت بالا مانند x-555 و x-101 هستند.

بمب افکن های دوربرد روسیه: Tu-95MS

این واحد طبقه بندی ناتو Bear به معنای "خرس" را دریافت کرده است. این یک بمب افکن-موشک حامل استراتژیک توربوپراپ است. شایان ذکر است که Tu-95 به نماد واقعی جنگ سرد تبدیل شد، به همین دلیل تصمیم به اصلاح عمیق و ایجاد یک Tu-95MS کارآمدتر و قدرتمندتر گرفته شد. شایان ذکر است که بمب افکن آخرین بمب افکنی است که در کل جهان به خدمت گرفته شده است و بنابراین جدیدترین آن است که مهم است. این هواپیما تغییرات زیادی را پشت سر گذاشته است. دومی شامل امکان اصابت به اهداف مهم دشمن با موشک های کروز در هر شرایط آب و هوایی و در هر زمان از روز بود. این Tu-95MS بود که رکورد پرواز بدون توقف را به نام خود ثبت کرد. در 43 ساعت، یک جفت بمب افکن حدود 30 هزار کیلومتر پرواز کرد، با چهار سوخت گیری در هوا.

درباره تسلیحات Tu-95MS

بمب افکن جدید روسیه Tu-95MS دارای یک بمب کامل استبار حدود 12 تن جایگاه بمب بدنه امکان قرار دادن بمب های سقوط آزاد هسته ای با کالیبر 9000 کیلوگرم را فراهم می کند. علاوه بر این، Tu-95MS مجهز به موشک های کروز Kh-20 است. آنها عمدتاً برای انهدام اهداف ضد رادیویی دشمن در فاصله 300 تا 600 کیلومتری طراحی شده اند.

شایان ذکر است که بسیاری از کارشناسان می گویند که Tu-95MS کلید، یعنی بخش اصلی هوانوردی روسیه است. این هواپیما مجهز به موشک های کروز Kh-55 است. در عین حال، از 5 تا 10 موشک از این دست در تغییرات مختلف حامل موشک قرار می گیرد. در برخی موارد، به دلیل بی فایده بودن، وسیله ای برای رهاسازی رایگان بمب هسته ای برچیده می شود. در هواپیما نیز تسلیحات دفاعی وجود دارد که از تفنگ های هواپیمای 23 میلی متری تشکیل شده است. تعداد آنها بسته به تغییر متفاوت است و می تواند از 3 تا 8 قطعه باشد.

بمب افکن استراتژیک جدید روسیه Tu-22M

"فلاش معکوس"، طبق طبقه بندی ناتو، یا "محصول 45" - نام کارخانه. این یک بمب افکن مافوق صوت دوربرد با هندسه بال قابل تنظیم است. T-22M - آخرین اصلاح Tu-22 - تفاوت زیادی با Tu-22K ندارد. بسیاری می گویند که این نتیجه دستکاری سیاسی بوده است. بنابراین، توسعه Tu-22M تنها برای صرفه جویی در هزینه آغاز شد. با این وجود، این تصمیم بدترین نبود، این هواپیما هنوز در خدمت روسیه است و نتایج خوبی را نشان می دهد.

امروزه تغییرات زیادی در Tu-22M وجود دارد، مانند Tu-22M0، Tu-22M1 وTu-22M2 و M3. اما، با وجود این، همه بمب افکن های روسی این کلاس تفاوت ناچیزی با یکدیگر دارند، به همین دلیل مرسوم است که در مورد Tu-22M صحبت شود. اگرچه نمی توان گفت که تمام اصلاحات انجام شده باعث بهبود ویژگی های فنی واحد نشده است. به عنوان مثال، جرم Tu-22M1 3 تن کاهش یافت، به همین دلیل امکان بهبود ویژگی های آیرودینامیکی وجود داشت. و Tu-22M2 موفق شد به موشک های کروز دوربرد قدرتمندتر مجهز شود.

کمی در مورد سلاح

هر بمب افکن امیدوارکننده روسیه باید سلاح های دفاعی موثر و موشک های هسته ای قدرتمندی داشته باشد که به اهداف استراتژیک مهم دشمن ضربه بزند. همه اینها در Tu-22M3، آخرین اصلاح Tu-22M بود. مجموع بار بمب 24 تن است. در عین حال، موشک های ضد کشتی، بمب های هسته ای سقوط آزاد، مین ها و یک جفت موشک کروز Kh-22 می توانند روی هواپیما باشند. ویژگی کلیدی، حضور در عرشه به اصطلاح SURO (سیستم کنترل سلاح موشکی) است که امکان حضور 4 موشک هوابالستیکی را فراهم می کند.

در مورد دفاع، یک پایه اسلحه کنترل از راه دور با افزایش سرعت شلیک (تا 4 هزار گلوله در دقیقه) و یک بلوک لوله کوتاه وجود دارد. هدف گیری با استفاده از سیستم کریپتون انجام می شود و شلیک را می توان به حالت خودکار تغییر داد.

نتیجه گیری

ما بمب افکن های اصلی روسیه را بررسی کردیم. یک عکسشما می توانید این ماشین ها را در این مقاله مشاهده کنید. شایان ذکر است که تمام تجهیزات در سرویس فدراسیون روسیه است. بسیاری از هواپیماهای فوق در خاک روسیه، اوکراین، بلاروس و سایر کشورهای اتحاد جماهیر شوروی سابق مستقر هستند. در حال حاضر، بسیاری از پایگاه‌های نظامی مدت‌هاست که منحل و متروکه شده‌اند و هر آنچه در آنجا باقی می‌ماند معمولاً «قبرستان هواپیما» نامیده می‌شود. علاوه بر این، همانطور که در بالا ذکر شد، فقط ایالات متحده و روسیه بمب افکن های موشکی دارند، اما این طبق داده های رسمی است. در اصل، این تنها چیزی است که می توان در مورد تجهیزات اصلی هوانوردی سنگین گفت که مورد استفاده قرار می گیرد و در سال های آینده از قلم نخواهد افتاد. بسیاری از پروژه ها در حال حاضر در حال توسعه هستند، اما جزئیات در مورد این موضوع فاش نشده است. و صحبت در مورد چیزی که هنوز به آسمان نرفته است بی معنی است.