بیماری خونریزی دهنده ویروسی خرگوش: شرح، علل، درمان و واکسن

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

پرورش خرگوش توسط بسیاری از صاحبخانه ها و روستاییان انجام می شود. در بیشتر موارد، این سودآور است و خیلی پیچیده نیست. با این حال، تنها در صورتی می توان از مزرعه ای با چنین تخصصی سود کرد که از حیوانات به درستی مراقبت شود. قبل از هر چیز در نگهداری از خرگوش باید حداکثر توجه را به جلوگیری از گسترش انواع عفونت ها معطوف کرد. در غیر این صورت، می توانید به سرعت همه دام ها را از دست بدهید.

یکی از وحشتناک ترین بیماری های این حیوانات VGBK است. درمان بیماری هموراژیک خرگوش انجام نمی شود. عملا هیچ روشی برای نجات حیوانات در صورت آلودگی وجود ندارد. افت در طول گسترش در گله FHD معمولاً 90-100٪ است.

پاتوژن

باعث VGBK یک کلسی ویروس خاص حاوی RNA با حدت بسیار بالا می شود. فعالیت، و بسیار بالا، حتی در دمای 40-50 درجه، می تواند برای بیش از پنج سال باقی بماند. خوشبختانه فقط خرگوش ها به این کلسی ویروس حساس هستند. سایر کشاورزی و خانگیحیوانات و همچنین انسانها نمی توانند به عفونتی مانند بیماری خونریزی دهنده خرگوش مبتلا شوند.

حساسیت حیوانات به VGBK بسیار زیاد است. خرگوش ها از هر جنس، هر سن و نژادی می توانند به این بیماری مبتلا شوند. آمار بروز به ویژه به زمان سال بستگی ندارد. با این حال، خرگوش ها اغلب در پاییز یا زمستان با VGBK بیمار می شوند.

حساس ترین افراد به بیماری هموراژیک ویروسی حیوانات بزرگتر از 3 ماه با وزن 3 کیلوگرم هستند. اینکه چرا بدن خرگوش های جوان بهتر از بزرگسالان می تواند در برابر بیماری مقاومت کند، هنوز برای دانشمندان یک راز است. اغلب اوقات، این بیماری به دلایل ناشناخته زنان باردار و شیرده را نیز مبتلا می کند.

کمی از تاریخ

برای اولین بار بیماری خونریزی دهنده ویروسی خرگوش در چین در منطقه جیانگ زو ثبت شد. بسیاری از کشاورزان این استان تنها در یک روز کل دام های خود را از دست داده اند. در اروپا، کلسی ویروس برای اولین بار در سال 1986 ظاهر شد. این بار، کشاورزان ایتالیایی آسیب دیدند. مرگ حیوانات بلافاصله پس از ورود گوشت خرگوش از چین به کشور آغاز شد. به مدت دو سال (1986-1988) VGBK تقریباً کل قلمرو ایتالیا را پوشش داد. بالغ بر 600 خانوار ناکارآمد در کشور ثبت شد. بسیاری از پرورش دهندگان خرگوش به سادگی ورشکست شدند. در همان زمان، دامپزشکان و دانشمندان ایتالیایی قادر به تغییر چیزی نبودند. آنها حتی نتوانستند ویروس را شناسایی کنند و HFHD را بیماری X نامیدند.

در روسیه، عفونت خرگوش ها با کلسی ویروس برای اولین بار در منطقه خودمختار یهودیان ثبت شد.در همان مرز با چین، در مزرعه دولتی "شرق دور"، تقریباً کل دام های حیوانات مردند. متأسفانه چون مانند ایتالیا این بیماری شناسایی نشد، در آن زمان هیچ اقدامی برای جلوگیری از شیوع آن انجام نشد. خرگوش های باقی مانده در کارخانه بسته بندی گوشت ذبح شدند و پوست آنها به کارخانه نمد فرستاده شد. در نتیجه، پس از مدتی، این بیماری قبلاً در منطقه مسکو ظاهر شد. موارد عفونت در سایر نقاط کشور نیز ثبت شد.

