Tomato Long Keeper: توضیحات تنوع، بررسی

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

Tomato Long Keeper در پایان قرن گذشته توسط پرورش دهندگان داخلی ایجاد شد. این رقم در فهرست دولتی محصولات سبزیجات گنجانده شد، اما به دلیل دیر رسیدن در مقادیر کم پرورش داده می شود.

برای باغبانان، نوع گوجه فرنگی Long Keeper به دلیل نگهداری عالی از میوه مورد توجه است. این به شما این امکان را می دهد که برداشت دیرهنگام داشته باشید و گوجه فرنگی را در زمانی که برداشت سایر گونه ها به پایان رسیده است به بازارها تحویل دهید.

شرح

Tomato Long Keeper یک رقم دیررس، کم رشد و پرمحصول است که برای نگهداری طولانی مدت در نظر گرفته شده است. دوره رسیدن - 130 روز. سایز برگ های گیاه متوسط است. اولین گل آذین بالای برگ هفتم قرار می گیرد و گل آذین بعدی بعد از 1-2.

خواص میوه ها

میوه های گوجه فرنگی Long Keeper شکلی صاف و گرد دارند. آنها صاف، متوسط هستند و وزن آنها حدود 150 گرم است. رنگ میوه ها به شکل نابالغ سفید است و پس از رسیدن به صورتی مرواریدی تبدیل می شوند. بلوغمیوه یک ماه پس از حذف می آید.

طبق بررسی ها، گوجه فرنگی Long Keeper برای ترشی کردن، کنسرو کردن، مصرف تازه در زمستان استفاده می شود.

در حال رشد

طبق توضیحات گوجه فرنگی Long Keeper به صورت نهال پرورش داده می شود. کاشت بذر 60 تا 70 روز قبل از تاریخ مورد انتظار کاشت نهال در محل دائمی انجام می شود.

قبل از شروع کاشت، بذرها را آماده کنید. برای انجام این کار، آنها را به مدت پانزده دقیقه در محلول صورتی تیره پرمنگنات پتاسیم خیس می کنند. تمام مواد شناور برداشته می شود و آنچه در پایین باقی می ماند با آب شسته می شود. دانه ها در حال خشک شدن هستند.

سپس خاک را برای کاشت آماده کنید. می توانید خودتان آن را درست کنید یا یک بستر آماده برای گوجه فرنگی بخرید.

مخزن فرود با خاک پر شده است. سپس شیارهایی به عمق 1.5 سانتی‌متر ایجاد می‌شود و دانه‌ها را با فاصله 2 سانتی‌متر در کف قرار می‌دهند.

برای بدست آوردن گوجه فرنگی Long Keeper مانند عکس، باید از الگوی کاشت پیروی کنید. برای این کار، کاشت بیش از هشت بوته در هر متر مربع توصیه می شود.

شأن تنوع

گوجه فرنگی دارای چندین مزیت است، از جمله:

• بازدهی پایدار؛
• کیفیت نگهداری عالی میوه ها - گوجه فرنگی تا هشتاد روز در شرایط اتاق و در انبار - تا بهار نگهداری می شود؛
• هنگام برداشت برای مصرف تازه، توصیه می شود میوه های نیمه رسیده را گلچین کنید.

بوته ها در برابر بیماری های مختلف از جمله: موزاییک تنباکو، کلادوسپوریوز، فوزاریوم بسیار مقاوم هستند.

رقم گوجه فرنگی Long Keeper در ثبت دولتی گنجانده شده است و برای کشت در زمین های باز، در پناهگاه های موقت و در گلخانه های گرم نشده توصیه می شود.

کاشت نهال

محل کاشت گوجه فرنگی از پاییز آماده شده است. باید به خوبی روشن شود، از پیش نویس محافظت شود. پیشینیان گوجه فرنگی می توانند حبوبات، پیاز، محصولات سبز، کلم، خیار باشند.

در بهار، منطقه انتخاب شده از علف های هرز پاک می شود، خاک حفر می شود و به میزان 5 کیلوگرم کمپوست در متر مربع کود داده می شود. حتما سه قاشق غذاخوری کود فسفاته و پتاس اضافه کنید.

به محض اینکه میانگین دمای روزانه کمتر از 15 درجه نشد، می توانید نهال بکارید. برای انجام این کار، سوراخ هایی در باغ بر اساس طرح 40 در 30 سانتی متر ایجاد می شود، بهتر است نهال ها را در هوای ابری یا در عصر کاشت کنید. هوموس، چندین دانه سوپر فسفات در هر چاه قرار می گیرد. چاله ها سیراب می شوند. نهال ها تا برگ های لپه عمیق می شوند.

اگر نهال ها بیش از حد رشد کرده اند، توصیه می شود دو برگ پایینی را جدا کنید، بوته ها را به صورت زاویه دار بکارید و طوری قرار دهید که حدود 20 سانتی متر از ساقه بالاتر از سطح زمین باشد.

