نسبت تمرکز بدهی. ساختار تعادل بهینه

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

هر شرکت بزرگ به دنبال بهینه سازی ساختار سرمایه خود است. از منابع شخصی و قرض گرفته شده تشکیل شده است. علاوه بر این، نسبت آنها باید در سطح تعیین شده حفظ شود. تجزیه و تحلیل به شما امکان می دهد نیاز شرکت را به منبع مالی خاصی برای فعالیت های خود تعیین کنید.

یکی از مؤلفه های متدولوژی ثبات مالی سازمان، نسبت تمرکز سرمایه بدهی است. طبق فرمول تعیین شده محاسبه می شود و مقدار مشخصی دارد. چگونه می توان شاخص ارائه شده را محاسبه کرد و همچنین نتیجه را تفسیر کرد؟ تکنیک خاصی وجود دارد.

ماهیت ضریب

نسبت تمرکز سرمایه بدهی، حجم منابع مالی پرداخت شده را در ساختار تراز نشان می دهد. هر بنگاه اقتصادی باید فعالیت های خود را با استفاده از سرمایه خود سازماندهی کند. با این حال، افزایش سرمایه بدهی، چشم اندازهای جدیدی را برای سازمان باز می کند.

شرکتی که عاقلانه از منابع پولی پولی استفاده می کند می تواند تجهیزات جدید با فناوری پیشرفته خریداری کند، خط تولید جدیدی را معرفی کند، بازارهای فروش را گسترش دهد، و غیره. برای انجام این کار، سطح وجوه قرض گرفته شده باید در محدوده خاصی باقی بماند. برای هر شرکت به طور جداگانه تنظیم شده است.

جذب وام های بلند مدت و کوتاه مدت ریسک های شرکت را افزایش می دهد. با این حال، هر چه آنها بیشتر باشند، میزان سود خالص سازمان به طور بالقوه می تواند بیشتر باشد. وضعیت سهم بدهی های پرداخت شده باید توسط سرویس تحلیلی شرکت نظارت شود.

جوهر وجوه قرض شده

مقدار نسبت تمرکز سرمایه بدهی در محاسبه ثبات مالی بسیار بالاست. چنین منابع مالی دارای تعدادی ویژگی مشخص است. مشارکت آنها هم مزایا و هم هزینه های اضافی دارد.

شرکتی که از سرمایه گذاران خارجی سرمایه جمع آوری می کند، چشم اندازها و فرصت های جدیدی را در اختیار شما قرار می دهد. پتانسیل مالی آن به سرعت در حال رشد است. در عین حال، هزینه منابع ارائه شده کاملاً قابل قبول است. با استفاده صحیح از وجوه اضافی می توانید سودآوری شرکت را افزایش دهید. در این صورت، سود افزایش می یابد.

با این حال، جذب منابع سرمایه گذاری از خارج دارای تعدادی ویژگی منفی است. چنین سرمایه ای خطرات را افزایش می دهد، شاخص های ثبات مالی را کاهش می دهد. تنظیم چنین رویه ای بسیار دشوار است. بسیاری از هزینه هابستگی به سطح توسعه یک بازار خاص دارد. درآمد سازمان با هزینه استفاده از وجوه سرمایه گذاران (سود وام) کاهش می یابد.

روش تعیین اندیکاتور

داده های ترازنامه به محاسبه نسبت تمرکز سرمایه بدهی کمک می کند. فرمول محاسبه ساده است. این نشان دهنده نسبت بین شاخص وام های خارجی و ترازنامه است. این بار بدهی واقعی است که بر روی سازمان گذاشته می شود. فرمول محاسبه به این صورت است:

KK=Z / B، که در آن: Z - مقدار وامها (کوتاه مدت و بلند مدت)، B - ارز ترازنامه.

محاسبات بر اساس نتایج دوره عملیاتی انجام می شود. بیشتر اوقات 1 سال است. با این حال، برای برخی از شرکت‌ها پرداخت‌ها به صورت سه ماهه یا هر شش ماه سود بیشتری دارد.

منابع تامین مالی پرداخت شده در ردیف 1400 و 1500 فرم 1 صورتهای مالی ارائه شده است. مقدار کل ترازنامه در خط 1700 نشان داده شده است. این یک محاسبه ساده است که نتیجه آن به نتیجه گیری در مورد هماهنگی سازمان ساختار سرمایه کمک می کند.

هنجاری

طبق سیستم فوق می توانید نسبت تمرکز سرمایه استقراضی را محاسبه کنید. مقدار استاندارد به شما امکان تجزیه و تحلیل نتیجه را می دهد. برای شاخص ارائه شده، محدوده خاصی از مقادیر وجود دارد که در آن می توان ساختار ترازنامه را موثر نامید.

ضریب تمرکز منابع خارجیتامین مالی می تواند در محدوده 0.4 تا 0.6 باشد.مقدار بهینه به نوع فعالیت شرکت، ویژگی های داخل صنعت بستگی دارد. برای مثال، شرکت‌هایی که فعالیت فصلی مشخصی دارند، ممکن است دارای تمرکز پایینی از وجوه اعتباری باشند.

برای نتیجه گیری در مورد درستی ساختار منابع مالی، بررسی شاخص ارائه شده از شرکت های رقیب ضروری است. بنابراین امکان محاسبه شاخص درون صنعتی وجود خواهد داشت. مقدار ضریب به دست آمده در طول مطالعه با آن مقایسه می شود.

