ایمریوز خرگوش: علل، علائم، روش های درمان

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

ایمریوز یا کوکسیدیوز شایع ترین بیماری تهاجمی خرگوش های جوان است که به اندام های گوارشی آسیب می رساند. مرگ و میر در میان حیوانات جوان تقریبا به صد درصد می رسد. اغلب خرگوش ها از یک تا پنج ماهگی در معرض این بیماری هستند. به دلیل بیماری ایمریوزیس، بسیاری از مزارع تعطیل شده و تعداد حیوانات به میزان قابل توجهی کاهش یافته است.

خرگوش Eimeriosis. انگل شناسی

این بیماری به دلیل انگل های درون سلولی زیر کلاس کوکسیدی ها رخ می دهد. عوامل ایجاد کننده Eimeriosis بیشتر در روده انگلی می شوند، هشت نوع مختلف ایمریا ثبت شده است که سلول های اپیتلیال روده را تحت تأثیر قرار می دهند. همچنین ممکن است انگلی در دیواره ها، غشای مخاطی و پارانشیم کبد وجود داشته باشد. خرگوش های جوان تحت تأثیر قرار می گیرند، اما اغلب در بزرگسالان یافت می شوند، که این انگل ها برای آنها چندان مضر نیستند.

محافظت از پوسته در برابر عوامل محیطی، اووسیست قادر است برای مدت طولانی در محیط وجود داشته باشد و در برابر بالا و بالا بسیار مقاوم است.دمای پایین، به همین دلیل عفونت حتی در مکانی که مدت طولانی است حیوانات مبتلا به ایمریوز وجود نداشته است، امکان پذیر است. این انگل توسط خرگوش های بیمار پخش می شود. همچنین، بستر، کک و کنه، موش و موش صحرایی می تواند به عنوان عامل بیماری باشد. Eimeriosis خرگوش ها در تابستان و اواخر بهار و در دمای متوسط روزانه بالا شایع تر است. در اواخر پاییز و زمستان، میزان ابتلا به بیماری ها به میزان قابل توجهی کاهش می یابد.

چرخه توسعه پاتوژن

توسعه عامل ایجاد کننده ایمریوز خرگوش بسیار پیچیده است. انگل با غذا وارد بدن حیوان می شود، به شکل ذخایر محافظت شده از نمونه های غیرجنسی انگل - اووسیست. پس از عبور از دستگاه گوارش، غشای اووسیست شکسته شده و انگل ها وارد مجرای روده می شوند. با تثبیت روی دیوارها، آنها شروع به افزایش سریع تعداد خود می کنند. اسپوروزوئیت به یک سلول چند هسته ای تبدیل می شود که اولین نسل غیرجنسی را تشکیل می دهد. به نوبه خود، آنها دوباره وارد دیواره های روده می شوند و پس از تولید مثل، افراد جنسی eimeria ظاهر می شوند - همت.

انگل‌های جنسی، با اندازه‌های متفاوت، در یک زیگوت متحد می‌شوند و یک پوسته محافظت‌شده حاوی اسپوروزوئیت - اووسیست را تشکیل می‌دهند. در حین اجابت مزاج با مدفوع خارج می شود و به خوراک می چسبد، وارد آب می شود و روی پوست خرگوش و بستر آنها باقی می ماند. اووسیست های عفونی وارد دستگاه گوارش خرگوش های دیگر می شوند و در آنجا دوباره چرخه زندگی خود را آغاز می کنند. به همین دلیل است که eimeriosis خرگوش ها و سایر حیوانات مزرعه بسیار خطرناک است. ارزش تنهایی رو دارهحیوان - انگل‌ها به سرعت به دیگران سرایت می‌کنند.

علائم ایمریوز

بیماری می تواند در مرحله روده ای، کبدی یا انتروهپاتیک ترکیبی رخ دهد که به ویژه خطرناک است. در مزارع، این شکل مختلط بیماری است که اغلب رخ می دهد. Eimeriosis خرگوش می تواند خود را به صورت حاد، مزمن یا تحت حاد نشان دهد. تظاهرات مزمن اغلب در فرآیند کوپروفاژی رخ می دهد - خوردن بستر خود.

خرگوش های بیمار بی حال می شوند، ضعف رخ می دهد. حیوان زمان زیادی را روی شکم خود می گذراند. از دست دادن اشتها، تورم معده، توقف حرکت. غشاهای مخاطی سفید رنگ می شوند. پشم از همه جهات بیرون می‌آید، درخشش خز وجود ندارد.

با گذشت زمان، خرگوش ها شروع به خوردن زیاد می کنند، سپس به شدت بدنام می شوند، تکرر ادرار ظاهر می شود. مدفوع ممکن است حاوی خون باشد. رشد خرگوش ها به طور قابل توجهی کند می شود، وزن کاهش می یابد. حالت افسرده عمومی به عدم واکنش به محرک های خارجی می رسد. غشاهای مخاطی ممکن است با لایه های زرد پوشیده شوند. تشنج و پرش به ویژه قبل از مرگ خرگوش ممکن است.

