مرغ Oryol: توضیحات، مشخصات پرورش و ویژگی های گونه

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

جوجه‌های نژادهای خانگی خوبی وجود دارد. یکی از بهترین ها، اما، متأسفانه، در عین حال بسیار نادر، Oryol است. این پرنده در روسیه تزاری پرورش یافت. در ادامه مقاله متوجه خواهیم شد که مرغ اوریول - چه نوع نژادی است و چگونه از آن مراقبت کنیم.

تاریخچه انتخاب

نسخه های مختلفی در مورد منشا این نژاد وجود دارد. دقیقاً مشخص نیست که چنین نامی از کجا آمده است - Oryol. برخی از محققان معتقدند که از شهری به همین نام آمده است. برخی دیگر مطمئن هستند که این پرنده نام اوریول را با نام اولین پرورش دهنده دریافت کرده است. احتمالاً او اورلو-چسمنسکی بود - مورد علاقه کاترین دوم. با احتمال زیاد، می توان فرض کرد که گوش مالایی و اوکراینی والدین این نژاد از جوجه ها هستند. اولی به احتمال زیاد زمانی به منطقه کارپات گیلان آورده شده است. واقعیت این است که حتی در نمایشگاه ها مرغ Oryol در روسیه تزاری اغلب Gilyan نامیده می شد.

استاندارد این نژاد در سال 1914 ایجاد شد. بطور گستردهمقادیری از آن در مجاورت تولا، مسکو و اورل پرورش داده شد. متأسفانه پس از جنگ جهانی دوم، نژاد اوریول تقریباً به طور کامل ناپدید شد. فقط پرورش دهندگان آلمانی توانستند تا حدی دام را احیا کنند. آنها عبورهای متعددی از جوجه های اوریول و مالایی انجام دادند. در سال 1949، 127 نفر قبلاً به یکی از نمایشگاه ها آورده شدند.

در دهه 70، تلاش هایی برای بازگرداندن این نژاد در روسیه انجام شد. در این زمان ، مرغدار داخلی M. N. Vinokurov چندین جوجه Oryol را از GDR آورد. این افراد نقش بسیار زیادی در بازسازی این نژاد در کشور ما داشتند. با این حال، در حال حاضر، در مقادیر زیاد، این جوجه ها فقط در روستای Pavlovskoye در منطقه مسکو پرورش می یابند. با این حال، پرورش دهندگان این نژاد می گویند که بسیاری از کشاورزان به جوانانی که می فروشند علاقه زیادی نشان می دهند.

توضیحات نژاد

جوجه های اوریول عمدتاً به صورت گوشت و تخم مرغ پرورش می یابند. با این حال، ویژگی های تزئینی این نژاد نیز بسیار بالا است. قبلاً از خروس های اوریول به عنوان جنگنده نیز استفاده می شد. ویژگی های اصلی این نژاد عبارتند از:

• تنه بلند. در مردان، تقریباً به صورت عمودی تنظیم می شود که بسیار چشمگیر به نظر می رسد.
• پاهای قوی.
• برآمدگی های ابرو بسیار خوب توسعه یافته.
• منقار کوتاه بسیار خمیده (بیشتر از هر نژاد دیگری).
• شانه کوچک زرشکی شکل با پر.
• پرهای متراکم براق.
• قد و وزن عالی.

رنگ مرغ اوریول بسیار زیباست.رایج ترین گونه های آن عبارتند از: قرمز، سیاه، سفید، ماهاگونی و چینتز. رنگ دوم بیشتر مورد توجه مرغداران مدرن است. پاهای این جوجه ها باید زرد و ضخیم باشد. نشان دهنده نژاد و منقار لیمویی رنگ و همچنین چشم های کهربایی است.

