هزینه های جاری سازمان: تعریف، ویژگی های محاسباتی و انواع

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

هزینه ها بر اساس هدفشان طبقه بندی می شوند. در تئوری و در عمل، تمایز واضح بین آنها به عنوان یک عامل تعیین کننده در اثربخشی کار عمل می کند. در تمام مراحل مدیریت، هزینه ها گروه بندی می شوند، بهای تمام شده کالا ایجاد می شود. در کنار آن منابع درآمدی مناسب نیز تعیین می شود. بیشتر در نظر بگیرید که هزینه های فعلی شرکت چقدر است.

طبقه بندی هزینه

هزینه های یک واحد اقتصادی به سه دسته تقسیم می شود. به طور خاص، اختصاص دهید:

1. هزینه های تولید و فروش محصولات. آنها هزینه های جاری سازمان را تشکیل می دهند. آنها از سود حاصل از فروش محصولات از طریق گردش سرمایه در گردش پوشش داده می شوند.
2. هزینه به روز رسانی و گسترش تولید. به طور معمول، این هزینه ها یک بار هستند و مقادیر نسبتاً زیادی دارند. با توجه به آنها، تجهیزات و فناوری ها در حال بهبود هستند و سرمایه مجاز در حال افزایش است. آنها شامل سرمایه گذاری سرمایه در دارایی های ثابت، تشکیل منابع نیروی کار اضافی برای تولید محصولات جدید، هزینه تعمیرات جاری و غیره هستند.هزینه ها از منابع ویژه تامین می شود. اینها به ویژه شامل صندوق در حال سقوط، صدور سهام، وام، سود، و غیره است.
3. هزینه های مسکن، اجتماعی، فرهنگی و سایر نیازها. این هزینه ها ارتباط مستقیمی با تولید ندارند. آنها از صندوق های ویژه تامین می شوند. آنها از سود قابل تقسیم تشکیل می شوند.

هزینه های سرمایه ای و جاری ارتباط مستقیمی با تولید و فروش محصولات دارد. آنها به طرق مختلف بر فعالیت یک واحد اقتصادی تأثیر می گذارند، اما برای دستیابی به اهداف تعیین شده به یک اندازه اهمیت دارند.

هزینه های جاری

هزینه های این دسته بیشترین سهم را از همه هزینه های موضوع به خود اختصاص می دهند. آنها شامل وجوه تخصیص یافته برای مواد و مواد اولیه، تامین مالی دارایی های ثابت، دستمزد و غیره می باشد. هزینه های عملیاتی در پایان چرخه تولید و بازاریابی محصولات برگردانده می شود و در درآمد لحاظ می شود.

اهداف حسابداری

هزینه های تولید فعلی در اسناد حسابداری منعکس می شود. اهداف کلیدی حسابداری بهای تمام شده عبارتند از:

1. کنترل هزینه ها و سود.
2. ارائه کارایی و صرفه جویی.
3. توسعه اطلاعات حسابداری برای تجزیه و تحلیل و تصمیمات مدیریت.
4. اطمینان از صحت، به موقع بودن و کامل بودن اطلاعات.
5. مالیات صحیح.

اصول

هزینه های جاری بر اساس تعدادی از مفروضات اساسی محاسبه می شود. اول بازتاباطلاعات باید با اهداف بهبود فعالیت موضوع مطابقت داشته باشد. برای اطمینان از مقایسه هزینه های مختلف، نامگذاری واحدی از مقالات در حال توسعه است. پوشش هزینه های عملیاتی مختلف را ممکن می سازد. بنابراین، تولید محصولات، فروش آنها، خرید مواد، مواد اولیه و غیره با استفاده از عناوین یکنواخت قابل درک برای همه بخش ها منعکس می شود. نامگذاری مقالات همچنین هنگام تخصیص هزینه ها به گروه های طبقه بندی استفاده می شود.

