نژادهای اردک برای پرورش خانگی

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

امروزه بسیاری از نژادهای اردک بسیار پربار توسط کشاورزان پرورش داده می شوند. محبوبیت این پرنده اقتصادی در درجه اول به دلیل بی تکلف بودن آن و همچنین هزینه نسبتا پایین جوجه کشی تخم ها و جوجه ها است. در اصل، نگهداری تقریباً تمام نژادهای اردکی که امروزه وجود دارند می تواند کاملاً سودآور باشد. اما برخی از انواع چنین پرنده ای محبوبیت خاصی در بین کشاورزان به دست آورده اند.

سه گروه اصلی بهره وری

کدام نژاد اردک را می توان بهترین دانست؟ بیایید به این موضوع با جزئیات بیشتری نگاه کنیم. تمام نژادهای موجود در حال حاضر طیور اقتصادی این رقم به سه گروه بزرگ طبقه بندی می شوند:

• بهره وری گوشت؛
• گوشت-تخم مرغ;
• fluff-first.

امروزه محبوب ترین اردک ها البته اردک های گوشتی هستند. گاهی اوقات کشاورزان نیز مرغ گوشتی و تخم مرغی از این نوع پرورش می دهند. متأسفانه امروزه اردک های پر و پر در زمین های خانگی بسیار به ندرت پرورش داده می شوند. بر این اساس، کار انتخاب با آنها عملا انجام نمی شود.

محبوب ترین نژادها

بیشتر کشاورزان وصاحبان خانه نژادهایی از اردک ها را نگه می دارند که نام آنها به این شکل است:

• پکن؛
• مشکی;
• سفیدپوستان مسکو؛
• خاکستری های اوکراینی؛
• اردک های آینه ای.

دوندگان هندی و هیبریدهای مولاردا نیز در بین کشاورزان بسیار محبوب هستند. این نژادهای اردک برای پرورش خانگی هستند که راحت ترین در نظر گرفته می شوند. پرورش چنین پرنده ای به کشاورز این فرصت را می دهد که سود بسیار خوبی و بدون هیچ هزینه خاصی برای نیروی کار و مادی به دست آورد.

نژاد پکن: تاریخچه و توضیحات

همانطور که از نام آن پیداست، این اردک ها زمانی در چین پرورش داده می شدند. دهقانان پادشاهی میانه قبلاً در قرون XV-XVI به پرورش خود مشغول بودند. امروزه این Pekinese است که محبوب ترین نژاد در نیمکره شمالی در نظر گرفته می شود. اغلب از این اردک ها در پرورش هیبریدهای جدید بسیار پربازده استفاده می شود.

ویژگی های اصلی پکن عبارتند از:

• هیکل بسیار قوی؛
• سر بزرگ؛
• پنجه و منقار زرد.

گاهی اوقات در مزارع می توانید اردک هایی از این نژاد را با پرهای کرم مشاهده کنید.

شاخص های بهره وری زنان پکن

اردک های این نژاد بسیار چشمگیر به نظر می رسند. اما آنها سزاوار محبوبیت زیاد خود در بین کشاورزان بودند، البته، در درجه اول به دلیل نرخ بهره وری بسیار بالا. این اردک برای مدت طولانی برای مقدار زیادی گوشت نگهداری می شد.

دراک های پکندر بزرگسالی، آنها می توانند به وزن بیش از 4 کیلوگرم، اردک ها - 3 کیلوگرم برسند. مزیت بدون شک پرنده ای از این نژاد از جمله زودرس بودن است. با مراقبت مناسب، زنان پکن در سن دو ماهگی 3 کیلوگرم وزن اضافه می کنند.

علیرغم اینکه اردک های این نژاد به جهت تولید گوشت تعلق دارند، کشاورزان نیز تخم های بسیار زیادی از آنها دریافت می کنند. در هر صورت، مشکلات افزایش تعداد این اردک در مزرعه هرگز ایجاد نمی شود. اردک پکن به تنهایی می تواند تا 120 تخم در سال بگذارد.

ویژگی های نگهداری و پرورش

پکن نه تنها یک نژاد اردک بسیار مولد، بلکه بی تکلف است. عکس هایی با توضیحاتی از او، که در بالا ارائه شده است، به ما این امکان را می دهد که او را به عنوان یکی از بهترین ها تا به امروز قضاوت کنیم. کشاورزان در مورد این پرنده در بیشتر موارد فقط مثبت صحبت می کنند.