تغییرات پاتولوژیک

وقتی خرگوش‌ها دچار بیماری ایمریوز می‌شوند، اجساد حیوانات لاغر می‌شوند. غشاهای مخاطی با سفیدی شدید یا رنگ زرد مشخص مشخص می شوند. در کالبد شکافی، مناطق به شدت آسیب دیده کبد و روده مشخص می شود. غشای مخاطی بسیار ملتهب است، لایه‌ها و توده‌های سفید زیادی خواهد داشت.رنگ مایل به زرد لکه های خون ممکن است، در برخی نقاط روده با زخم های شدید و نکروز پوشیده می شود. همچنین، اغلب نواحی آسیب دیده اندام ها با چرک پوشیده شده است.

وقتی کبد آسیب می بیند، اندازه آن بسیار بزرگتر از حد طبیعی خواهد بود. ممکن است شاخه های بیرونی کوچک قهوه ای یا زرد دیده شود. آنها حاوی مقدار زیادی انگل هستند که آماده خروج از بدن حیوان هستند.

چگونه می دانید که خرگوش ها Eimeriosis دارند؟

تشخیص ایمریوز خرگوش در چند مرحله انجام می شود. ابتدا باید علائم خارجی کوکسیدیوز خرگوش را تأیید کنید. علاوه بر این، انجام معاینه بالینی حیوانات ضروری است. پس از آن طبق روش فولبورن-دارلینگ-شربوویچ، توده های مدفوع حیوانات بیمار از نظر وجود اووسیست های انگلی در آنها بررسی می شود. در مدفوع، می توانید هر مرحله از رشد انگل را پیدا کنید. این کار به منظور تشخیص ایمریوز از سایر بیماری‌های با علائم مشابه انجام می‌شود.

حیوانات مرده می توانند از روده ها، مجاری صفراوی کبد خراش بگیرند. کالبد شکافی به منظور خراش دادن از دیواره ها و پارانشیم کبد امکان پذیر است. اگر ندول ها در این فرآیند یافت شوند، آماده سازی برای معاینه میکروسکوپی هستند. در فرآیند تحقیق، بزرگنمایی متوسط یا کم کافی است. اگر لکه‌های سفید و خاکستری مشخصی در زیر میکروسکوپ قابل مشاهده باشد، احتمال ابتلا به ایمریوز در خرگوش‌ها زیاد است.

چگونه خرگوش های بیمار را از بیماری ایمریوز درمان کنیم؟

درمان ایمریوز خرگوش به دلیل این واقعیت که خرگوشمی تواند برای تامین ویتامین های گروه B در بدن زباله بخورد. به همین دلیل، روند عفونت به طور مداوم در حال انجام است. برای متوقف کردن این روند، باید خرگوش های بیمار را از افراد سالم جدا کرد و قفس های خرگوش های سالم را با دقت از مدفوع تمیز کرد، بستر را جایگزین کرد. خرگوش های بیمار باید برای کل دوره درمان در قفس هایی با کف مشبک نگهداری شوند تا کوپروفاژی متوقف شود. مقدار زمان صرف شده برای راه رفتن با حیوانات نیز باید به حداکثر برسد.

چه داروهای شیمی درمانی در درمان ایمریوز خرگوش استفاده می شود

در درمان خرگوش استفاده از داروها برای حذف انگل ها از بدن مهم است. در بالا بافت شناسی ایمریوز خرگوش را نشان می دهد (تصویر). بسته به سن و وزن حیوانات، دامپزشک دوزهای جداگانه ای را برای هر حیوان تجویز می کند. کوکسیدیوز در خرگوش با داروهای زیر قابل درمان است: فتالازول، نورسولفازول، سولفاپیریدازین، مونومایسین، تریکولوپ. در روند درمان خرگوش، ممکن است نیاز به تکرار دوره درمان باشد.

پیشگیری از ایمریوز در خرگوش های سالم

اول از همه برای پیشگیری از بیماری خرگوشها باید احتمال کوپروفاژی - خوردن مدفوع خودشان را کاهش داد. برای این کار کافی است حیوانات را در قفس هایی با کف مشبک قرار دهید. افزایش سطح نگهداری خرگوش در قفس ضروری است. احتمال ابتلا به ازدحام بسیار بیشتر است.

حیوانات جوان پس از تغییر به غذای جامد بهتر است در یک غذای جداگانه قرار دهیدقفس، برای آنها، ایمریوز بسیار خطرناک تر از حیوانات بالغ است. بدن شکننده قادر به مقابله با عوارض کوکسیدیوز نیست، بنابراین مرگ و میر حیوانات جوان بسیار زیاد است. همچنین ممکن است قبل از جداسازی حیوانات جوان از خرگوش‌ها، داروهای گروه سولفانیل آمید به روش شیمی‌پروفیلاکسی استفاده شود.

هر از گاهی لازم است که زیستگاه حیوانات را از انگل ها پاکسازی کرد، مثلاً با استفاده از دمای بالا. اووسیست های ایمریا دمای بالای 55 درجه سانتیگراد را تحمل نمی کنند. تمیز کردن را می توان با آب جوش، محلول های قلیایی یا مایعات دیگر که تا دمای بالای 60 درجه حرارت داده اند انجام داد. همچنین می توان با استفاده از شعله گازسوز یا مشعل دمنده هجوم زدایی کرد، شرط اصلی درجه حرارت بالا و مهم نیست که چگونه به دست آید.