تحلیل

هر واحد اقتصادی باید اثربخشی هزینه های جاری را ارزیابی کند. ارزیابی از نظر عقلانیت و در دسترس بودن فرصت های پس انداز در دوره های فعلی و آینده انجام می شود. هزینه های جاری اگر به بهبود نتیجه نهایی کمک کنند - افزایش مداوم گردش مالی و سود - بهینه خواهند بود. برای اجرای این کار، شما نیاز دارید:

1. مقدار هزینه ها را در مقدار و درصد نسبت به درآمد و سود دوره گذشته برآورد کنید. نتایج به‌دست‌آمده را با شاخص‌های سایر نهادها (به‌ویژه رقبا)، و همچنین میزان هزینه‌های صنعت و کل منطقه مقایسه کنید.
2. هزینه های اقلام فردی را مطالعه کنید. به عنوان درصد و در مجموع، سهم خود را در کل هزینه های جاری دوره تعیین کنید، پویایی تغییرات این سهم را ارزیابی کنید.
3. ذخایر پس انداز را در اقلام هزینه به طور جداگانه ایجاد کنید، نحوه استفاده از آنها را تعیین کنید.

هزینه های متغیر و ثابت

این طبقه بندی اهمیت عملی زیادی دارد.هزینه های جاری متغیر متناسب با حجم خروجی کاهش یا افزایش می یابد. آنها خرید مواد و مواد خام، مصرف انرژی، حمل و نقل، کمیسیون تجارت و سایر هزینه ها را تضمین می کنند. هزینه های جاری ثابت به پویایی حجم تولید بستگی ندارد. این دسته شامل استهلاک، سود وام، اجاره، آب و برق، هزینه های اداری و غیره می شود. همچنین یک دسته جداگانه از هزینه های نیمه ثابت (متغیر) وجود دارد. تغییر آنها به طور مستقیم با حجم خروجی متناسب نیست.

هزینه های عملیاتی غیرمستقیم و مستقیم

هزینه واحد را می توان با استفاده از روش جذب محاسبه کرد. این شامل جمع کردن تمام هزینه های صدور است. اطلاعات هزینه به عنوان مبنایی برای تعیین اندازه کار در حال انجام، نتایج مالی و حجم موجودی ها عمل می کند. این به شما امکان می دهد سودآوری محصولات فردی، گروه های آنها و همچنین بهره وری بخش ها را تجزیه و تحلیل کنید. مطابق با نتایج، تصمیم گیری در مورد مصلحت انتشار یا کار بعدی اتخاذ می شود. رقم هزینه نیز در فرآیند قیمت گذاری استفاده می شود، به خصوص هنگام تعیین هزینه تنظیم شده.

ویژگی های برنامه

پیش از این، روش جذب در اقتصاد برنامه ریزی شده کاملاً گسترده بود. با کمک آن، تصمیمات مدیریتی با استفاده کامل از ظرفیت و عدم رقابت قیمت گرفته شد. در حال حاضروضعیت تغییر کرده است. به طور خاص، استفاده از ظرفیت یک شرکت با تقاضا برای محصولات تعیین می شود. به نوبه خود تا حد زیادی به قیمت بستگی دارد. تعیین ارزش هزینه برای یک حجم معین از تولید فقط در پایان دوره گزارش امکان پذیر است. در همین حال، مدیر در حال حاضر در مرحله برنامه ریزی مجموعه به این شاخص نیاز دارد.

معایب روش

از موارد فوق، نتیجه می گیرد که اشکال کلیدی محاسبه با جذب کامل، عدم وجود رابطه بین اندازه هزینه ها و حجم تولید است. علاوه بر این، معایب زیر قابل تشخیص است:

1. نیاز به اعمال مبانی برای توزیع هزینه های غیرمستقیم بر اساس نوع محصول است. معیارهای انتخاب برای دومی نسبتاً مبهم است. مجموعه پایه های معتبر کاملاً محدود است.
2. در ارتباط با توزیع هزینه های غیرمستقیم برای محصولات، سود متاثر از تغییرات موجودی محصولات نهایی در انبارها خواهد بود. با انباشت حجم کالاهای غیر نقدشونده، یک واحد اقتصادی در ارزش محاسبه شده خود افزایش می یابد.

