حق مالکیت اشخاص حقوقی: نحوه تشکیل آن، به چه کسی منتقل می شود

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

اشخاص حقوقی، بنا به تعریف، برای اینکه واحدهای مستقل بازار یا روابط اجتماعی باشند ایجاد می شوند. بنابراین، مالکیت اشخاص حقوقی از نظر حقوقی از مالکیت اشخاص حقیقی جدا می شود. با ایجاد یک سازمان تجاری به هر شکل قانونی (اعم از شرکت با مسئولیت محدود یا مشارکت تجاری)، فرد مقداری از دارایی خود را (اغلب آن مشارکت های پولی - سرمایه مجاز) به مالکیت سازمان جدید منتقل می کند. در نتیجه، این دارایی، از جمله مالی، دریافت‌های نقدی و وجوه، دارایی‌های نامشهود، تحت مالکیت اشخاص حقوقی (به عنوان فعالان بازار) است.

حق مالکیت خصوصی اشخاص حقوقی در درجه اول به منظور تضمین رعایت منافع طلبکاران طراحی شده است. این دلیل الزامات قانونی است که یک شخص حقوقی دارای ملک است. در بسیاری از کشورها، شرط لازم برای تشکیل یک شرکت، وجود حمایت مادی خاص - سرمایه مجاز یا دارایی - و اندازه است.این حمایت مادی، به عنوان یک قاعده، فقط یک حد پایین تر دارد. یعنی مالکیت اشخاص حقوقی به این معنی است که هیچ محدودیت بالایی وجود ندارد (طبق تعریف نمی توانند وجود داشته باشند)، در حالی که حداقل سطح سرمایه مجاز در همه جا به طور متفاوت تعیین می شود (از 1 پوند در بریتانیا تا چند ده هزار یورو، مثلاً در آلمان). در عین حال، موضوع مالکیت اشخاص حقوقی یا خود شخص حقوقی است یا شعب، بخش ها، شرکت های تابعه آن.

قانونگذاران برای اطمینان از ایفای تعهدات اشخاص حقوقی، تغییرناپذیری بیان پولی دارایی های مشهود و نامشهود را نیز تعیین می کنند. به عنوان مثال، در تئوری، حقوق مالکیت اشخاص حقوقی می‌تواند به دانش، دانش، تجربه، پیشرفت‌ها، مالکیت معنوی و کپی رایت نیز تعمیم یابد. با این حال، دارایی های نامشهود نمی توانند تنها دارایی باشند! چنین اقداماتی برای حذف سوء استفاده ها و تشکیل سازمان های توخالی، شرکت های کلاهبردار یک روزه طراحی شده اند که تعهداتی را به عهده می گیرند که آشکارا نمی توانند انجام دهند، زیرا از حمایت مادی مناسب برخوردار نیستند.

اگر یک شخص حقوقی به طور معمول در بازار کار می کند و سودی ایجاد می کند که می تواند از قبل بین سرمایه گذاران، مالکان، مالکان تقسیم شود، پس هر چیزی که سازمان به دست می آورد (از جمله زمین، املاک، وسایل حمل و نقل،تجهیزات، حق ادعا، حساب های بانکی و غیره) و یا از اشخاص حقیقی و حقوقی دریافت می کند - در مالکیت آن باقی می ماند. وضعیت زمانی پیچیده تر می شود که سازمان ورشکست شود و مجبور به انجام مراحل ورشکستگی شود. در این شرایط مالکیت از اهمیت ویژه ای برخوردار است. اشخاص حقوقی از انتقال خودکار حق به صاحبان شرکت که ممکن است افراد حقیقی باشند متاثر نمی شوند. ابتدا اموال سازمان ارزیابی می شود، سپس تشکیلات ورشکستگی تشکیل می شود که ابتدا بدهی ها و تعهدات به طلبکاران پرداخت می شود. و فقط از مبلغی که پس از پرداخت کلیه بدهی ها باقی می ماند (سهمیه انحلال) می توان دارایی مالک - فردی که قبلاً آن را به مالکیت یک شخص حقوقی منتقل کرده است به صورت ملکی یا پولی بازپرداخت کرد. اگر ما در مورد یک سازمان غیرانتفاعی صحبت می کنیم (یعنی که در اصل به منظور کسب سود ایجاد نشده است)، یک شخص خصوصی نمی تواند کمک های مالی یا اموال منتقل شده به آن را دریافت کند.