خرگوش آنگورا: عکس، نگهداری، پرورش

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-01-07 20:58

Angora گروهی از نژادهای خرگوش با موهای بلند کرکی است. برای اولین بار، پرورش حیوانات این گونه در ترکیه، در شهر آنکارا آغاز شد. زمانی به این شهرک آنگورا می گفتند. از این رو نام این حیوانات کرکی غیر معمول است.

خرگوش های این گونه برای اولین بار در اواسط قرن هجدهم به اروپا آورده شدند. اولین کسی که زیبایی آنگوری ها را قدردانی کرد، اشراف فرانسه بود. افراد ثروتمند این کشور از جمله خانواده سلطنتی از حیوانات بامزه به عنوان حیوان خانگی نگهداری می کردند. بعداً، کشاورزان شروع به پرورش چنین خرگوش هایی برای ایجاد کرک کردند.

ویژگی های بیرونی

اخیراً مواد مصنوعی زیادی اختراع شده اند که می توانند با موفقیت جایگزین پشم طبیعی شوند. بنابراین امروزه فقط خرگوش های گوشتی در مزارع پرورش می یابند. اما گاهی اوقات در حیاط می توانید حیوانات آنگورا را ملاقات کنید. چنین نژادهایی به ویژه در چین محبوب هستند. در این کشور، خرگوش های کرکی به سادگی در مقادیر زیادی پرورش داده می شوند. همچنین، حیوانات آنگورا اغلب در خانواده ها به عنوان حیوان خانگی نگهداری می شوند.حیوانات خانگی.

ویژگی اصلی خرگوش های این گونه البته خز بسیار بلندی است که ۹۰ درصد آن از موهای پرزدار تشکیل شده است. از پشم این گونه حیوانات نخ بسیار مرغوب، لطیف و گرم به دست می آید. خرگوش آنگورا خیلی بزرگ نمی شود. وزن حشرات بالغ بسته به نژاد بین 2 تا 4 کیلوگرم متغیر است. اما از هر حیوانی می توان تا 1 کیلوگرم در سال جمع آوری کرد.

رنگ خز خرگوش آنگورا (عکسهای موجود در صفحه این را تأیید می کند) می تواند بسیار متفاوت باشد. در مزارع، حیواناتی از این گونه را سیاه، سفید، کرم و غیره پرورش می دهند. بنابراین، از نظر ظاهری، حیوانات معمولاً شبیه یک توپ کرکی کوچک هستند.

چه نژادهایی وجود دارد

بعد از اینکه خرگوش های انگلیسی به اروپا آورده شدند، البته توجه آنها از جمله پرورش دهندگان را به خود جلب کردند. چندین نژاد از حیوانات از این نوع پرورش داده شد. امروزه می توان خرگوش آنگورا را در مزارع پرورش داد:

• فرانسه؛
• آلمانی;
• غول;
• پرزک سفید؛
• انگلیسی;
• ساتن.

انگوریان انگلیسی خیلی بزرگ نمی شوند. وزن آنها می تواند تا 3.5 کیلوگرم برسد. این حیوانات به طور کامل با پشم پوشیده شده اند - از سر تا پا. پوزه نمایندگان انواع انگلیسی پهن و مسطح است. فقط بینی و قسمتی از پنجه ها از زیر پشم این خرگوش ها بیرون می آید.

نژاد آنگورا آلمان بیش از همه متفاوت استخز سفید خالص این خرگوش ها می توانند تا 5 کیلوگرم وزن داشته باشند. یکی از ویژگی های نژاد آلمانی این واقعیت است که نمایندگان آن به ندرت می ریزند.

خرگوش آنگورای فرانسوی که عکس آن در بالا ارائه شده، فرم بدنی کشیده دارد. وزن بالغ این گونه حدود 4.5 کیلوگرم است. پوشش این نژاد بسیار صاف است. او به مراقبت کامل مانند سایر انواع خرگوش های کرکی نیاز ندارد. پوزه و پنجه این حیوانات کرکی نیست.

وزن خرگوش های آنگورای غول پیکر تا ۵ کیلوگرم می رسد. پشم چنین حیواناتی اغلب سفید است. خرگوش ها بسیار کرکی هستند. اما، مانند انواع آلمانی، آنها به ندرت پوست اندازی می کنند. از جمله چیزهای دیگر، این خرگوش ها منگوله های بلند و تماشایی روی گوش خود دارند.

