راه آهن ترانس سیبری: چشم انداز توسعه، اهمیت. راه هایی برای بهبود بازده کاری

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

در قرن گذشته راه‌آهن ترانس سیبری از سراسر کشور ما عبور می‌کند و بخش اروپایی آن را به سیبری و خاور دور متصل می‌کند. این راه آهن مجهز به مدت ربع قرن شعبه اصلی راه آهن روسیه بوده است.

شروع ساخت

تصمیم برای ساخت راه آهن سیبری با هزینه خزانه داری توسط دولت تزاری در دهه 80 قرن نوزدهم اتخاذ شد. در سال 1887، سه اکسپدیشن برای یافتن مکان هایی برای تعیین مسیر در زیر بزرگراه های یوسوری جنوبی، بایکال غربی و سیبری مرکزی سازماندهی شد. ساخت راه آهن ترانس سیبری در دهه 90 قرن قبل از گذشته آغاز شد. تصمیم برای انجام کار بر روی ساخت مسیر بزرگ سیبری در زمستان 1891 گرفته شد. ساخت و ساز در دو طرف - از ولادیووستوک تا چلیابینسک آغاز شد.

مراحل اصلی تخمگذار

راه آهن ترانس سیبری در حال ساخت بود که چشم انداز توسعه آندر حال حاضر گسترده، در چند مرحله:

1. 1893 - ساخت جاده از Ob به Irkutsk.
2. 1894 - ساخت جاده Ussuri شمالی آغاز شد.
3. 1897 - آغاز تخمگذار CER.
4. 1898 - بخشی از اوب تا کراسنویارسک پذیرفته شد.

5. 1900 - تصمیمی برای ساخت راه‌آهن Circum-Baikal گرفته شد.

6. 1906 - بررسی هایی برای تخمگذار خط اصلی آمور انجام شد.
7. 1911 - تخمگذار بخش کرک - r. طوفان با شاخه ای در بلاگوشچنسک.
8. 1916 - راه اندازی پل در سراسر آمور.

طول طولانی راه‌آهن ترانس سیبری در آن سال‌ها به آن اجازه داد تا به شریان اصلی حمل‌ونقل کشور تبدیل شود. اما در طول جنگ داخلی، وضعیت جاده جدید، متاسفانه، به طور قابل توجهی بدتر شد. بسیاری از پل ها منفجر و سوزانده شدند. واگن ها و لوکوموتیوهای بخار نیز به صورت دوره ای تخریب می شدند. با این حال، بلافاصله پس از پایان جنگ، کار مرمت در مقیاس بزرگ آغاز شد. به عنوان مثال، در زمستان 1924-1925، پل آمور بازسازی شد. ترافیک در بزرگراه در سال 1925 آغاز شد و تا به امروز بدون وقفه ادامه دارد.

راه آهن ترانس سیبری در زمان ما

تاریخ راه آهن ترانس سیبری پر از دستاوردهای مختلف است. در طول سالهای قدرت شوروی، جاده به طور فعال توسعه یافت و به عنوان یک سایت ساخت و ساز تمام روسیه در نظر گرفته شد. تا به امروز، راه آهن ترانس سیبری یکی از قدرتمندترین راه آهن ها استراه آهن زمینی جهان در روسیه بیش از 50 درصد کل محموله های ترانزیت و صادراتی را حمل می کند. ترانس سیبری یک خط دو مسیره برقی است که به طور کامل با وسایل ارتباطی و اطلاعاتی مدرن مجهز شده است. تجهیزات فنی بزرگراه امکان جابجایی بیش از 100 میلیون تن بار در سال با حداکثر سرعت مجاز 90 کیلومتر در ساعت را فراهم می کند.

از جمله مزایای خط، عدم نیاز به عبور از مرزهای دولتی است. متاسفانه ظرفیت این جاده اخیراً شروع به کاهش کرده است. و این نشان دهنده نیاز به مدرن سازی آن است.

ویژگی های راه آهن ترانس سیبری: طول مسیرها، ظرفیت

طول کل راه آهن ترانس سیبری حدود 10 هزار کیلومتر است. در حال حاضر طولانی ترین بزرگراه جهان است. در سراسر طول آن 87 شهر وجود دارد که 14 شهر آن مراکز منطقه ای هستند.

80٪ از شرکت های صنعتی و منابع طبیعی اصلی ایالت در مناطقی متمرکز شده اند که جاده ها به آنها خدمت می کنند. حدود 30 مسیر قطار باری تردد بین المللی و داخلی از طریق Transassib انجام شده است. در قطار مسافربری پرسرعت، مسیر این جاده که ادامه شبکه راه آهن اروپاست، از مسکو تا ولادی وستوک 6 روز است.

راه‌آهن ترانس سیبری که چشم‌انداز توسعه آن ارتباط تنگاتنگی با رشد کلی پتانسیل اقتصادی کشور دارد، از قلمرو دو قاره: اروپا (۱/۱۹ درصد از مسیر) عبور می‌کند.و آسیا (80.9%). 1852 ایستگاه در تمام طول آن وجود دارد.

