صورتهای حسابداری: انواع و ترکیب. مفهوم صورتهای مالی

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

صورتهای حسابداری یک سیستم واضح از شاخص های محاسبه شده است که وضعیت واقعی امور را در شرکت نشان می دهد و نتایج فعالیت های تولیدی و مالی را منعکس می کند. برای تحلیل و ارزیابی عینی عملکرد شرکت ضروری است.

اعتبارنامه به عنوان مبنایی برای جمع آوری آن عمل می کند. صورتهای مالی، انواع و الزامات تهیه آنها چیست - موضوع این مقاله.

عملکردهای انجام شده

کارکرد گزارشگری مالی در دو جهت گسترش می یابد: ارائه به موقع اطلاعات قابل اعتماد و کنترل بر وضعیت شرکت.

اطلاعات به معنای در دسترس بودن اطلاعات در مورد وضعیت واقعی امور و نتایج فعالیت های شرکت به طور کلی و برای همه حوزه ها و تولیدات در گزارش است.

عملکرد کنترلتضمین کیفیت نظارت بر ارائه اطلاعات واقعاً قابل اعتماد است. داخلی مشابهنظارت مالی برای هر چرخه حسابداری انجام می شود، یعنی هر دوره گزارشگری با تهیه گزارش مالی به پایان می رسد که نتیجه منطقی دوره و شواهد مستند از نتایج کار شرکت است.

مفهوم و انواع صورتهای مالی

بنابراین گزارش گیری شرکت آخرین مرحله کار حسابداری و تعمیم اطلاعات در مورد اموال و وضعیت مالی شرکت است. اطلاعات گزارش توسط کاربران خارجی که عملکرد شرکت را ارزیابی می کنند (به عنوان مثال، در صنعت)، و همچنین برای کارهای تحلیلی در سازمان استفاده می شود. علاوه بر این، رئیس شرکت در اجرای مدیریت عملیاتی بر داده های گزارشگری مالی تکیه می کند و برای خدمات اقتصادی، این نقطه شروع برنامه ریزی و توسعه بعدی تولید است. گزارشگری بر اساس اصول قابلیت اطمینان و به موقع بودن معاملات حسابداری و همچنین قابل مقایسه بودن شاخص های نهایی گزارش با داده های مشابه دوره های قبل شکل گرفته است.

فرم های گزارش استاندارد توسط قانون فعلی تایید شده است. صورتهای مالی بر اساس نوع، فراوانی ارائه و سطح تعمیم اطلاعات حسابداری گروه بندی می شوند.

گزارش ها چیست

با توجه به نظم ثبت نام، گزارش می تواند سالانه یا متوسط باشد. مطابق با نام، گزارش های موقت برای دوره های زمانی مختلف، به عنوان مثال، برای یک ماه، سه ماهه، نیم سال گردآوری می شود. سالانه در پایان سال تشکیل می شود.

مدرکتعمیم داده ها نیز متفاوت است. گزارش‌های اولیه که توسط شرکت‌های تابعه تهیه می‌شود و گزارش‌های خلاصه وجود دارد که ادغام شده‌اند، یعنی داده‌های مربوط به تمام بخش‌های ساختاری شرکت را ترکیب می‌کنند.

فرم ها و انواع صورت های مالی

امروزه چندین نوع گزارش و کاربردهای مکمل بسیاری وجود دارد. بر اساس مدت زمان تشکیل آن، هر یک از انواع آن را می توان هم سالانه و هم متوسط در نظر گرفت.

صورتهای حسابداری، که انواع آنها در این بررسی در نظر گرفته شده است، توسط ترازنامه و گزارش به آن نشان داده می شود:

• P&L;

• تغییر سرمایه؛

• جریان نقدی.

فرم‌های فهرست‌شده، بسته اجباری گزارش‌های فصلی درون‌سالانه را تشکیل می‌دهند. سالانه با گزارش های زیر تکمیل می شود:

• مکمل ترازنامه (فرم شماره 5):

• یک یادداشت توضیحی که اطلاعات دقیقی در مورد عملیات انجام شده ارائه می دهد؛

• گزارش حسابرس بر اساس نتایج تأیید داده های گزارشگری تنظیم شده است.

ویژگی های شرکت به اضافه شدن گزارش های دیگر به بسته مشخص شده کمک می کند. به عنوان مثال، سازمان های دولتی سالانه با تنظیم فرم مناسب، گزارش های مربوط به تخصیص هدفمند بودجه را گزارش می دهند و برای شرکت های مختلف صنعتی، گزارش های دپارتمان با وزارت دارایی فدراسیون روسیه تأیید و توافق می شود.

