روشهای آزمایش اولیه بتن آسفالت

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

مشکل کیفیت سطح جاده در کشور ما به شدت حاد است. بنابراین، هنگام پذیرش کار خدمات ساختمانی، انجام آزمایشات با کیفیت و صحیح بتن مسلح بسیار مهم است. و بر اساس نتایج این کارها، از قبل باید در مورد راه اندازی تاسیسات زیرساختی حمل و نقل جاده ای تصمیم گیری شود. در این مقاله در مورد ویژگی ها و قوانین (GOST) آزمایش بتن آسفالت صحبت خواهیم کرد.

اصول

برای بررسی انطباق روسازی با استانداردهای پذیرفته شده، لازم است نمونه های خاصی ساخته شود که شکل و ابعاد هندسی آن به طور دقیق مشخص شده باشد. این از بروز خطاهای اندازه گیری جلوگیری می کند. در این حالت، ماده برای فشرده شدن تحت فشار قابل توجهی قرار می گیرد. البته در برخی موارد آزمایشات بتن آسفالتی بدون سخت شدن فشاری بر روی مصالح انجام می شود. پس از همه، خواص فیزیکی و مکانیکی مخلوط ایجاد می شودبا تمام شرایطش، و اگر مواد مطابق با استانداردها نباشد، پوشش تمام شده نمی‌تواند چسبندگی مطمئن برای لاستیک‌های خودرو یا حرکت ایمن در شرایط مختلف آب و هوایی را فراهم کند.

در برخی موارد، لازم است از نمونه های ساخته شده خاص استفاده نشود، بلکه از هسته های برش خورده از سطح جاده واقعی استفاده شود. آزمایشات بتن آسفالتی در این مورد امکان رفع اختلاف بین مشخصات الزامات اعلام شده و تعیین شده را فراهم می کند.

برخی از ویژگی های تولید مخلوط نمونه

آزمایش بتن آسفالت فقط باید بر روی نمونه های درست انجام شود. این مخلوط با استفاده از یک همزن الکتریکی مجهز به عناصر گرمایش برای حفظ دمای فرآیند مورد نیاز تولید می شود.

قبل از قرار دادن در میکسر، همه اجزا باید خشک شده و تا دمای خاصی گرم شوند. بسته به نوع مخلوط، مواد را می توان از 80 تا 170 درجه سانتیگراد گرم کرد.

بایندر قبل از قرار دادن در دستگاه با مواد معدنی مخلوط می شود. این کار به صورت دستی توسط اپراتور کارخانه انجام می شود. به سادگی غیرممکن است که مخلوط را به خوبی با دست مخلوط کنید، بنابراین، پس از مخلوط کردن با یک کاردک، ماده به دست آمده در یک میکسر آزمایشگاهی مخصوص بارگیری می شود. زمان لازم برای اختلاط یکنواخت همه اجزای مخلوط بسته به ماده چسبنده و اجزای مورد استفاده می تواند به طور قابل توجهی متفاوت باشد (از سه تا شش دقیقه).

آزمون ترکیبنمونه های روسازی

این آزمایش به شما امکان می دهد تا با دقت نسبتاً درصد مواد معدنی و چسباننده ها را در نمونه ها (نمونه ها) سطح جاده تعیین کنید.

محتوای معدنی با استفاده از روش به اصطلاح استخراج تعیین می شود.

برای انجام کار به یک ترازو الکترونیکی دقیق، یک نازل استخراج مخصوص، یک فر، یک یخچال، یک بوته چینی، حلال ها و مقدار کافی پشم نیاز دارید.

برای آمادگی برای این آزمایش، نمونه ها باید خیلی خوب خشک شوند. برای انجام این کار، آنها را به سه و ترجیحاً چهار لایه کاغذ صافی می‌پیچانند و برای مدت معینی در کابینت خشک‌کن قرار می‌دهند.

یک ظرف شیشه ای پر از حلال تا دمای جوش محتویات حرارت داده می شود. از آنجایی که حلال قابل اشتعال است، برای اطمینان از ایمنی، گرمایش باید در حمام شنی انجام شود. هنگامی که حلال داغ به نمونه اعمال می شود، بایندر را از بتن آسفالت استخراج و حذف می کند. این روش تا زمانی که حلال تغییر رنگ نمی دهد تکرار می شود. فقط وزن مواد معدنی و محاسبه کسر جرمی آنها باقی می ماند.

روش توزین هیدرواستاتیک

این روش تست پوشش به دلیل سهولت اجرا، هزینه کم و نمایش یکی از متداول ترین روش هاست. مطابق با GOST، آزمایش بتن آسفالتی با توزین هیدرواستاتیک می تواند هم بر روی هسته های بریده شده از یک پوشش واقعی و هم بر روی هسته های ساخته شده در آزمایشگاه انجام شود.شرایط نمونه.