پرهای اردک پکن کاملاً ضخیم است. با این حال، در زمستان، در انبار، آنها باید دمای حداقل +10 درجه سانتیگراد را حفظ کنند. وجود یک مخزن در نزدیکی برای پرورش موفق پکنیز یک شرط اختیاری است. در تابستان، در انبار این اردک ها، دمای هوا نباید بیش از 25+ درجه سانتیگراد افزایش یابد. شخصیت پکنیز به خصوص مطیع نیست. بنابراین، نگهداری آنها جدا از سایر حیوانات خانگی مطلوب است.

مضرات اردک های پکن علاوه بر دعوا بودن، این است که مرغ مادر چندان خوبی نیستند. برای افزایش تعداد گله ها، کشاورز که چنین پرنده ای را پرورش می دهد، به احتمال زیاد باید یک دستگاه جوجه کشی تهیه کند.

اردک های مسکووی: توضیحات کلی

همانطور که قبلاً ذکر شد، این پرندهاین نژاد از قاره آمریکا به اروپا و روسیه آورده شد. اردک های مسکووی با نژادهای اروپایی در درجه اول در سر و صدای کمتر متفاوت هستند. به دلیل نداشتن صدا، حتی گاهی اوقات آنها را بی صدا می نامند.

یک ویژگی بارز اردک های مشکی که تشخیص آنها را از سایر نژادها آسان می کند، وجود رشد قرمز روی سر است. این تشکیلات به وضوح قابل مشاهده بسیار شبیه به آنچه در بوقلمون ها یافت می شود. بنابراین، پرنده ای از این گونه اغلب اردک هندی نیز نامیده می شود.

نمایندگان پرهای این نژاد ممکن است متفاوت باشند. اما اغلب، اردک‌های مشک سفید یا اردک‌های سیاه و سفید در مزارع پرورش می‌یابند.

بهره وری

نظرات کشاورز درباره نژاد اردک لال فقط مثبت است. چنین پرنده ای می تواند حتی وزن بیشتری نسبت به Pekingese داشته باشد. دراک های ایندوچکا اغلب تا 5 کیلوگرم وزن اضافه می کنند. وزن اردک ها، البته، کمی کمتر است - حدود 4 کیلوگرم. برخی از معایب این نژاد این است که نمایندگان آن نسبتاً آهسته رشد می کنند. از نظر زودرسی، این اردک، متأسفانه، از بسیاری از گونه های اروپایی پایین تر است.

لال ها خیلی سریع وزن نمی گیرند، اما در عین حال در مقایسه با نژادهای اروپایی یک مزیت مهم دارند. گوشت هندی چاق شده لطیف، آبدار و کاملا بدون چربی است. در واقع، دقیقاً به همین دلیل است که چنین پرنده ای محبوبیت فوق العاده ای در بین کشاورزان به دست آورده است.

چگونه نگهداری و پرورش دهیم

سوله های داخلی معمولاً بدون گرما ساخته می شوند. این پرنده عملا از هوای سرد نمی ترسد. با این حال، در سوله از اینپرندگان آبزی را باید همیشه خشک نگه داشت. ایندوچکا را مانند نمایندگان بسیاری از نژادهای دیگر و پیش نویس ها تحمل نمی کند. در تابستان، این پرنده معمولاً درست زیر سایبان نگهداری می شود.

تخم‌های اردک مسکو می‌توانند خود به خود از تخم خارج شوند. برای پرورش موفق در یک گله 3-4 ماده، معمولا یک دریک باقی می ماند. این اردک ها اغلب بلافاصله پس از جمع شدن بیش از 10 عدد از آنها روی تخم ها می نشینند. قابلیت جوجه ریزی جوجه های این نژاد حدود 90 درصد است. پرورش دهندگان جوان خاموش معمولاً از سنگ تراشی بهاره رشد می کنند.

اردک سفید مسکو: توضیحات

این نژاد در روسیه و اوکراین پس از پکن دومین نژاد پرطرفدار است. ویژگی اصلی آن رنگ سفید قلم است. این اردک با تلاقی اردک پکن با کمپبل خاکی پرورش یافته است. بدن سفید مسکو تنومند و فشرده است و منقار و پاها صورتی مایل به زرد است. از نظر ظاهری، این اردک بسیار شبیه اردک پکنی است.

