انواع ماسک های ضد گاز و تاریخچه ساخت آنها

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

در سال 1915، تمرین بشر با یک قسمت وحشتناک جدید دوباره پر شد: ارتش یکی از طرف های متخاصم برای اولین بار از سلاح های کشتار جمعی استفاده کرد. در نزدیکی شهر یپرس، آلمانی ها جت های کلر را به مواضع نیروهای فرانسوی فرستادند - و هزاران سرباز در مدت کوتاهی جان باختند.

این حقیقت که این جنایت بدون مجازات نخواهد ماند خیلی زود مشخص شد و حمله انتقام جویانه با گاز دیری نپایید. با این حال، به زودی دانشمندان کشورهای آنتانت و کشورهای متحد با اتریش-مجارستان به این واقعیت آشکار پی بردند: مسموم کردن مردم بسیار آسان تر از نجات دادن و حتی بیشتر از آن درمان است.

روسیه آغازگر استفاده از OV نبود، اما در کشور ما بود که ماسک گاز اختراع شد. نیکلای زلینسکی مانند یک دانشمند واقعی، دستگاه را روی خود آزمایش کرد، او چندین دقیقه را در اتاقی پر از مخلوط کلر و فسژن (متداول ترین سموم نظامی آن زمان) گذراند و سالم بیرون آمد.

انواع ماسک های ضد گاز در طول جنگ جهانی اول از نظر تنوع تفاوتی نداشتند. همه آنها کپی اختراع زلینسکی بودند و فقط در شکل ماسک، کشور مبدا و نام متفاوت بودند. حفاظت قابل اعتماددر صورت عدم تاخیر در پوشیدن و عدم آسیب به جعبه لاستیکی و فلزی ارائه شد.

دهه بیست و تقریباً تمام دهه سی قرن بیستم در انتظار یک قتل عام جهانی جدید گذشت. در اتحاد جماهیر شوروی، تمرینات منظم دفاع غیرنظامی به منظور آموزش نه تنها سربازان ارتش سرخ، بلکه کارگران شرکت های صنعتی و همچنین جمعیت غیرنظامی برگزار شد. انواع جدیدی از ماسک های گاز فیلتر کننده ظاهر شدند، آنها برای بزرگسالان، کودکان، اسب ها (نیروی اصلی پیش نویس و اساس سواره نظام) و حتی سگ ها در نظر گرفته شدند که نقش آنها در جنگ آینده هنوز مشخص نبود.

در طول جنگ جهانی دوم، سربازان آلمانی به طور مرتب جعبه های راه راه استوانه ای را با ماسک های گاز حمل می کردند، اما هرگز به آنها نیازی نشد، آلمان بدون مواد سمی شکست خورد. نازی‌ها نیز جرات استفاده از آنها را نداشتند، زیرا حدس می‌زدند که مخالفانشان ذخایر قابل توجهی از آنها دارند.

اما پس از پیروزی، جنگ جدیدی آغاز شد، جنگی سرد، و در جریان آن چنین سمومی ظاهر شد که فیلترها در برابر آن ناتوان بودند. مولکول‌های OM (اغلب باینری، یعنی پس از ادغام دو جزء نسبتاً بی‌ضرر، کشنده می‌شوند) کوچک‌تر می‌شوند و کربن فعال به آنها اجازه عبور می‌دهد. در پاسخ، انواع جدیدی از ماسک های گاز، عمدتا عایق، اختراع شد. دومی عملاً عنصری از یک لباس فضایی یا زیر آب با منبع اکسیژن و آب بندی کامل فضای داخلی است.

اما نه تنها تهدیدات نظامی باعث توسعه ابزارهای فردی شدحفاظت. قرن بیستم، عصر تهدیدهای بزرگ ساخته دست بشر بود. کار در شرکت های خطرناک در صنایع شیمیایی به سرعت در حال توسعه، تولید مواد رادیواکتیو و راکتورهای هسته ای نیازمند اقدامات کیفی جدیدی برای اطمینان از ایمنی است. انواعی از ماسک‌های ضد گاز ظاهر شده‌اند که نمی‌توان از آنها در میدان جنگ استفاده کرد، اما در شرایط مسالمت آمیز کاملاً مؤثر هستند.

مثلاً، کارگری که ظرفی را تمیز می کند یا تعمیر می کند که در آن قابل تنفس نیست، از ماسک مجهز به شلنگ بلندی استفاده می کند که هوای تمیز دارد.

در موارد دیگر، بسته به ماهیت آلودگی، می توانید از ماسک های معمولی استفاده کنید که در برابر پراکندگی گرد و غبار محافظت می کنند. در اصل ، این نیز ، اگرچه بسیار ساده و ارزان تر است ، اما ماسک های گاز است. انواع و اهداف تجهیزات حفاظتی متنوع‌تر شده‌اند، و دستگاه‌های جهانی مورد استفاده ارتش بسیار گران‌تر از آن هستند که برای اهداف غیرنظامی تولید شوند.

تشخیص انواع ماسک‌های گاز با خطوط بیرونی آنها آسان است. برخلاف فیلتر باکس‌ها که دارای جعبه‌های نسبتاً کوچک قابل تعویض هستند که مستقیماً به ماسک وصل شده یا با شلنگ موجدار به آن متصل می‌شوند، فیلتر عایق مجهز به مخزن نسبتاً بزرگی از اکسیژن فشرده است. استفاده از دومی نیاز به آماده سازی جدی دارد، طراحی با یک گیربکس با یک سوپاپ و یک سیلندر با یک جاذب دی اکسید کربن پیچیده است. علاوه بر این، استفاده از ماسک گاز عایق بدون محافظت از کل بدن، که توسط یک لباس ضد هوا ساخته شده از لاستیک مخصوص ارائه می شود، بی معنی است.سموم مدرن نیز به پوست نفوذ می کنند.