سوخت برای دیگ بخار: ویژگی ها، انواع، ویژگی ها و الزامات

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

برای گرمایش ساختمان های مسکونی و اماکن صنعتی و همچنین برای تامین آب گرم آنها معمولاً از تاسیسات - دیگ های مخصوص استفاده می شود. تجهیزات از این نوع می توانند بر روی انواع مختلف سوخت کار کنند. علاوه بر این، ویژگی های دومی باید با استانداردهای خاصی مطابقت داشته باشد. انتخاب نادرست سوخت برای اتاق دیگ بخار می تواند منجر به خرابی تجهیزات گرمایش آب شود. در این صورت راندمان دیگ نیز کاهش می یابد.

انواع سوخت

تاسیساتی که برای گرم کردن آب طراحی شده اند می توانند در موارد زیر کار کنند:

• گاز;
• سوخت مایع؛
• برق؛
• سوخت جامد.

بیشتر از دیگ های گاز یا برق برای گرم کردن ساختمان ها و تامین آب گرم استفاده می شود. گیاهان مایع معمولاً فقط در مناطق دور افتاده استفاده می شوند - جایی که هیچ بزرگراهی برای تامین "سوخت آبی" وجود ندارد. تجهیزات چوب، گلوله و زغال سنگ در جایی که حتی یک خط برق وجود ندارد استفاده می شود.

محبوب ترین نوع سوخت برای دیگ بخار گاز است.نصب تجهیزات گرمایش آب که بر روی آن کار می کنند بسیار گران است. نصب دیگ برقی حداقل بسیار ارزان تر است. با این حال، هزینه های قابل توجهی در هنگام نصب متعاقباً به دلیل ارزان بودن گاز پرداخت می شود. برق همانطور که می دانید در کشور ما بسیار گران است.

کارکرد دیگ‌های سوخت جامد و مایع معمولاً حتی ارزان‌تر از دیگ‌های گاز است. با این حال، متأسفانه، چنین تجهیزاتی برای استفاده بسیار راحت نیست. و خود سوخت در این مورد نیاز به ایجاد شرایط نگهداری خاص دارد و اغلب فضای زیادی را اشغال می کند.

گاز بخاری

این نوع سوخت، همانطور که قبلا ذکر شد، بیشتر برای دیگ‌ها استفاده می‌شود. طبق مقررات، استفاده از هر نوع گاز برای تاسیسات گرمایشی - مایع و اصلی - مجاز است. با این حال، در مورد اول، دیگ های بخار با طراحی منحصراً خاص، طراحی شده برای کار در ترکیب با سیلندر یا مخزن گاز، باید برای گرم کردن ساختمان های مسکونی و اماکن صنعتی استفاده شوند..

گاز مایع معمولاً فقط برای گرم کردن خانه های شخصی استفاده می شود. اما گاهی اوقات از این نوع سوخت برای دیگ‌خانه‌ها نیز استفاده می‌شود، مثلاً در ارتباطات عمومی روستاها.

قوانین نصب دیگ های بخار با "سوخت آبی"

فقط متخصصان دارای مجوز مجاز به اتصال این نوع تجهیزات به مخزن اصلی یا گاز هستند. برای یک قرارداد مستقل، صاحب یک خانه روستایی یا رئیس یک شرکت با جریمه جدی روبرو می شود. گذشته از همه اینهاگاز - سوخت، همانطور که می دانید، انفجاری است. و یک ارتباط اشتباه می تواند به راحتی منجر به تراژدی در آینده شود.

برای اتاقی که خود دیگ گاز در آن قرار دارد، شرایط خاصی وجود دارد. بسته به توان، چنین تجهیزاتی را نمی توان در اتاق هایی با حجم کلی کمتر از 7.5-15 متر 3 نصب کرد. در این مورد، اتاق باید تهویه شود. وجود پنجره های کور در اتاق مجاز نیست. همچنین اگر مجموع گرمای خروجی همه وسایل نصب شده در آن از 150 کیلووات بیشتر شود، نصب دیگ گاز در داخل خانه غیرممکن است.

تامین گاز: مقررات

بسته به نوع بزرگراه مجاور، لوله گذاری برای تامین "سوخت آبی" برای کارخانه های دیگ بخار در خانه می تواند به روش بالای زمینی یا زیرزمینی انجام شود. در حالت اول، استانداردهای زیر باید رعایت شود:

• عناصر خط لوله گاز نباید با بخش هایی از ساختمان ها و سازه های ساخته شده از مواد قابل احتراق در تماس باشند؛
• اعوجاج لوله مجاز نیست؛
• عناصر عمودی خط لوله گاز باید کاملاً عمودی قرار گیرند؛
• عناصر افقی با شیب 2-5 میلی متر به سمت ساختمان متصل قرار گرفته اند.

