چرا به یک مداد ساده "ساده" می گویند؟ سختی مداد در کشورهای مختلف چگونه مشخص می شود؟

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

در زندگی و کار روزمره، هر یک از ما، تا حدی، به مداد نیاز داریم. برای افراد حرفه‌ای مانند هنرمند، مهندس، فن‌آور، طراح و نقشه‌کش، ارزشی مانند سختی یک مداد مهم است.

تاریخ مداد

در قرن سیزدهم، اولین نمونه های اولیه مدادهای ساخته شده از نقره یا سرب ظاهر شد. پاک کردن نوشته یا ترسیم آنها غیرممکن بود. در قرن چهاردهم، آنها شروع به استفاده از میله ای از تخته سنگ سیاه سفالی کردند که به آن "مداد ایتالیایی" می گفتند.

در قرن شانزدهم، در شهر کامبرلند انگلیس، چوپانان به طور تصادفی به ذخایری از ماده ای برخورد کردند که بسیار شبیه به سرب است. گرفتن گلوله و گلوله از آن ممکن نبود، اما در کشیدن و علامت گذاری گوسفندان عالی بودند. آنها شروع به ساختن میله های نازک از گرافیت کردند که در انتها تیز شده بودند که برای نوشتن مناسب نبودند و بسیار کثیف بودند.

کمی بعد، یکی ازهنرمندان متوجه شدند که کشیدن با چوب های گرافیتی که در درخت ثابت شده اند بسیار راحت تر است. اینگونه است که مدادهای تخته سنگی ساده بدنه پیدا کردند. البته هیچکس در آن زمان به سختی یک مداد فکر نمی کرد.

مدادهای مدرن

ظاهری که امروزه مدادها برای ما شناخته شده است در پایان قرن هجدهم توسط دانشمند فرانسوی نیکلاس ژاک کونته اختراع شد. در پایان قرن نوزدهم و آغاز قرن بیستم. چندین تغییر مهم در طراحی مدادها ایجاد شده است.

بنابراین، کنت لوتار فون فابرکاسل شکل بدنه مداد را از گرد به شش ضلعی تغییر داد. این به کاهش چرخش مداد از سطوح مختلف نوشتاری شیبدار کمک کرده است.

و مخترع آمریکایی آلونسو تاونسند کراسا که به فکر کاهش مقدار مواد مصرفی بود، مدادی با بدنه فلزی و میله ای گرافیتی ساخت که تا طول دلخواه امتداد دارد.

چرا سختی اینقدر مهم است؟

هر کسی که حداقل چند بار چیزی کشیده یا کشیده باشد، می گوید که مدادها می توانند خطوط و خطوطی را از خود به جای بگذارند که از نظر اشباع رنگ و ضخامت متفاوت هستند. چنین ویژگی هایی برای تخصص های مهندسی مهم است، زیرا در ابتدا هر طراحی با مدادهای سخت، به عنوان مثال T2، و در مرحله نهایی - با مدادهای نرم تر، با علامت M-2M، انجام می شود تا وضوح خطوط افزایش یابد.

سختی مداد برای هنرمندان چه حرفه ای و چه آماتور اهمیت کمتری ندارد. از مدادهای سربی نرم برای ایجاد طرح ها و طرح ها استفاده می شود وکار نهایی محصول محکم تر است.

مدادها چیست؟

همه مدادها را می توان به دو گروه بزرگ تقسیم کرد: ساده و رنگی.

یک مداد ساده چنین نامی دارد زیرا از نظر ساختاری بسیار ساده است و با معمولی ترین سرب گرافیتی بدون هیچ گونه افزودنی می نویسد. تمام انواع دیگر مدادها ساختار پیچیده‌تری دارند و رنگ‌های متنوعی به آن وارد می‌شوند.

انواع مختلفی از مداد رنگی وجود دارد که رایج ترین آنها عبارتند از:

• رنگ معمولی که هم می تواند یک طرفه و هم دو طرفه باشد؛
• موم;
• ذغال سنگ;
• آبرنگ؛
• پاستیل.

طبقه بندی مدادهای گرافیتی ساده

همانطور که قبلاً ذکر شد، سرنخ های گرافیتی در مدادهای معمولی نصب می شوند. چنین شاخصی مانند سختی سرب مدادی مبنای طبقه بندی آنهاست.

کشورهای مختلف علامت های مختلفی را برای نشان دادن سختی مدادها انتخاب کرده اند که رایج ترین آنها اروپایی، روسی و آمریکایی است.

علامت‌های روسی و اروپایی سرب سیاه، که مدادهای معمولی نیز نامیده می‌شوند، از نظر وجود حروف و اعداد با مداد آمریکایی متفاوت است.

برای نشان دادن سختی یک مداد در سیستم علامت گذاری روسی، پذیرفته شده است که: T - سخت، M - نرم، TM - متوسط. برای روشن شدن درجه نرمی یا سختی، مقادیر عددی در کنار مقادیر حروف الفبا وارد می شود.

Bدر کشورهای اروپایی، سختی مدادهای معمولی نیز با حروف برگرفته از کلماتی که مشخصه سختی هستند نشان داده می شود. بنابراین برای مدادهای نرم از حرف B از کلمه blackness (سیاهی) و برای مدادهای سخت حرف H از انگلیسی hardness (سختی) استفاده می شود. علاوه بر این، علامت F نیز وجود دارد که از نقطه ظریف انگلیسی (لاغری) می آید و میانگین نوع مداد را نشان می دهد. این سیستم علامت گذاری سختی حروف اروپایی است که استاندارد جهانی در نظر گرفته می شود و رایج ترین است.

و در سیستم آمریکایی که سختی مدادها را تعیین می کند، تعیین فقط به تعداد انجام می شود. که در آن 1 نرم، 2 متوسط و 3 سخت است.

چه چیزی سختی را تعیین می کند؟

امروزه از کائولن (رس سفید) و گرافیت برای ساخت سرب مداد گرافیتی استفاده می شود. سختی مداد بستگی به نسبت این مواد مخلوط شده در مراحل اولیه تولید دارد. هرچه خاک رس کائولن سفید بیشتر باشد، مداد سخت تر است. اگر مقدار گرافیت زیاد شود، سرب نرمتر می شود. در آن است که میله هایی با اندازه معین تشکیل می شود. سپس میله های گرافیتی را در کوره مخصوصی که دمای آن به 10000

0C می رسد پخته می شود. پس از پخت، میله ها در یک محلول روغن مخصوص غوطه ور می شوند که یک لایه محافظ سطحی ایجاد می کند.فیلم.