بهره وری طیور

می توانید گوشت زیادی از جوجه های نژاد اوریول تهیه کنید. یک خروس بالغ حدود 3.5-4 کیلوگرم وزن دارد. جوجه ها کمی کوچکتر هستند - 2.5-3 کیلوگرم. نمایندگان این نژاد نیز در شاخص های بسیار خوبی از نظر تولید تخم متفاوت هستند. برای یک سال، یک مرغ می تواند 140-150 قطعه را به ارمغان بیاورد. تخم مرغ ها با رنگ پوسته سفید و اندازه نسبتا بزرگشان متمایز می شوند - 60 گرم.

خانه باید چگونه باشد

نگهداری پرنده ای مانند مرغ اوریول چگونه درست است؟ این نژاد مرغ بسیار بی تکلف است. با این حال، البته ایجاد شرایط مناسب برای او ضروری است. مرغداری برای جوجه های Oryol باید به اندازه کافی جادار و در عین حال سبک باشد. در غیر این صورت، مرغ ها تولید تخم خود را کاهش می دهند.

این نژاد در برابر سرما مقاوم است، بنابراین نیازی به تجهیز سیستم گرمایش انبار در زمستان نیست. اما در هوای سرد، در یخبندان بسیار، ارزش این را دارد که یک بخاری در مرغداری نصب کنید، یا حداقل چند لامپ رشته ای آویزان کنید، که پرنده بتواند در نزدیکی آنها گرم شود.

کف انبار برای زمستان باید با یک لایه ضخیم خاک اره پوشانده شود. چنین بستر متعاقباً نقش نوعی بخاری بیولوژیکی را ایفا می کند ، زیرا فرآیندهای تخمیر و پوسیدگی با انتشار گرما در آن شروع می شود. در فصل بهار، مرغداری باید با احتیاط انجام شودتمیز کردن. بستر، همراه با زباله های دیگر، به توده کمپوست منتقل می شود.

ویژگی های تغذیه

ایجاد یک رژیم غذایی متعادل نیز همان چیزی است که مرغ اورلوف به آن نیاز دارد. نژاد این جوجه ها در رابطه با "منو" خیلی خواستار نیست. آنها پرنده اوریول را به همان روشی که گوشت و تخم مرغ دیگر جهت بهره وری دارند تغذیه می کنند. یعنی جیره جوجه ها می تواند خشک، مرطوب یا ترکیبی باشد. آخرین روش برای این پرنده مناسب است. روش خشک مستلزم هزینه های بالای تغذیه است. در واقع، در این مورد، صاحبان یک مزرعه خانگی باید مقدار زیادی غلات، خوراک و سبوس بخرند. این غذاها بسیار گران هستند.

روش مرطوب به شما امکان می دهد در نگهداری جوجه صرفه جویی کنید و به نرخ بهره وری بسیار بالایی برسید. برای نژاد اوریول خیلی خوب نیست، در درجه اول به دلیل ویژگی های فیزیولوژیکی این پرنده مناسب است. واقعیت این است که این خروس ها و مرغ ها ریش بسیار خوبی دارند. در همان زمان ، نمایندگان نژاد Oryol دوست دارند بقایای مش را از همسایگان خود در انبار بیرون بیاورند. با تغذیه طولانی مدت با مخلوط های مرطوب، بیشتر جوجه ها ظاهر تماشایی خود را از دست می دهند. موافقم، ریش کنده از نظر زیبایی شناختی چندان دلپذیر به نظر نمی رسد.

بنابراین پوره را که باید حاوی موادی مانند هویج رنده شده، سیب زمینی و چغندر، کلم تراشیده شده و سبزی (گزنه، سر ریشه، کینوا و …) باشد، باید با غذای خشک ترکیب شود. همراه با خیسبه جوجه ها باید گندم و سبوس داده شود. میکسرها را می توان با گوشت بدون چربی یا آب گوشت (از ضایعات) پر کرد. مکمل‌های گچ و ویتامین نیز مفید هستند.

