درآمد سازمانی - چیست؟ انواع درآمد شرکت

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

درآمد یک بنگاه اقتصادی چیزی است که این یا آن شخص حقوقی عموماً به فعالیت های خود مشغول است. به لطف این شاخص، امکان گسترش، پرداخت دستمزد، خرید تجهیزات جدید، خرید مواد، پرداخت خدمات شخص ثالث و غیره فراهم می شود.

تعریف

درآمد یک شرکت پولی است که یک شخص حقوقی برای ارائه خدمات خود، فروش کالا، انجام کار و غیره دریافت می کند.

به طور سنتی، درآمد پس از کسر کلیه هزینه های شرکت در راستای انجام وظایفش از وجوه دریافتی محاسبه می شود. درآمد برای یک دوره گزارش خاص محاسبه می شود و می تواند برای هر هدف مناسبی استفاده شود.

انواع درآمد شرکت

تقسیم خاصی از وجوه دریافتی برای انجام خدمات وجود دارد. گزینه هایی مانند درآمد خالص، پول دریافتی در ارتباط با شرایط اضطراری، کسب سود اضافی با استفاده از سیستم مالیاتی، درآمد شرکت از فعالیت های مختلف و دریافت مستقیم وجوه حاصل از اجرا وجود دارد.توابع اساسی.

درآمد حاصل از فروش

سودی که شرکت بابت فروش کالا، اجرای کار یا انجام خدمات دریافت کرده است، درآمد بنگاه است. بر اساس هنجارها، استانداردها و قوانین قابل اجرا، مفهوم چنین عواملی شامل هر گونه عملکرد اساسی است که به طور کامل اجرا شده است. یعنی اگر اینها کالا هستند، پس باید به طور کامل پرداخت شود و برای خریدار ارسال شود (یا توسط او به طور مستقل از انبار خارج شود). لازم به ذکر است که در این صورت از پولی که برای محصولات واریز شده است، باید هزینه های احتمالی مانند عوارض، مالیات و … کسر شود.

وضعیت کارها و خدمات مشابه است. آنها باید به موقع و کامل تکمیل شوند و وجوه مربوط به آنها باید به هزینه شرکت دریافت شود. نمونه ای از چنین وضعیتی می تواند فروش ساده هر کالایی باشد. فروشنده و خریدار توافق می کنند. طبق این قرارداد، فروشنده هر محصولی را تولید می کند (یا دوباره می فروشد). خریدار آن را تحویل می گیرد (یا از طریق حمل و نقل از فروشنده دریافت می کند) و در یک زمان از قبل تعیین شده به حساب شرکت پرداخت می کند. این می تواند هم قبل از دریافت مستقیم کالا و هم بعد از این لحظه رخ دهد. از جمله، بسیاری از احتمالات دیگر را می توان در نظر گرفت، مانند پرداخت به عنوان فروش کالا به مشتریان نهایی یا انتقال وجه حتی قبل از شروع تولید. خیلی به رابطه و اعتماد بین دو طرف بستگی دارد.تراکنش ها، شهرت آنها، ویژگی های گردش کار، رویه های تثبیت شده و غیره.

درآمد ناخالص

اگر درآمد اصلی یک شرکت مستلزم دریافت پول برای انجام وظایف اساسی باشد، تنوع ناخالص آن تفاوت بین پول دریافتی و وجوهی است که صرف خرید مواد، نگهداری یا خرید تجهیزات شده است. به زودی. در واقع این سودی است که شرکت به صورت خالص دریافت می کند، یعنی زمانی که دقیقاً مشخص می شود که برای ساخت محصول چقدر پول خرج شده است و چقدر برای آن دریافت شده است.

وضعیت زیر می تواند به عنوان مثال باشد. این شرکت مواد مورد نیاز برای تولید کالا را خریداری می کند. او برای آن پول خرج می کند. اکنون علاوه بر این نیاز به خرید تجهیزات، پرداخت حقوق به کارکنان و غیره است. این نیز یک هزینه محسوب می شود. سپس در نتیجه محصولاتی تولید می شود که به خریدار فروخته می شود. این قبلاً درآمد است. این تفاوت بین مبالغی است که برای ایجاد محصول هزینه شده و در نهایت دریافت شده است و این همان درآمد ناخالص است.

درآمد از فعالیتهای اصلی و فرعی

درآمد مالی شرکت از فعالیت اصلی مرحله بعدی محاسبات است که سود ناخالص محاسبه شده قبلی را در نظر می گیرد، بدون احتساب تمام وجوهی که برای فعالیت های عمومی شرکت در یک مقطع زمانی خاص هزینه می شود. یعنی اگر بند قبلی فقط هزینه هایی را در نظر گرفته باشد که شرکت در فرآیند ایجاد یک محصول متحمل شده است یااجرای سرویس، سپس تقریباً هر چیزی که ممکن است و قبل از کسب سود برای شرکت هزینه دارد، قبلاً در نظر گرفته شده است.