مراقبت

فرهنگ چگونه به نظر می رسد را می توان در عکس مشاهده کرد. بررسی‌های طولانی گوجه‌فرنگی Keeper نشان می‌دهد که گیاه به مراقبت خاصی نیاز ندارد. مراقبت از این واریته مانند سایر گوجه فرنگی ها است.

فناوری کشاورزی شامل سست شدن دوره ای خاک است. دو هفته پس از کاشت نهال، بوته ها باید روی هم انباشته شوند تا سیستم ریشه قوی تری رشد کند.

در ابتدا گیاهان را آبیاری می کنندبه ندرت، اما به وفور، مصرف 3-5 لیتر آب در هر بوته. در طول تشکیل تخمدان، آبیاری افزایش می یابد. برای این کار فقط از آب گرم و ته نشین شده استفاده کنید. در طول رسیدن، آبیاری کاهش می یابد.

گوجه فرنگی متعلق به گونه تعیین کننده با ارتفاع حدود 120 سانتی متر است و نیاز به بند بند، ساپورت، نیشگون گرفتن دارد. آنها در 1-2 ساقه هدایت می شوند.

تغذیه

اولین بار ده روز پس از کاشت نهال کود داده می شود. اگر کودها در چاله کاشت قرار می‌گرفتند، اولین پانسمان بعد از حدود سه تا چهار هفته انجام می‌شود.

تنتور گزنه نتایج خوبی می دهد. برای تهیه آن، گزنه می گیرند، اما بدون ریشه، گیاهان را در ظرفی با آب قرار می دهند. یک هفته بعد، کنسانتره آماده استفاده است. برای تهیه محلول کار، یک لیتر کنسانتره بردارید و آن را در یک سطل آب رقیق کنید. ترکیب حاصل با گوجه فرنگی زیر ریشه آبیاری می شود. در این صورت مصرف باید یک و نیم لیتر ترکیب در هر ده بوته باشد. کودهای نیتروژن را می توان با رقیق کردن آنها طبق دستورالعمل استفاده کرد.

دو پانسمان برتر بعدی در طول دوره گلدهی گیاهان و رشد میوه انجام می شود. برای این کار از همان کودهای بار اول استفاده می شود.

پانسمان روی برگ مفید است. برای تحریک تخمدان ها در طول دوره گلدهی، گوجه فرنگی ها با آماده سازی های خاصی درمان می شوند یا بوته ها را تکان می دهند. این روش در ساعات صبح انجام می شود.

برداشت

Collecting Long Keeper از اواسط اواخر اوت انجام می شود. برای اینکه میوه ها آسیب نبینند، آنها را با دقت جدا می کنند. توصیه می شود این تنوع در مرحله از بوته ها حذف شودبلوغ فنی گوجه فرنگی در دمای اتاق یا در انبار می رسد. با روش دوم نگهداری، طعم و ظاهر خود را تا بهار حفظ می کنند.

وقتی دمای شب به ده درجه کاهش می یابد، کل محصول برداشت می شود. گوجه فرنگی رسیده جدا از گوجه سبز نگهداری می شود تا رسیدن گوجه فرنگی را کندتر کند. اگر نیاز دارید میوه‌ها زودتر برسند، توصیه می‌شود آن‌ها را همراه با میوه‌های رسیده نگهداری کنید.

معایب انواع

Long Keeper دارای معایبی است که به ندرت در منطقه میانی کشور کشت می شود. این شامل نه تنها دیر رسیدن، بلکه طعم متوسط نیز می شود. با این حال، آنها حتی در طول نگهداری طولانی مدت میوه های برداشت شده نیز حفظ می شوند. هنگام نگهداری انواع دیگر، کیفیت طعم از بین می رود.

معایب جزئی شامل نیاز به بند بند، نیشگون گرفتن بوته ها است. این ویژگی‌های منفی تقریباً برای همه انواع گوجه‌فرنگی مشخص است.

بررسی

طبق بررسی باغبانانی که تنوع را ارزیابی کرده اند، گوجه فرنگی شایسته کاشت در هر قطعه است. در زمستان مکمل رژیم غذایی است. برخی حتی طعم آن را با گوجه‌فرنگی‌های فروشگاهی مقایسه می‌کنند که گفته می‌شود بسیار پایین‌تر از Long Keeper هستند.

بررسی هایی وجود دارد که تأیید می کند میوه ها برای مدت طولانی ذخیره می شوند - آنها ظاهر خود را تا اواسط مارس از دست نمی دهند.

توضیحات می گوید که ارتفاع این گیاه حدود 120 سانتی متر است، اما، طبق بررسی ها، بوته بلندتر و با تنه ای قدرتمند است. گوجه فرنگی روی گیاه نمی رسد و به همین دلیل است که به رنگ سفید برداشت می شود. در طول ذخیره سازی، ابتدا زرد می شوند، سپسصورتی شود آنها قرمز نمی شوند، اما داخل پالپ یک رنگ قرمز غنی است.