جوهر اجتماعی-اقتصادی امور مالی، کارکردهای آن

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

ماهیت اجتماعی-اقتصادی مالی در روابطی است که بین دولت و سایر کشورها، اشخاص حقیقی و حقوقی در توزیع، تشکیل و استفاده از وجوه غیرمتمرکز و متمرکز که به صندوق ها تبدیل می شوند، صورت می گیرد.

کل روابط پولی و توزیعی جوهر اقتصادی مالی است که بدون آن گردش دارایی های تولیدی غیرممکن است.

روابط مالی مبتنی بر حرکت عرضه پول متمرکز وجوه دولتی در بخش عمومی و در سازمان‌های غیربودجه‌ای دولتی توزیع می‌شود.

امور مالی وظایف کنترل و توزیع را انجام می دهد.

توزیع مجدد درآمد دولت کارکرد توزیعی دولت است. هنگامی که درآمد اولیه ظاهر می شود، مفهوم "درآمد ملی" به وجود می آید که قبل از همه شرکت کنندگان به حقوق کارگران در بخش تولید، درآمد سازمان های بودجه ای تقسیم می شود تا به تعهدات خود در قبال دولت، بانک ها و سایر وام ها عمل کنند. سازمان ها.

تعیین شده توسط دولتجوهر اجتماعی-اقتصادی مالی که برای جمعیت کار می کند و تولید را تحریک می کند.

منابع مالی ناقل روابط پولی هستند. دریافت‌ها و پس‌اندازهایی که توسط دولت و نهادهای تجاری تشکیل می‌شوند، در قالب‌های غیرصندوق و صندوق استفاده می‌شوند.

سیستم انباشت تشکیل، وجود جداگانه، استفاده هدفمند - ویژگی متمایز صندوق های مالی. آنها برای تأمین بودجه و بودجه در نظر گرفته شده اند تا نیازهای عمومی را برآورده کنند.

یکی از کارکردهای مالی، مالی است که با کمک آن بخشی از درآمد از واحدهای تجاری و جمعیت برداشت می شود تا دستگاه دولتی، نیازهای دفاعی، بخش غیر تولیدی را تأمین کند (بایگانی ها). ، کتابخانه ها، مدارس، موزه ها، تئاترها). این بدان معناست که در مفهومی به عنوان جوهر اجتماعی-اقتصادی مالی نیز گنجانده شده است.

در جریان کار دولت و سازمان های مالی مختلف، وجوهی انباشته می شود که می توان آن را به عنوان وام دوباره توزیع کرد و منبع وام است.

اعتبار یک تراکنش مالی است که به مشاغل و افراد اجازه می دهد برای خرید دارایی های مادی پول قرض کنند. انواع مختلفی از وام وجود دارد: وام بانکی، وام تجاری و کارت اعتباری، اقساطی.

مفهوم و اصل وام حل مشکلات پیش روی نظام اقتصادی کشور است. در اینجا گنجانده شده است وجوهر اجتماعی-اقتصادی امور مالی، به عنوان مثال، در صدور وام های نرم افزاری برای خرید مقرون به صرفه مسکن. با انباشت سرمایه آزاد، فرآیند تولید پویا تضمین می شود. گردش پول را تسریع می کند و روابط مختلفی را فراهم می کند: سرمایه گذاری، بیمه، توسعه و تنظیم روابط بازار را ترویج می کند.