همچنین درآمد دیگری از شرکت وجود دارد. اینها وجوهی هستند که از برخی از فعالیت های اضافی دریافت می کند که مستقیماً با کارکردهای اصلی مرتبط نیستند، بلکه به آن اجازه می دهند تا سود خاصی داشته باشد. چنین گزینه های زیادی وجود دارد و آنها مستقیماً به ویژگی های یک سازمان خاص بستگی دارند. نمونه آن دریافت سود حاصل از اجاره توسط اشخاص دیگر از اموال شرکت، از محل سپرده، فروش دارایی های ثابت، مواد، سهامداری و غیره است. این مثال را به وضوح می بینید: شرکت خاصی وجود دارد که محصولات خود را می فروشد. برای به دست آوردن درآمد اضافی، ممکن است با پرداخت هزینه، کالای سفارش داده شده را به نقطه مشخص شده حمل کند، آن را تخلیه کند، نصب کند، آموزش استفاده و غیره را بدهد. در اینجا فروش محصولات خود درآمد اصلی است و هر چیز دیگری - حمل و نقل، نصب و غیره - دیگر فعالیت اصلی نیست.

مالیات و درآمد

از جمله اینکه درآمد و هزینه بنگاه مستقیماً با مالیات مرتبط است. بنابراین آن سودهایی را که تا لحظه واریز پول به بودجه دولتی و مانده آن پس از اجرای این عملیات وجود دارد، تشخیص می دهند. گزینه اول نشان دهنده درآمد صادقانه تری است که در نتیجه فعالیت های شرکت دریافت شده است، اما عمدتاً توسط گزینه دوم هدایت می شوند. این به این دلیل است که به هر حال مالیات پرداخت می شودضروری است، و بسیار ساده تر است که فوراً این عامل را در نظر بگیریم، وجوهی را که قطعاً بین جهات مختلف به جایی نمی رسند، نسبت به قطع بودجه در آینده به دلیل محاسبات نادرست، بسیار ساده تر است.

در برخی موارد، یک شرکت مستحق بازپرداخت وجوهی است که قبلاً به عنوان مالیات پرداخت شده است. یعنی در ابتدا باید پول را بدهید اما احتمال اینکه در نهایت دوباره به حساب بیایند زیاد است. با توجه به این واقعیت که همیشه نمی توان دقیقاً چه زمانی چنین بازگشتی را محاسبه کرد، پیش بینی چیزی بر این اساس بسیار دشوار است. با این حال، هنوز ارزش آن را دارد که مبلغ مشخصی را در نظر بگیریم که می توان در آینده با منفعت خرج کرد.

اورژانس

علیرغم اینکه در بیشتر موارد، لحظات مختلف غیراستانداردی که می تواند بر کار شرکت تأثیر بگذارد، با مقدار مشخصی از شانس و حضور بیمه به درستی اجرا می شود، آنها همچنین می توانند باعث کسب سود شوند. به عنوان مثال، شرایطی وجود دارد که در آن تجهیزات بیمه شده آسیب دیده است. مورد مطابق با موردی است که در قرارداد با شرکت بیمه ذکر شده است و تمام وجوه مربوطه را پرداخت می کند. در عین حال، تجهیزات آسیب دیده یا اصلاً مورد نیاز نبود یا قرار بود جایگزین شوند. در نتیجه، میزان پرداخت های بیمه ممکن است به طور قابل توجهی از پولی که شرکت برای فروش دارایی های ثابت غیرضروری دریافت می کند بیشتر باشد.

درآمد خالص

درآمد نقدی خالصشرکت ها تفاوت بین هزینه های متحمل شده توسط شرکت به دلیل شرایط فورس ماژور و همچنین سودهایی هستند که پس از فروش همه چیز باقی مانده و مالیات قبلاً پرداخت شده است. روی این پول است که شرکت می تواند حساب کند و از آن برای تشویق کارمندان، نوسازی، گسترش و غیره استفاده کند. آنها همچنین می توانند بین صاحبان شرکت (در صورت وجود چندین) تقسیم شوند. کل نوع خالص درآمد از غیر اصلی، عملیاتی و همچنین سود دریافتی از فعالیت های اصلی شرکت خلاصه می شود.

یک مثال گویا: شرکتی وجود دارد که محصولی را تولید می کند. سپس آن را می فروشد و بابت آن پول می گیرد. مرحله بعدی پرداخت مالیات و به عنوان یک گزینه، متحمل شدن هزینه های خاص مرتبط با موقعیت های فورس ماژور است. یعنی کالا فروخته می شود، پول دریافت می شود، سپس مالیات پرداخت می شود. سپس به عنوان مثال سیل رخ می دهد و تعمیرات از محل وجوه محاسبه شده در بند قبل انجام می شود و فقط آنچه باقی می ماند را می توان درآمد خالص شرکت در نظر گرفت.

نتایج

از مجموع موارد فوق نتیجه می گیرد که فعالیت مالی یک شرکت از نظر کسب وجوه برای انجام وظایف خود به چند مرحله تقسیم می شود که در هر مرحله می توان انواع خاصی از درآمد را محاسبه کرد.. آنها هم می توانند اطلاعات آماری مفیدی داشته باشند و هم در آینده برای محاسبات بعدی، تعیین قابلیت های آینده شرکت و غیره مورد توجه قرار گیرند.

درآمد سازمانی مبنایی است که بر آن استکه تمامی فعالیت ها پشتیبانی می شوند. این به معنای عملکرد یک شخص حقوقی (حداقل، اکثر آنها) است. البته شرکت هایی هستند که درآمدزایی را مسئولیت اصلی خود نمی دانند. با این حال، آنها همچنین از بنیادهای خیریه، از انجام هر کار غیر اصلی و غیره درآمد دارند.