گونه های پارتنوکارپیک خیار: خواص و ویژگی ها

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

همه خیارها به دو گروه بزرگ تقسیم می شوند - گرده افشانی زنبور و پارتنوکارپ. هر دوی آنها اغلب در کلبه‌ها و باغ‌های تابستانی دیده می‌شوند.

گونه های پارتنوکارپ خیار گاهی به اشتباه خود گرده افشان نامیده می شوند. آنها مدتها پیش برای استفاده در گلخانه ها پرورش داده شدند. Zelentsy در این گونه بدون هیچ گونه گرده افشانی تشکیل شده است. بنابراین، صحیح تر است که آنها را خودبارور بنامیم.

در حال حاضر از این خیارها برای کشت در زمین باز استفاده می شود. علاوه بر این، ساکنان تابستانی اغلب آنها را به گونه های خود گرده افشان ترجیح می دهند. اگر ویژگی های هر دو گروه را با هم مقایسه کنیم، فرد خودبارور می تواند مزایای زیادی نسبت به گروه سنتی داشته باشد. انواع پارتنوکارپیک خیار با عدم وجود تلخی در میوه ها، میوه دهی مداوم، مقاومت بهتر در برابر شرایط نامساعد جوی و بیماری های مختلف متمایز می شوند. پرورش آنها نیز توصیه می شود زیرا جمعیت زنبورها و سایر حشرات گرده افشان اخیراً در طبیعت به میزان قابل توجهی کاهش یافته است.

روشنامروزه محبوب ترین نوع خیار متعلق به گروه خود بارور F1 Zador است. این یک هیبرید زودرس از نوع به اصطلاح غوره است.

با عملکرد غیرمعمول بالا متمایز می شود. Zelentsy نسبتا تیره، سلی شکل است، شکل استوانه ای زیبایی دارد. تفاوت اصلی بین این هیبرید و گونه های خود بارور قبلاً استفاده شده در این است که این خیارها برای کنسرو ایده آل هستند. آنها کوچک هستند (8-10 سانتی متر) و طعم عالی دارند.

گونه های پارتنوکارپ خیار که زادور به آن تعلق دارد نیز از این جهت قابل توجه هستند که میوه های آنها اصلاً دانه ای ندارند. و این آنها را برای برداشت زمستانی مناسب تر می کند، زیرا در چنین خیارهای ترشی یا ترشی ایجاد حفره ها منتفی است. پوست آنها خیلی ضخیم نیست و بنابراین در فرآیند کنسرو کردن، نمک به راحتی از طریق آن نفوذ می کند. گوشت ترد و سفت باقی می ماند. اگر قصد دارید آنها را در انبار نگهداری کنید، حتی نمی توانید شیشه ها را با درب بغلتانید. در این صورت بهتر است از آب چشمه برای نمک زدن استفاده شود.

Parthenocarpics گونه های پرمحصول خیار هستند. همین زادور از 1 متر مربع تا 12 کیلوگرم میوه می دهد. این امر با رشد شدید ساقه ها برای تقریباً کل فصل رشد تسهیل می شود. در نتیجه، شلاق ها یک پرده غیرعادی قدرتمند را تشکیل می دهند. جمع آوری میوه های زادور بسیار آسان است، زیرا برگ های آن خیلی بزرگ نیست. کشت را می توان هم در نهال و هم به صورت نهال انجام دادبا کاشت بذر به طور مستقیم در زمین باز. رایج ترین روش کاشت مورد استفاده باغداران در کاشت کاشت است.

Zador در میان ساکنان تابستانی اولین نوع محبوب خود کودهای گلخانه ای بود که برای رشد در زمین باز سازگار شده بود. با این حال، در حال حاضر، البته، او به دور از تنها است. گونه های پارتنوکارپیک خیار، به عنوان مثال، توسط Marinda F1، Masha F1، Shchedrik F1 و بسیاری دیگر نشان داده شده است. شاید تنها عیب خود کودها عدم توانایی در برداشت بذر به تنهایی باشد. اما با توجه به اینکه آنها خیلی گران نیستند، این را نمی توان یک ایراد بزرگ در نظر گرفت.