ضریب تخصصی شدن سیستم های تولید: ویژگی های محاسباتی

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-01-02 13:53

تخصص تمایز فرآیند تولید برای ساخت (تعمیر) محصولات است. در همان زمان، یک واحد ساختاری خاص یا یک عملیات خاص به زیرمجموعه یک شرکت (کارگاه، بخش، موقعیت) اختصاص داده می شود. محاسبه ضریب تخصص تولید شرط لازم برای تجزیه و تحلیل نوع سیستم تولید و سطح توسعه فناوری شرکت به عنوان یک کل است.

شرایط تخصصی برای سیستمها

بین ضریب تخصص و ویژگی های سیستم های تولید رابطه مستقیم وجود دارد. بنابراین، برای انواع انبوه، تخصص در یک عملیات خاص، که در زمان تکرار می شود، مشخصه است. برای انجام این کار، شرایط زیر باید رعایت شود:

∑N_i × t_i=F_d،

• where N_{i - حجم (برنامه) ساخت قسمت i-ام برای زمان مشخص شده، واحد;}
• t_{i - مدت زمان کار، ساعت؛}
• F_{d- صندوق استفاده سالانه معتبرتجهیزات، ساعت.}

در سیستم های سریال، تخصص در تعداد محدودی از عملیات انجام می شود که در عین حال به ترتیب مقرر متناوب می شوند. شرایط به شکل زیر خواهد بود:

∑N_i × t_i ≦ F_d

محاسبه ضریب تخصص

مطالعه جنبه های توسعه تخصص یک شرکت یا واحدهای فردی با استفاده از تعدادی ویژگی انجام می شود:

• حجم خاص تجهیزات ویژه (اتوماتیک) شرکت؛
• مقدار تجهیزات مورد استفاده در تولید انبوه؛
• بخشی از عناصر تکنولوژیکی ویژه در فرآیند کلی؛
• درصد یکسان سازی در مورد واحدها و قطعات؛
• درصد فرآیندهای فناوری معمولی (همگن).

ضریب تخصص را می توان به این ترتیب تعیین کرد:

K_с =∑K_i ÷ n_i,

• where K_{i - تعداد عملیات در موقعیت i-ام (محل کار)؛}
• _{i- تعداد موقعیت‌ها.}

تاثیر فناوری پردازش

در عمل، نوع تخصص بنگاه یا بخشی از آن در تعیین ضریب تخصص مؤثر است. اکثر فرآیندهای تکنولوژیکی مورد استفاده معمولاً تک یا گروهی هستند.

اقلام تک بر اساس قطعاتی با همین نام، ابعاد و روش‌های ساخت هستند. این همگنی اجازه می دهداستفاده از ابزار و تجهیزات ویژه به شما امکان می دهد تا به حداکثر جزئیات عناصر فرآیند دست یابید. این قالب ها به خوبی با سیستم های تولید انبوه سازگار هستند.

فرایندهای گروهی بر اساس شباهت عملیات از نظر محتوا و شکل است، اما برای محصولات با ویژگی های طراحی متفاوت معمول است. این شکل از ساخت فناوری امکان تغییر ابزار در فرآیند پردازش محصولات را از طریق استفاده از قطعات پیچیده فراهم می کند. هر یک از این قطعات با یک تکنولوژی خاص مرتبط است - سنگ زنی، تراشکاری، فرز و غیره. فناوری گروهی برای تولید انبوه مناسب است و به شما امکان می دهد سطح فنی و سازمانی را افزایش دهید و شرایط تولید پیشرفته تری را ایجاد کنید (مانند سیستم های سطح بالاتر).

محاسبه ضریب با در نظر گرفتن فناوری

ضریب تخصص با توجه به ساختار تولید موجود در بخش (بخش) سیستم تعیین می شود:

• برای هر بخش - در صورت استفاده از مغازه‌هایی با جهت‌گیری موضوعی (عملیات بر روی دسته‌های مشابه از قسمت‌هایی با محتوای مختلف) - فروشگاه چرخ دستی، فروشگاه چرخ؛
• محاسبه برای طرح کلی شرکت انجام می شود - اگر کارگاه ها بر اساس فناوری سازماندهی شوند (همان عملیات روی گره های پایه طراحی متفاوت) - گالوانیکی، جوشکاری، مونتاژ.

وقتی یک شرکت از هر دوی این فناوری ها استفاده می کند، فرمول ضریب تخصصی باید بارگیری تجهیزات (تجهیزات) و طرح پردازش اتخاذ شده را در نظر بگیرد.

Bدر این مورد، ضریب به صورت زیر تعریف می شود:

K_co =K_ze × (K_zed / K _oz) + K_zg × (K_zgr / K_oz)،

• که در آن K_{co ضریب تخصص کل سیستم است؛}
• K_ze و К_{зг - ضرایب عملیات برای فناوری تک و گروهی؛}
• K_zed و К_{зgr - عوامل بار موقعیت‌های کاری، به ترتیب، بر اساس طرح‌های پردازش مختلف (تک و گروهی).}
• K_{oz- ضریب بار متوسط مشاغل (موقعیت).}

نتیجه گیری

همانطور که از تجزیه و تحلیل مشاهده می شود، تخصص دارای اشکال و جنبه های مختلف استفاده است. این خود را در تمام سطوح تولید نشان می دهد و تأثیر مستقیمی بر توسعه بیشتر شرکت در طول زمان دارد. تعمیق تخصصی شدن تمامی سطوح سیستم تولید، حرکت به سمت مولدترین و باکیفیت ترین مدل های مدیریت سازمانی را ممکن می سازد.