خرگوش آنگورای ساتن به راحتی با پیشانی پهن و پاهای کرکی، پوزه و گوش آنها قابل تشخیص است. پوشش این حیوانات می تواند سفید یا رنگی باشد. ساختار آن بسیار نرم است و خود موها براق به نظر می رسند.

خرگوش های کرکی سفید عمدتاً با استخوان های خوب توسعه یافته و فقدان پوسته پوسته مشخص می شوند. همچنین این حیوانات را می توان با گوش های کوتاه با منگوله تشخیص داد. این خرگوش ها زمانی در اتحاد جماهیر شوروی پرورش داده شدند. و به همین دلیل است که کشاورزان این نژاد را بهترین سازگار با شرایط آب و هوای روسیه در حال حاضر می دانند.

چگونه خرگوش مناسب را انتخاب کنیم

هنگام خرید حیوانات آنگورا برای پرورش، قبل از هر چیز باید به موارد زیر توجه کنید:

• کیفیت خز آنها؛
• انطباق با استانداردهای نژاد؛
• سلامت حیوانات.

پوشش یک خرگوش آنگورای خوب در کل سطح بدن چگالی یکسان دارد. اگر حیوان در جایی لکه های طاسی دارد، نباید آن را بخرید. البته، خز خرگوش علاوه بر موارد دیگر، باید جذاب به نظر برسد، و خز آن باید صاف، براق و خیلی مات نباشد.

البته، فقط حیوانات خانگی قوی و سالم باید برای یک مزرعه جدید خریداری شوند. برای تشخیص اینکه حیوان بیمار است، ابتدا باید سعی کنید آن را بردارید. یک خرگوش فعال سالم قطعاً شروع به رهایی می کند و سعی می کند فرار کند. پس از آن، حیوان دستگیر شده نیز باید به دقت مورد بررسی قرار گیرد.

چشم های خرگوش های سالم براق، براق است، نه مه آلود. خز زیر دم حیوان بیمار هرگز با مدفوع آغشته نمی شود. و البته، شما نباید برای خانواده خود خرگوش های لاغر، با نقص یا هر گونه جراحت بخرید.

سلولها باید چه شکلی باشند

البته، قبل از هر چیز، یک کشاورز که تصمیم به پرورش آنگوریان دارد، باید به فکر ترتیب دادن "مسکن" مناسب برای آنها باشد. خرگوش های معمولی در مزارع را می توان نه تنها در قفس، بلکه در پرندگان نیز نگهداری کرد. برای حیوانات آنگورا، این روش رشد، متأسفانه، مطلقاً مناسب نیست. خرگوش های این گونه اغلب یکی یکی در قفس نگهداری می شوند.

واقعیت این است که شخصیت خرگوش آنگورا به همان اندازه مغرور است،مانند نمایندگان نژادهای مو صاف. در دعوا، این حیوانات اغلب موهای یکدیگر را خراب می کنند و کرک ها را می درند. و این به نوبه خود می تواند منجر به ضرر شود.

فقط خرگوش های جوان آنگورا، یعنی آن حیواناتی که هنوز به بلوغ نرسیده اند را می توان با هم در یک قفس نگهداری کرد. چنین حیواناتی معمولاً در 3-5 قطعه کاشته می شوند. در یک سلول در همان زمان، ماده ها و نرها معمولاً جداگانه نگهداری می شوند.

اتاقی که در آن قفس با حیوانات نصب می شود باید روشن و دارای تهویه باشد. با این حال، این گونه خرگوش ها هرگز نباید در آبکش نگهداری شوند. حیوانات گونه آنگورا نسبت به نمایندگان نژادهای گوشتی سالم تر هستند. بنابراین باید تا حد امکان از سرماخوردگی محافظت شود.

قفس برای خرگوش آنگورا باید به اندازه کافی بزرگ باشد. از مزایای حیوانات این گونه می توان به دقت اشاره کرد. به عنوان مثال در توالت، خرگوش های خزدار همیشه به همان گوشه می روند. البته در قفس آنگوری علاوه بر "بیرون خانه" باید فضای کافی وجود داشته باشد تا بتواند آزادانه حرکت کند، دراز بکشد و بنشیند.

خرگوش های پف دار بسیار خجالتی هستند، بنابراین به هیچ وجه نباید در قفس آنها چیز تیز وجود داشته باشد. حیوانات خانگی ترسیده ناگهان به بالا یا به پهلو می پرند. با برخورد به یک جسم تیز، حیوان نه تنها می تواند به شدت آسیب ببیند، بلکه حتی می میرد.

