تورهای دریفت، ماهیگیری دریفت چیست

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

ماهیگیری دریفت ماهیگیری است که توسط شناورها - کشتی های ماهیگیری انجام می شود. کشتی با جریان و باد همراه با یک شبکه بسیار طولانی، به اصطلاح نظم دریفتر یا شبکه های شناور، یک سیستم واحد را تشکیل می دهد. طول شبکه ها می تواند به 50 کیلومتر برسد. این تورها ماهی های متحرک را صید می کنند. نیاز به تورهای رانش در ارتباط با نیاز به صید انواع خاصی از ماهی ها که به صورت پراکنده نگهداری می شوند بوجود آمد. به این ترتیب ماهی تن، سالمون، ماهی خال مخالی و شاه ماهی را صید می کنند.

ویژگی های شبکه

تورهای دریفت (یا صاف) پارچه توری هستند که ماهی آن را مانعی نمی‌داند، بنابراین توری‌ها را محکم می‌کشد، محکم در آن‌ها در هم می‌پیچد بدون اینکه امکان فرار وجود داشته باشد. شبکه های مستطیلی مجزا به ارتفاع 10-12 متر و طول 30 متر به ترتیب دریفتر به هم متصل می شوند که اساس آن می تواند طناب پیشرو باشد و شناورها و شناورها این سیستم را در عمق معین پشتیبانی می کنند. تورهای دریفتر برای ماهیگیری صنعتی از دریفترها استفاده می شود.

مواد استفاده شده

قابلیت گرفتن دنده به بسیاری بستگی داردعواملی مانند جنس و ضخامت نخ، اندازه سلول ها، رنگ آمیزی، فرود پارچه روی ریباندها. اگر قبلاً از نخ‌های گیاهی استفاده می‌شد، از جمله پنبه از نخ‌های پیچ‌خورده، اکنون بیشتر از تورهای ماهیگیری نایلونی بادوام‌تر و جذاب‌تر و همچنین نایلون، آمیلان و موارد مشابه از الیاف مصنوعی استفاده می‌شود.

تورهای ماهیگیری ساخته شده از مونوفیلامنت (خط ماهیگیری)، به اصطلاح تورهای رگه ای، کارایی بالایی را نشان می دهند. مزیت اصلی این چرخ دنده ها شفافیت آنهاست. حتی در نور روز، قابلیت صید در آب زلال بسیار زیاد است، در حالی که تورهای خوش رنگ ساخته شده از مواد دیگر می توانند ماهی ها را بترسانند. علاوه بر این، استحکام بیشتری نسبت به رزوه های پیچ خورده دارند که باعث صاف نگه داشتن توری ها و جلوگیری از گره خوردن و کثیف شدن توری ها می شود. اگرچه استحکام کار با آنها را کمی دشوارتر می کند و صدا را افزایش می دهد، به فضای بیشتری روی عرشه نیاز دارد.

انواع شبکه های سازنده

وسایل ماهیگیری با توجه به ساختارشان می توانند آبششی تک جداره، دو جداره یا سه جداره باشند. به دو گونه آخر "پوتانکی" نیز می گویند. مؤثرترین آنها تورهای ماهیگیری سه جداره است که از سه پارچه توری تشکیل شده است. در بیرون، بوم های مشبک بزرگی به نام برش (ریاژی، برش) و در وسط آن یک ذره کوچکتر (دل) وجود دارد. هر سه بوم روی ریباندهای یکسان کاشته شده اند، اما قسمت دارای طول زیادی است و بین لایه های بیرونی با سستی قابل توجهی قرار دارد. با عبور از برش، ماهی در ذرات گیر می کند و در کیسه توری می افتد.دو جداره از دو بوم با اندازه های مش متفاوت تشکیل شده است و زمانی مؤثر است که دقیقاً مشخص شود ماهی از کدام طرف آمده است.

برای ماهیگیری دریفت، تورهای ماهیگیری کاپرون ساخته شده از تک رشته یا تک رشته نایلونی اغلب استفاده می شود. ریباند نیز کاپرون گرفته می شود. تورهای صاف سه جداره موثرترین هستند.

انواع ساخت سفارشات دریفت

شبکه ها را می توان به روش های مختلف به یکدیگر متصل کرد. سه نوع اصلی را می توان متمایز کرد: ساده، با بالا یا با رهبر پایین. سازندهای کوچک و ساده را می توان در نوار ساحلی استفاده کرد، اما در دریای آزاد، طراحی قابل اعتمادتری مورد نیاز است، بنابراین از سازندهایی با رهبران برای اطمینان از یکپارچگی نظم و افزایش قابلیت اطمینان استفاده می شود.

