اورانیوم ضعیف شده: توضیحات، ویژگی ها و کاربرد

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-01-07 20:58

تهی شده اورانیوم نامیده می شود که عمدتاً از ایزوتوپ U-238 تشکیل شده است. اولین بار در سال 1940 در ایالات متحده ساخته شد. این ماده محصول جانبی غنی‌سازی اورانیوم طبیعی در ساخت سوخت هسته‌ای و مهمات است.

چگونه درست می شود

چگونه اورانیوم ضعیف شده بسازیم؟ برای شرکت های تخصصی این مشکلی نیست. راکتورها و تاسیسات هسته ای از U-235 طبیعی استفاده می کنند. چنین اورانیومی با جداسازی ایزوتوپ ها بر حسب جرم غنی می شود. در این حالت قسمت اصلی U-235 و U-234 از مواد استخراج می شود. در نتیجه، DU باقی می ماند که رادیواکتیویته آن خیلی زیاد نیست. بر اساس این شاخص، حتی از سنگ معدن اورانیومی که زمین شناسان شوروی زمانی در کوله پشتی خود حمل می کردند، پایین تر است.

کاربرد اورانیوم ضعیف شده

استفاده از DU می تواند هم برای مقاصد صلح آمیز و هم برای تولید مهمات باشد. او اساساً به دلیل چگالی بالا (19.1 گرم در سانتی متر3) شایسته محبوبیت خود بود. خیلی اوقات از آن برای مثال به عنوان وزنه تعادل در موشک ها و هواپیماها استفاده می شود. حوزه دیگری که این ماده در آن کاربرد وسیعی پیدا کرده استدارو. در این مورد، DU عمدتا برای تولید دستگاه های پرتودرمانی استفاده می شود. این ماده همچنین به عنوان محافظت در برابر اشعه، به عنوان مثال، در رادیوگرافی تجهیزات استفاده می شود.

در صنایع نظامی، اورانیوم اغلب برای ساخت صفحات زرهی استفاده می شود. همچنین در ساخت مهمات و حتی کلاهک های هسته ای استفاده می شود. با این ظرفیت، اولین بار توسط ارتش ایالات متحده مورد استفاده قرار گرفت. مهندسان آمریکایی حدس زدند که تنگستن گران قیمت را با این فلز در ساخت هسته های BPS جایگزین کنند. واقعیت این است که از نظر چگالی، اورانیوم ضعیف شده بسیار نزدیک به دومی است. در عین حال، هسته‌های ساخته شده از آن سه برابر ارزان‌تر از هسته‌های تنگستن هستند.

ویژگی های استفاده از مهمات با اورانیوم ضعیف شده

یکی از مزایای DU به عنوان هسته مهمات این است که در هنگام ضربه قابلیت خودسوزی دارد. در این حالت، قطعات کوچک در هوا مشتعل می شوند و مواد قابل احتراق داخل خودروهای زرهی را مشتعل می کنند یا باعث انفجار مهمات می شوند.

علاوه بر این، مهمات اورانیوم ضعیف شده تمایل به خود تیز شدن دارند. بنابراین، در شرایط شدید مربوط به شلیک، چنین پرتابه‌هایی می‌توانند به طور خود به خود شکلی به دست آورند که به آنها اجازه می‌دهد با کمترین اتلاف انرژی از هر مانعی عبور کنند.

جایی که از چنین مهمات استفاده شده است

گلوله های اورانیوم ضعیف شده توسط ارتش آمریکا در چندین جنگ استفاده شده است. اولین بار در سال 1991 در عراق استفاده شد. در آن زمان ارتش آمریکا حدود 14 هزار تانک هزینه کردپرتابه هایی از این نوع به طور کلی، ایالات متحده در آن زمان حدود 300 تن DU استفاده کرد.

در اوایل قرن بیست و یکم، ناتو از پرتابه های اورانیوم ضعیف شده در جنگ علیه یوگسلاوی استفاده کرد. سپس به یک رسوایی بزرگ بین المللی منجر شد. عموم مردم آموخته اند که بسیاری از اعضای خدمات به سرطان مبتلا شده اند.

سربازان از زمان عراق علیه دولت ایالات متحده به دلیل بیماری های ناشی از این نوع سلاح ها شکایت کرده اند. با این حال، هیچ یک از آنها در آن زمان راضی نبودند. دولت به این واقعیت اشاره کرد که هیچ مدرک مستقیمی مبنی بر اثرات مضر DU بر بدن انسان وجود ندارد.

در ژانویه 2001، یک کمیسیون ویژه سازمان ملل 11 شی را که مورد اصابت مهمات با چنین میله هایی قرار گرفته بودند، بررسی کرد. در همان زمان، 8 نفر از آنها مبتلا شدند. علاوه بر این، به گفته برخی کارشناسان، آب در کوزوو برای مصرف کاملاً نامناسب بود. رفع آلودگی منطقه مورد بررسی ممکن است چندین میلیارد دلار هزینه داشته باشد.

در عراق چنین مطالعاتی متاسفانه انجام نشد. اما اطلاعاتی در مورد شهروندان این کشور که پس از گلوله باران بیمار شده اند نیز موجود است. به عنوان مثال، قبل از درگیری در شهر بصره، تنها 34 نفر بر اثر سرطان جان خود را از دست دادند، پس از آن - 644.

