نژادهای گوشتی گوسفند: توضیحات، نگهداری و پرورش

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

پرورش گوسفند از دیرباز به عنوان یک صنعت سودآور در کشاورزی تلقی می شد. حتی در قدیم مردم کوچ نشین کوهستانی به دلیل بهره وری و استقامت این حیوانات زنده می ماندند. کشاورزان آنها را به دلیل بی تکلفی و رشد سریع آنها دوست دارند. ثابت شد که نژادهای گوشتی قوچ در این زمینه سودمند هستند. پایگاه پرورش با انواع جدید حیوانات پر شد. در این مقاله به شرح نژادهایی می پردازیم که پرورش دهندگان گوسفند اهلی به نگهداری و پرورش آن مشغول هستند.

سود دهی گوسفندداری

چند دهه قبل از آن، با ارزش ترین گونه های گوسفند به عنوان حیوانات خانگی جهانی در نظر گرفته می شد و صاحبان خود را با پوست، پشم، گوشت، شیر و چربی سالم تامین می کردند. اکنون آنها به وضوح با جهت بازده تولیدی از هم جدا شده اند و بسیاری از کشاورزان این را سودآور می دانند. بسته به منطقه وتقاضای مصرف کننده، مزارع کوچک نژادهای زیر را پرورش می دهند:

• حیوانات گوشتی پشمی؛
• افراد برای تهیه محصولات رژیمی لبنی؛
• واریته های چرب گوشت؛
• قوچ و گوسفند قادر به ارائه پوست و پشم با کیفیت؛
• نژادهای گوشت گوسفند.

گوسفندداری در برخی از نقاط کشور تنها راه تامین شغل برای جمعیت اصلی است. نگهداری حیوانات برای تولید پشم در چنین مناطقی مطلقاً سودآور نیست: فروش آن تقریباً مشکل ساز یا حتی غیرممکن است.

در روسیه، نژادهای گوسفند گوشتی به این دلیل پرورش داده می شوند که شرایط آب و هوایی سخت و نوسانات شدید دما را تحمل می کنند. در عین حال، افراد قادر به تولید بازده بالایی هستند. آنها شرایط سختی را به دلیل رشد منبع مناسب چربی تحمل می کنند. چنین تجمعاتی در حیوانات در ناحیه دم مشاهده می شود، کشاورزان آن را دم چاق می نامند. علاوه بر این، پد چربی به گوسفند کمک می کند تا در طول دوره ای که مشکل غذا وجود دارد زنده بماند.

تقاضای خوبی برای گوشت در کشور وجود دارد. برای این اهداف، نژادهای مو بلند رشد می کنند - قفقاز شمالی و کویبیشف. از نمایندگانی با کت کوتاه، گونه های لیتوانیایی، استونیایی و لتونیایی پرورش داده می شوند.

ویژگی های متمایز

افراد تازه کار در این صنعت باید در انتخاب نژاد گوسفند دقت ویژه ای داشته باشند. پرورش گوسفند در این حالت درآمد پایداری را برای مالک در کل فراهم می کنداز سال. بیایید مزایای اصلی نمونه های گوشت را برجسته کنیم:

• مراقبت بی تکلف؛
• امکان چرا در هر زمان از سال؛
• باروری خوب؛
• رشد سریع بره؛
• نرخ بالای گوشت و چربی؛
• حیوانات در مورد غذا حساس نیستند؛
• مقاومت در برابر سرما و دمای بالا در تابستان؛
• توانایی تشکیل لایه چربی (حتی با تغذیه نامناسب)؛
• ایمنی قوی در برابر بیماری های مختلف؛
• فعالیت جوان خوب.

معیارهای انتخاب

سودآوری کشاورزی تا حد زیادی به انتخاب صحیح تنوع و سلامت حیوان بستگی دارد. بنابراین هنگام خرید افراد باید به علائم زیر توجه کنید:

• وابستگی عمومی;
• درجه رشد حیوانات؛
• گوسفند باید هیکل قوی داشته باشد؛
• داشتن عضلات حجیم کافی؛
• باید اسکلت را بررسی کرد تا نازک شود؛
• اندام های داخلی نباید بزرگ شوند؛
• این نژاد با پوست نازک مشخص می شود (به دلیل این ویژگی است که تجمع لایه چربی زیر جلدی رخ می دهد)؛
• سلامت طبیعی.