هنگام گذاشتن خط برای تامین سوخت به اتاق دیگ بخار در زیر زمین، شرایط زیر باید رعایت شود:

• لوله های انتقال گاز مایع در زیر سطح انجماد خاک قرار دارند؛
• هنگام ورود به ساختمان، عمق می تواند به 0.8-1.2 متر کاهش یابد؛
• خطوط لوله گازباید با شیب حداقل 1.5 گذاشته شود.میلی متر بر متر؛
• لوله های گاز مایع در زیر شالوده قرار می گیرند، با معمول - بالای آن، از طریق دیوار؛
• چاه برای انواع مختلف اتصالات جداشدنی خط لوله گاز ارائه شده است.

نیازهای روغن سوخت مایع

دیگهای بخار که برای گرم کردن ساختمان‌های مسکونی یا اماکن صنعتی واقع در مناطق دورافتاده استفاده می‌شوند، اغلب با سوخت دیزل کار می‌کنند. الزامات ویژه ای برای سوخت دیزل برای تجهیزات گرمایشی وجود دارد. هنگام انتخاب سوخت دیزل برای دیگ بخار، ابتدا باید به ویژگی هایی مانند:توجه کنید.

• عدد ستان؛
• دانسیته و ویسکوزیته؛
• ترکیب کسری.

عدد ستان شاخص های مهمی را تعیین می کند:

• زمان اشتعال سوخت برای دیگ خانه ها؛
• تکمیل احتراق سوخت دیزل؛
• سطح انتشار.

در نهایت، این عدد ستان سوخت دیزل است که بر کارایی تجهیزات گرمایش آب تأثیر می گذارد. شاخص CN بهینه برای دیگهای بخار 40-45 واحد است.

شرایط ذخیره سازی

روغن گازوئیل مانند گاز، سوخت دیگ بخار و از نظر آتش سوزی و انفجار خطرناک است. بنابراین، باید به درستی ذخیره شود. در یک خانه خصوصی، معمولاً به یک اتاق جداگانه برای سوخت دیزل نیاز نیست. اما اگر حجم سوخت گازوئیل ذخیره شده بیش از 5 هزار لیتر باشد، باز هم باید برای آن انباری ساخته شود.

می توانیدسوخت دیزل را در صورت لزوم حتی در اماکن مسکونی ذخیره کنید. با این حال، حجم کل آن نباید بیشتر از 40 لیتر باشد.

در اتاقی که مخصوص سوخت دیزل مجهز شده است:

• اجرای نصب مخفیانه ارتباطات، خطوط لوله و سیم غیرممکن است؛
• علائم منع استفاده از آتش باز باید نصب شوند.

خود اتاق برای سوخت دیزل باید از مواد غیر قابل احتراق ساخته شود. درب ها در این مورد نیز در طراحی خاصی استفاده می شوند.

تشکیلات مستقر در مناطق دورافتاده، به عنوان مثال در شمال دور، اغلب نوع خاصی از تجهیزات را خریداری می کنند - دیگهای سوخت مایع بلوک مدولار. در چنین مجتمع‌هایی، ممکن است در ابتدا مکان‌هایی برای ذخیره سوخت دیزل فراهم شود.

حجم سوخت دیزل لازم برای عملکرد بی وقفه دیگ بخار، اول از همه به قدرت دومی بستگی دارد. مصرف سوخت برای یک اتاق دیگ بخار (مایع) طبق یک طرح نسبتا ساده محاسبه می شود. برای 10 کیلووات قدرت دیگ، معمولاً 1 کیلوگرم سوخت دیزل در ساعت مورد نیاز است.

زغال سنگ برای دیگهای بخار

تجهیزات گرمایش سوخت جامد تا حد زیادی مقرون به صرفه ترین، اما در عین حال کمترین راحتی برای استفاده هستند. بیشتر اوقات ، چنین دیگهای بخار ، مانند کوره ها ، بر روی زغال سنگ کار می کنند. در این مورد و همچنین هنگام استفاده از سوخت دیزل، انتخاب سوخت باید با دقت مورد توجه قرار گیرد.

مسئول تامین سوخت جامد در دیگ بخار اپراتور - آتش نشان. کیفیت زغال سنگ بارگیری شده توسط آن در درجه اول به کارایی سیستم گرمایش آب بستگی دارد.تجهیزات. هرچه کارکنان دیگ بخار مسئولانه‌تر به انتخاب این نوع سوخت جامد برخورد کنند، نصب طولانی‌تر خواهد بود.

هر زغال سنگ از کربن و ناخالصی های غیر قابل احتراق تشکیل شده است. دومی پس از احتراق خاکستر و سرباره تشکیل می دهند. نسبت بین ناخالصی ها و کربن درجه زغال سنگ را تعیین می کند. این شاخص در انواع مختلف سوخت می تواند در محدوده های نسبتاً زیادی تغییر کند. به عنوان مثال، محتوای کربن در لینگیت بسیار کم است. بنابراین هرگز از این نوع سوخت برای دیگ بخار استفاده نمی شود.