سفارش آسان

برای یک سفارش کوچک دریفتر، گاهی اوقات چندین شبکه مجزا به سادگی به صورت سری به یکدیگر توسط شاخه های پایین و بالایی متصل می شوند. به این ترتیب یک دستور دریفتر ساده به دست می آید. در دریاچه ها و مناطق ساحلی دریا توسط قایق های کوچک استفاده می شود. بیشتر اوقات، فقط شامل 15 تا 20 شبکه است، اما وقتی بیشتر طول می‌کشد، معمولاً از 1 تا 1.5 کیلومتر تجاوز نمی‌کند.

شناورها به خطوط شناور متصل می شوند که نظم را حفظ می کنند. افق مورد نظر با تنظیم طول خطوط تنظیم می شود. از پایین، تور با قرار دادن بار در قسمت پایین تر وزن می شود. در دو طرف راسته اوتوگا نیز وجود دارد. آنها از جلو با یک انتهای توقف متصل می شوند - طنابی که مستقیماً به کشتی می رود و پشت سرمتصل به انتهای چراغ - یک طناب متصل به فانوس دریایی. این فانوس (فانوس یا پرچم متصل به شناور وزن دار) نشان می دهد که سفارش کجا به پایان می رسد.

سازماندهی چنین سفارشی آسان است، اما برای شبکه های طولانی و حتی بیشتر برای استفاده در دریاهای آزاد مناسب نیست. کشش تورها در حین دریفت بسیار زیاد است، بنابراین با چنین سازمانی می توان نظم را از کشتی خارج کرد یا از بین می رود.

انتصاب رهبر

برای کاهش قابل توجه خطر شکستگی، به اصطلاح رهبر استفاده می شود - یک طناب ضخیم که نظم در تمام طول به آن متصل می شود. ماهیگیری شامل ادغام 100-150 تور است. تنش دریفت روی رهبر قابل اعتماد است، نه روی خود تورها. شبکه های مجزا نه تنها به یکدیگر، بلکه به لیدر نیز متصل می شوند که ساختار را نیز تقویت می کند.

خود لیدر را می توان به سه قسمت تقسیم کرد: خود لیدر، انتهای توقف (پارک) برای اتصال به کشتی و انتهای چراغ برای اتصال فانوس دریایی. معلوم می شود که این رهبر است که به کشتی متصل است که تور را نگه می دارد. انتهای پارکینگ تا حد امکان قوی ساخته شده است. طول آن می تواند به 200-500 متر برسد، که نه تنها به عمقی که نظم در آن فرو می رود، بلکه به وضعیت دریا و قدرت باد نیز بستگی دارد.

هنگام انتخاب تورها، رانش برای رهبر انجام می شود. این به شما امکان می دهد فرآیند تولید را مکانیزه کنید. بعلاوه از دستگاه های اتوماتیکی استفاده می شود که تنش لیدر را کنترل می کنند، در صورت لزوم آن را خون ریزی می کنند تا تنش اضافی کاهش یابد.

ویژگی های رهبر

Bبسته به تکنیک ماهیگیری و نوع خود کشتی، طول مورد نیاز خطوط استریمر تنظیم می شود تا انتخاب تورهای دریفت راحت باشد: رهبر از طریق malgoger انتخاب می شود، و تور باید به یک مکان مشخص در کشتی برسد، جریان سازها. فقط باید فاصله مناسب را فراهم کند. در کشتی‌های کوچک، فقط 1.5-2 متر است و در کشتی‌های بزرگ می‌تواند به 10 متر برسد.

با توجه به اینکه کشش لیدر با فاصله از کشتی تا فانوس دریایی کاهش می یابد، لیدر اغلب به صورت مرکب ساخته می شود و ضخامت طناب را کاهش می دهد. علاوه بر این، این امر باعث کاهش هزینه سفارش و کاهش وزن سفارش می شود. اما برای جلوگیری از افتادگی نزدیک انتهای شبکه به دلیل کاهش کشش، گاهی اوقات لنگرهای شناور به فانوس دریایی اضافه می شود و یا فواصل بین شناورها تغییر می کند.