ماده ها ویژگی های شیر خوبی دارند. این امر به منظور تغذیه جوانان و افزایش رشد آنها مهم است. در زیر می توانید شرح نژادهای گوشتی گوسفند و عکس حیوانات را بیابید.

نژادهای اهلی

همه مزارع فرصت خرید حیوانات پرورشی را ندارندخارج از کشور بنابراین، کشاورزان داخلی، به ویژه، در نگهداری افراد پرورش یافته در روسیه تخصص دارند. نژادهای گوشتی گوسفند در بسیاری از مناطق کشور گسترش یافته است. این صنعت در قفقاز شمالی، سیبری شرقی و غربی، منطقه ولگا و اورال به خوبی توسعه یافته است.

در حال حاضر، نژادهای سنتی را می توان در مزارع مشاهده کرد، به عنوان مثال، رومانوف، شوروی - کویبیشف، گورکی. مواردی نیز وجود دارد که نسبتاً اخیراً ایجاد شده اند. اینها عبارتند از سیبری غربی و کاتوم.

نژاد سنتی

Romanovskaya محبوب ترین و بهترین نژاد گوسفند است. این به این دلیل است که آنها با میزان بالای گوشت متمایز می شوند ، اگرچه تا حدی به جهت لبنیات نیز تعلق دارند. وزن کشتار یک حیوان بالغ به طور متوسط حدود 90 کیلوگرم است. ماده ها خود را به عنوان گوسفند پربار تثبیت کرده اند. رحم قادر است دو بار در سال بره به دنیا بیاورد (حدود 5 نوزاد)، شیر آنها چربی (تا 7٪) و مغذی است. در این مدت وزن آنها به 45 کیلوگرم می رسد. رشد جوان به سرعت در حال افزایش حجم است. کت حیوانات ضخیم و بلند است. با توجه به این ویژگی ها، از حیوانات مولد برای تلاقی با سایر واریته ها استفاده می شود.

قفقاز شمالی

جوانترین نژاد در قرن گذشته با مشارکت سه گونه - نمایندگان استاوروپل، لینکلن و روونی-مارچ به دست آمد. حیوانات بی تکلف، پرکار هستند، عاشق گذراندن وقت در مراتع هستند. به اصطلاح نژاد گوسفند دارای پارامترهای کلی است - یک پشت قوی، به خوبی توسعه یافته، قدرتمندقفسه سینه این حیوان به دلیل ساختار ناحیه دهانه رحم، که بسیار کوتاه، اما گوشتی است، حجیم به نظر می رسد. یک قوچ قادر است 45 کیلوگرم گوشت در اختیار کشاورز قرار دهد. گوسفندها دارای پوششی پر پیچ و خم به رنگ خاکستری هستند، پشم آن بسیار بلند است. برای برخی از مزارع، این ویژگی به عنوان درآمد اضافی عمل می کند.

سیبری غربی

نژاد مدرن با خصوصیات کمیاب. مزیت اصلی آن این است که میش ها می توانند بره ها را در خارج از فصل به دنیا بیاورند، در حالی که سایر افراد جهت گوشت نمی توانند به طور مداوم حیوانات جوان را برای صاحبان خود فراهم کنند. اجداد حیوانات تولید کننده انواع تکسل و گوسفند کولوندا هستند. نژاد جدید بدون شاخ، گوش های راست و نیم رخ یکنواخت است. بدنی بشکه ای شکل دارند. پشت، ساکروم و سینه پهن هستند. وزن نرها به 100 کیلوگرم، رحم تا 60 کیلوگرم می رسد. بره ها را می توان در شش ماهگی برای گوشت فرستاد.

Gorkovskaya

با مشارکت گوسفندان درشت پشم محلی و افراد همپشایر پرورش داده شده است. در نتیجه، ویژگی های خوبی به دست آمد: باروری، نرخ بهره وری بالا (140٪)، رشد سریع حیوانات جوان، کیفیت عالی محصول حاصل. گوسفند گوشتی به دلیل ساختار بدنی قدرتمند، عضلات حجیم و استخوان‌های سبک خود مشهور هستند. اگر بره ها از شیر مادر تغذیه کنند، افزایش وزن آنها تا 200-190 گرم در روز مشاهده می شود. وزن یک مرد بالغ 100-120 کیلوگرم، ماده - 70 و بالاتر است.

