جوشکاری خط لوله: فناوری

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

هنگام تجهیز خانه یا تعمیرات خانه، می توانید سیستم لوله کشی را خودتان نصب کنید. اگر در مورد ارتباطات فولادی صحبت می کنیم، می توانید از جوشکاری الکتریکی استفاده کنید. در نتیجه می توان در حین استفاده از الکترودهای رسانا، اتصال قوی را که به دلیل وقوع فرآیندهای ترموشیمیایی به دست می آید، به دست آورد.

هر جوشکاری کار کند، به تجربه و دانش استاد نیاز دارد که در این فرآیند به کار می رود. اگر تازه در حال یادگیری هستید، پس می توانید ابتدا با جنبه نظری موضوع آشنا شوید. مانند فولاد، لوله های پلی پروپیلن نیز به تجهیزات جوشکاری مناسب نیاز دارند. با این حال، تمرین نشان می‌دهد که آخرین فناوری بسیار ساده‌تر از آنچه در مقاله مورد بحث قرار گرفته است.

آمادگی قبل از کار

جوشکاری خط لوله با آماده سازی سطح آغاز می شود. مهم است که از خشک و یکنواخت بودن آن اطمینان حاصل کنید. قدم بعدی انتخاب منبع تغذیه است. این بر کیفیت آموزش تأثیر می گذارد. ممکن استاینورترهای فشرده یا ترانسفورماتورهای سنگین باشند. با کمک آنها می توان ولتاژ بالا را در مدار ثانویه به ولتاژ پایین تبدیل کرد.

برای کارهای خانگی، جوشکاری الکتریکی ترجیح داده شده است. کارکرد ترانسفورماتور راحت تر است. دارای مزایایی است که در عملیات بدون شکست و استقامت بیان شده است. تجهیزات اینورتر ابعاد کمتر چشمگیرتری دارند، علاوه بر این، به شما امکان تنظیم حالت های عملکرد را می دهد.

انواع اتصالات جوشی

امروزه از انواع اتصالات زیر در سیستم های لوله کشی جوش استفاده می شود:

• butt;
• همپوشانی؛
• مفصل گوشه;
• T-joint.

در این حالت، موقعیت درز می تواند عمودی یا افقی و همچنین سقف یا پایین باشد. پایین ترین موقعیت به عنوان سودمندترین در نظر گرفته می شود، بنابراین، در صورت امکان جوشکاری مجدد، این روش باید ترجیح داده شود. جوش خطوط لوله در هنگام تخمگذار ارتباطات معمولاً شامل استفاده از اتصال لب به لب است. در این مورد، مهم است که لبه ها را در کل ضخامت اجرا کنید. برای لوله های دیواره ضخیم، درزهای دوتایی ساخته می شود - خارجی و داخلی. برای کاهش هجوم فلز از داخل، هنگام انجام کار، الکترود باید در زاویه 45 درجه نسبت به صفحه افقی نگه داشته شود.

چه چیز دیگری هنگام تهیه مهم است که به خاطر بسپارید

قبل از شروع جوشکاری دستی، مقدمات باید انجام شود. در این مورد، بررسی انطباق لوله ها با الزامات مهم است. محصولاتباید با ابعاد مطابقت داشته باشد، نباید تغییر شکل داده شود، نباید نقص داشته باشد. شما باید مطمئن شوید که تفاوتی در ضخامت دیوار وجود ندارد.

مواد لوله باید با ترکیب شیمیایی مطابقت داشته باشد. لبه ها باید عاری از خاک و زنگ باشد. لب به لب اندازه گیری می شود، زاویه باز شدن لبه و همچنین میزان کند شدن آن اندازه گیری می شود. با توجه به استانداردها، میزان بلانت می تواند برابر با حد مجاز از 2 تا 2.5 میلی متر باشد. در مورد زاویه اریب، می تواند 70 درجه باشد. اگر ناهماهنگی مشخص شد، لازم است ماشینکاری لبه ها انجام شود.

