زیرساخت تولید: تعریف، روش های سازمان، انواع، ساختار

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

سرعت توسعه اقتصادی کشورهای مدرن به طور فزاینده ای به ساختار ساختاری اقتصاد ملی وابسته است. توسعه پیشرونده تولید اجتماعی بدون لجستیک بسیار توسعه یافته با عملکرد مؤثر همه اجزای آن که بر حوزه مدیریت نیز تأثیر می گذارد نمی تواند انجام دهد. چارچوب این سیستم بر اساس زیرساخت تولید (PI) به عنوان یک کل است که پتانسیل با منابع مالی را برای توسعه اقتصادی کشور تعیین می کند.

مفاهیم اساسی PI

برای شروع، ارزش تعریف مفهوم زیرساخت معمولی یک شرکت مشروط را دارد که در آن فرآیند تولید انجام می شود. به طور کلی، این فهرستی از خدمات و بخش های مرتبط با یکدیگر است که عملکرد عادی شرکت را بدون توقف و وقفه تضمین می کند.

تحت هدف زیرساخت تولید، می توان اجزای عملکردی را درک کرد که ترکیب شرکت بر اساس آن است. این می تواند بخش های مختلف اقتصادی و ابزاری مسئول انرژی، تامین مواد، اندازه گیری، کنترل کیفیت، نظارت، سیاست پرسنل و سایر زمینه های شرکت باشد. نکته اصلی این است که این نوع زیرساخت تنها به عناصر لجستیکی و فنی تولید در جنبه های مختلف پشتیبانی محدود نمی شود. به عنوان نمونه ای از ارائه گسترده PI، می توان به مفهوم مدیریت لجستیک اشاره کرد که وظایف کاملاً عملی سازماندهی شبکه های حمل و نقل و بازاریابی محصولات را با ابزارهای بازاریابی ترکیب می کند.

همچنین، شما نباید مفهوم PI را به یک سیستم عملکرد سازمانی که به خوبی کار می کند، محدود کنید، هرچند در جلوه های مختلف فعالیت آن. تا حد زیادی این زیرساخت راه حل بلندمدت وظایف استراتژیک را نیز فراهم می کند. برای چنین اهدافی، زیرساخت تولید مدرن شامل یک مرکز کنترل با لیست خاصی از خدمات تعمیر و نگهداری است که طیف وسیعی از عملکردهای خود را دارد:

• اجرای مقررات سازمانی، فنی و فنی-اقتصادی کلیه فرآیندهای کاری در شرکت.
• ایجاد شرایط برای تولید محصولات رقابتی با حداقل سرمایه گذاری منابع.
• ایجاد شرایط برای عملیات فنی سطح بالااتوماسیون، مکانیزاسیون و اطلاع رسانی.
• هنگام پیکربندی مجدد تولید برای تمرکز بر محصولات جدید، انعطاف پذیری و تداوم مقرون به صرفه را تضمین کنید.

ساختار زیرساخت تولید

شکل ساختار سازمانی تولید بر اساس وظایف پیش روی شرکت تعیین می شود. به عنوان یک قاعده، آنها به منظور اطمینان از عملکرد پایدار فرآیندهای فناوری اصلی از تحقیقات بازار و خرید مواد خام، تا توزیع کالاها به نقاط فروش منعکس می شوند. زیرمجموعه‌های اصلی زیرساخت‌های تولید، که پشتیبانی فن‌آوری این فرآیندها بر آن استوار است، شامل موارد زیر است:

• اقتصاد ابزار. به طور معمول، گروهی از بخش های کوچک که هر یک وظیفه نگهداری یک منطقه خاص در تولید یا نوع تجهیزات را بر عهده دارند. برخی از خدمات از این نوع در فرآیندهای مسئول طراحی، ساخت و مرمت و همچنین در سازماندهی و توزیع مشاغل، حفظ تجهیزات و غیره دخیل هستند.
• تاسیسات تعمیر. همچنین از نظر عملکرد یک تقسیم بندی چند وجهی است که وظیفه اصلی آن اطمینان از کنترل وضعیت تجهیزات و لوازم جانبی در حال استفاده است. کارگران در این مغازه فعالیت های تعمیرات، نگهداری پیشگیرانه، پیکربندی و راه اندازی را انجام می دهند.
• حمل و نقل. بدون شکست، زیرساخت تولید همچنین شامل لجستیک حمل و نقل است که کانال هایی برای حمل و نقل فراهم می کندمواد خام، محصولات نهایی و سایر مواد لازم برای چرخه کاری. یک مدل لجستیک معمولاً توسط چندین بخش مختلف کار می شود، زیرا بر مراحل مختلف فرآیند تولید تأثیر می گذارد و شبکه توسط کارکنان بخش حمل و نقل نگهداری می شود. در مرحله کنونی توسعه لجستیک، خدمات پشتیبانی اطلاعات نیز به این کارگاه اضافه شده است، زیرا مدل سازی مجازی با کانال های ارتباطی دیجیتال به طور فزاینده ای بخشی از سیستم فرآیند تولید می شود.
• اقتصاد انرژی. پشتیبانی شرکت و فرآیندهای کاری آن با منابع تامین انرژی لازم نیز به عنوان یک واحد ساختاری مجزا تخصیص داده شده است که مستلزم سازماندهی خدمات لجستیکی، مهندسی و ارتباطی و ظرفیت های فنی خود است. پیچیدگی تامین بی وقفه در بسیاری از صنایع در نیاز به استفاده از چندین منبع انرژی، ایجاد یک شبکه ایمن الکتریکی و اتصال منابع برق پشتیبان است که در اصل می تواند استقلال تجهیزات برق را از مدارهای اصلی تغذیه تضمین کند.