Kuibyshevskaya

مربوط به شمارهگونه های مدرن، می توان آن را با عبور از رامنی مارس ماده با تلقیح کننده های نژادهای چک پرورش داد. مشخص شد که حیوانات با فرآیند دم کوتاه و سم‌های قوی مورد نظرسنجی قرار گرفتند. آنها همچنین ویژگی منحصر به فرد خود را در نمای بیرونی دارند - عدم وجود پشم روی پوزه. مانند بسیاری از نژادهای گوشتی، گوسفندان دارای بازده خوبی هستند. یک نماینده بزرگسال تا 135 کیلوگرم وزن دارد، یک روشن - کمی بیشتر، 80، بچه ها هر روز 19-22 کیلوگرم وزن اضافه می کنند. نقطه ضعف این نژاد این است که حیوانات دارای پشم بیش از حد نرم هستند که مستعد چرخیدن هستند. هنگام مراقبت از یک حیوان، باید با گره خوردن دست و پنجه نرم کنید.

خارجی

اولین نماینده خارجی که نمی توان از آن چشم پوشی کرد پرکو است. یک قوچ نژاد فرانسوی در نتیجه تلاقی یک رامبویه فردی با انواع بریتانیایی ظاهر شد. در نتیجه، پرورش دهندگان حیواناتی با ماهیچه های توسعه یافته دریافت کردند. پرکوس دارای بدن بشکه ای شکل، باسن گرد و ساکروم قدرتمند است. این پارامترها به عنوان نشانگر تعلق حیوان به نوع گوشت است. در عین حال، گوسفند و قوچ پشم غنی دارند. گوشت با خوش طعم بودن بالا و توزیع یکنواخت لایه چربی متمایز می شود. بر اساس توصیف نژاد، یک قوچ فرانسوی حدود 120 کیلوگرم وزن دارد، یک فرد ماده به طور متوسط 75 وزن دارد. حیوانات جوان تا 120 روز تا 30 کیلوگرم وزن اضافه می کنند. در پنج ماهگی، دوره شیردهی میش به پایان می رسد.

Texel. نژاد هلندی که در ویژگی های بیرونی آن با نمایندگان انگلیسی و فرانسوی متفاوت است. درحیوان راست و بدن دراز. میش ها بره های نسبتاً بزرگ و حجیم را معمولاً دوقلو به دنیا می آورند. این نژاد در جزیره Texel در نتیجه تلاقی افراد محلی با گونه های بریتانیایی ظاهر شد.

میانگین وزن یک قوچ با نگهداری مناسب 130 کیلوگرم است، گوسفند - 115-120. گوشت ساختار مشخصی دارد، کاملا آبدار است، بوی خاصی مشاهده نمی شود. حیوانات مستعد چرای انفرادی هستند و در برابر عفونت ها و انگل ها بسیار مقاوم هستند.

Blue Doo Maine. نوع دیگری از تمرکز باریک در فرانسه ظاهر شد، نمایندگان در رتبه بندی بهترین نژادهای گوشتی گوسفند قرار گرفتند. وزن بزرگترین نر به 160 کیلوگرم می رسد، گوسفندها نیز بسیار عظیم هستند - 80-120 کیلوگرم. جوانان خیلی سریع در حال رشد هستند. بره ها روزانه 0.5 کیلوگرم وزن اضافه می کنند. حیوانات گوشت لطیف و بدون چربی می دهند. آنها در شرایط آب و هوایی سخت به خوبی زنده می مانند و به سرعت به حالت چرا کشیده می شوند. گوسفندان این نژاد بدون شاخ، دارای سر کشیده و پیشانی پهن هستند. گوش ها در سطح یک خط عمودی قرار دارند، به دلیل این ویژگی، حیوانات بسیار زیبا به نظر می رسند.

گوسفند وندی. انواع گوشت و پشم هدف ریشه فرانسوی دارد. حیوانات با یک کت خز قابل اعتماد محافظت می شوند، متعلق به گروه پشم ریز هستند. در ظاهر، آنها با تمام علائم جهت گوشت مطابقت دارند. محصول به دست آمده از آنها لاغر است، با رگه های چربی شفاف متمایز می شود و ساختاری مرمر دارد. کشاورزان با بهره وری از این نژاد جذب می شوند. قوچ ها بزرگ هستند، در صورت وجود غذای خوب و شرایط چراگاهی به وزن 145 کیلوگرم می رسد.

