LA-7: مشخصات، نقشه ها، عکس ها

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

هواپیمای شوروی LA-7 در OKB-21 (شهر گورکی، امروز - نیژنی نووگورود) ایجاد شد. این توسعه توسط S. A. Lavochkin، یکی از بهترین طراحان شوروی رهبری شد. این هواپیما یکی از موثرترین ابزارهای هوانوردی جنگی در طول جنگ جهانی دوم به حساب می آمد. این مهم ترین کارکردها را برای دستیابی به برتری هوایی - مانورپذیری و تسلیحات ترکیب کرد.

اطلاعات عمومی

LA-7 هواپیمایی است که می تواند به عنوان یک هواپیمای تک هواپیما (دستگاهی با یک جفت بال) طبقه بندی شود. دارای یک موتور واقع در کمان و یک صندلی تک - برای خلبان. سلف آن جنگنده LA-5 است که توسط 21st Design Bureau ساخته شده است. اولین نمونه اولیه هواپیما (تحت کد LA-120) در نوامبر 1943 به پرواز درآمد.

در اوایل سال 1944، آزمایشات پروازی را با موفقیت پشت سر گذاشت و وارد خدمت رزمی شد. تا پایان جنگ، بیش از 5700 جنگنده LA-7 از خط مونتاژ خارج شدند. به گفته بسیاری از خلبانان شوروی، این هواپیما بهترین بود: مانور، سرعت، قابلیت اطمینان و قدرت شلیک آن بسیار مورد قدردانی قرار گرفت. در رأس چنین جنگنده ای با کلاس بالا، فرد به پیروزی بر هر آسی اعتماد می کندرایش سوم.

تاریخچه ظاهر

LA-7 نتیجه تکامل تکنولوژیکی یک سری از چندین هواپیما بود. اولین جنگنده های LaGG-2 (توسعه یافته در سال 1939) و LaGG-3 (1940) ظاهر شدند. طراحان M. Gudkov و V. Gorbunov نیز در ایجاد آنها شرکت کردند. جنگنده دوم قادر به پرواز با سرعت 600 کیلومتر در ساعت بود که بسیار سریعتر از هواپیمای آلمانی کلاس خود بود. اما سنگین بود: 600 کیلوگرم بیشتر از Yak-1. قابلیت مانور LaGG-3 و سرعت صعود چیزهای زیادی را برای شما به ارمغان می آورد.

در سال 1942، LA-5 با موتور سبکتر ظاهر شد که در نبرد استالینگراد عالی بود. هواپیمای جدید نسبت به مسرشمیت برتری داشت و دو توپ 20 میلی متری داشت و با یک تفنگ که با دو مسلسل تکمیل می شد از "آلمانی" موثرتر بود.

در سال 1943، در زمان نبرد در نزدیکی کورسک، هوانوردی کشور نسل جدیدی از جنگنده ها - LA-5FN را با موتور تقویت شده، وزن سبک تر و کنترل آسان تر دریافت کرد. حتی آخرین فوک-ولف-190 آلمانی هم نمی توانست با این هواپیمای شوروی رقابت کند. و سرانجام در پایان سال 1943 مدل جدیدی به نام LA-7 به پرواز درآمد. روی آن، در مقایسه با جنگنده قبلی، اسلحه سوم ظاهر شد و هواپیما می توانست به سرعت 680 کیلومتر در ساعت برسد.

نابغه طراحی

مردی که ایجاد LA-7 را رهبری کرد سمیون آلکسیویچ لاوچکین است. او دارنده مدال طلا است، در سال های 1918-1920 در صفوف ارتش سرخ و نیروهای مرزی خدمت کرد. سپس در مدرسه عالی فنی مسکو (امروزه دانشگاه فنی دولتی مسکو به نام باومن است) تحصیل کرد، جایی که حرفه ای دریافت کرد.مهندس هوا مکانیک موضوع پایان نامه او مربوط به توسعه یک بمب افکن بود.