انواع زیرساخت های تولید

حتی در چارچوب یک شرکت، زیرساخت را می توان در لایه های عملکردی متفاوتی از نظر اهداف، اهداف و روش های سازماندهی آن نشان داد. انواع اصلی PI شامل موارد زیر است:

• PI فنی. این به طور مستقیم با ارتباطات مرتبط است که بر اساس آن مسیرهای حمل و نقل گذاشته می شود.شبکه‌ها، خطوط کابل منبع تغذیه، پشتیبانی اطلاعات و سایر مهندسی‌ها.
• زیرساخت های اجتماعی. همچنین تا حدی فنی، اما با تأکید بر جنبه های روانشناختی سازماندهی سیاست پرسنلی مدرن در شرکت ها. زیرساخت های اجتماعی و تولیدی توسط مدیریت، حقوق بشر و سایر ابزارهای تضمین شرایط کار در یک شرکت خاص شکل می گیرد. رعایت اقدامات حفاظت از کار در این مورد یک عامل کلیدی تنظیم کننده زیرساخت در حوزه اجتماعی آن است.
• زیرساخت های نوآوری. مدل فنی و سازمانی مشروط یک دستگاه زیرساختی در یک شرکت که از ظرفیت های آن می توان برای تغییر ساختار فعلی استفاده کرد. این پتانسیل در مراحل طراحی همان شبکه های لجستیکی و توسعه پروژه های توسعه استراتژیک وجود دارد. به عنوان مثال، در فرآیند نوسازی شرکت، در زمینه انتقال از تولید مکانیکی به رباتیک، وجود بافری از فناوری‌های نوآورانه آماده شده امکان تکمیل مرحله انتقال را با حداقل هزینه فراهم می‌کند.

اصول ایجاد ساختار تولیدی و سازمانی

عملکرد کارآمد یک شرکت تنها در صورتی امکان پذیر است که تعدادی از اصول برای اطمینان از وجود کامل آن در یک محیط رقابتی رعایت شود. از جمله اصول اساسی سازماندهی زیرساخت های تولید می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• دسترسی. زیرساخت باید بتواند نیازهای یک مصرف کننده بالقوه را در خود برآورده کندبخش در یک منطقه توزیع خاص این اصل هم در مجاورت سرزمینی و هم در یک سیاست قیمت گذاری متعادل بیان می شود.
• قابلیت اطمینان. موارد اضطراری و خرابی های پیش بینی نشده در عملکرد زیرساخت سازمانی عواملی هستند که در مرحله طراحی سیستم نیز محاسبه می شوند. ارزیابی قابلیت اطمینان از پارامترهایی مانند سرعت خدمات و اثربخشی کنترل کیفیت استفاده می کند.
• صرف. همچنین به عنوان کفایت زیرساخت تولید ظاهر می شود که در انطباق آن با شرایط اقتصادی، اجتماعی، فناوری و سایر شرایط محیط خارجی که شرکت در آن فعالیت می کند منعکس می شود. به عنوان مثال، اگر سرعت توسعه یک شرکت با سطح عمومی توسعه مجتمع تولید داخلی مطابقت نداشته باشد، آنها از نارسایی زیرساختی صحبت می کنند.

اکنون می توانیم به ایجاد مرحله ای یک مدل سازمانی و تولیدی یک بنگاه اقتصادی در جنبه های مختلف عملکرد زیرساخت آن بپردازیم.