قانون فعلی فرم‌های گزارش‌دهی استاندارد ویژه را تأیید کرده استتوصیه هایی برای تکمیل آنها هر یک از گزارش های فهرست شده اطلاعات خاص خود را افشا می کند. بیایید در مورد هر یک از آنها صحبت کنیم.

ترازنامه

ترازنامه که شکل اصلی است، مقدم بر انواع و ترکیب صورت‌های مالی هر بنگاه اقتصادی است. این جدولی است که در دو بخش اول آن کلیه دارایی های شرکت (اموال و سرمایه در گردش) بر حسب ارزش درج شده است، در قسمت سوم، چهارم و پنجم - منابع تشکیل این دارایی ها، یعنی وجوه، سرمایه، ذخایر. و وام ساخت ترازنامه بر اساس برابری مقدار دارایی ها با مقدار هزینه های مالی است. این فقط نشان دهنده مانده شاخص ها در ابتدای دوره گزارش و پایان آن است.

پویایی رشد، تغییرات یا حرکت این یا آن شاخص در کل دوره تجزیه و تحلیل شده در ترازنامه را می توان فقط در ارقام مطلق کلی مشاهده کرد که رشد یا کاهش ارزش را ثابت می کند. جزئی ترین اطلاعات توسط گزارش های پیوست ترازنامه ارائه شده است.

صورت درآمد

در میان گزارش هایی که تکمیل کننده فرم اصلی هستند، این فرم غالب است که انواع صورت های مالی سازمان را تعیین می کند. این شامل اطلاعاتی در مورد درآمد دریافتی و هزینه های متحمل شده است که منعکس کننده پویایی فرآیند تولید است. نتیجه مالی محاسبه شده از ابتدای سال به صورت تعهدی با محاسبه محاسبه می شود. این فرم ارزیابی عینی فعالیت های شرکت را برای دوره صورتحساب ممکن می سازد.

این گزارش به همراه ترازنامه الزامی استبرای شرکت‌هایی با همه اشکال مالکیت، از جمله مشاغل کوچک.

صورت تغییرات حقوق صاحبان سهام

برای سازمان های کوچک اجباری نیست، این گزارش در مجموعه اصلی فرم های مالی گنجانده شده است و انواع صورت های مالی شرکت را تکمیل می کند. این خلاصه اطلاعاتی را نشان می دهد که تغییرات در سرمایه های مجاز و سایر سرمایه های شرکت - ذخیره، اضافی و همچنین میزان سود انباشته را نشان می دهد.

فرم دارای دو بخش است. اولی حاوی اطلاعاتی در مورد سرمایه موجود در آخرین دوره گزارشگری است، بخش دوم به اطلاعات دوره مورد بررسی اختصاص دارد. اطلاعات موجود در این گزارش، شاخص های ترازنامه متمرکز در بخش سوم را رمزگشایی می کند.

صورت جریان نقدی

انواع صورت های مالی با فرم خاصی تکمیل می شوند که پویایی حرکت نقدشوندگی ترین دارایی های شرکت - وجه نقد را نشان می دهد. داده های مربوط به دریافت ها و خروجی های واقعی منابع مالی در مقایسه با داده های دوره قبل ارائه شده است که شامل تجزیه و تحلیل پویایی حرکت دارایی است. اطلاعات ارائه شده در گزارش بر اساس داده های قسمت دوم ترازنامه است که حاوی اطلاعات سرمایه در گردش شرکت است.

شرایط گزارشگری مالی

اطلاعات ارائه شده در فرم های گزارش مهمترین منبع اطلاعاتی در مورد وضعیت شرکت است. بنابراین صورتهای مالی که انواع آن در این مقاله توضیح داده شده است، الزامات متعددی را پیش بینی می کند. به آنهاشامل قابلیت اطمینان، یکپارچگی، ارتباط است. برای اطمینان از آنها، در پایان سال مالی، شرکت موجودی تمام حساب های حسابداری - دارایی، دارایی های تولیدی و سهام، وجوه نقد، بدهی ها و بدهی ها را انجام می دهد.

علاوه بر این، ارائه صورت‌های مالی باید در بازه زمانی مشخصی انجام شود، کلیه اطلاعات و جزئیات لازم در برگه‌های گزارش پر شده، تمبر الصاق می‌شود. صورتهای حسابداری، انواع آنها که برای یک شرکت جداگانه مورد نیاز است، با امضای مناسب تایید می شود.