سمیون آلکسیویچ در اواخر دهه 1920 شروع به کار در صنعت طراحی هواپیما کرد، ابتدا هواپیما برای ناوگان شوروی طراحی کرد و سپس به کار بر روی جنگنده ها پرداخت. در نیمه دوم دهه 30، زمانی که جهان از قبل بی قرار بود، دولت شوروی تصمیم گرفت توجه ویژه ای به توسعه نیروی هوایی ارتش سرخ داشته باشد. ابتدا لاووچکین به همراه S. N. لیوشین هواپیمای LL-1 را با توپ های رد دینامو مسلح ساخت. بعداً نمونه اولیه I-301 ظاهر شد که حاوی نقشه های طراحی برجسته بود. LA-7 ظاهر خود را مدیون ابتکارات طراحی سمیون آلکسیویچ در آن سالها است.

ویژگی ها

سرعت و سرعت صعود LA-7، در اصل، قابل مقایسه با LA-5FN باقی ماند. حداکثر سرعت جنگنده 680 کیلومتر در ساعت (هنگام پرواز در ارتفاع 6 هزار متری)، حداکثر سرعت نزدیک به زمین 597 کیلومتر در ساعت بود. برد پرواز LA-7 635 کیلومتر و سقف ارتفاع 10 کیلومتر و 750 متر بود.

نرخ صعود جنگنده 1098 متر در دقیقه است. طول دستگاه - 8، 60 متر، ارتفاع - 2، 54 متر وزن خالی - 2605 کیلوگرم، محدود کردن - 3265 کیلوگرم. مساحت بال جنگنده - 17.5 متر مربع. متر حداکثر وزن برخاست - 3400 کیلوگرم. طول بال های هواپیما 9.80 متر است موتور LA-7 یکی از سه نوع ASh-82FN، ASh-83 یا 71 است. نیروی رانش جنگنده 1850 اسب بخار (معادل 1380 کیلووات) است. یکی از تفاوت های اساسی بین LA-7 و هواپیماهای قبلی طراحی سبک وزن آن است (به لطفاسپارهای فلزی).

تسلیحات

تجهیزات جنگی هواپیماهای LA-7 معمولاً شامل دو اسلحه 20 میلی متری از نوع ShVAK یا سه اسلحه از همان کالیبر از نوع B-20 بود. آنها به لطف سنکرونایزر هیدرومکانیکی نصب شده بر روی آنها توانستند از سقوط پرتابه ها به داخل تیغه های پروانه جلوگیری کنند. مهمات توپ ShVAK معمولاً 200 گلوله در هر تفنگ بود. همچنین این مهمات با گلوله های آتش زا (قابلیت نفوذ زره تا 22 میلی متر از فاصله 100 متری) و همچنین گلوله هایی از نوع متلاشی کننده - آتش زا تکمیل شد. زیر بال های هواپیما می توان بمب نصب کرد (تا 100 کیلوگرم در هر بال). اغلب اینها پوسته های FAB-50 و 100، ZAB-50، 100 نوع بودند (شاخص وزن بمب را 50 یا 100 کیلوگرم نشان می دهد).

عیوب

کارشناسان نظامی خاطرنشان کردند که هواپیمای LA-7 هر چند وقت یکبار دچار شکست هیدرولیک می شود. موتور جنگنده نیز کاملاً پایدار نبود. با توجه به اینکه ورودی های هوای موتور در صفحه بال ها قرار داشتند، این ویژگی را داشتند که در هنگام برخاستن و فرود با گرد و غبار مسدود شوند. بنابراین، موتور ممکن است از کار بیفتد. این ویژگی در طول آزمایشات دولتی توسط متخصصان نادیده گرفته شد: پذیرش در زمستان انجام شد، زمانی که گرد و غبار وجود نداشت.

مشخص شده است که موتور LA-5FN بسیار کمتر از LA-7 خراب می شود. خنک کننده روغن هواپیما در زیر بدنه قرار داشت و به همین دلیل در کابین خلبان بسیار گرم بود (حدود 40 درجه در زمستان و 55 در تابستان). خلبانان با توجه به اینکه گازهای خروجی از موتور به کابین خلبان و روی شیشه وارد می‌شوند، کار سختی داشتند.تراکم اغلب رخ می دهد.

مقایسه با آنالوگ ها: نظریه و عمل

هواپیمای LA-7 که عکس آن در اکثر کتاب های درسی هوانوردی شوروی آمده است، اغلب به عنوان جنگنده ای بسیار برتر از همتایان آلمانی خود - FW-190 و Messerschmitt-109 تلقی می شود. در همان زمان، خود خلبانان گفتند که مبارزه با هواپیماهای آلمانی بسیار دشوار است. به عنوان مثال، به گفته برخی از آس های شوروی، "آلمانی ها" می توانند بسیار بهتر از این دستگاه شیرجه بزنند. بنابراین، به عنوان یک قاعده، تنها با تجربه ترین خلبانان نیروی هوایی شوروی می توانستند در دوئل پیروز شوند، اگر دشمن چنین مانور هوازی را انجام دهد.