تا به امروز، VGBK در اکثر مناطق اروپا، در جنوب غربی آسیا، در قاره آمریکا و در آفریقا رایج است. کار برای نظام‌بندی داده‌ها در مورد این بیماری توسط دفتر بین‌المللی اپیزوتیک انجام می‌شود.

چگونه عفونت می تواند رخ دهد

بیماری خونریزی دهنده ویروسی خرگوش نه تنها به دلیل عدم وجود روش های درمانی و مرگ و میر صد در صد، بلکه به دلیل انتشار رعد و برق برای تجارت خطرآفرین است. این عفونت به طرق مختلفی قابل انتقال است. اغلب اوقات، برای مثال، پرسنل مزرعه در آلوده کردن حیوانات مقصر می شوند. ویروس به راحتی هم روی کفش و هم روی لباس حمل می شود. علاوه بر این، منابع عفونت می‌توانند عبارتند از:

• خواب؛
• کود؛
• feed;
• آب;
• ذرات پوست حیوانات بیمار.

کلسی ویروس نیز به سادگی از طریق قطرات موجود در هوا منتقل می شود. در پوست حیوانات بیمار می تواند تا سه مورد باقی بماندماه.

بیماری هموراژیک خرگوش: علائم عفونت

تنها دو شکل اصلی VGBK وجود دارد: برق آسا و حاد. در حالت اول از لحظه آلوده شدن حیوان تا مرگ فقط چند ساعت می گذرد. در شب، صاحبان می توانند حیوانات سالم را تغذیه کنند و صبح آنها را مرده بیابند. در این مورد، بیماری خود را از نظر بالینی نشان نمی دهد. حیوانات فقط می میرند.

شکل حاد VHD به سرعت، به عنوان مثال، میکسوماتوز ایجاد می شود. بیماری هموراژیک ویروسی خرگوش در این مورد می تواند تا چند روز ادامه داشته باشد. دوره کمون 2-4 روز است. سپس خرگوش ها شروع به نشان دادن علائم افسردگی، بی اشتهایی و اختلالات سیستم عصبی می کنند. در حیوانات، گرفتگی اندام ها، کج شدن سر مشاهده می شود. در این مورد، خرگوش ها رنج می برند، ناله می کنند یا جیرجیر می کنند.

در مرحله آخر بیماری، مایعی قرمز متمایل به زرد از دهانه بینی حیوانات شروع به جاری شدن می کند. از لحظه ظاهر شدن اولین علائم بیماری تا مرگ حیوانات به شکل حاد VHD، بیش از 1-2 روز نمی گذرد. خرگوش های باردار آلوده همیشه سقط جنین می کنند.

تغییرات پاتولوژیک

بیماری خونریزی دهنده ویروسی خرگوش به این دلیل نام گرفت که دامپزشکان هنگام باز کردن لاشه حیوانات مرده، تقریباً در همه اندام های داخلی خونریزی های متعدد پیدا می کنند. در این حالت کبد و کلیه ها در خرگوش بیشترین آسیب را می بینند. خون حیوانات پس از مرگ ممکن است برای مدت طولانی لخته نشود.

اندام های داخلی به ویژه در حیوانات بالغ تحت تأثیر قرار می گیرند. کبد خرگوش های مرده بزرگ شده و به دلیل قوام شل و سست به راحتی پاره می شود. رنگی غیر طبیعی دارد - زرد مایل به قهوه ای، گاهی اوقات با رنگ قرمز. در کبد خرگوش آلوده است که غلظت کلسی ویروس افزایش یافته است. عمدتاً به دلیل تولید مثل آن است که عملکرد آن مختل می شود.

