TU-144 - حمله سوار هوانوردی مافوق صوت

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

Tu-144 فقط "نخستین نشانه" هوانوردی مسافربری مافوق صوت نیست. این یکی از نمادهای سرزمین شوروی دوران جنگ سرد و برتری فنی آن نسبت به دنیای غرب است. Tu-144، تقریباً دو برابر سرعت صوت و چندین دهه جلوتر از زمان خود، آغاز دوره جدیدی از هوانوردی مسافربری بود که البته هنوز فرا نرسیده است. تنها رقیب آن در این زمینه - "کنکورد" انگلیسی-فرانسوی - با شکست ناگوارتری روبرو شد.

در دهه شصت، شاید بشر هنوز از نظر فنی و علمی برای چنین دستاوردهایی آماده نبود. در آن زمان، علم جهان عملاً چیزی در مورد خستگی فلز نمی دانست. کل تاریخ رقابت بین این دو ماشین با فاجعه ها و شکست های مداوم دو طرف همراه بود.

هنگامی که در مورد پروژه مشترک انگلیسی و فرانسوی برای ایجاد شناخته شدواکنش اتحاد جماهیر شوروی یک هواپیمای مسافربری اساساً جدید مافوق صوت بود. جواب این پروژه این بود که Tu-144 باشد. "کنکورد" برای سرعت پرواز کروز در محدوده 2200-2300 کیلومتر در ساعت محاسبه شد. همتای شوروی باید مانند بسیاری دیگر از این شاخص پیشی بگیرد. نیکیتا خروشچف در هیچ کاری نمی خواست تسلیم دشمنان غربی خود شود.

توسعه این پروژه جاه طلبانه به دفتر طراحی توپولف سپرده شد. نام تجاری "TU-144" به هواپیمای جدید اختصاص داده شد و کارخانه هوانوردی Voronezh در ساخت آن مشغول بود. تولد زاییده فکری جدید صنعت هوانوردی شوروی قبل از کنکورد و برتری فنی هواپیمای مسافربری شوروی بر هواپیمای انگلیسی-فرانسوی به عنوان مهمترین وظایف سیاسی تلقی می شد. همانطور که در اتحاد جماهیر شوروی مرسوم بود، هیچ پولی برای ساخت Tu-144 دریغ نشد.

کل طراحی این پرنده فلزی مافوق صوت تجسم یک ایده تکنولوژیکی درخشان و پیشرو بود: او قطعه کار را به یک دستگاه CNC خودکار تغذیه کرد و در خروجی قطعه عظیمی از بدنه یا هواپیمای بال را دریافت کرد. البته اتوماسیون شکست نخورد، اما با این رویکرد، به دلایلی، آنها فراموش کردند که برای محصولات نیمه تمام با چنین اندازه غول پیکر، شمش هایی در مقیاس مناسب نیز مورد نیاز است. ریخته‌گری آنها بسیار دشوار است، که منجر به ایجاد ناهمگنی‌های محلی، اجزاء خارجی و نقص‌هایی می‌شود که فلز را ضعیف می‌کند.

شاید اگر هدف دستگاه نبود این خیلی بد نبود. از این گذشته ، هواپیمای TU-144 باید بر دیوار صوتی غلبه می کرد ، به این معنی که باید در برابر سختی های عظیم مقاومت می کرد.اضافه بار به عنوان مثال، رقیب تکنولوژیکی آن Concorde، پس از طولانی‌ترین دوره عملیاتی، بال‌ها در حین پرواز شروع به سقوط کردند. و طولی نکشید که دلیل آن را فهمیدیم. او تست های مختلف را به خوبی پشت سر گذاشت. از جمله در استخرهای عمیق در شرایط فشار بسیار بالا. به هر حال، به سادگی متوقف شد.

درباره همان سرنوشتی برای TU-144 رقم خورد. پس از پردازش سازه ای ساخته شده از یک صفحه تمام فلزی ضخیم، در برخی نقاط لنگه های نازک (تا دو میلی متر) باقی ماندند. آنها به مرور زمان پاره شدند و قادر به مقاومت در برابر بارهای زیاد زیاد مداوم نبودند.

با این حال، Tu-144 به طور قابل توجهی از نظر عمر مفید از کنکورد پیشی گرفت، اگرچه خاطره سقوط این دستگاه هنوز حفظ شده است. شاید معروف ترین آنها فاجعه ای باشد که در نمایشگاه هوایی Le Bourget در سال 1973 رخ داد. تجربه گرانبهایی که در طول ساخت این ماشین به دست آمد، با موفقیت در طراحی و ساخت هواپیماهای سنگین مافوق صوت Tu-22M و Tu-160 استفاده شد.

و خود Tu-144 تا اواسط دهه نود در مطالعات علمی مختلف با موفقیت مورد استفاده قرار گرفت: مطالعه پوسته ازن سیاره، خورشید گرفتگی و غیره. سیزده رکورد جهانی بر روی اصلاح این دستگاه ثبت شد. - Tu-144D که هنوز شکسته نشده است.