احیای شیمیایی خاک: روش ها و اهمیت

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

خاک به عنوان منبع اصلی تغذیه گیاه نیاز به مراقبت همه جانبه و حفظ تعادل شاخص های زراعی لایه حاصلخیز دارد. همراه با پردازش مکانیکی، کودها و تقویت کننده ها به طور فعال در حل چنین مشکلاتی استفاده می شوند. احیای شیمیایی به روش های جامعی برای بهبود تغذیه پوشش گیاهی کشاورزی انجام می شود و نه تنها پارامترهای تکنولوژیکی استفاده از مواد افزودنی انرژی، بلکه جنبه های زیست محیطی اثرات شخص ثالث بر پوشش خاک را نیز مطالعه می کند.

مفاهیم اساسی احیای اراضی

در لاتین، "بهبود" به معنای بهبود است. اما در رابطه با صنعت کشاورزی، باید آن را به عنوان مجموعه ای از اقدامات فنی و سازمانی کاملاً تعریف شده با هدف بهبود کارایی تناوب زراعی از طریق تحریک مطلوب درک کرد.شرایط خاک ماهیت تأثیر بر لایه حاصلخیز می تواند متفاوت باشد، که بسته به روش های افزایش بهره وری زمین، تقسیم بندی اساسی احیای زمین را به انواع تعیین می کند. در کنار روش‌های شیمیایی احیاء، از روش‌های فنی و هیدروتکنیکی نیز برای بهبود خصوصیات آب – فیزیکی خاک استفاده می‌شود. با این حال، تنها روش های شیمیایی می توانند وضعیت لایه بارور را در طیف گسترده ای از شاخص ها به طور اساسی بهبود بخشند، که در ارقام عملکرد نیز منعکس شده است. اما رویکرد شیمیایی به احیای زمین نیز ناهمگن است. در سطح پایه، اقدامات غنی‌سازی نمک و تنظیم اسید مشخص می‌شود که محتوای مواد مغذی لایه خاک را به روش‌های مختلف تنظیم می‌کند.

بهبود در سیستم تغذیه گیاه

فرآیند تامین انرژی پوشش گیاهی یک مسئله پیچیده فیزیکی و شیمیایی است که در خلال حل آن تشکیل و تبدیل مواد آلی رخ می دهد. در این زمینه، احیای شیمیایی را باید به عنوان یکی از راه های تنظیم تعادل عناصر مفید در چرخه خاک-گیاه دانست. تکنیک های کشاورزی با تغییر پارامترهای فردی این تعامل، با در نظر گرفتن ویژگی های رشد گیاهان خاص و ویژگی های خاک، بهره وری سطح زیر کشت را افزایش می دهد. با این حال، دستیابی به یک نتیجه ملموس تنها با استفاده سیستماتیک از مواد شیمیایی در چارچوب کاربرد فناوری های کشاورزی فشرده امکان پذیر است. به طور خاص، روش های بهبود در ارائه بیان شده استتغذیه معدنی به عنوان یک مبنای نظارتی، اما به این محدود نمی شود. یک رویکرد یکپارچه همچنین مستلزم در نظر گرفتن سایر عوامل مؤثر بر رشد و نمو گیاهان است - از جمله تعادل رطوبت، نور و گرما.

آهک‌سازی خاک

یکی از روش های اصلاح است که البته محدودیت های زیادی دارد و فقط در شرایط تناوب خاص استفاده از آن توصیه می شود. چه خاکهایی نیاز به آهک دارند؟ این روش بر روی خاک های اسیدی انجام می شود که برای انواع غلات گیاهان نیز تحت کشت فشرده قرار می گیرند. در عین حال، در خاک‌های شدیداً اسیدی، اصلاح این نوع را می‌توان به عنوان عاملی در حفاظت از محیط زیست نیز در نظر گرفت که به دلیل کاهش بار انسانی بر طبیعت است. از جنبه فناوری، آهک به عنوان وسیله ای برای جبران از دست دادن منیزیم و کلسیم در ترکیب خاک عمل می کند تا از اسیدی شدن و بدتر شدن رژیم غذایی گیاهان جلوگیری کند.

این فناوری نه تنها توسط شرکت های بزرگ کشاورزی، بلکه توسط کشاورزان کوچک و ساکنان تابستان استفاده می شود. کارشناسان توصیه می کنند با افزودن کرک آهکی که از فرآوری گچ و سنگ آهک به دست می آید، تعادل اسیدیته را در منطقه بهبود بخشید. معرفی این پرکننده در پاییز یا بهار در فرآیند حفاری انجام می شود. این روش هر چند سال یکبار تکرار می شود.