نصب تاک

خطوط لوله فرآیند جوشکاری باید مستلزم نصب چلهک باشد. آنها جزء جدایی ناپذیر درز هستند و برای اجرا از الکترود استفاده می شود که در هنگام ساخت درز از آن استفاده می شود. اگر ما در مورد لوله هایی صحبت می کنیم که قطر آنها از 300 میلی متر تجاوز نمی کند، سپس 4 چسب ساخته می شود، آنها باید در اطراف محیط تا حد امکان به طور مساوی توزیع شوند.

وقتی باید با لوله ای با قطر چشمگیرتر کار کنید، گیره ها با افزایش 250 میلی متری قرار می گیرند. طول توصیه شده چسب 50 میلی متر در حالی که عرض آن 4 میلی متر است.

ویژگی های جوشکاری الکتریکی

جوشکاری خطوط لوله باید طبق الگوریتم خاصی انجام شود. توجه ویژه به مفاصل چرخشی مهم است. اگر مجبورید در شرایط سخت آشپزی کنید، پس باید یک آینه کوچک در دسترس داشته باشید. اگر نیازی وجود دارد، پس پایانالکترود باید خم شود و کار را با قسمت سالم انجام دهد.

یک وضعیت نسبتاً رایج جوشکاری با زاویه 30 درجه نسبت به سطح محصول است. روکش یک درز در همان زمان روی یک دایره انجام می شود. می تواند در اتصالات محصولات فولادی کم آلیاژ تک لایه باشد. با انجام درز دوم می توان به استحکام بیشتری دست یافت. هرچه دیواره لوله چشمگیرتر باشد، پاس های بیشتری باید انجام شود، باید 2 یا بیشتر باشد.

لوله های با قطر بزرگ باید به صورت دایره ای جوش داده شوند. اتصال آنها تا نصف درز انجام می شود. سپس مقاطع از سرباره پاک می شوند و با درز بعدی به فاصله 1.5 سانتی متر از درز قبلی پوشانده می شوند. لازم است کار را با اتصال جوش با یک همپوشانی جزئی تکمیل کنید. انجام کار بدون حذف سرباره توصیه نمی شود، زیرا برای دستیابی به نتیجه خوب کار نمی کند.

بررسی کیفیت

هنگام جوشکاری خطوط لوله، در مرحله آخر باید مطمئن شوید که کیفیت جوش ها عالی است. ترک های نامرئی را می توان با استفاده از محلول صابونی که با برس روی اتصالات جوش داده شده اعمال می شود، تشخیص داد. سپس هوا به سیستم وارد می شود. اگر درزها یا مکان‌هایی ناتمام وجود دارد، می‌توانید آنها را از طریق حباب‌ها متوجه شوید.

روش جوشکاری به دور

جوشکاری خطوط لوله فرآیندی معمولاً شامل حداکثر تعداد جوش های ساخته شده در موقعیت پایین است. این نشان می دهد که می توان از روش چرخش استفاده کرد. اگر لوله دارای ضخامت باشددیوارها تا 12 میلی متر ، سپس می توان یک درز سه گانه ایجاد کرد. لایه اول با یک الکترود جوش داده می شود که ضخامت میله آن از 2 تا 4 میلی متر متغیر است. تمام لایه های بعدی را می توان با الکترودهایی با قطر بزرگتر جوش داد.

در ابتدا باید مفصل به 4 قسمت تقسیم شود. جوشکاری در بخش های اول و دوم انجام می شود که در قسمت بالایی لوله قرار دارند. سپس لوله می چرخد و استاد باید در امتداد بخش های سوم و چهارم اتصال ایجاد کند. لوله در مرحله بعد باید دوباره چرخانده شود و 1 و 2 بخش جوشانده شود. هنگام تکرار چرخش، لایه دوم در بخش های 3 و 4 اعمال می شود. لایه آخر باید در یک جهت اعمال شود، در حالی که لوله باید تمام مدت بچرخد.