سفید مسکو را از سایر نژادها، در میان چیزهای دیگر، با پرهای دم واژگون دراک ها متمایز کنید. پنجه های این اردک ها کوتاه و با فاصله زیاد است.

آنچه کشاورزان برایارزش قائل هستند

دراک این نژاد می تواند به وزن ۴ کیلوگرم برسد. زنان سفید رنگ مسکو تا 3.5 کیلوگرم وزن اضافه می کنند. تعداد زیادی از اردک های این نژاد نیز حامل تخم هستند. از یک زن، صاحب یک قطعه شخصی در سال می تواند تا 150 مورد از آنها را جمع آوری کند. در سن حدود 50 روزگی، وزن جوان این نژاد تا 2.5 کیلوگرم افزایش می یابد.

گوشت اردک سفید مسکو خوشمزه، کاملا آبدار و لطیف است. در عین حال، لاشه این پرنده بسیار تمیز است - فشرده با پوست سفید تمیز. اردک های این نژاد در آن ارزش دارندتعداد و برای لاغری لاشه آنها در بازار و فروشگاه ها با میل زیاد خریداری می شود.

ویژگی های مراقبت

از آنجایی که این نژاد اردک در روسیه و کشورهای همسایه بسیار گسترده است، رشد جوان سفید مسکو خیلی گران نیست. کشاورزان مجبور نیستند برای پرورش چنین پرنده ای پول زیادی خرج کنند. در مراقبت از اردک های این نژاد کاملاً بی تکلف هستند.

پرهای سفید مسکو کاملاً ضخیم است. بنابراین، در زمستان، این گونه اردک ها معمولاً در انبارهای خشک گرم نشده نگهداری می شوند که کف آنها با یک لایه ضخیم کاه پوشیده شده است. در تابستان، اردک های سفید مسکو معمولاً برای چیدن علف و خوردن حشرات در حیاط یا نزدیک خانه رها می شوند. علاوه بر مرتع، به این پرنده به صورت روزانه به مقدار نه چندان زیاد پوره غلات عرضه می شود.

اردک خاکستری اوکراینی: شرح نژاد

این پرنده در درجه اول با قدرت بدن و ماهیچه های بسیار توسعه یافته متمایز می شود. طبیعت اردک خاکستری اوکراینی بسیار فعال است. اما حیاط چنین پرنده ای تقریبا همیشه در حال حرکت است. این اردک ها هم در زمین های کوچک خانگی و هم در مزارع بزرگ پرورش می یابند.

از نظر رنگ پرها، سه گونه از پرنده این نژاد وجود دارد:

• نور;
• رس؛
• خاکستری.

زیرگونه های باله وحشی اردک خاکستری اوکراینی نیز شناخته شده است. همه انواع این نژاد که در زمین های خانگی پرورش می یابند از نظر اندازه خیلی بزرگ نیستند. بدن این اردک‌ها کشیده است و سینه آن کمی برآمده است. مشخصهویژگی های خاکستری اوکراینی نیز عبارتند از:

• منقار سیاه-زیتونی دو رنگ؛
• پاهای کوتاه نارنجی قوی؛
• بالها محکم به بدن فشار داده شده است.

پر و کرک پرنده این نژاد بسیار ضخیم است.

بهره وری خاکستری اوکراینی

از نظر افزایش وزن، اردک های این نژاد فقط کمی کمتر از اردک های پکن و سفیدپوستان مسکو هستند. دراک خاکستری اوکراینی می تواند تا 3.5 کیلوگرم وزن اضافه کند. وزن بدن اردک بالغ 3 کیلوگرم است.

پرنده این نژاد از گروه تولید گوشت و تخم مرغ است. تا 200 تخم را می توان از یک فرد در سال به دست آورد.

چگونه به درستی نگهداری کنیم

پرورش نژاد اردک خاکستری اوکراینی یک موضوع نسبتاً ساده است. روش پرورش این پرنده تفاوت چندانی با تکنولوژی پرورش هیچ گونه دیگری ندارد. با این حال، از آنجایی که اوکراین خاکستری از طریق تلاقی بین طیور معمولی و وحشی پرورش داده شده است، مراقبت از آن دارای تفاوت‌هایی است.

