گیاهان ریسنده چیست؟ محصولات نخ ریسی: نمونه ها

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

روی زمین به سادگی تعداد زیادی گیاه از انواع مختلف وجود دارد. برخی از آنها توسط انسان در غذا استفاده می شود. برخی دیگر به عنوان دکوراسیون برای خانه ها و مناطق حومه شهر عمل می کنند. در این مقاله در مورد اینکه گیاهان نخ ریسی چیست صحبت خواهیم کرد. در حال حاضر با نام می توانید حدس بزنید که اینها نمایندگان گیاهی هستند که برای تولید پارچه ها استفاده می شود.

ویژگی های اصلی

در واقع، گیاهان چرخان زیادی در طبیعت وجود دارند - بیش از 600 گونه. اما برای تولید لباس فقط از الیافی استفاده می شود که به اندازه کافی نازک و ظریف هستند. و چنین گونه های زیادی در این سیاره وجود ندارد - حدود 20.

وجه تمایز اصلی همه گیاهان ریسنده وجود اندامهای رویشی و زاینده حاوی الیاف و چربی است. سه گروه اصلی زیر وجود دارد که محصولات ریسندگی به آنها تقسیم می شوند (لیستی از گیاهان و ویژگی های آنها در زیر آورده شده است):

• فیبر بد. در این نمایندگان جانوران، فیبر در داخل ساقه قرار دارد و یک سلول بسیار کشیده جمع آوری شده است.بسته. این گروه شامل گیاهانی مانند کتان، کناف، جوت است.
• محصولات نخ ریسی فیبری بذر. در این مورد، فیبر دراز (20-50 میلی متر) سلول های دانه است. این گروه شامل گیاه پنبه معروف است.
• ورق های فیبر. در چنین گیاهانی، سلول های بلند در برگ ها (کتان نیوزلند، موز نساجی، سیزال) یافت می شود.

وجود سلول های فیبری تنها ویژگی است که بوسیله آن گیاهان در حال ریسندگی می توانند با هم گروه بندی شوند. در غیر این صورت، اینها نمایندگان کاملاً متفاوتی از فلور هستند که به طبقات، گونه ها و زیرگونه های مختلف تعلق دارند.

نمایندگان خانواده کتان

بعد، بیایید نگاهی به ویژگی های برخی از معروف ترین گیاهان ریسندگی بیندازیم. و بیایید با کتان شروع کنیم. جنس Linum شامل بیش از 200 نماینده است. با این حال، تنها یک گونه در فرهنگ کشت می شود - کتان معمولی، که شامل پنج زیرگونه است. در روسیه، Dolgunets اوراسیا رشد می کند. طولانی ترین و با ارزش ترین فیبر را می دهد. انواع دیگر دلقک در کشور ما به عنوان گیاه روغنی کشت می شود.

کتان چگونه ساخته می شود؟

بنابراین، همه محصولات نخ ریسی، که نمونه هایی از آنها در زیر آورده خواهد شد، برای تولید انواع اقلام نساجی استفاده می شود. در مورد کتان هم همینطور. برای به دست آوردن نخ ها، ساقه های آن را برای مدت طولانی در آب خیس می کنند - قبل از شروع تجزیه. الیاف بلند باقی مانده بافته شده و روی آن قرار می گیردتولید پارچه لباس کتانی نسبت به پنبه که امروزه رایج است، خوشایندتر است و دوام بیشتری دارد. با این حال، ساختن پارچه از چنین نخ هایی بسیار دشوار است، زیرا آنها به راحتی می شکنند. تا به امروز، بزرگترین تولید کننده کتان و پارچه نخ ریسی از آن ایرلند است.

پنبه: ویژگی های بیولوژیکی

کتان از تنها گونه ای است که برای به دست آوردن الیاف برای پارچه استفاده می شود. کشت در کشور ما از جمله سایر گیاهان نخ ریسی کشت می شود. رایج ترین آن پنبه است. علاوه بر این، امروزه محصول اصلی ریسندگی در کشور ما و در سراسر جهان است. چنین محبوبیتی با سهولت به دست آوردن فیبر، عملکرد بالای آن و عملکرد بالای خود گیاه توضیح داده می شود. این فرهنگ متعلق به خانواده Malvaceae است. ارتفاع یک گیاه بالغ به بیش از 180 سانتی متر می رسد. شاخه های میوه پنبه خام در قسمت بالایی ساقه رشد می کنند و با زاویه ای مبهم از آن خارج می شوند. گل هایی روی آنها رشد می کنند که بعداً میوه های "جعبه" را می دهند. شکل دومی گرد و تخم مرغی است و در زمان رسیدن از درز می ترکد. در همان زمان، پنبه قابل مشاهده می شود - الیاف بلندی که دانه های گیاه را می پوشاند.