ویژگی های محتوا

مرغ Oryol (عکس ها به وضوح ساختار قدرتمند آن را نشان می دهد) - این نژاد همانطور که قبلاً ذکر شد در حال مبارزه است. و اگرچه بیش از یک قرن است که از این پرنده در مسابقات استفاده نشده است، اما حتی شخصیت تهاجمی خود را حفظ کرده است. بنابراین، ارزش دارد که چنین جوجه ها و خروس ها را جدا از نمایندگان سایر نژادها نگهداری کنید.

در غیر این صورت، فناوری مراقبت از این پرنده مشابه روش پرورش هر جوجه اهلی دیگری است. اغلب، Oryol شامل روش معمول کف است. از آنجایی که این پرنده کاملاً فعال و بزرگ است، در قفس احساس ناراحتی می کند. پیاده روی نیز چیزی است که مرغ اوریول به آن نیاز دارد. محتوای این نژاد در حضور یک منطقه حصارکشی در کنار انبار بسیار موفق تر خواهد بود. پیاده روی، از جمله در زمستان، به رشد بهتر حیوانات جوان کمک می کند و تا حدی مشکل کمبود ویتامین D را حل می کند.

جوجه های نژاد Oryol

البته خرید حیوانات جوان یا تخم های این پرنده برای به روز رسانی هر بار دام بسیار گران خواهد بود. در واقع، تا به حال، نژاد Oryol در کشور ما بسیار نادر در نظر گرفته شده است. و بنابراین، چنین پرنده ای گران است. بنابراین، بسیاری از صاحبان خانه ترجیح می دهند آن را خودشان پرورش دهند.

جوجه کشی تخم مرغ های اوریول طبق معمول انجام می شود. اما مراقبت از جوان تا حدودی استبا روش های نگهداری جوجه های نژادهای دیگر متفاوت است. واقعیت این است که جوجه های Oryol نسبتاً کند رشد می کنند. نقطه ضعف نژاد اوریول دقیقاً بلوغ دیررس آن است. جوجه ها برای مدت طولانی پر نمی شوند و عاشق خوردن زیاد هستند. اما آنها قوی و سالم بیرون می آیند. تلفات در بین جوجه‌های اوریول معمولاً بسیار کم است.

کار پرورش

بسیاری از صاحبان مزارع علاوه بر نگهداری جوجه Oryol برای گوشت و تخم مرغ، به حفظ و بهبود این نژاد نیز توجه زیادی دارند. کسانی که واقعاً به این گونه خانگی اهمیت می دهند باید هنگام پرورش آن قوانین خاصی را رعایت کنند. تهیه کنندگان باید: باشند

• عظیم;
• پای بلند؛
• با تاج به خوبی توسعه یافته؛
• با منقار قلاب‌دار تا حد امکان؛
• yellowfoot.

یکی دیگر از نشانه هایی که هنگام پرورش پرنده ای مانند مرغ اوریول باید به آن توجه کنید کت و شلوار است. برای واریته های متنوع، تا حد امکان یک رنگ یکنواخت توصیه می شود. البته نمی توان برای پرورش پرنده ای که هنوز به طور کامل شکل نگرفته استفاده کرد.

مرغ Orlovskaya: بررسی کشاورزان

از آنجایی که این نژاد بسیار پربار است، کشاورزان نظر بسیار خوبی در مورد آن دارند. این پرنده عمدتا توسط دوستداران انواع انتخاب داخلی نگهداری می شود. در کشور ما حتی باشگاهی از دوستداران این نژاد خاص باستانی ایجاد شده است. اعضای آن به حفظ و افزایش محبوبیت آن در بین کشاورزان روسی اهمیت می دهند.

مرغ Orlovskaya یکی از بهترین نژادهای خانگی باستانی است. و اگرچه این پرنده دارای معایب خاصی مانند دیر رسیدن و پرخاشگری است، اما مطمئناً سزاوار توجه کشاورزان روسی است. این پرنده را می‌توان به‌عنوان یک پرنده خانگی یا صرفاً به عنوان یک پرنده تزئینی پرورش داد.