فقط مقدار زیادی خاکستر و سرباره و زغال سنگ قهوه ای را تشکیل می دهد. در اصل می توان از آن برای دیگ های بخار استفاده کرد. با این حال، این بسیار ناامید است.

زغال سنگ خاکستر کمی را تشکیل می دهد، درصد رطوبت کمی دارد و ساختار نسبتاً متراکمی دارد. ارزش حرارتی آن 5500 کیلو کالری بر کیلوگرم است. میزان کربن موجود در آن 75 درصد است. این نوع سوخت جامد برای دیگهای بخار مناسب ترین است.

هیزم برای آبگرمکن

این نوع سوخت به ندرت برای اطمینان از عملکرد دیگ ها استفاده می شود. اما هنوز هم، گاهی اوقات در خانه های شخصی یا حتی در شرکت ها می توانید تجهیزات گرمایشی را ببینید که دقیقاً روی چوب کار می کنند. مزیت این نوع سوخت اول از همه ارزان بودن نسبی آن است. با این حال، استفاده از دیگ بخار هنگام استفاده از هیزم معمولاً بسیار ناخوشایند است. اپراتور دیگ بخار باید 2 تا 3 بار در روز سوخت جامد از این نوع را به داخل کوره پرتاب کند. همین ویژگی عملکرد آبگرمکن را نیز دارد.روی هیزم و در یک خانه شخصی.

البته هیچ الزام خاصی برای سیاهههای مربوط به هنگام استفاده برای بویلرها وجود ندارد. تنها نکته این است که این نوع سوخت برای دیگ بخار باید به اندازه کافی خشک باشد. هیزم باید در زیر یک سایبان یا در یک اتاق جداگانه کوچک مخصوص - یک سوله هیزم ذخیره شود. به طور سنتی، برای دیگهای بخار، و همچنین برای اجاق گاز، سیاهههای مربوط به چوب سخت استفاده می شود. درختان سوزنی سوز هنگام سوختن به دلیل رزین خاکستر و دوده زیادی از خود به جا می گذارند. چوب توس برای دیگ های سوخت جامد مناسب ترین است.

گلوله

این نوع سوخت معمولاً در دیگهای بخار طولانی سوز استفاده می شود. چنین تجهیزاتی دارای طراحی خاصی است که احتراق تقریباً کامل گلوله ها را بدون تشکیل خاکستر تضمین می کند. گاهی اوقات استوکر دیگ سوخت جامد وظیفه تامین گلوله های قابل احتراق را بر عهده دارد. اما در برخی موارد می توان از بارگیری خودکار در چنین تاسیساتی استفاده کرد. چنین سیستم هایی استفاده از تجهیزات را بسیار راحت تر می کنند.

همچنین، بویلرهای سوخت جامد مدولار مدرن و با کاربری آسان اخیراً بسیار محبوب شده اند. استفاده از گلوله ها برای کار آنها نیز یک راه حل تقریباً عالی است.

انواع گلوله

انواع مختلفی از چنین سوختی در بازار مدرن وجود دارد. گلوله های صنعتی به رنگ خاکستری مایل به قهوه ای بوده و درصد خاکستر بالایی دارند. چنین سوختی عمدتاً فقط برای دیگهای بخار صنعتی مناسب است. استفاده از آن در آبگرمکن های خانگی ممکن است به آنها آسیب برساند.

آگروپلت از ضایعات محصول به دست می آید. درصد خاکستر آنها نیز بسیار زیاد است. چنین سوختی معمولاً فقط در نیروگاه های حرارتی بزرگ استفاده می شود.

گلوله های سفید از چوب پوست کنده ساخته می شوند. درصد خاکستر آنها فقط 0.5٪ است. رنگ چنین گلوله هایی زرد روشن است. آنها بسیار گران هستند. با این حال، این گلوله های سفید هستند که معمولاً در دیگهای بخار سوخت جامد خانگی استفاده می شوند.

تجهیزات گرمایش آب الکتریکی

مزیت اصلی چنین دیگهای بخاری همانطور که قبلاً ذکر شد سهولت در نصب است. بله، و این نوع تجهیزات گرمایش آب بسیار ارزان تر از گاز یا حتی سوخت جامد است. دیگهای برقی خانگی معمولاً از شبکه ای با ولتاژ 220 ولت کار می کنند. این دومی نباید "پرش" داشته باشد. در صورت مشاهده نوسانات ولتاژ در منطقه ای که دیگ بخار استفاده می شود، یا افزایش یا کاهش یافت، باید از تثبیت کننده های اضافی استفاده کرد.