سازمان موجودی

یکی از ظرفیت‌پذیرترین و مسئولیت‌پذیرترین گره‌های زیرساختی که به لطف آن، تولید با پایه مواد اولیه، ابزار فنی و منابع انرژی تامین می‌شود. به طور خاص، یک سیستم لجستیک می تواند برای سازماندهی تامین قطعات، مواد خام پلیمری، سلول های سوختی و غیره توسعه یابد. در این قسمت زیرساخت تولید شامل تجهیزات حمل و نقل، ماشین آلات بارگیری و تخلیه،خطوط لوله، انبارها و سایر امکانات برای ذخیره موقت مواد. در برخی از صنایع تبدیلی، در حال حاضر در زیرساخت های مادی و فنی، امکان آماده سازی اولیه مواد خام یا بلانک برای مراحل اصلی تکنولوژیکی فرآوری وجود دارد.

برخلاف بیشتر مراحل بعدی ساخت مجتمع زیرساختی، در این مرحله وظایف تامین نیازهای شرکت در حال اجراست. و فراموش نکنید که زیرساخت تولید نه تنها شامل ظرفیت یک نوار نقاله مشروط، بلکه بلوک های کاربردی کمکی نیز می شود که به دلیل کار آنها، در اصل، فعالیت شرکت پشتیبانی می شود. به عنوان مثال، بسته به صنعت، بخش تدارکات می تواند منابع تغذیه پشتیبان، سیستم های تهویه و فاضلاب، امکانات تعمیر و غیره را نگه دارد.

سازمان پشتیبانی حمل و نقل و ذخیره سازی

زیرساخت انبار به عنوان حلقه ای در زنجیره کلی چرخه تولید از دریافت مواد اولیه تا ذخیره سازی محصولات نهایی عمل می کند. در سازماندهی زیرساخت های تولید در این مرحله، رعایت شرایط زیر مهم است:

• سرعت بالای جابجایی منابع، مواد اولیه و محصولات نهایی.
• استفاده کارآمد از وسایل نقلیه و پرسنل خدماتی.
• ارائه درجه بالایی از مکانیزاسیون یا اتوماسیون در فعالیت های کاری معمولی.
• کاهش هزینه فرآیندهای فناوری.
• ثبات تولید وعملیات حمل و نقل.

کار تأسیسات حمل و نقل و ذخیره سازی عمدتاً بر اساس عملکرد وسایل نقلیه است که معمولاً شامل کامیون ها ، واگن ها ، لودرها و غیره می شود. انتخاب یک یا روش دیگر برای اجرای سیستم لجستیک به زیرساخت تولید و اقتصادی بستگی دارد که بر اساس محاسبات اولیه بازاریابی طراحی شده است. در برخی شرایط، گزینه استاندارد برای چیدمان گاراژ با تعمیرگاه ها و جاده های معمولی قابل قبول است، در حالی که در برخی دیگر، استفاده از خطوط ریلی ویژه با دپوی کامل الزامی است. به هر حال، ویژگی های حمل و نقل درون کارخانه تأثیر مستقیمی بر کارایی توزیع محصول و در کل روند تولید دارد.

مدیریت انرژی

عملاً همه اجزای عملکردی یک سیستم تولید به منابع انرژی نیاز دارند. تفاوت در رویکردهای تغذیه مصرف کنندگان مختلف در انواع سوخت، روش های تحویل آن و حجم انرژی نهفته است. در شرکت های بزرگ، اقتصاد انرژی مجموعه ای کامل از بخش ها و وسایل فنی تعمیر و نگهداری است که به لطف آن فرآیندهای تحویل، تبدیل، انباشت و مصرف انرژی تضمین می شود. به عنوان مثال، برای زیرساخت های تولید و حمل و نقل، از انواع سنتی سوخت های مایع مانند بنزین، گازوئیل و سوخت دیزل عمدتا استفاده می شود. اما منابع انرژی ممکن است برای فناوری نیز مورد نیاز باشدفرآیندهایی که اساس مصرف انرژی را تشکیل می دهند. در این حالت، زیرساختی با هدف سرویس‌دهی انرژی حرارتی، بخار و گاز ایجاد می‌شود که می‌تواند به انرژی مکانیکی مورد نیاز برای حفظ عملکرد نیروگاه‌ها تبدیل شود. مصرف‌کنندگان هدف از این نوع می‌توانند ماشین‌های هیدرولیک، ایستگاه‌های کمپرسور، دیگ‌خانه‌ها، ماشین‌های پردازش و همچنین تجهیزات جابجایی مواد روی نوار نقاله‌ها باشند.