فرایند ذخیرهویژگی های قبیله ای

فرایند پرورش با انتخاب حیوانات پرورش دهنده آغاز می شود. هر چه ویژگی های این گونه افراد بالاتر باشد، فرزندان سالم تری خواهند داشت. آماده سازی گله پرورشی آینده در سه مرحله انجام می شود.

1. در میان حیوانات جوان دو هفته ای، بره هایی انتخاب می شوند که از نظر شکل بدنی منظم و قدرت متمایز می شوند.
2. انتخاب دوم در طول دوره از شیر گرفتن نوزادان از میش انجام می شود. در این زمان آنها باید به خوبی توسعه یافته باشند. این معیار با وزن بره ارزیابی می شود که شاخص مجاز آن 15-17 کیلوگرم است.
3. در مرحله بعد، بچه های شش ماهه برای کیفیت پشم انتخاب می شوند. همچنین حذف انجام می شود، حیوانات نامناسب برای گوشت مجاز هستند. بقیه به دو دسته تقسیم می شوند: یکی به عنوان گله خود رها می شود، دومی برای حفظ بیشتر قبیله و فروش است.

تکثیر

انتخاب نمایندگان نخبه در پرورش گوسفند به دو صورت انجام می شود:

• گروه. بهترین دسته ماده انتخاب می شود که برای آن یک تلقیح کننده پرورشی اختصاص داده شده است. این پتانسیل تولید قوچ را نسبت به تعداد ملکه ها در نظر می گیرد، نباید بیش از 18 عدد باشد.
• روش انفرادی. برای بهبود ویژگی های خاص نژاد گوسفند و قوچ استفاده می شود. در این مورد، بهترین پدر برای یک زن اختصاص داده می شود.

آمادگی ماده با افزایش اندام تناسلی و ترشح از آنها مشخص می شود و قرمزی قابل توجه آنها نیز مشاهده می شود. رفتار رحم آیندهبی قرار می شود در این دوره، پرورش دهندگان گوسفند یک کاوشگر نر را وارد گروه می کنند. وظیفه کشاورز تشخیص آمادگی گوسفند و در عین حال جلوگیری از تلقیح است. درست قبل از جفت گیری، یک پدر مناسب پذیرفته می شود.

سه روش پرورش انجام می شود:

• Freestyle;
• دستی؛
• مصنوعی.

دومی، به ویژه، در مزارع بزرگ استفاده می شود، بسیار کار فشرده است، اما در عین حال موثر است. این روش امکان بررسی کیفیت اسپرم مردان را فراهم می کند و از زنان در برابر عفونت محافظت می کند.

سهام جوان

برای بره های تازه متولد شده، مراقبت از مادر و شیر از اهمیت بالایی برخوردار است. اگر به دلایلی میش نتواند به بچه ها غذا بدهد، باید فوراً آنها را با دیگری که قادر به انجام این کار است قرار داد. قبل از دادن نوزاد به رحم جدید، باید شیر او را بپوشانند.

به دلیل باروری بالا (مثلاً در نژاد رومانوف)، گاهی میش ها قادر به مراقبت و تغذیه مناسب برای بچه ها نیستند. بنابراین، ممکن است نیاز به تغذیه مصنوعی باشد. شیر مادر با بز یا گاو جایگزین می شود.

در روز هشتم پس از تولد، بره ها بلغور جو را با جو می پزند. در همان زمان، خوراک مرکب به جیره وارد می شود. سیلاژ را می توان تا پایان ماه شروع کرد.

حیوانات جوان باید به تدریج از تغذیه طبیعی با جدا کردن آنها در اتاق های مختلف با گوسفند جدا شوند. در 3-3، 5 ماهگی آنها باید خودشان غذا بخورند. هنجار خوراک در این دوره حداقل 300 گرم است.

علیرغم این واقعیت که بسیاری از مزارع به پرورش نژادهای مختلف گوسفند مشغول هستند، بهترین و مشهورترین آنها همچنان Romanovskaya است. او با بی تکلفی، باروری بالا، و زنان او - افزایش احساسات مادری مشخص می شود.