تحقیق برای تعیین چگالی بتن آسفالتی با در نظر گرفتن منافذ در سراسر نمونه انجام می شود. واقعیت این است که تعداد و اندازه آنها را نمی توان به طور دقیق و سریع با هیچ روش تشخیصی تعیین کرد. اما چگالی یکی از مهم ترین شاخص هایی است که توسط GOST و استانداردهای صنعت تنظیم می شود.

سوراخ های نازکی باید در همه نمونه ها ایجاد شود. سپس یک نخ از این سوراخ ها رد می شود و در هوا وزن می شود. دقت نشانگرهای وزن تا سه رقم اعشار مورد نیاز است، بنابراین توصیه می شود از ترازوهای الکترونیکی مدرن با دقت بالا استفاده شود. سپس نمونه ها در آب توزین می شوند. با این حال، قبل از عمل، لازم است آنها را به مدت 30 دقیقه در مایع نگه دارید تا با آب اشباع شوند. علاوه بر این، فرآیند می تواند بر اساس دو سناریو ادامه یابد: وزن کردن نمونه های آغشته شده در هوا یا در آب. بسته به فناوری اتخاذ شده، روش محاسبه متفاوت خواهد بود.

این روش برای مدت بسیار طولانی شناخته شده است، اما هنوز به طور فعال توسط آزمایشگاه های پیشرو در سراسر جهان استفاده می شود.

محاسبه چگالی مواد معدنی تقویت کننده در ترکیب پوشش

هنگام آزمایش بتن آسفالتی، آزمایشگاه الزاماً مجموعه ای از اقدامات را برای تعیین وزن مخصوص مواد معدنی در مخلوط انجام می دهد. این تکنیک محاسباتی است، اما، با وجود کمبود داده های تجربی، نقش بسیار مهمی در ارزیابی کیفیت سطوح جاده با انواع مختلف و سازگاری دارد.

محاسبه بر اساس استداده های مرجع در مورد چگالی و سایر ویژگی های هر یک از مواد معدنی تشکیل دهنده مخلوط. هنگام انتخاب شاخص های چگالی اجزای جداگانه مخلوط، باید منحصراً توسط استانداردهای دولتی در این زمینه (GOST) هدایت شود. اگر داده ها را از منابع دیگر بگیرید، این امر منجر به نتیجه گیری اشتباه و تصمیم گیری اشتباه از سوی مدیریت و مجریان کارهای ساختمانی یا تحقیقاتی می شود. البته کسر جرمی اجزا نیز در نظر گرفته خواهد شد.

آیا چگالی را می توان با محاسبه تعیین کرد؟

آزمایش آزمایشگاهی بتن آسفالتی به تجهیزات گران قیمت نیاز دارد. و هر سازمانی توانایی خرید چنین تجهیزاتی را ندارد. بنابراین، در برخی موارد مجاز است مقادیر مقادیر خاص را با روش محاسبه تعیین کرد. این روش ممکن است به چند رقم اعشار دقت نکند، اما همچنان به شما امکان می دهد درجه کیفیت پوشش را تعیین کنید.

بنابراین برای تعیین چگالی کل آسفالت می توان از ساده ترین فرمول استفاده کرد. نکته اصلی این است که چگالی بایندر و همچنین نسبت و ترکیب درزگیر معدنی را بدانید.

روش پیکنومتری برای تعیین تراکم آسفالت. ماهیت آن چیست؟

این روش کاملاً کاربردی است، زیرا توسط GOST تنظیم می شود. روش آزمایش بتن آسفالتی مستلزم آسیاب نمونه (هسته) پوشش به اندازه معین است. همچنین با استفاده از ترازوهای الکترونیکی با دقت بالا، باید دو نمونه به وزن 100 گرم به دست آید که خطا در این حالت نبایدبیش از یک صدم گرم است.

مخلوط به دست آمده را در یک فلاسک شیشه ای با ویژگی های شناخته شده (جرم، وزن، حجم و غیره) قرار می دهیم. حدود یک سوم فلاسک با آب پر می شود. مخلوط حاصل باید با تکان دادن در دست ها کاملا مخلوط شود و پس از آن یک سری دستکاری انجام شود.

چرا و چگونه آزمایش تورم انجام می شود؟

چنین آزمایش نمونه های بتن آسفالت به عنوان تورم نیز الزامی است. اگر از این شاخص فراتر رود، این امر نه تنها بر زندگی زیرساخت های حمل و نقل تأثیر می گذارد، بلکه تهدیدی برای زندگی و سلامت مردم خواهد بود.

اصل مبتنی بر مقایسه هندسه مواد قبل و بعد از اشباع رطوبت است. برای انجام چنین آزمایشاتی، یک کوره خشک کن لازم است.

شاخص با استفاده از یک فرمول ساده محاسبه می شود.