جوجه ها اردک های خاکستری اوکراینی خودشان را جوجه کشی می کنند. بنابراین، انباری برای چنین پرنده ای، از جمله، باید مجهز به لانه باشد. کشاورزان باتجربه توصیه می کنند جوان خاکستری اوکراینی را جدا از پرندگان بالغ، از جمله از والدینشان، نگهداری کنند. جوجه اردک‌های این نژاد در سه هفته اول زندگی معمولاً در گرم‌ترین مکان مزرعه قرار می‌گیرند.

در صورت امکان، نوزادان جوان اوکراینی خاکستری باید در طول روز در آب رها شوند. اما به عنوان چراگاه این اردک ها، بد و عادلانه نیستمنطقه چمنزار.

مولاردس

این نژاد اردک در قرن گذشته در فرانسه شروع به تولید مثل کرد. مولاردها با عبور از Peking و Mute پرورش داده شدند. در همان زمان، این هیبرید از هر دو والد تمام مزایای ذاتی آنها را ایجاد می کند. گوشت مالارد به اندازه گوشت اردک مشک دار خوشمزه است. در عین حال از نظر زودرسی از زنان پکنی عقب نمی مانند.

مولاردی متعلق به گروه نژادهای جهت تولید گوشت است. لاشه این پرنده در بازار از ارزش بالایی برخوردار است. با این حال، مولارد نه تنها برای گوشت رشد می کند. بسیاری از کشاورزان نیز آنها را برای جگر بزرگ خود نگه می دارند، که مانند غاز می توان از آن برای تهیه غذای معروف و گران قیمت فوی گراس استفاده کرد.

بدن بسیار حجیم و در عین حال کاملاً مرتب - این همان چیزی است که از جمله موارد دیگر، نژاد اردک های مولدی را متمایز می کند. عکس زیر به خوبی نشان می دهد که این پرنده چقدر سنگین و خوب به نظر می رسد. گردن مولاردها کمی بلندتر از گردن پکینز است. پاهای اردک های این نژاد کوتاه و به رنگ زرد است. اغلب مالاردها با پرهای سیاه و سفید در حیاط خلوت و مزارع پرورش می یابند.

مزایا و معایب

از توصیف نژاد اردک مالارد می توان حدس زد که این پرنده بسیار پربار است. همانطور که قبلا ذکر شد، یکی از مزایای بدون شک این تنوع، توانایی افزایش وزن سریع است. وزن بدن دریک های مولارد می تواند به 6 کیلوگرم برسد، اردک ها - تا 5.5 کیلوگرم. در حال حاضر در 2 ماهگی، وزن حیوانات جوان این نژاد، با مراقبت مناسب، می تواند 3.5-4 کیلوگرم باشد. جرم کبد بزرگسالان معمولاً 500-550 گرم است.

عملاتنها عیب اردک های نژاد مولارد عقیمی کامل در نظر گرفته می شود. متأسفانه پرورش جوجه های این نژاد مستقیماً در مزرعه کارساز نخواهد بود. کشاورزانی که این هیبرید را پرورش می دهند باید هر سال جوجه اردک یا یک تخم مرغ جوجه ریزی بخرند.

ویژگی های مراقبت

متخصصانی که اردک های نژاد مولاردا را توصیف می کنند، از جمله توصیه می کنند که چنین حیوانات جوانی را در نزدیکی سایر طیور پرورش دهند. مشاهده شد که در این حالت جوجه ها خیلی سریعتر وزن می گیرند. انباری برای این اردک ها ساخته شده است تا 3 نفر حداقل 1 متر مربع 2 فضای آزاد داشته باشند.

معمولاً این پرنده مانند نمایندگان سایر نژادها در چرای آزاد نگهداری می شود. اگر فرصتی برای رها کردن چنین اردک هایی برای پیاده روی روی چمن وجود ندارد، باید حداقل 4 بار در روز تغذیه شوند. در همان زمان، دو بار در روز، به مالارد باید غذای غلیظ داده شود و دو بار له شود.

نژاد دوندگان هندی اردک اهلی

این پرنده غیرمعمول از آسیا به روسیه آورده شد. قبلاً در کشور ما به چنین اردک هایی پنگوئن می گفتند. ویژگی های دوندگان هندی عبارتند از:

• بدنه استوانه مانند دراز؛
• شکم فرو رفته؛
• پاهای بلند قوی.