سازمان اقتصاد ابزار

تعمیر و نگهداری ابزار و تجهیزات نیز بخشی اجباری از فرآیند کلی تولید در شرکت است. بر این اساس باید ظرفیت های خاصی برای چنین کارهایی آماده شود. نگهداری زیرساخت های فنی تولید توسط دپارتمان ها و کارگاه های ابزار انجام می شود که عملیات راه اندازی، تعمیر، تعمیر و ترمیم ابزار کار و تجهیزات فناورانه در آنها انجام می شود. در شرکت های بزرگ، خطوط تولید کامل ابزارهای خود را با مجموعه های جداگانه طراحی و ویژگی های عملیاتی نیز می توان سازماندهی کرد. عملیات معمولی که توسط فروشگاه ابزار انجام می شود شامل تیز کردن ضمائم و وسایل برش - برش، مته، اسکنه، چاقو و غیره است.

وظایف اصلی اقتصاد ابزار به طور کلی شامل فراهم کردن مشاغل با تجهیزات کاربردی با کیفیت مناسب است. کارگاه های زیرساخت تولید نیز به صورت گسترده به حسابداری می پردازند.موجودی، حفاظت و دفع وسایل فنی. اجرای این عملیات با سایر فرآیندهای لجستیک و کنترل کیفیت در ارتباط است. به عنوان مثال، نیاز به پر کردن نامگذاری پایگاه ابزار در فرآیند ممیزی جامع با مشارکت نمایندگان بخش تامین انبار تعیین می شود که کارایی استفاده از ظرفیت ها را در لحظه فعلی تعیین می کنند. همچنین مفهوم خاصی از هنجار موجودی ابزار و تجهیزات کار وجود دارد که پارامترهای آن در مرحله توسعه نمودار جریان تولید تعیین می شود. محدوده ابزارهای فنی مورد استفاده به روش های مختلفی تعیین می شود - به عنوان مثال، بر اساس داده های مربوط به کاربرد ابزارهای خاص. در تولید در مقیاس کوچک و تک قطعه، چنین محاسباتی توسط تجهیزات محل کار هدایت می شود.

ویژگی های PI در روسیه

در هر مرحله از رشد اقتصاد روسیه، کارشناسان به مشکلات آشکار توسعه ضعیف مجتمع تولیدی، به ویژه از نظر زیرساخت های آن اشاره می کنند. حتی در شرایط مساعد با روندهای خلاقانه در بازار، اجرای پروژه های امیدوارکننده به دلیل تعدادی از مشکلات در تامین انرژی و ترتیبات لجستیکی مناطق با مانع مواجه می شود.

حادترین مشکلات در توسعه زیرساخت های صنعتی در روسیه شامل منسوخ شدن اخلاقی و عدم انطباق با استانداردهای مدرن جاده ها و راه آهن، ارتباطات ارتباطی و خدمات عمومی است. استهلاک دارایی های تولیدی، به هر طریقی که به اینها مرتبط استصنایع، 50-70٪ است. به عنوان مثال، صنعت حمل و نقل گاز همچنان بیش از نیمی از شبکه هایی را که منقضی شده اند یا نیاز به تعویض قطعات دارند کار می کند.

این وضعیت زیرساخت با مجموعه مشکلات سیستمیک مجموعه تولیدی مرتبط است:

• عدم تناسب روشن در تخصیص منابع مادی برای توسعه زیرساخت.
• فقدان مکانیسم های تثبیت شده برای توسعه زیرساخت های تولیدی و فناوری که در ناهماهنگی سیاست های منطقه ای و اقتصادی هنگام تحریک وجوه با هدف حفظ و نوسازی وجوه عملیاتی منعکس می شود.
• تفاوت در استانداردها و مقرراتی که تحت آن زیرساخت ها در صنایع و مناطق مختلف اداره می شود.
• رویکردهای مختلف در بهره برداری از زیرساخت ها توسط ادارات و مشتریان مختلف که این نیز ناشی از ابهام تصویر توسعه آینده بخش تولید کشور است.

در پایان

زیرساخت های خود شرکت تعیین کننده کارایی کار آن تقریباً در تمام جنبه های لجستیک، فروش و تعامل با طرف مقابل است. اساس زیرساخت فرآیند تولید را یک چارچوب فنی تشکیل می دهد که شامل ابزارآلات، ناوگان تجهیزات و طیف وسیعی از ماشین آلات و مجموعه هایی است که مستقیماً کار می کنند، نه اینکه به دستگاه های کمکی اشاره کنیم. اما حتی این مجموعه نیز برای تشکیل یک زیرساخت تمام عیار کافی نیست. به خصوص در زمان ما، بسیار نیزبه شبکه های ارتباطی، کنترل ها و مدیریت به معنای وسیع بستگی دارد که ابزارهای آن نیز بر ماهیت طراحی سیستم تولید تأثیر می گذارد.