همین نمونه به طور متناوب ابتدا در هوا و سپس در آب توزین می شود. پس از آن نمونه مدتی در مایع باقی می ماند و اشباع می شود. پس از چند ساعت، نمونه مجدداً در هوا و آب توزین می شود. داده های دریافتی در فرمول جایگزین می شوند.

آزمایش روسازی برای مقاومت در برابر آب

این آزمایش بر روی نمونه ها پس از قرار گرفتن بسیار طولانی در معرض آب انجام می شود. به طور دقیق‌تر، این آزمایش ویژگی‌های مقاومت نمونه‌های خشک را با ویژگی‌های هسته‌هایی که حداقل به مدت 15 روز در حمام آب بوده‌اند، مقایسه می‌کند.

برای آزمایش به جاروبرقی نیاز داریدخشک کن، دماسنج آزمایشگاهی جیوه و پرس هیدرولیک قدرتمند.

چگونه ظرفیت جذب آب یک ماده را تعیین کنیم؟

پروتکل آزمایش بتن آسفالتی بدون شکست نیازمند نتایج آزمایشات برای تعیین ظرفیت اشباع آب سطح جاده است. این یک شاخص بسیار مهم است. مقدار مایع جذب شده به طور قابل توجهی نه تنها به خود ماده، بلکه به شرایط اشباع (در درجه اول دما و فشار) بستگی دارد.

این روش آزمایشی به تعادل با دقت بالا، اجاق خلاء، دماسنج جیوه ای و یک فلاسک شیشه ای با حجم کافی در آزمایشگاه نیاز دارد.

اصل بر اساس تعیین تغییر جرم نمونه قبل و بعد از اشباع است. با دانستن چگالی آب و همچنین جرم یک نمونه خشک، تعیین این شاخص بسیار آسان و ساده است.

روش آزمایش مقاومت فشاری بتن آسفالتی

شاخص مقاومت فشاری یکی از مهمترین آنهاست. با در نظر گرفتن ارزش آن است که حالت های عملکرد جاده ها، حداکثر بار روی محور وسایل نقلیه و غیره تنظیم می شود.

ماهیت آزمایش این است که نمونه در معرض فشرده سازی بر روی یک پرس قدرتمند قرار می گیرد تا زمانی که یک فرآیند مخرب شروع شود.

نمونه روسازی آماده شده روی صفحه پرس قرار می گیرد. صفحه بالایی در فاصله 1-2 میلی متری به سطح نمونه آورده می شود. فقط بعد از این مراحل می توانید فعال کنیددرایو هیدرولیک صفحات فلزی گرما را به خوبی جذب می کنند که می تواند بر خلوص آزمایش تأثیر بگذارد. برای به حداقل رساندن خطا، توصیه می شود صفحات پرس را تا دمای مشخص شده گرم کنید. با این حال، این امکان همیشه در دسترس نیست. می توانید یک تکه کاغذ روی اجاق گاز بگذارید. این اقدام همچنین تلفات حرارتی بتن آسفالت را به حداقل می رساند.

کار مقدماتی برای آزمایش فشار

اول از همه، شما باید نمونه ها را آماده کنید. بسته به اهداف، اینها می توانند هم هسته های سطح جاده تمام شده و هم مواد آزمایشگاهی برای تحقیق باشند.

قبل از انجام مستقیم آزمایشات فشرده سازی، لازم است نمونه ها را در دمای معینی (50، 20 یا 0 درجه سانتیگراد) نگه دارید. زمان قرار گرفتن در معرض ممکن است متفاوت باشد. بنابراین، تحمل نمونه های پوشش سرد به مدت یک ساعت کافی است. یک پوشش داغ (در مورد فناوری ساخت صحبت می کنیم) باید حداقل دو ساعت در دستگاه گرمایش نگهداری شود. در صورت لزوم نگهداری نمونه ها در دمای صفر، آن ها را در آب یخ قرار می دهند.

تجهیزات و دستگاه های مورد نیاز برای آزمایش مقاومت بار فشاری

داشتن یک پرس هیدرولیک قدرتمند (حدود 100 کیلو نیوتن) در زرادخانه با قابلیت تنظیم نیرو در افزایش کوچک ضروری است.

از آنجایی که آزمایش بتن آسفالتی باید تحت شرایط دمایی مختلف انجام شود، ضروری است که جیوهدماسنج جیوه از دسته مواد خطرناک است. بنابراین، در دسترس بودن چنین دستگاه هایی مستلزم اخذ مجوز، آموزش و بازآموزی پرسنل آزمایشگاه در مورد قوانین کارکرد و نگهداری دستگاه های جیوه ای برای اهداف مختلف است.

در طول آزمایش، شما همچنین به ظروف ترموستاتیک مخصوص با حجم حداقل هشت لیتر نیاز دارید.