نمایندگان این نژاد بسیار سریع می دوند و بر خلاف سایر اردک ها بال های خود را باز نمی کنند. رنگ پر این پرنده می تواند بسیار متفاوت باشد.

بهره وری دونده

این اردک از گروه نژادهای گوشتی است.جهت تخم مرغ دریک دوندگان تا 2 کیلوگرم وزن اضافه می کنند، زنان - 1.، 75 کیلوگرم. در سال اول، 280 تخم مرغ از هر اردک بدست می آید، در سال دوم - 140-170.

دوندگان هندی سزاوار محبوبیت خود هستند، از جمله به دلیل طعم عالی گوشت. اگر بخواهند لاشه های لذیذ تجاری را با خوراک مرکب تهیه کنند، این نژاد از اردک های خانگی را پرورش می دهند.

ویژگی های محتوا

پرنده این نژاد علاوه بر گوشت خوش طعم و توانایی حمل تعداد زیادی تخم، به دلیل مراقبت بی تکلف نیز مورد توجه کشاورزان است. در شرایط خانگی، دوندگان هندی ممکن است بدون مخزن کار کنند. مانند بسیاری از نژادهای دیگر، این اردک ها معمولاً برای چریدن روی علف رها می شوند. این به شما امکان می دهد تا مقدار زیادی در فید صرفه جویی کنید.

طبیعت دوندگان آرام و ساکت است. بنابراین، آنها اجازه دارند در حیاط با هر پرنده نه چندان تهاجمی دیگری نگهداری شوند.

اردک های آینه

این نژاد، مانند دوندگان هندی، به جهت تولید گوشت و تخم مرغ تعلق دارد. یکی از ویژگی های متمایز کننده اردک های آینه ای ظاهر بسیار زیبا است. پرهای این پرندگان آبزی بسیار صاف و براق است. در واقع نام آنها از اینجا آمده است. رنگ اصلی بدن نمایندگان این نژاد اردک قهوه ای روشن است. سر و گردن دریک ها با یک پر تیره با رنگ سبز مشخص پوشیده شده است.

اردک های آینه ای در روسیه، در مرغداری کوچینسکی در منطقه مسکو پرورش داده شدند. اجداد آنها کمپبل خاکی، پکن و برخی محلی هستندنژاد.

شاخص های بهره وری اردک های آینه ای

دراکهای بالغ این نژاد می توانند به وزن 3-3.5 کیلوگرم، اردک ها - تا 2.8-3 کیلوگرم برسند. در دو ماهگی، یک اردک آینه ای جوان حدود 2 کیلوگرم وزن دارد. این اردک ها سالانه 190 تا 200 تخم می گذارند. نمایندگان این نژاد می دانند چگونه جوجه ها را خودشان جوجه کشی کنند. در آینده، اردک ها نیز به خوبی از فرزندان خود مراقبت می کنند. ایمنی جوان در این پرنده معمولاً به 95% می رسد.

ویژگی های محتوا

مراقبت از نمایندگان این نژاد طبق فناوری استاندارد انجام می شود. رژیم غذایی برای اردک های آینه ای با در نظر گرفتن هدفی که برای آن رشد می کنند، ایجاد می شود. به پرندگانی که برای گوشت پرورش داده می شوند، خوراک بیشتری داده می شود. اگر آنها بخواهند تخم مرغ باکیفیت دریافت کنند، اجزای حاوی مقدار زیادی کلسیم به رژیم غذایی اردک ها وارد می شود.

به جای نتیجه گیری

در بالا در مقاله، بنابراین، محبوب ترین نژادهای اردک در بین کشاورزان با عکس و توضیحات ارائه شد. اما البته، امروزه بسیاری از گونه های دیگر، نه کم مولد و بی تکلف از این پرنده اقتصادی پرندگان آبی وجود دارد. نظرات بسیار خوب کشاورزان، برای مثال، اردک‌های سینه سفید سیاه، کمپ‌بل خاکی، کایوگا و بسیاری دیگر به دست آورده است.

برای پرورش در حیاط خانه انتخاب کنید، امروزه در واقع می توانید هر نژادی از این گونه پرندگان آبی را انتخاب کنید. اما، البته، در مزرعه، اول از همه، سازماندهی صحیح مراقبت از پرنده مهم است. در این مورد، تقریباً هر نژاد اردک مدرن نتایج بهره وری عالی را نشان می دهد. و بنابراین، سود خوب می تواندخود کشاورز.