اما مهمتر از همه، در چنین مواردی، LA-7 به لطف افزایش شدید سرعت، یک مزیت را به ارمغان آورد. پس از اینکه توانست به سرعت به آلمانی نزدیک شود، امکان حمله به دشمن وجود داشت. در همان زمان، نشانگرهای شعاع چرخش (مانور افقی) LA-7 باعث شد که از برتری نسبت به هواپیماهای آلمانی صحبت شود. این به دلیل بار کمتر جنگنده شوروی روی بال بود: حدود 190 کیلوگرم / متر مربع. (زمانی که "آلمانی" بیش از 200 کیلوگرم در متر مربع دارد). بنابراین، LA-7 3-4 ثانیه سریعتر از فوک وولف چرخید.

تجربه رزمی

LA-7 هواپیمایی است که I. N. کوژدوب یک خلبان افسانه ای است که سه بار قهرمان اتحاد جماهیر شوروی شده است. او مسیر جنگی خود را در راس یک LA-5 آغاز کرد و در آن چندین هواپیما را ساقط کرد. کوزهدوب با انتقال به LA-7، 17 جنگنده آلمانی را منهدم کرد و سورتی پروازهای خود را پیروزمندانه در طول نبردهای نزدیک برلین به پایان رساند.

استفاده رزمی فعال از این هواپیما در ژوئن 1944 آغاز شد. این جنگنده مورد احترام هنگ های گارد نیروی هوایی شوروی بود. A. I در مورد LA-7 افسانه ای مثبت صحبت کرد. پوکریشکین - آس، قهرمان اتحاد جماهیر شوروی سه بار. وی با انجام ماموریت های رزمی در این هواپیما، 17 جنگنده آلمانی از جمله یک جت مسرشمیت-262 را سرنگون کرد. خلبان بزرگ شوروی LA-7 را نمونه ای از مانور، سرعت و تسلیحات عالی می دانست: همه اینها به طور ایده آل با "فرمول" مورد علاقه آس ترکیب شده بود: "سرعت، مانور و آتش.".

هواپیمای قهرمان

LA-7 توسط مورخان جنگ بزرگ میهنی به طور سنتی با نام ایوان نیکیتوویچ کوژدوب همراه است که 64 پیروزی به دست آورد (هیچ تک خال از کشورهای ائتلاف ضد هیتلر دیگر نداشت). خلبان حساب نبردها را در مارس 1943 در یک هواپیمای جنگی LA-5 باز کرد. پس از آن، کوزهدوب 146 سورتی پرواز بر روی یک جنگنده از این نوع انجام داد و 20 "ژرمن" را سرنگون کرد. در ماه مه 1944، خلبان به LA-5FN نقل مکان کرد، که با پول، جالب است که از یک کشاورز جمعی از منطقه استالینگراد مونتاژ شده بود. او در این هواپیما 7 واحد از هواپیماهای دشمن را منهدم کرد. در ماه اوت، هنگ Kozhedub به جنگنده های جدید LA-7 برای نیروی هوایی شوروی منتقل شد. ایوان نیکیتیچ در این نوع هواپیما تا پایان جنگ بزرگ میهنی جنگید.

در یکی از ماموریت های جنگی، LA-7 کوزهدوب مورد اصابت قرار گرفت و موتورش از کار افتاد. با تصمیم خود برای تسلیم نشدن به دشمن، خازن شوروی هواپیما را به یکی از اشیاء روی زمین فرستاد. اما هنگامی که جنگنده شروع به شیرجه رفتن کرد، موتور ناگهان شروع به کار کرد و کوزهدوب که LA-7 را از شیرجه بیرون آورده بود، بازگشت.به فرودگاه در طول جنگ، ایوان نیکیتیچ 330 بار در یک ماموریت جنگی پرواز کرد، در 120 نبرد هوایی شرکت کرد که در آن 64 هواپیمای دشمن را نابود کرد. با سه مدال ستاره طلا اهدا شد.