شرایط طبیعی راه آهن ترانس سیبری و مشکلات مربوط به آن

مسیرهای این جاده در همه مناطق آب و هوایی گذاشته شده است: استپ، صحرای جنگلی-استپی، تایگا. در مناطق شمالی، بزرگراه تا حدی در منطقه منجمد دائمی (به عنوان مثال، در نزدیکی دریاچه بایکال) اجرا می شود. مشکلات مربوط به این کارگران راه آهن باید موارد زیر را حل کند:

• خطر رانش سنگ و زمین لرزه در مناطق کوهستانی؛
• نیاز به نگهداری مداوم مسیرها در طول تغییرات دما در مناطق با آب و هوای شدید قاره ای؛
• نیاز به نگهداری تعداد زیادی پل؛
• تعادل مداوم مسیرها در منطقه همیشه منجمد؛
• آماده شدن برای سیل بهاری.

بنابراین، شرایط طبیعی راه آهن ترانس سیبری را می توان بسیار دشوار در نظر گرفت. راه آهن روسیه برای غلبه بر اثرات عوامل محیطی نامطلوب مختلف باید پول زیادی را خرج کند.

چشم انداز توسعه

تا به امروز بیشتر کالاها از شرق کشور به غرب از طریق دریا حمل می شود. شرکت‌های حمل‌ونقل آبی احساس انحصار دارند و بنابراین، اغلب به‌طور غیر قابل توجیه، قیمت خدمات خود را افزایش می‌دهند. در نتیجه، بسیاری از کشتیرانان، راه‌آهن ترانس سیبری را جایگزین مناسبی برای حمل و نقل می‌دانند.

در این رابطهدولت فدراسیون روسیه، همراه با رهبری راه آهن روسیه، طیف وسیعی از اقدامات را با هدف افزایش پتانسیل ترانزیت مسیر مهمی مانند راه آهن ترانس سیبری ایجاد کرده است. چشم انداز توسعه آن در درجه اول با مفهوم اتخاذ شده برای توسعه خطوط راه آهن در روسیه تا سال 2030 تعیین می شود. تنها تا سال 2015، حدود 50 میلیون روبل برای نوسازی جاده هزینه شد. تا سال 2030 برنامه ریزی شده است که بهترین شرایط برای حرکت قطارهای کانتینری و مسافری ویژه در راه آهن ترانس سیبری ایجاد شود. علاوه بر این، شورای هماهنگی راه آهن روسیه یک مفهوم حمل و نقل جاده ای را برای دوره تا سال 2020 توسعه داده است که شامل:

• توسعه تعرفه های رقابتی؛
• بهبود بیشتر سازمان حمل و نقل؛
• بهبود کیفیت خدمات؛
• توسعه فن آوری هایی که مشتریان را در مورد مکان و وضعیت محموله به طور همزمان مطلع می کند؛
• بهبود عملکرد بنادر غرب و شرق کشور؛
• ایجاد مجتمع های لجستیک مدرن و غیره

توسعه در سال 2016

ویژگی‌های کلی راه‌آهن ترانس سیبری به ما این امکان را می‌دهد که آن را امیدوارکننده‌ترین راه‌آهن امروز کشورمان بدانیم. در ابتدای سال 2016 مجموعه ای از اقدامات با هدف برق رسانی به خطوط بزرگراه، بازسازی پل ها، تونل ها و ایستگاه های بزرگ انجام شده است. توجه ویژهبه توسعه راهروهای Primorye-1 و Primorye-2 و همچنین سازماندهی ارتباط مستقیم بین کره و فدراسیون روسیه داده شده است.

راههایی برای بهبود کارایی کار

طول طولانی راه آهن ترانس سیبری متاسفانه به معنای ظرفیت خوب آن نیست. این بحران بدون استثنا بر تمامی حوزه های اقتصاد کشور از جمله ارتباطات راه آهن تاثیر منفی داشت. بنابراین از نظر مسائل سازمانی، در حال حاضر تاکید بر افزایش ظرفیت ظرفیت بزرگراه است. در همان زمان، فعالیت‌ها عمدتاً با هدف انجام می‌شوند:

• برای رفع مشکل نظافت بی موقع خودروهای شخصی از مسیرهای عمومی؛
• جذب سرمایه گذاری خصوصی در توسعه زیرساخت های بزرگراه؛
• ترکیب کارآمد از هر روش حمل و نقل درگیر در حمل و نقل.

بنابراین راه آهن اصلی که در شرایط بازار جهانی کشورمان امیدهای زیادی به آن بسته شده است، راه آهن ترانس سیبری است. چشم انداز توسعه آن به عنوان جایگزین اصلی برای حمل و نقل دریایی در حال حاضر به طور غیرعادی گسترده است. در عین حال، وظایف کاهش زمان جابجایی کالا و ارتقای کیفیت خدمات مسافران و باربران در اولویت قرار دارد.