سفارش با رهبر پایین

برای سازماندهی نظم با لیدر پایین تر، شبکه های دریفت جداگانه به یک کل واحد نیز برای شاخه های بالا و پایین متصل می شوند، اما در همان زمان، لیدر در سراسر ترتیب زیر تورها می رود. با کمک گره های سریع باز شونده توسط خطوط لیدر به تورها متصل می شود. این نظم توسط شناورهایی که با خطوط استریمر در محل اتصال تورها یا به قسمت انتخابی بالایی متصل می شوند، شناور نگه داشته می شود. عمق غوطه ور شدن تورها به طول خطوط بستگی دارد. وزنه های اضافی زیر مورد نیاز نیست، زیرا خود رهبر به عنوان بار عمل می کند و تورها را می کشد.

این دستور را برای اعماق کم، تورهای غوطه ور در عمق 30-40 متری اعمال کنید. استفاده از آن راحت است. برای علامت گذاری و هنگام انتخاب سفارش باید فقط با خطوط لیدر و بدون دردسر سینکر کار کنید.

سفارش برتررهبر

در صورت لزوم ماهیگیری در اعماق زیاد، از دستور با لیدر بالا بیشتر استفاده می شود. در این صورت از روی شبکه ها عبور می کند. بوته های شناور به آن متصل می شوند که گاه طول آنها به بیش از صد متر می رسد. شناورها بین خود به وسیله یک طناب رسانا برای سهولت در نمونه برداری به هم متصل می شوند. خطوط لیدر به خط بالایی یا بند تورها متصل می شوند. در ریباندهای پایین تر، باید بارگذاری را به شکل سینک های چدنی اضافه کنید.

کار با این دستور دشوارتر از استفاده از لیدر پایین است، زیرا لازم است بارگیری را سازماندهی کنید و راهنمای شناور نیاز به توجه بیشتری دارد. با این حال، چنین ماهیگیری با توری رانش هنگام ماهیگیری در اعماق زیاد ضروری است. در این حالت ، لیدر پایین می تواند هنگام کشیدن یا حتی کشیدن تورها را به دور خود بپیچد ، بنابراین از آن استفاده نمی شود. علاوه بر مزایای لیدر بالایی، می توانید میرایی تکان ها از شناورها را نیز اضافه کنید، بنابراین تورها آرام تر خواهند بود. نکته منفی خطر جدا شدن خود شناور در امواج بزرگ است.

در واقع، گاهی اوقات از ترتیبات عمقی مختلف برای تعیین دقیق محل قرارگیری این یا آن ماهی استفاده می شود. برای انجام این کار، اغلب انواع ترکیبی از سفارشات را ایجاد کنید.

مضرات استفاده از تورهای دریفتر

در برخی مناطق ماهیگیری تجاری با تورهای دریفت ممنوع است. بنابراین، در اقیانوس آرام شمالی به منظور حفظ ذخایر برخی از گونه های ماهی استفاده نمی شود. صید توری در مقیاس بزرگ توسط مجمع عمومی سازمان ملل متحد در آب های آزاد اقیانوس ها ممنوع است. ماهیگیری علمی با چنین تورهایی مجاز است، اما ایناز فرصت اغلب سوء استفاده می شود هنوز هیچ ممنوعیت کاملی برای ماهیگیری از طریق توری وجود ندارد، اما مهلت‌های کاهش یافته و برخی محدودیت‌ها برای این نوع ماهیگیری قبلاً ایجاد شده است.

تورهای رانش اغلب به پستانداران دریایی و پرندگان دریایی ختم می شوند که در این فرآیند کشته می شوند. اعداد به سادگی دلهره آور هستند. بنابراین، تنها در شرق دور در منطقه اقتصادی روسیه، سالانه بیش از 100 هزار پرنده و 2.5 هزار پستاندار به این دلیل می میرند. و خود جمعیت ماهی قزل آلا در حال کاهش است.

تهدید جدی دیگر، نگرش خود ماهیگیران است. اغلب ماهی قزل آلا جورابی به این شکل صید می شود - با ارزش ترین ماهی قزل آلا، در حالی که بقیه ماهی ها، از جمله ماهی قزل آلا جورابی، سایر گونه های ماهی قزل آلا، ماهی قزل آلا صورتی و ماهی قزل آلا، به سادگی در دریا پرتاب می شوند. چنین درجه بندی مجدد تعداد زیادی از ماهی ها را بی هدف از بین می برد، که نقض قوانین ماهیگیری است.