جوشکاری خودکار

فرآیند جوشکاری خط لوله را می توان در تولید در مقیاس بزرگ انجام داد، جایی که بهره وری بالا مهم است. در چنین شرایطی، جوشکاری دستی پر زحمت خواهد بود، بنابراین از دستگاه های جوشکاری برای کار استفاده می شود. همه فرآیندها به طور خودکار انجام خواهند شد.

جوشکاری با سیم جوش انجام می شود که از سیم پیچ باز می شود و به محل کار وارد می شود. گازهای محافظ نیز به طور خودکار به محل کار عرضه می شود. اگر کار را نمی توان خودکار کرد، از جوش نیمه اتوماتیک استفاده می شود.

روش‌های جوشکاری جایگزین

جوشکاری و نصب خطوط لوله را می توان با استفاده از جوش گاز انجام داد. این روش شامل حرارت دادن لبه ها تا نقطه ذوب است. در همان زمان، میله پرکننده و همچنین فلز مورد استفاده برای پر کردن درز ذوب می شود. در نتیجهمی توان یک درز به اندازه کافی محکم به دست آورد که دارای یک مهره بیرون زده باشد.

جوشکاری با گاز با استفاده از مخلوطی از اکسیژن و استیلن انجام می شود. ابزار اصلی مشعل و کاتر است. بدنه اولی دارای دو کانال است که از طریق آنها گازها به محفظه اختلاط می رسد. استاد در همان زمان منبع گاز را هنگام جوشکاری مواد مختلف تنظیم می کند.

جوشکاری خطوط لوله فولادی را می توان با استفاده از روش القایی نیز انجام داد. این فناوری شامل گرم کردن عناصر با جریان های گردابی است. لبه ها توسط غلتک های فشار به هم متصل می شوند. این نوع جوش در ساخت و مهندسی کاربرد دارد.

توصیه هایی برای انتخاب الکترود

هنگام جوشکاری خطوط لوله، GOST 16037-80 باید رعایت شود. آنها همچنین ویژگی های انتخاب الکترودها را بیان کردند. دومی میله های فلزی ساخته شده از سیم جوش هستند. ضخامت آن می تواند از 2 تا 5 میلی متر متغیر باشد. سطح با یک پوشش پوشانده شده است که در یک لایه ضخیم یا نازک اعمال می شود. در مورد دوم، جرم پوشش از 1 تا 2 درصد از جرم میله متغیر است. اگر در مورد یک لایه ضخیم صحبت می کنیم، جرم آن می تواند از 20 تا 30٪ متغیر باشد.

وظیفه اصلی پوشش، تشکیل سرباره است که به شکل آلیاژ غیرفلزی با وزن کمتر در مقایسه با فلز است. سرباره در هنگام جوشکاری به سمت بالا شناور می شود و یک پوشش محافظ ایجاد می کند. پس از اتصال خطوط لوله با جوش، سرباره باید کوبیده شود. هنگامی که پوسته شکننده شد، می توان آن را به راحتی جدا کرد.

الکترودهای امروزی با انواع مختلف تولید می شوندانواع پوشش ها، که دومی برای حل مشکلات خاص طراحی شده است. به عنوان مثال، از پوشش سلولزی برای جوشکاری خطوط لوله با قطر چشمگیر استفاده می شود. با کمک چنین الکترودهایی می توان درزهای دایره ای و عمودی ایجاد کرد.

در فروش همچنین می توانید الکترودهایی با پوشش روتیل پیدا کنید که به راحتی مشتعل می شود و پوسته سرباره بسیار شکننده ای تشکیل می دهد. با کمک چنین الکترودهایی می توان درزهای قابل فروش، درزهای گوشه، نصب تکه ها و درزهای ریشه جوش ایجاد کرد. این به شما امکان می دهد با ظاهری زیبا ارتباط برقرار کنید.

فناوری جوشکاری خط لوله ممکن است شامل استفاده از الکترودهای پوشش داده شده با اسید روتیل باشد. این ماده با سهولت لایه برداری مشخص می شود و مصرف الکترودها کم است که باعث صرفه جویی می شود. پوشش روتیل-سلولزی برای درز زدن در هر موقعیتی مناسب است که می توان آن را به سمت بالا هدایت کرد که سخت ترین است.