ویژگی های نگهداری از خرگوش آنگورا

به منظور پرورش حیوانات کرکی سالم در مزرعه با کیفیت بالاپشم، کشاورز نیاز دارد:

• یک رژیم غذایی مناسب برای حیوانات خانگی خود تهیه کنید؛
• کرک های خرگوش را به صورت دوره ای شانه کنید؛
• پیشگیری از بیماری را انجام دهید؛
• قفس ها را روزانه تمیز کنید؛
• آب آشامیدنی تمیز برای حیوانات فراهم کنید.

برای پرورش موفقیت آمیز خرگوش ها، باید پدران خوب انتخاب کنید و از زنان باردار و شیرده به درستی مراقبت کنید.

چه چیزی را تغذیه کنیم

رژیم غذایی خرگوش های آنگورا تفاوت چندانی با منوی غذایی خرگوش های معمولی با موهای صاف ندارد. از آنجایی که چنین حیواناتی برای گوشت پرورش داده نمی شوند، معمولاً جو یا بلغور جو دوسر و همچنین سیب زمینی آب پز به آنها داده می شود. اما علف خشک یا یونجه، و همچنین محصولات ریشه، چنین حیواناتی باید مقدار زیادی دریافت کنند.

یکی از ویژگی های خرگوش آنگورا این است که احتقان پشمی می تواند در دستگاه گوارش آنها ایجاد شود. کرک چنین حیواناتی طولانی است و هنگامی که خود را می لیسند اغلب آن را می بلعند. خرگوش های کرکی نمی توانند شاخه های پشمی را بیرون بیاورند (مثلاً مانند گربه ها). ایجاد احتقان در دستگاه گوارش اغلب منجر به مرگ حیوان می شود.

برای جلوگیری از این اتفاق، باید به خرگوش ها غذای حاوی فیبر بیشتری داده شود. این می تواند، به عنوان مثال، یونجه یا هویج باشد. همچنین کشاورزان باتجربه برای جلوگیری از مرگ ناشی از پشم، اضافه کردن قاصدک را به منوی خرگوش های آنگورا توصیه می کنند.

سررسید جمع آوری کرک

کرک خرگوش آنگورا دوباره رشد می کندتقریبا سریع. از بزرگسالان معمولا هر دو ماه یک بار جمع آوری می شود. علاوه بر این، حذف کرک از حیوانات در تمام طول سال مجاز است. تنها نکته این است که در زمستان معمولاً به طور کامل از خرگوش ها جمع آوری نمی شود. در غیر این صورت، حیوانات ممکن است سرما بخورند و بیمار شوند.

در هر صورت، قرار است زمانی که رشد موهای بدن حیوان متوقف شود، کرک جمع شود. این معمولاً در لحظه ای اتفاق می افتد که طول خز حیوانات به 6 سانتی متر می رسد.

در مزارع خز، خرگوش ها را می توان به دو روش جمع آوری کرد: برش دادن و نیشگون گرفتن. در این مورد، روش دوم بیشتر مورد استفاده قرار می گیرد. پایین، جمع آوری شده توسط نیشگون گرفتن، دارای طول زیادی است. بنابراین می توان از آن برای ریسندگی نیز استفاده کرد.

جمع آوری کرک با خرج کردن

هنگام استفاده از این تکنیک:

• خرگوش آنگورا روی زانو گذاشته می شود؛
• پشم شانه برای از بین بردن بستر؛
• یک شانه بردارید و یک رشته کوچک از کرک را بین آن و انگشت شست فشار دهید؛
• حرکت خفیفی در جهت رشد مو ایجاد کنید؛
• روش را با رشته بعدی تکرار کنید.

معمولاً شروع به نیشگون گرفتن کرک از پنجه های جلو می کنند. سپس به سمت پشت و شکم حرکت کنید. در مرحله آخر، کرک با دقت از کفل و پاهای عقبی جمع آوری می شود.

نظافت خرگوش

این روش با استفاده از قیچی تیز انجام می شود. هنگام استفاده از این فناوری، حتی موهایی که رشدشان تمام نشده است، مجاز است. بنابراین، کرک بریده شده معمولاً از نظر طول ناهموار است. حذف مو ازخرگوش آنگورا هنگام استفاده از این تکنیک به شرح زیر است:

• قطع کردن پشت از دم به سر؛
• کوتاه کردن مو در سمت راست و چپ قسمت جدایی انجام دهید، در امتداد پهلوها به سمت شکم حرکت کنید.