صفحات زرهی

برای ساخت زره تانک نیز می توان از DU استفاده کرد و همه به لطف تراکم بالای آن. اغلب، یک لایه میانی از آن بین دو ورق فولادی ساخته می شود.به عنوان مثال، از زره اورانیوم ضعیف شده در تانک های آبرامز M1A2 و M1A1HA استفاده می شود. دومی پس از سال 1998 ارتقا یافت. این تکنیک شامل آسترهای اورانیوم ضعیف شده در جلوی بدنه و برجک است.

ویژگی ها. اثرات احتمالی بر بدن انسان

علیرغم اینکه از نظر رادیواکتیویته، اورانیوم ضعیف شده هنوز خیلی خطرناک تلقی نمی شود (چون از جمله نیمه عمر طولانی است)، ظاهراً همچنان اثرات مضری بر بدن انسان دارد. شاید. تحقیقات سازمان ملل در مورد این موضوع صحبت می کند.

یابلوکوف دانشمند روسی موفق به کشف چرایی افزایش تعداد بیماران سرطانی پس از گلوله باران با چنین پوسته هایی شد. در ابتدا برای این محقق مشخص بود که به احتمال زیاد موضوع تشعشع نیست. در پایان، او موفق شد متوجه شود که پوسته های اورانیوم ضعیف شده قادر به به جا گذاشتن یک آئروسل به اصطلاح سرامیکی هستند. با ورود به ریه های فرد، این ماده است که به بافت ها و اندام های دیگر نفوذ می کند، به تدریج در کبد و کلیه ها شروع به تجمع می کند که منجر به ایجاد بیماری های سرطانی می شود.

در اواسط ژانویه 2001، پس از مطالعات انجام شده در کوزوو، دبیرخانه سازمان ملل متحد هشدارهایی را در مورد خطرات اورانیوم ضعیف شده برای بدن انسان به همه مأموریت ها ارسال کرد. با این حال، پنتاگون همچنان بر ایمنی ماده مذکور با استناد به داده های سازمان بهداشت جهانی تاکید می کند. و البته همچنان به استفاده از سلاح بر روی او ادامه می دهداساس.

چگونه تشعشع می تواند رخ دهد

اورانیوم همیشه در محیط وجود دارد. حتی در بدن انسان نیز مقدار مشخصی از آن وجود دارد (حدود 90 میکروگرم). در تماس با مهمات حاوی DU، علیرغم ایمنی نسبی آنها در این زمینه، فرد همچنان می تواند مقدار کمی از نوردهی را دریافت کند. این معمولاً در موارد زیر رخ می دهد:

• با تماس مستقیم یا نزدیکی به سیستم عامل. برای مثال، قرار گرفتن در معرض می تواند هنگام کار در یک انبار مهمات، در حالی که در یک ماشین با آنها هستید، در تماس با زباله های ناشی از انفجار و غیره رخ دهد. هسته اورانیوم ضعیف شده در جعبه قرار دارد. با این حال، گاهی اوقات یکپارچگی دومی می تواند نقض شود. در این مورد، خطر قرار گرفتن در معرض به طور قابل توجهی افزایش می یابد.
• هنگامی که با بلع یا استنشاق ذرات DU بلعیده می شود.
• مستقیم از طریق خون. این معمولاً زمانی اتفاق می‌افتد که در اثر تماس با پرتابه‌ها یا زره‌های ساخته شده از DU مجروح می‌شوند.

اکنون WHO دستورالعمل هایی را برای اورانیوم ایجاد کرده است. بسیاری از آنها را می توان برای سیستم عامل نیز اعمال کرد. بنابراین دوز مجاز روزانه اورانیوم در دهان 0.6 میکروگرم به ازای هر کیلوگرم وزن انسان در نظر گرفته می شود. محدودیت تشعشعات یونیزان 1 m3v در سال برای شهروندان عادی و 20 m3v در هر پنج سال برای افرادی است که در یک محیط پرتو کار می کنند (به طور متوسط).

مسئله دفع

در حال حاضر، ذخایر عظیم DU در جهان انباشته شده است. دراین فناوری صنعتی برای استفاده کامل از آن تاکنون توسعه نیافته است. شرکت های اروپایی در چنین شرایطی ترجیح می دهند طبق یک طرح بسیار ساده عمل کنند. به طور رسمی، آنها به سادگی DU را برای پردازش به روسیه می فرستند. این در حالی است که چنین عملیاتی حتی گرانتر از هزینه دفع این ماده و نگهداری آن نیز محسوب می شود. سود شرکت ها در این مورد این است که پس از غنی سازی اضافی، تنها 10 درصد از مواد اولیه وارداتی به روسیه به اروپا بازگردانده می شود. 90 درصد در خاک کشورمان باقی مانده است.

طبق قانون، ذخیره DU از کشورهای دیگر در روسیه غیرممکن است. به منظور دور زدن آن، اورانیوم ضعیف شده خارجی به سادگی به مالکیت فدرال منتقل می شود. در حال حاضر حدود 800 هزار تن از این زباله ها در روسیه انباشته شده است. همزمان 125 هزار تن از اروپا آورده شد.

در ایالات متحده، DU به عنوان زباله های رادیواکتیو در نظر گرفته می شود. در روسیه، اورانیوم ضعیف شده به عنوان یک ماده خام انرژی با ارزش تعریف می شود که برای راکتورهای نورون سریع عالی است.