درز با ویسکوزیته بالا را می توان با پوشش پایه الکترود به دست آورد. در نتیجه امکان ایجاد مفاصلی وجود دارد که ترک نخورند. این ماده برای کار با لوله های دیواره ضخیم و محصولاتی که در شرایط سخت کار می کنند بسیار عالی است.

تعمیر با جوش

می توانید خطوط لوله را با جوشکاری تعمیر کنید. برای انجام این کار، ناحیه معیوب باید به صورت مکانیکی تمیز شود. می توان با سندبلاست، چرخ های ساینده، آسیاب و برس های سیمی دیسکی تمیز کرد.

تعمیر با جوشکاری شامل روکش روی نواحی معیوب است. خسارتممکن است در اثر خوردگی ایجاد شود، سطح ممکن است خراشیده، سوراخ و بریده شود. برای روشن شدن ضخامت دیواره، لازم است اندازه گیری و کنترل بصری انجام شود. روش‌های فیزیکی اضافی که مخرب نیستند قابل قبول هستند.

عیوب با عمق 0.2 میلی متر را می توان با آسیاب برطرف کرد. هنجارهای جوشکاری خطوط لوله در این مورد نیاز به استفاده از روش دستی با استفاده از الکترودهایی با نوع اصلی پوشش دارد. برای جوشکاری اولین درز پرکننده، استفاده از الکترودهایی با قطر حداکثر 3.2 میلی متر توصیه می شود. برای اتصالات روبرو و پر کردن، قطر الکترود می تواند از 3 تا 4 میلی متر متغیر باشد.

فرایند تکنولوژیکی جوشکاری خط لوله شامل بازپخت الکترودها است. استفاده از الکترودهای کلسینه شده در شرایط ثابت قابل قبول است. در عین حال باید در ظروف در بسته به محل تولید تحویل داده شوند. ذخیره سازی الکترودها مطابق با استانداردهای دولتی باید در اتاق های خشک گرم که دمای آنها کمتر از 15+ درجه سانتیگراد نباشد انجام شود.

قبل از جوشکاری ناحیه معیوب باید با وسایل گرمایش الکتریکی گرم شود. می توانید از روش القایی استفاده کنید که گرمایش یکنواخت را تضمین می کند. استفاده از مشعل گاز یا بخاری مجاز است. جوشکاری را می توان با استفاده از روش اینورتر انجام داد. سطح بندی با جریان مستقیم قطبی معکوس انجام می شود.

قوس در لبه های نمونه ناحیه معیوب مشتعل می شود. جوشکاری لایه های پرکنندهشکل مستطیلی یا گرد توسط یک غلتک باریک انجام می شود. طرح مورد استفاده ضد متقارن است. جهت حرکت در هر درز بعدی باید به سمت مقابل باشد. عرض لایه های اول پرکننده می تواند از 4 تا 6 میلی متر متغیر باشد. همه لایه‌های بعدی 8 تا 10 میلی‌متر عرض دارند.

نتیجه گیری

اگر تجهیزات مناسب دارید، می توانید سیستم های خط لوله را خودتان جوش دهید. با این حال، مهم است که الکترودهای مناسب را انتخاب کنید، در حالی که خواص مواد زیر لوله ها را در نظر بگیرید. به عنوان مثال، برای اتصال لوله‌های فولاد کربنی، باید مواد مصرفی جوشکاری را با پوشش پایه یا روتیل تهیه کنید.

اگر درزها بر روی لوله های فولادی گالوانیزه ساخته شده اند، باید الکترودهایی را برای جوشکاری لوله های گالوانیزه آماده کنید. ویژگی اصلی جوش هنگام کار با لوله های گالوانیزه نقطه جوش روی است. این کمتر از چیزی است که برای فولاد صادق است. این نشان می دهد که پوشش روی با گرم شدن تبخیر می شود.