برداشت این محصول به دو صورت دستی و مکانیزه انجام می شود. در حالت دوم، برگها با کمک مواد شیمیایی از گیاهان جدا می شوند.

کنف

دیگر هم هستندگیاهان زراعی محبوب در حال ریسندگی کنف یکی از آنهاست. این فرهنگ متعلق به خانواده دگرجنس گرایان است. گیاهان نر و ماده از نظر ساختار اندام های مولد و گل ها متفاوت هستند. علاوه بر این، دومی‌ها فصل رشد طولانی‌تری دارند.

مانند کتان و پنبه، کنف برای فیبر و روغن رشد می کند. اولی از ساقه ها، دومی - از دانه ها به دست می آید. از الیاف آن برای ساخت پارچه هایی برای ساخت لباس کار خشن، طناب بافی و غیره استفاده می شود. لاک ها و رنگ ها از روغن کنف تهیه می شوند.

تا به امروز، تنها دو محصول نخ ریسی از این واریته رایج‌ترین هستند. کنف برای تولید پارچه و روغن استفاده می شود. گونه هش در برخی از کشورهای آسیایی برای استخراج دارو از برگ ها رشد می کند.

جمع آوری کنف برای سبزی ها با گلدهی انبوه گیاهان نر آغاز می شود. برای زنان، این روند کمی دیرتر شروع می شود. ساقه های جمع آوری شده بر اساس طول و ضخامت دسته بندی می شوند و برای خیساندن فرستاده می شوند، معمولاً در مخازن باز طراحی شده ویژه. مدت زمان این روش مستقیماً به دمای آب بستگی دارد. در خیساندن گرم حدود یک هفته، در سرد - در پاییز - تا دو تا سه هفته طول می کشد.

مانند کتان، الیاف کنف پس از نرم شدن بافت به راحتی جدا می شوند. اما شما نمی توانید در ساقه های موجود در آب زیاده روی کنید. پوسیدگی به طور قابل توجهی کیفیت مواد حاصل را کاهش می دهد.

کناف

وجود دارد ومحصولات نخ ریسی کمتر شناخته شده نمونه هایی از این گونه ها کناف و جوت هستند. الیاف اولی عمدتاً برای ساخت کیف و طناب استفاده می شود. در گذشته الیاف این گیاه و همچنین محصولات نهایی آن عمدتاً فقط از هند به روسیه وارد می شد. در حال حاضر، این محصول با موفقیت از جمله در مزارع ازبکستان رشد می کند. ارزش پارچه کناف عمدتاً در این است که می توان از آن برای دوخت کیسه استفاده کرد که برای نگهداری و حمل شکر ایده آل است. البته از کنف نیز می توان برای این کار استفاده کرد. با این حال، ناراحتی در این مورد در درجه اول در این واقعیت نهفته است که ذرات میکروسکوپی از نخ های چنین کیسه هایی جدا می شوند. پس از آن حذف آنها از شکر به سادگی غیرممکن است. چنین پدیده ای در کیسه های کناف مشاهده نمی شود. فیبر به دست آمده از این گیاه نه تنها انعطاف پذیر و بادوام است، بلکه رطوبت گیر نیز دارد. نه تنها کیف از پارچه های کناف دوخته می شود. از نخ های بافته شده از الیاف این فرهنگ نیز برای ساخت طناب، طناب، ریسمان و برزنت استفاده می شود. در تعدادی از کشورها خمیر کاغذ نیز از آن تولید می شود.