سود مالی

در برخی موارد ممکن است میزان وجوه اعتباری سازمان خیلی زیاد یا برعکس کم باشد. این نشان دهنده ساختار سازمانی نادرست ترازنامه است. هنجار فوق نسبت تمرکز سرمایه بدهی برای اکثر شرکت های داخلی قابل اجرا است. سازمان‌های خارجی ممکن است وام‌های بیشتری در ساختار بدهی داشته باشند.

اگر شرکتی در طول مطالعه تشخیص داد که نسبت تمرکز کمتر از حد نرمال است، به این معنی است که تعداد زیادی از منابع مالی استقراضی را انباشته کرده است. این یک عامل منفی برای توسعه بیشتر است. در این صورت خطرات عدم بازپرداخت بدهی افزایش می یابد. هزینه اعتبار افزایش خواهد یافت. کاهش میزان وجوه استقراضی در بدهی ها ضروری است.

اگر برعکس، شاخص بالاتر از حد معمول باشد، شرکت منابع اضافی را برای توسعه خود جذب نمی کند. معلوم می شود که سود از دست رفته است. بنابراین، مقدار معینیوجوه سرمایه گذار شخص ثالث باید توسط شرکت استفاده شود.

مثال محاسبه

برای درک ماهیت روش ارائه شده، لازم است مثالی از محاسبه نسبت تمرکز سرمایه بدهی را در نظر بگیریم. فرمول تعادل بالا در طول مطالعه اعمال می شود.

برای مثال، شرکت دوره عملیاتی را با کل ترازنامه 343 میلیون روبل به پایان رساند. در ساختار آن 56 میلیون روبل تعیین شد. بدهی های بلند مدت و 103 میلیون روبل. بدهی های کوتاه مدت در دوره قبل ترازنامه 321 میلیون روبل بود. بدهی های کوتاه مدت 98 میلیون روبل و منابع مالی بلندمدت 58 میلیون روبل بود.

در دوره جاری، نسبت غلظت به شرح زیر بود:

KKt=(56 + 103) / 343=0، 464.

در دوره قبل همین شاخص در سطح: بود

KKp=(98 + 58) / 321=0، 486.

نتیجه در حد استاندارد تعیین شده است. در دوره قبل، فعالیت های شرکت تا حد زیادی از منابع شخص ثالث تامین می شد. این شرکت چشم اندازی برای جذب وجوه اعتباری دارد. شاخص ارائه شده باید در ارتباط با سایر سیستم های محاسباتی محاسبه شود.

اهرم مالی

شاخص اهرم (اهرم) به تحلیلگران اجازه می دهد تا وابستگی نسبت تمرکز سرمایه بدهی را به شرایط محیط کسب و کار به درستی ارزیابی کنند. ترکیب این دو روش محاسبه به شما امکان می دهد سطح کارایی را تعیین کنیداستفاده از سرمایه موجود، فرصت هایی برای افزایش بیشتر آن به هزینه منابع اعتباری.

اهرم سودی را نشان می دهد که یک سازمان هنگام استفاده از وجوه قرض گرفته شده دریافت می کند. برای این کار بازده حقوق صاحبان سهام سازمان را محاسبه کنید. در جریان چنین مطالعه‌ای، نیاز شرکت به جذب منابع مالی خارجی و همچنین بازده جاری کل سرمایه مشخص می‌شود.

با استفاده صحیح از وام ها می توانید درآمد خالص را افزایش دهید. وجوه دریافتی برای توسعه و گسترش کسب و کار سرمایه گذاری می شود. این به شما امکان می دهد رقم نهایی سود خالص را افزایش دهید. این نکته استفاده از وجوه پرداخت شده از سوی سرمایه گذاران است.

سودآوری

نسبت تمرکز سرمایه بدهی باید در سیستم کلی محاسبات تحلیلی در نظر گرفته شود. بنابراین در کنار روش شناسی ارائه شده، سایر شاخص ها نیز تعیین می شوند. تجزیه و تحلیل ترکیبی آنها به ما امکان می دهد تا نتایج درستی در مورد ساختار سرمایه بگیریم.

یکی از این شاخص ها بازده سرمایه استقراضی است. برای محاسبه، سود خالص دوره جاری گرفته می شود (خط 2400 فرم 2). به میزان وام های بلند مدت و کوتاه مدت تقسیم می شود. اگر سود خالص بیشتر از مقدار منابع پرداخت شده باشد، شرکت به طور هماهنگ از وجوه دریافتی از سرمایه گذاران شخص ثالث در فعالیت های خود استفاده می کند.

بازده سرمایه استقراضی در پویایی بررسی می شود. این اجازه می دهد تا نتیجه گیری در مورداقدام بیشتر.

مدیریت ساختار

نسبت تمرکز بدهی به اولین شاخص در توسعه استراتژی مالی سازمان تبدیل می شود. بر اساس محاسبات انجام شده، مدیریت شرکت ممکن است تصمیم به جذب بیشتر وام و اعتبار بگیرد.

در طول برنامه ریزی، نیاز به منابع اضافی مشخص می شود. ریسک ها، سودهای آتی و همچنین راه های توسعه تولید ارزیابی می شوند. هزینه سرمایه سرمایه گذاران تعیین می شود. بر اساس تحقیقات، شرکت در مورد امکان جذب اضافی سرمایه قرض گرفته شده تصمیم می گیرد.

با در نظر گرفتن اینکه نسبت تمرکز سرمایه بدهی چیست، روش محاسبه آن و رویکرد تفسیر نتیجه، می توانید ساختار ترازنامه را به درستی ارزیابی کنید و در مورد توسعه بیشتر سازمان تصمیم بگیرید.