احیای گچ

حتی در خاکهای اسیدی، عملیات آهک‌سازی همیشه خود را توجیه نمی‌کند، ناگفته نماند که گیاهان دور از دسترس هستند.در همه موارد، واکنش کمی اسیدی از محیط غذایی مورد نیاز است. در مناطقی که محیط های خاکی قلیایی و خنثی غالب است، به جای آهک سازی از گچ استفاده می شود. در روسیه، این رویکرد با موفقیت در سیبری غربی و قزاقستان استفاده می شود. در شرایط قلیایی شدن شدید، اضافه کردن کودهای آلی ضروری است و در حال حاضر به عنوان یک روش رادیکال برای تحریک خواص محیط غذایی، احیای شیمیایی توسط گچ استفاده می شود. اثر حاصل از این روش در تشکیل سولفات سدیم خنثی بیان می شود که با محتوای نسبتاً کمی در خاک، به گیاهان آسیبی نمی رساند. با آبیاری متعادل می توان باقی مانده های سدیم را حذف کرد. برای محصولاتی که به تعادل کلسیم در پایه معدنی خاک حساس هستند، گچ عملکرد را چندین برابر افزایش می دهد.

ویژگی های اصلاح در خاک های سولونتزیک

وجود لکه های سولونتز در سطوح زمین های زراعی نشان دهنده تخریب لایه حاصلخیز بوده و استفاده از اقدامات ویژه ترمیم را ضروری می کند. از جمله آنها روشهای شیمیایی احیاء هستند که نسبت به رویکرد آگروبیولوژیکی برای حل مشکل توزیع سولونتزها برتری دارند. این به دلیل این واقعیت است که نمک های کلسیم معمولاً برای احیای خود کافی نیستند، که نیاز به اتصال وسایل ویژه تنظیم شیمیایی دارد. علاوه بر این، انواع جایگزین احیای، مانند روش های پیچیده و هیدروتکنیکی، در شرایط رطوبت بالای خاک بی اثر هستند، زیرا محصولات مشتق شده از واکنش های آنها به سرعت شسته می شوند. چیدر مورد رویکرد شیمیایی به احیا، در این مورد مجموعه اقداماتی برای تنظیم قلیایی و قلیایی بودن خاک با تغییر غلظت منیزیم و سدیم است. اما این گروه از روش ها نیز به روش های مختلفی اجرا می شوند.

بازیابی سولونتزها با کلسیم و فسفر

کاربرد کلسیم یکی از موثرترین و مقرون به صرفه ترین راه ها برای تنظیم سولنیت خاک است. پسماندهای صنعتی و رسوبات طبیعی با محتوای کلسیم به عنوان ماده اولیه استفاده می شود. فسفوژیپس بر پایه اسید فسفریک نیز استفاده می شود. مطالعات نشان می دهد که اهمیت احیای شیمیایی خاک با مواد حاوی کلسیم و فسفر از نظر حفظ بهره وری لایه حاصلخیز تعیین کننده است. در سال آینده پس از معرفی مواد خام فعال، تغییری در خواص فیزیکی آب زمین رخ می دهد. به طور خاص، راندمان زهکشی افزایش می یابد، پوسته مشخصه خاک از بین می رود و ساختار پوشش به طور کلی بهبود می یابد.

بازیابی سولونتزها با کمپوست های آلی معدنی

تا حدی، این رویکرد را می توان پیچیده نامید، زیرا از ترکیبی از کلسیم، اسید حاوی، فسفر و مواد کود استفاده می کند. این و سایر اجزاء در کمپوست کود گنجانده شده اند و برای بهبود رژیم غذایی خاک در پس زمینه مبارزه عمومی با سولونیت ها استفاده می شوند. در عمل مشخص شد که احیای شیمیایی با کمپوست های آلی معدنی شرایط مساعدی را برایبهبود وضعیت هوموسی لایه بارور. به عنوان مثال، ضریب اسیدهای هیومیک کلسیم حدود 1.3 برابر افزایش می یابد و محتوای مواد متحرک که تعادل تغذیه ای را به هم می زند، 25٪ کاهش می یابد.

نتیجه گیری

بدون یک سیستم بهبودی که به درستی برای شرایط خاص در شرایط مدرن کشت فشرده خاک انتخاب شده است، دستیابی به برداشت‌های غنی منظم نیز غیرممکن است. برای تعیین روش‌ها و فناوری‌هایی که مشکلات کنونی احیای اراضی را حل می‌کند، انجام یک مطالعه جامع ضروری است. حتی در سطح خانوار، امروزه می توان با دستگاهی برای اندازه گیری اسیدیته با حذف PH، رطوبت و خوانش نور، وضعیت خاک را تجزیه و تحلیل کرد. این داده‌ها و سایر داده‌ها، انتخاب دقیق فرمول‌های افزودنی‌های آلی و معدنی اعمال شده را که برای نیازهای محصولات رشد یافته تنظیم می‌شوند، امکان‌پذیر می‌سازد. اگر در مورد اثر نهایی صحبت کنیم، به دلیل تأثیر فعال بر ترکیب گرانولومتری لایه حاصلخیز، مزایای احیای زمین طولانی مدت خواهد بود.