با استفاده از روش تقسیم هزینه ها به ثابت و متغیر می توان از ایرادات فوق کاملاً جلوگیری کرد. در این صورت فقط مورد دوم در بهای تمام شده موجودی کالا لحاظ می شود. در این حالت هزینه های ثابت در هزینه های دوره لحاظ می شود. در نتیجه، سود از وابستگی به تغییرات موجودی حذف می‌شود.

ساختار هزینه

هزینه هایی که هزینه را تشکیل می دهند بسته به محتوای اقتصادی به موارد زیر تقسیم می شوند:

1. مواد.
2. دستمزد.
3. استهلاک دارایی های ثابت.
4. کسرهای اجتماعی. نیاز دارد.
5. هزینه های دیگر.

ساختار این گروه ها به عوامل مختلفی بستگی دارد. به ویژه تحت تأثیر ماهیت محصولات تولیدی و مواد و مواد اولیه مورد استفاده، سطح فنی، اشکال سازماندهی، محل تولید، شرایط عرضه و فروش کالا است.

هزینه مواد

در همه بخش های اقتصادی، این هزینه ها بخش عمده ای از هزینه ها را تشکیل می دهند. موجودی ها شامل محصولات نیمه تمام، مواد اولیه، انرژی، سوخت و غیره است. برخی از این اشیاء پردازش یا مونتاژ می شوند. این امر به ویژه در مورد محصولات نیمه تمام و مواد خریداری شده از اشخاص ثالث صدق می کند. تخصیص انرژی و سوخت در ترکیب منابع بر اساس اهمیت اقتصادی ملی آنها تعیین می شود. هزینه مواد نیز شامل هزینه بسته بندی، ظروف، قطعات یدکی، ابزار می باشد. منابع بر اساس قیمت خرید (بدون مالیات بر ارزش افزوده)، هزینه های اضافی، کمیسیون تجارت خارجی، نهادهای عرضه کننده و واسطه، عوارض گمرکی و تعدادی شاخص دیگر ارزیابی می شوند. هزینه های مواد شامل هزینه حامل های حرارتی باقیمانده، محصولات نیمه تمام، مواد خامی می شود که در طول تولید محصولات تشکیل می شوند و به طور جزئی یا کامل خواص مصرفی خود را از دست می دهند و بر این اساس، نمی توانند بیشتر مورد استفاده قرار گیرند.

دستمزد

هزینه آن نشان دهنده مشارکت نیروی انسانی در شکل گیری هزینه است. این هزینه ها شامل حقوق پرسنل کلیدی و همچنین کارمندان می شود.که در ایالت نیستند، اما در تولید محصولات شرکت دارند. حقوق شامل:

1. دستمزد که بر اساس نرخ تعرفه، نرخ قطعه، حقوق رسمی طبق سیستم محاسباتی اتخاذ شده توسط شرکت محاسبه می شود.
2. ارزش محصولات به عنوان پرداخت در نوع پرداخت شده است.
3. پرداخت ها و کمک هزینه های اضافی.
4. جوایز اجرا.
5. پرداخت روزهای تعطیلات اضافی و معمولی.
6. هزینه های خدمات ارائه شده رایگان.
7. جوایز خدمات یکجا.
8. اضافی برای کار در شمال دور.
9. هزینه های دیگر.

موارد دیگر

کسرهای اجتماعی. نیازها نوعی توزیع مجدد سود ملی برای تامین مالی نیازهای اجتماعی است. وجوه به صندوق های خارج از بودجه مربوطه هدایت می شود و هدف خاصی دارد. استهلاک به مبالغی که بر اساس ارزش دفتری دارایی های ثابت و هنجارهای موجود محاسبه می شود در بهای تمام شده منظور می شود. استهلاک هم به اشیاء خود و هم به اجاره تعلق می گیرد (مگر اینکه در توافقنامه به گونه دیگری مشخص شده باشد). سایر هزینه ها شامل انواع هزینه ها می شود. اینها به ویژه شامل کارمزدها و مالیات ها، کسر وجوه، مبالغ حق بیمه، پرداخت برای آلودگی محیط زیست، پرداخت سود وام، هزینه های مهمان نوازی و سفر، پرداخت کار مربوط به گواهینامه، حق الزحمه منطقی سازی، اختراع و غیره است. در..