طحال خرگوش هایی که از HHD مرده اند کمی بزرگ شده است، همچنین دارای بافت شل و غیر طبیعی (این بار بنفش تیره) است. کلیه های خرگوش های مرده پر از خون است و دستگاه گوارش کاتارال است. خونریزی های متعدد در روده ها وجود دارد.

چه چیزی خرگوش ها را می کشد

مرگ حیوانات آلوده به HBV، علاوه بر نارسایی کبد، در نتیجه ادم ریوی نیز رخ می دهد. شکست سریع این دو عضو است که سیر برق آسای بیماری را توضیح می دهد. ریه های حیوانات مرده پر از خون و ادم شدید است. در عین حال، آنها به طور غیریکنواخت رنگ می شوند و در زیر پلور خونریزی های متعدد نقطه ای و راه راه وجود دارد.

اقدامات پیشگیرانه

علیرغم اینکه کلسی ویروس HBV به طرق مختلف منتقل می شود، هنوز هم می توان از عفونت در حیوانات جلوگیری کرد. البته رعایت موازین بهداشتی در خرگوش نیز باید مانعی بر سر راه پیشرفت بیماری شود. قفس ها و پرندگان باید به موقع تمیز شوند. به دور از همه ضدعفونی کننده ها کلسی ویروس را از بین می برند. بنابراین، شما باید فقط از ابزارهای ویژه ای استفاده کنید که به طور خاص برای پردازش طراحی شده اندخرگوش ها.

توجه حداکثری به کیفیت خوراک خریداری شده برای حیوانات بسیار مهم است. غلات و خوراک مرکب را فقط باید از مزارع با سابقه و با شهرت خوب خریداری کرد.

بیماری خونریزی دهنده ویروسی خرگوش: واکسن (انواع)

تمیز نگه داشتن قفس ها و خرید جو و جو با کیفیت می تواند خطر شیوع بیماری را تا حد زیادی کاهش دهد. با این حال، تنها واکسیناسیون جهانی به محافظت کامل از خرگوش ها در برابر HBV کمک می کند.

اگرچه VGBK درمان نمی شود، دانشمندان واکسنی علیه آن ساخته اند. علاوه بر این، انواع مختلفی از آن را می توان در مزارع استفاده کرد:

• منجمد مرتبط (واکسن بیماری هموراژیک خرگوش، میکسوماتوز)؛
• هیدروکسید آلومینیوم غیرفعال بافت؛
• سه نوع بافت لیوفیلیزه (فورمول، تئوتروپین و ترموواکسین)؛
• غیرفعال، در برابر HBV و پاستورلز استفاده می شود.

میکروبیولوژیست ها نه تنها واکسن واقعی علیه بیماری خونریزی دهنده ویروسی خرگوش، بلکه سرم ویژه ای را نیز ساخته اند. این دارو خوب است زیرا اثر محافظتی خود را دو ساعت پس از تزریق عضلانی نشان می دهد.

درمان

هیچ درمان خاصی برای بیماری مانند بیماری هموراژیک ویروسی خرگوش وجود ندارد. با این حال، در برخی موارد، حتی حیواناتی که قبلاً علائم بالینی بیماری را دارند (اولین موارد) را می توان با معرفی موارد فوق نجات داد.سرم اما، البته، در این مورد هیچ نتیجه تضمینی وجود ندارد.

واکسیناسیون

تزریق های پیشگیری کننده از VGBK قرار است یک بار به حیوانات 1.5-3 ماهه داده شود. واکسن بیماری خونریزی دهنده خرگوش به باسن تزریق می شود. ایمنی پایدار در حیوانات 6-8 ماه پس از تزریق ضعیف می شود. خرگوش هایی که برای گوشت پرورش داده می شوند معمولا زودتر ذبح می شوند. بنابراین نیازی به واکسیناسیون مجدد ندارند. تولیدکنندگان قرار است تزریق را در فواصل شش ماهه انجام دهند. خرگوش های باردار مجاز به واکسینه شدن در هر مرحله از رشد جنینی هستند.