کناف مانند پنبه از خانواده گل خطمی است. ارتفاع یک گیاه بالغ می تواند به 1-5 متر برسد و ریشه آن تا 2 متر به داخل زمین می رود. برداشت کناف پس از سوراخ کردن یک یا دو جعبه پایین با بذر شروع می شود. برداشت با کمک ماشین های درو انجام می شود. ساقه های اریب شده به مدت چند روز درست در مزرعه خشک می شوند. سپس آنها را جمع آوری می کنند و در قفسه هایی می بندند. خشک شدن بیشتر در مخمرهای مخصوص انجام می شود. دردر مرحله بعد، باله ها کوبیده می شوند. دانه‌های به‌دست‌آمده تمیز و دسته‌بندی می‌شوند و برگ‌ها به بوته‌های باست فرستاده می‌شوند.

جوت

این گیاه دیگری است که از الیاف آن اغلب برای تهیه کیسه های شکر، آرد و سایر محصولات فله استفاده می شود. از نظر کارایی، پارچه جوت حتی از پارچه کناف نیز پیشی می گیرد. گاهی حتی پارچه های مخمل و مبلمان نیز از آن ساخته می شود. از جمله از جوت برای ساخت طناب، ریسمان و طناب استفاده می شود. اغلب از این الیاف برای درزبندی ساختمان های خرد شده استفاده می شود. روغن فنی از بذر این محصول به دست می آید. آنها همچنین به عنوان دارویی طراحی شده برای درمان بیماری قلبی استفاده می شوند.

جوت عمدتاً در منطقه گرمسیری آسیا یعنی در کشورهایی مانند هند، بنگلادش، نپال و تایوان رشد می کند. مزارع این محصول در آفریقا و آمریکا نیز وجود دارد. فقط دو نوع جوت از نظر ارزش صنعتی متفاوت است - میوه بلند و میوه درشت.

رسیدگی گیاه زمانی اتفاق می افتد که اولین جعبه بذر روی آن ظاهر شود. این گیاه پس از ورود بیش از نیمی از گیاهان به این مرحله برای فیبر برداشت می شود. فرآوری اولیه ساقه ها دقیقاً به همان روشی که در کناف انجام می شود انجام می شود. اینها در واقع گیاهان نخ ریسی بسیار مشابهی هستند. و اگرچه امروزه آنها به اندازه گذشته رایج نیستند، کشت آنها مطمئناً ارزشمند به نظر می رسد.

گزنه چینی

چرخ بسیار جالب و چمنیگیاهان نام این رقم گزنه چینی و رامی است. وجه تمایز اصلی الیاف به دست آمده از این گیاه این است که عملاً پوسیده نمی شوند. در گذشته معمولاً از آنها برای ساخت بوم با کیفیت استفاده می شد. امروزه بیشتر از الیاف رامی برای ساخت طناب های بسیار قوی که عمر مفید بالایی دارند استفاده می شود. از پارچه و لباس گزنه بدوزید. با این حال، در این مورد، الیاف رامی معمولا با الیاف پنبه یا پشم مخلوط می شود. در همان زمان، چیزهای بسیار محکم، به خوبی نگهداری شده و مقاوم در برابر سایش به دست می آیند.

ارتفاع گیاهان بالغ گزنه چینی می تواند به دو متر برسد. برخلاف واریته ای که در روسیه می روید، ساقه های آن اصلا نمی سوزد. این گیاه بسیار بی تکلف است و قادر است دو محصول در سال تولید کند. در حال حاضر این محصول در کشورهایی مانند برزیل، تایلند، هند، فیلیپین، کره جنوبی کشت می شود.

محصولات نخ ریسی: فهرست گیاهان

بنابراین، نمایندگانی از جانوران مانند کتان، جوت، پنبه، کناف، گزنه متعلق به ریسندگی هستند. چه گونه های شناخته شده دیگری وجود دارد؟ علاوه بر مواردی که در بالا توضیح داده شد، این گروه شامل آناناس، کندیر، مانیل و بسیاری دیگر نیز می شود.

گیاهان نخ ریسی که فهرست آنها در بالا آورده شده است، مطمئناً با ارزش ترین ماده اولیه برای تولید پارچه هستند. لباس‌های نخی و کتانی در حال حاضر به‌عنوان کاملاً دوست‌دار محیط‌زیست ارزش زیادی دارند. بسیاری از بخش‌های اقتصاد ملی بدون طناب، برزنت و کیسه بعید است.