برای گرفتن با قیچی هنگام استفاده از این فناوری، به دسته های کوچکی از موی حیوانات نیاز دارید. روی سر و پاهای خرگوش، کرک در بیشتر موارد بریده نمی شود.

مراقبت از قفس

کثیفی در "مسکن" برای خرگوش آنگورا، البته، در هر صورت نباید باشد. اول، می تواند منجر به افزایش عوارض و مرگ و میر شود. ثانیاً وجود کثیفی در قفس قطعاً باعث افت کیفیت موی حیوانات می شود.

بهتر است کف‌ها را در قفس‌های تخته‌دار درست کنید. در این صورت آلودگی کمتری روی آنها جمع می شود. نظافت در سلول ها قرار است حداقل یک بار در روز انجام شود. در عین حال، هر چند هفته یک بار، ضد عفونی کردن "مسکن" خرگوش های آنگورا نیز مطلوب است.

پرورش

فقط قوی ترین، فعال ترین و سالم ترین حیوانات بدون نقص نژادی و با موهای خوب به عنوان تولید کننده در مزرعه استفاده می شوند. سلول های ملکه در قفس خرگوش هایی که برای پرورش انتخاب شده اند نصب می شوند.

اولین جفت گیری ماده و نر آنگورا معمولاً در سن 5 تا 8 ماهگی و پس از کوتاه کردن موی دوم یا سوم انجام می شود. در همان زمان، خرگوش در قفس با خرگوش قرار می گیرد و نه برعکس. پس از دو هفته، این روش برای اطمینان تکرار می شود.

در طول بارداری، به خرگوش ها کنسانتره و سبزیجات بیشتری داده می شود. در هنگام زایمان، آنها باید در قفس قرار گیرندظروف آب اضافی پس از تولد، لانه از نظر وجود توله های مرده بررسی می شود. خرگوش‌ها معمولاً در سن 1.5 تا 2.0 ماهگی از ماده جدا می‌شوند.

مراقبت از حیوانات جوان

بچه خرگوش آنگورا در حدود ۲ تا ۳ هفتگی شروع به تغذیه خود به خود می کنند. آنها از سلول ملکه بیرون می آیند و سعی می کنند آنچه را که خرگوش می خورد، بچشند. بنابراین توصیه می شود در این زمان از قرار دادن مواد غذایی در قفس همراه ماده که می تواند باعث اسهال شود خودداری شود. این می تواند به عنوان مثال، چغندر، سیب زمینی خام یا مقدار زیادی علف خشک نشده باشد.

کنسانتره و هویج به خرگوش‌ها، مانند مادرشان، می‌تواند به صورت آزاد داده شود. یونجه و علف باید قبل از انداختن در قفس بررسی شوند. حتی مقدار کمی، به عنوان مثال، گل شب بو که وارد معده نوزاد شده است، می تواند باعث مسمومیت شدید و مرگ شود.

مطلوب است که خرگوش های آنگورا را در چند مرحله از مادرشان جدا کنید - در دسته های 2-3 عددی. با فاصله چند روزه این به خرگوش و توله ها کمک می کند تا از استرس شدید جلوگیری کنند. گروه های خرگوش جوان آنگورا حداکثر به مدت 4.5 ماه نگهداری می شوند. سپس حیوانات در قفس‌های جداگانه می‌نشینند.

نژادهای اهلی

خرگوش های کرکی آنگورا بسیار چشمگیر به نظر می رسند. به همین دلیل است که آنها گاهی اوقات به عنوان حیوان خانگی نگهداری می شوند. اغلب مردم خرگوش آنگورا کوتوله را از فروشگاه های حیوانات خانگی می خرند. ظاهر چنین حیواناتی عملاً با ظاهر حیوانات پرورش یافته در مزارع تفاوتی ندارد. تنها استثنا آنها حتی کوچکتر استرشد.

وزن یک خرگوش کوتوله تزئینی آنگورای بالغ معمولاً 2.5-4.0 کیلوگرم است. یک نوع کوچک نیز وجود دارد که در روسیه پرورش یافته است و وزن بدن آن از 1.5 کیلوگرم تجاوز نمی کند.

در هر صورت، مراقبت از خرگوش های پرزدار تزئینی در خانه باید با دقت کمتری نسبت به مزرعه انجام شود. یعنی حیوان باید به خوبی تغذیه شود، به طور دوره ای شانه شود و قفس خود را تمیز نگه دارد.